Cadeau voor Ine en John

Voor in Lauenstein, handige uitbreidingsset voor als er veel gasten zijn.

Vakantiedag

Rustig
zit ik

op een stoel.
Toch word ik getreiterd
door dat onrustige gevoel

Lig ik

rustig in bed
Denk ik aan die opdracht
Die ik vandaag weer niet heb gered

Alles verschuift

naar dat laatste moment
Dan is ‘t duidelijk wat ik moet doen
Werk ik productief, ongekend
Kon ik dat ook maar eerder,

kon ik dat maar toen

Deadlines vallen zwaar

Komen zij aan zij
Toch krijg ik het voor elkaar,
en gaat er weer een week voorbij
 

Verlangend naar die ene dag
Dat ik er heel even

Niks meer van merk
Dat ik weer alles doen mag
En niet constant word opgejaagd

In mijn hoofd achtervolgd door huiswerk

Gedichten van Duitse Grond

Lauenstein: reizen & aankomst

Afkorting in dromenland

Een kilometer of achthonderd
Tien uur onderweg
Mits niet door files bedonderd
Of belazerd door autopech

Muziekje op
beentjes gestrekt en
“af en toe” een tukkie
Want al slapend wordt de lange reis
steeds een korter stukkie

Huizes behaag gaat door de maag

Een deurklink die toegeeft
naar een gastvrij onthaal
Wie koud is voelt zich thuis
warmpjes en liberaal
eenmaal binnen in het gigahuis

Werkplaatsen op de begane grond
Mooi betegeld waar ooit alleen rommel stond
Op de eerste verdieping een gang vol boeken
Met vier logeerkamers
Prima verzorgd tot in alle hoeken

Een donkere zolder vol met spul
Op John’s takenlijst vast vergeten
Maar wat boeit dat een jonge knul
Als hij aan tafel schuift voor het warme eten

Spiegeltje spiegeltje aan de wand & mijn twee gezichten

Wat is schoonheid? Welke mensen zijn fotogeniek? Ook al blijft het iets subjectiefs, een symmetrisch gezicht schijnt hét geheim te zijn. Ik had er al vaker over gehoord, waaronder ook die keer dat de natuurkundeleraar met twee losse spiegels langs de tafels liep en ze tegen elkaar hield. “Als het gezicht wat je hierin ziet hetzelfde is als in een normale spiegel, heb je een symmetrisch en mooi gezicht”. Door de dubbele spiegeling zie je eigenlijk pas de realiteit tegenover je in tegenstelling tot de doorsnee spiegel in de badkamer, die links en rechts verwisselt. Waarschijnlijk was het een leuk “uitstapje” van de natuurkundige stof over het licht, het was wel het enige wat nog duidelijk van de les is achtergebleven.

Tijdens het winkelen in de AH met El, Lies en Lieske, kom ik het onderwerp tegen in de Quest: Psychologie. Fotograaf Julian Wolkenstein vroeg zich af of het gezicht echt mooier zou worden of misschien juist lelijker of raar wanneer het symmetrisch is. Verdient hij dus gewoon een stel pagina’s mee in een officiële Quest in januari 2013. Toch weer zonde dat ik hetzelfde idee al had uitgevoerd in september 2012..

Voor de TU/e campuskaart moest ik een onbewerkte en neutrale foto van mijzelf insturen. Toen ik de foto’s op mijn computer had staan, voerde ik net als die beroemde Julian hetzelfde “experiment” uit. Net als hij, vroeg ik me af of de resultaten iets zouden zeggen over mijn linkshandigheid. Betekende mijn bruinere linker gezichtshelft dat het zonnetje straalde bij mijn linker-hersenhelftse activiteiten? Uiteindelijk bleek dit te komen doordat de ene kant van mijn gezicht meer belicht was dan de ander(eigenlijk tegen de eisen in van de TU, net als dat ik niet helemaal recht voor de camera stond). Onder het motto van imperfectie is perfectie, liet ik bij mijn werk een speels wit randje mijn kunstmatige gezichtshelften scheiden.

