En met de andere dame van Laag naar Hoog:

Voor:   

en na 260 km:

 samen met:

 en na afloop een buffet van van der Valk:

Topprestatie (Van Laag naar bijna Hoog)

 Na 120 km was het eigenlijk wel genoeg.

 Hier moesten we toch eigenlijk echt wel overheen, weer extra kilometers.

 

Uiteindelijk 197 km, 17 meer dan de geplande 180km, 

maar wat smaakte het aangebodene goed!

Nieuwe ideeen voor Lauenstein

Vrienden uit Nederland stuurden ons geheel nieuwe ideeen voor ons huis in Lauenstein.
Een impressie

Gepubliceerd door John

Aantrekkingskracht

Aantrekkingskracht

Trek het je niet aan!

Makkelijker gezegd dan gedaan.

Machines zouden het kunnen, 

waargenomen informatie geen aandacht gunnen

Informatie in het kader irrelevant,

door inputselectie in de prullenbak beland.

Mensen echter zijn gevoelig en soms verlegen

Onzekerheid en frustratie maken verdriet snel gekregen.

Persoonlijke kritiek, ook al nog zo onterecht,

aantrekken doe je het toch, als het eenmaal is gezegd.

Trek het je niet aan!

Laat het toch gaan.

Negativiteit negeren lukt niet zo snel,

maar zoals al vaker gebleken is,

Zinvol verwerkt worden kan het nog wel,

en dan is het menselijk zijn zeker niet mis.

Aantrekkingsklacht

Wat kriegen veer noe
Een matig geschreven gedicht

volgens een Geleense mevroew

Te weinig regels, is 't geen gezicht?

Te luchtig, te licht?

Te weinig kwaliteit geleverd,

Te makkelijk gedaan.

In mijn schrijversziel diep vernederd.

Waar ziet ze mij voor aan?

Maar goed,
Al vind ik het zelf zo onterecht
Dicht ik verder voor iemand van mijn bloed
En daarmee is alles gezegd

Dus hier met wat extra woorden,

Zo onzinnig uit de losse bol,
Doe ik haar een lol,

Voor haar; degene die ervoor betaalt,

Voor haar; degene die de randjes,
 van dr schnitzel afhaalt

Tsjechische haasjes

The Czech Republic Junior Team

Coach: Ine Gielkens (Dutch). Having met the Czech team

in 2006 at the White House Juniors in Amsterdam, she

became a fan and volunteer if the team was short of Czech

volunteers to accompany them (the Czech bridge federation

is very small).

Of course the 2006 team now is too old but the ‘oldies’ will

recognize Michal Kopecky who is now the coach and

captain of the Czech youngsters.

It seems the Czechs gained a (former) Dutch player but it

was a Greek gift; Ine’s former co-coach Richard Ritmeijer

(Dutch) has been stealing the heart of one of the best Czech

players, Magdalena Ticha, who is now member of the Dutch

Girls team and even managed to become the ‘Dutch player

of the year 2011’!

If any one wonders why we all have a rabbit on our sleeves?

Kralik is the Czech word for rabbit, and since half of the

team and captains are Kraliks...

Nederlands huis in Lauenstein

Je geeft opdracht aan een gerenommeerd Duits Meesterschilder om de buitenkant van je huis te verven, je zegt er bij dat je twee weken afwezig zult zijn en dan net een week voor vertrek beginnen ze. Verven, uiteraard in vrolijke hollandse kleuren.
Net voor ons vertrek werd de volgende foto gemaakt, het huis is nog niet af, maar het geeft al wel een beeld.

John, nog steeds vanuit Polen

Bridge in Wroclaw

In Wroclaw, Polen, spelen de junioren de Europese kampioenschappen voor landenteams.
Doelstelling van het Tsjechische team is de top 6. In dat geval mogen ze meedoen aan het WK bridge voor landenteams, volgend jaar in Istanbul.
Na dag 1 was er euforie: het Tsjechische team stond eerste!
Na 12 van de in total 21 rondes doen ze nog steeds volledig mee in de race voor de top 6; zaterdag
wordt de laatste wedstrijd gespeeld. Spannend dus

Hierbij het team en de stralende coaches:

 

 

 

John, vanuit Polen 

Technisch gebrek aan de TU

Overal snel draadloos internet, een digitaal netwerk en gelegen in de innovatiefste stad van Nederland. De TU Eindhoven heeft het. Aan het vernieuwde MetaForum-gebouw dat nog geen jaar oud is, zou dus niets moeten ontbreken. Daarom verwacht je dat alle simpelheden van het dagelijks leven daar technisch ondersteund zouden worden en vlekkeloos zouden lopen. Zoals een printje maken.

