Voor de liefhebber

Technisch gebrek aan de TU

Op weg naar slimme lichtomgevingen waar de kamer het licht zo regelt dat het je mood  beïnvloedt. Sensoren die diepte kunnen inschatten en deel gaan uitmaken van geavanceerde robots. De TU doet er onderzoek naar en bij Philips zien we bijvoorbeeld op het gebied van lichttechnologie al dat het één en ander bekend al is. Maar net als bij het printen in het Metaforum gebouw, laat de TU/e nog een technisch steekje vallen. Dit keer op de wc van het IPO-gebouw, weliswaar het psychologiegebouw van de TU.

Doorspoelen op de normale pottoiletten is gelukkig geen probleem. En ook de kraan voldoet aan zijn taak. Het gaat echter om de verlichting van de wc, en het doorspoelen van de urinoirs. Waar het ook buiten de TU/e campus niet al te moeilijk is om de verlichting met behulp van een licht/bewegingssensor aan te laten gaan, wordt op de universitaire wc vriendelijk verzocht het licht uit te doen met behulp van een ouderwetse sticker.

Alsof dat nog niet betreurend genoeg is, wordt op diezelfde wc ook nog verzocht om zelf door te spoelen. Staat ook weer op een sticker. En het is geen kwestie van even drukken, maar een kwestie van een paar seconden de knop ingedrukt houden. Wel zijn ze zo high-tech geweest om het ook nog in het Engels te vermelden.

Andere TU-gebouwen hebben de automatische versies gelukkig wel. Solidair de WC’s technisch upgraden zat er blijkbaar niet in. Hygiënisch gekrenkt nadat je een paar seconden de piswegspoel knop stevig hebt ingedrukt, wil je zo snel mogelijk je handen wassen en maken dat je wegkomt. Maar natuurlijk niet zonder eerst het licht uit gemaakt te hebben. Don’t forget to turn off the lights on the toilets? Don’t forget to be a technical university.

Kaart en Mens

Dit gedicht hoort er nog bij.

Kaart en Mens

De kaarten zijn verdeeld
Aan de overkant wordt verdubbeld, inzet maal twee

Ik maak kans maar het is nog niet gespeeld

Op potentiële winst ga ik mee

De rest haakt af dus is er niet bij
Hoe minder zielen hoe meer pret

Want des te meer kans voor mij
Maar helaas minder winst uit de inzet

Helemaal niks zit er in deze flop
Schaapachtig kijk ik de andere aan en
Doe er nog een schepje bovenop
Zwetend schuif ik mijn restje naar voren
En ik zeg: all in
De ander trekt zich terug en heeft verloren
Ik lach van binnen en win

Nog een sax edit

Hogerop / Daaronder

Ik kreeg laatst een origineel compliment over mijn gedichten. "Hoe kan het dat jij dat zo maar kan? Dat mag gewoon niet". Vol zelfvertrouwen en passie begon ik weer een gedicht te schrijven voor mijn nog zeer dunne gedichtenbundel "Mag 't ook ietsje minder zijn?". (Of had ik het al als de gedichtenbundel "Zo nu en dan" aangekondigd?). Er volgt meer.

Hogerop
 /\
Daaronder

Behoefte aan wat stilte

Zoekend naar wat gemak

Zag het beneden niet meer zitten.
En ligt dus nu languit op het dak

In de stortende regen
Kom van dat dak af! wordt er beveeld

Tussen de vogelpoepen
Dit is je laatste kans! wordt er geschreeuwd
Maar hij voelt zich niet geroepen.

Terug daarheen, over zijn lijk!

De bui is beter dan het gedonder,
De stront beter dan het gezeik.
Niemand vindt hem toch bijzonder
Geen enkel persoon,
Niemand van daaronder

Saxofoon + microfoon uitprobeersel

Soppen in bijna-Zeeland

U weet toch wel dat het hier nog geen Zeeland is he? Moet ie MIJ vragen, ik vind alles onder Rotterdam al Zeeland want het is zowel binnen (och, kleine lekkage maar :)) als buiten al dagenlang erg waterig op de camping. Lieslaarzen aan om de wc te bereiken en laat ik die nou net vergeten hebben...

Maar de eerste dagen waren gelukkig beter, bv die rondleiding in de Molen de Hoop waar we de molenaar ruim een uur prive hadden en hij ons niet alleen veel wijzer maakte maar na 4 decennia molenwerk ook nog steeds met veel enthousiasme; zie je zelden, die mensen die na 40 jaar nog dol zijn op hun werk. Het belangrijkste dat ik leerde zijn de binnen- en buitenkruiers dus dat in Noord Holland de molenwieken via de zolder (van binnenuit dus) naar de wind gedraaid worden en elders in NL via buiten"bomen" die de wieken bedienen (die gele balken aan de zijkant van de molens). Mij nooit opgevallen. De molenaar was heel uitgebreid en was duidelijk blij met onze gerichte vragen. Leuke rondleiding, zoveel leuker dan met een grote groep.
Hellevoetsluis, vestingstadje wordt het genoemd maar de molenaar verbeterde het naar vestingHAVEN omdat de vestingen erop gericht waren de haven en zee te beschermen. Nu overigens geen zee meer, sinds de dam(men) zoet water.

We staan 2 km van de vesting en fietsten er dus makkelijk heen. Daar rond gefietst en nogmaals rondgelopen want dan dringen de details beter door. Dagje Brielle via de fietsknooppunten was ook prachtig maar verder durfde tante Tut niet omdat windstoten (op de dammen) en campers elkaar niet lusten of nee, juist WEL :) En och, de camping beloofde internet dus we konden net zo goed hier wachten op de remonderdelen die de camper inmiddels mist... Slik. Jaja, beloven blijkt anders dan de praktijk want de router was alsmaar ontstemd tot gisteren, toen begon ie te leven :)
Eindelijk kon ik dus mijn foto's op internet kwijt, geniet maar even mee van Hellevoetsluis en Brielle.