Tijdens het schrijven van dit artikel ben ik er trouwens pas achtergekomen hoe de fotograaf heette, en vond op zijn site nog ander werk dat mij en wellicht anderen ook verdacht bekend voor komt. Op het idee van dát werk was ik zelf nog niet gekomen. Dus laat die fotograaf zich dan alstublieft daarmee bezig houden, en laat het simpele schoonheidswerk maar aan de amateurs over.

Voor extra informatie:

http://www.natuurinformatie.nl/ndb.mcp/natuurdatabase.nl/i000788.html

http://www.julianwolkenstein.com/index.php/project/symmetrical-portraits/

http://www.julianwolkenstein.com/index.php/project/dogs-playing-pool/

Zoals "we" het managen

Gedichten

 Van de ex-dichter des vaderlands:

http://dichterdraagtvoor.nl/

Voor elk wat wils, slechts minimaal 2 minuten van uw tijd, misschien de moeite waard?

Van Ellen.

Back to the basics met filosofie

Waarom en hoezo? Ondanks ik niet bekend ben met de vereisten om volwaardig filosoof te zijn, vind ik dat ik vaak genoeg filosofeer om mezelf op z’n minst FIO(Filosoof In Opleiding ) te mogen noemen. Een grijze lange baard is in ieder geval niet vereist, en het levende bewijs hiervoor is de filosoof Bas Haring, die ik tevens live heb gesproken. Ondanks het vakgebied echt mijn ding is, vind ik een studie Filosofie volgen juist de kracht van het filosoferen weghalen. Ik hoef het niet meer te leren en filosoferen kan theoretisch overal en altijd al.

Waar de meesten alleen aan “de zin van het leven” denken, pas ik filosofie ook toe op de psychologie. Gelukkig verklaren mijn studieboeken al het grootste deel van de achterliggende gedachte van gedrag en cognitie, want als control freak van de logica wil ik naast de ontdekte psychologie ook dolgraag de verklaring ervoor kennen. Er ligt natuurlijk veel meer te halen achter het feit dat “het nou eenmaal zo is.”

Wanhopig op zoek naar de verklaring achter de verklaring van psychologie heb ik de rust gevonden bij de genetische oorzaak. Want als de evolutionaire verklaring niet juist zou zijn, zouden we nu niet zo zijn zoals we nu zijn, simpelweg door de evolutionaire werking. Alles vindt uiteindelijk zijn wortels in het doel om te overleven. Dit is immers waar we als wezens nog altijd op gebouwd zijn. Al kan dit wel ten koste gaan van morele waarden, zoals het fenomeen discriminatie ook zijn overlevingsfunctie heeft. Of het gaat ten koste van de waarheid, zoals we in ons hoofd de feiten uit het verleden vervormen om ons er beter over te voelen. Wat ook meteen een nieuw vraagstuk over de waarheid oproept. Want als alle mensen de feiten op dezelfde manier vervormen, is de waarheid misschien nog steeds de waarheid, ondanks deze ook vervormd is?

Als psychologiestudent zal ik nog vaker terugkomen op menselijke eigenaardigheden, die achteraf niet eens eigenaardig blijken te zijn. Want zowel als in de filosofie als de psychologie en ook de exacte wetenschappen(ja, die volg ik ook nog) is het begrip “relatief” van groot belang. Zoals de eerder genoemde vervormde waarheid de “echte” waarheid kan worden. En zo ook alle gekheid op een stokje der mensheid doodnormaal en courant wordt indien door de meerderheid uitgevoerd. En in meer technisch verband het energieverbruik over de hele wereld relatief zuinigjes aan is vergeleken met de energie die de zon elke minuut uitstoot.

Zo zweven de gedachten al  rond van discriminatie naar waarheid en naar energievoorzieningen. Omdat dit soort onderwerpen ontelbare schrijfwerken kunnen opleveren, zal ik er later nog eens op terugkomen. Ik ben zelf in ieder geval nog niet moe van het denken, en zo ook mijn vingers niet die dit typen. In ieder geval heb ik dus een theorie gevonden om de verklaring van het menselijk denken en doen een plekje te kunnen geven. En dat wil ik nu eenmaal, want kennis en controle over de mens om mij heen geven mij net dat beetje extra om te kunnen overleven.