In een aparte ruimte staan twee computers ter beschikking waar studenten mee kunnen printen. Eigenlijk maar één werkende, want de tweede is niet altijd aangesloten op een printer, omdat de printer zich dan als kopieerapparaat voordoet. De werkende heeft dan weer geen internetverbinding, waardoor je alles dat je wilt printen eerst op een USB-stick moet zetten.

Als je dan eindelijk iets hebt kunnen uitprinten(je was aan de beurt, USB-stick werkte, printer volbracht zijn taak), moet je nog betalen. En dat is het gedeelte waarbij ik mijn lach niet kan inhouden. Even verderop is dan een balie waar een vrouw mijn vijf cent muntje aan moet nemen omdat ik een blaadje heb uitgeprint. Of tien cent, in het geval dat ik beken dat ik in kleur printte. Als ik mijn lach zou kunnen inhouden, zou dat komen door tranen van triestheid.

Misschien is de universiteit wel zo high-tech, dat het zich niet meer wil bezig houden met “hard copies” en hierdoor het digitale verkeer van documenten wil stimuleren. Echter zijn er genoeg gevallen waarbij om geprinte documenten wordt gevraagd, zelfs voor vakken van de TU/e zelf.

Naast dat het triest en onhandig is, heeft de TU er zelf ook last van. Mensen lopen weg zonder hun poster te betalen, of kunnen gewoon alles in hun tas stoppen en maar één blaadje laten zien bij de balie. En hoe knullig is de tekst met “let op! Camerabeveiliging” als die camera zelf zoveel technischer is dan het printsysteem?

Een tegoed op de studentenpas, of een digitale rekening via je laptop; het printen zou zoveel beter kunnen op een Technische Universiteit. Ik hoop dat de TU hun eigen printfaciliteit in het MetaForum zal innoveren, want dit kan echt niet meer.

Eerste eigen strop

Op het moment dat ik mijn vwo-diploma tekende, ontbrak ongeveer de helft van mijn originele klas. Ze waren er wel, maar zaten niet op de “geslaagden”stoelen, wel op de rijen daarachter. Ze hadden een jaartje over moeten doen. Dit jaar was het hun beurt om de middelbare school vaarwel te zeggen. En hoe kon ik daar beter aan bijdragen dan mijn saxofoon uit de koffer te halen en het cabaret te begeleiden op de avond van de diploma-uitreiking?

Voor zo’n happening moet je er natuurlijk wel goed opstaan. Om mijn goudschijnende saxofoon de aandacht te laten trekken, moest ik mijzelf juist neutraliseren om het goud beter uit te laten komen. Ik helemaal in het zwart dus.

Zwart pak, zwart overhemd, zwarte schoenen; ik miste nog één ding. Een zwarte stropdas. Aangezien ik in mijn tentamenperiode zat, was er geen tijd om rustig de stad in te duiken op zoek naar een zwart streepje voor om de nek. Van vaders kon ik er ook geen lenen zoals ik hiervoor altijd deed. Dus ging ik snel tijdens het leren nog even vlug naar de winkel en na alle standaardzaken kwam ik uit bij de duurste winkel van het winkelcentrum, want alleen daar hadden ze een effen zwarte stropdas.

En met het kopen van die stropdas kocht ik meteen het pronkstuk van mijn stropdassenverzameling. Een echte McGregor, gelukkig  afgeprijsd van 50 naar 25 euro. “Voor een mooi prijsje”, aldus de verkoper in de dure zaak. Dit zal me in de toekomst geld besparen omdat ik geen pronkstuk meer hoef aan te schaffen, en daarnaast heb ik 25 euro verdiend waarmee ik eventueel een volgende stropdas kan kopen. En die dan misschien aanschaffen voor een piano-optreden.

Fietsrit.

Rondrit van 113km. Gepland was 102km, dus omrijden viel mee. Dat geeft moed voor als we naar Limburg moeten fietsen.

voor LP

Een paar rondjes Youtube, een paar oude verrassingen en een nieuwe:

De nieuwe: http://www.youtube.com/watch?v=MAg6RtRonO0 Nog niet rijp? vind ik wel!

En 2 oude, onverwachte tut-lullen die een jury laten sidderen (talentenjacht engeland/nederland):
http://www.youtube.com/watch?v=5CA2QSjRgF4

http://www.youtube.com/watch?v=RxPZh4AnWyk