Busganger

Mijn trouwe doch oude fiets hield er begin deze week mee op. Gelukkig geen week eerder, want dat had dan waarschijnlijk mijn calculustentamen de kop gekost. De overheid weet dat eigen vervoer van studenten nogal kan tegenvallen, dus word je als student voorzien van een ov-chipkaart. En gelukkig is dat in mijn geval een weekabonnement. De hele week reed ik met de bus, en voor niets meer dan het feit dat ik ben ingeschreven bij een universiteit.

Inchecken, goededag wensen aan de buschauffeur, zitten, staren of whatsappen, uitchecken. Eventueel nog opletten of de bus niet zo vol is dat je je plek afstaat aan oude vrouwtjes. Mijn bus zit zelden vol, en het klimaat in de bus is aangenamer dan erbuiten. Eenmaal in de bus is het prima leven.

Voor de rest is het busreizen echter vervelender in vergelijking met het zelfstandig te kunnen fietsen: de bus wacht nooit, heeft een vast schema en stopt niet op de campus. Dat betekent extra lopen en wachttijden. De bus rijdt natuurlijk ook nog om, omdat er helaas ook anderen zijn die van A naar B willen. Hierdoor is de eigenlijke busreis niet sneller dan op de fiets, en ben ik uiteindelijk langer onderweg dan normaal.

Ondanks ik weer blij ben wanneer ik een werkende fiets heb, is het fijn dat er bussen beschikbaar zijn. Twee jaar geleden zat ik nooit in een lijnbus, en nu was het mijn redding voor deze week. Het neigt er in Nederland nog al eens naar dat het openbaar vervoer alleen slechte diensten kan leveren, maar over de bus heb ik helemaal niets te klagen. Of misschien toch; zou er geen bus moeten zijn die in de avond even langs het sportcentrum rijdt?

Thank the light (proefversie tijdschrift studievereniging)

It wasn’t really the first thing I thought of writing about. But to prevent differing too much from the real columnists, as a guest columnist I won’t write off-topic and stick to the subject of this Intermania; light.

One thing I think of is the USE package “The secret life of light”. Philips has a lot to do with research regarding to the application of light, and it is interesting how light can be used to influence your mood and for example also getting you out of bed easier. But after participating in a quite boring experiment at the IPO building, I didn’t find it necessary to follow those courses. Phillips will take care of it.

Two other things I think of are light as a form of energy (definitely a SI subject, not a PT subject), and the other meaning of light used for the meaning of low calorie food and drinks. Like Coca cola light, one of the darkest drinks I know.

Although the TU and Philips are dealing with light at a very innovative level, it is its most basic function that attracts my attention. Besides it is being tried to apply knowledge about light in smart homes, light is also the most primitive source of our existence as human beings, and in fact the primer source of any living at all.

Light is crucial for photosynthesis of plants, which are crucial for gaining a type of energy that is useful to us. Besides, (day)light regulates some of our hormone levels and therefore our mood and our sleeping cycle(which are undoubtedly related to each other). Like looking at blue light for example coming from a smartphone, stops the production of the hormone that makes you sleepy, called melatonin. This way light can keep you awake at night. If we consider other radiations which we can’t perceive directly like X-radiation, we should be thankful to a lot more.

After all I feel ashamed for not making a big deal about light in the first case. Light is crucial for all living beings at the very basics. And like the Dutch say; the sun rises for free, and with that providing the needed light. So if things don’t really work out the way you planned, remember there is always something to be thankful for.

Always look at the light side of life.




And remember how colourful your life can be even on a rainy day.

Akoestisch bewustzijn

Terwijl ik dacht van meer mensen gehoord te hebben dat ze het vakkenpakket “The Science of Sound and Music” hadden gekozen, keek ik verbaasd op toen er bij het eerste vak “Acoustic Awareness” slechts 13 studenten aanwezig waren. En dat terwijl het een vak voor de hele TU is. Waarschijnlijk kwam het voor de TU zelf wel goed uit, konden ze eindelijk hun belofte waarmaken dat op deze universiteit de leerlingen-leraren verhouding zo goed is. Waardoor er zoveel meer interactie zou zijn dan op andere universiteiten. De interactie was er nog niet helemaal, maar de verhouding van 13 studenten en 7 professionals was er in ieder geval wel.

Vier uur lang werden korte presentaties gegeven. Het werkte beter dan de normale colleges, op deze manier reset je steeds de “na 15-minuten afdwalen timer” per spreker. Daarnaast namen de sprekers ook regelmatig een voorwerp mee wat de presentatie interessanter maakte.

Het eerste onderwerp was de oneindige toename van de toonhoogte, een trucje of akoestische illusie, zoals die vergeleken werd met de oneindige trap van Escher. Er werd nog uitgelegd hoe het precies werkte, maar dat was te kort, of ik te dom.

Bouwprojecten uit Den Haag en Utrecht kwamen in andere presentaties voorbij; muziekgebouwen voor musicals, dansvoorstellingen, concerten, enz. Dromen werden gedeeld over materialen die van dempend naar galmend konden veranderen. Dat blijft overigens toekomstmuziek.

Voor het beste idee op ondernemingsgebied, vond ik de afgestuurde student die zijn eigen spin-off company van de TU opzette, en een unieke technologie ontwierp om geluid in beeld om te zetten, en zo trillingen die bijvoorbeeld ongewenste geluiden in fabrieken of producten, te leren begrijpen en aan te pakken.   

Qua demonstratie was de omgebouwde trompet opmerkelijk. Een akoestische trompet met een digitale trompet erbij gesleuteld, en een iPhone-houder waar de muzikant zijn bijbehorende app op kon volgen. Verder was er nog een man die een trillingsmeter maakte die de vatbare schilderijen van van Gogh beschermt tegen het gestamp en gebonk van lokale muziekevenementen.

Als afsluiting werd het “ontwerpen” van vogelzang vergeleken met auto’s. Belgische vogels waarvan de vrouwtjes zo doof gefokt waren, dat de mannetjes harden gingen zingen, waardoor deze belgische kanirie zong als een nachtegaal. De abstracte vergelijking met auto’s ging er denk ik om dat er bij bijvoorbeeld BMW honderd mensen zitten te vogelen met de juiste geluiden die hun nieuwe elektrische auto’s moeten gaan maken.

Eigenlijk verdient elk onderwerp meer uitleg, maar dat zou niet passend zijn voor dit artikel. Ondanks de manier en inhoud van de presentaties mij aanspraken, is vier uur toch een lange zit. En hoe ironisch; de speakers werkten vaak niet. En dat met al die geluidsexperts bij elkaar, was het leuk om te zien dat ze er pas na veel geklooi in staat waren de presentaties van geluid te voorzien. Bleek uiteindelijk met een lichtschakelaar geregeld worden. Een goed excuus voor de geluidsgeleerden.

 

Voor de culturelen

http://www.schilderijvanhetjaar.nl/home

Tenortijd

Technisch minder sterk, maar wel een dieper geluid, mede dankzij het bredere mondstuk. Hope you enjoy.

Vliegende voorwerpen

Naast een hoop herrie krijgen we ook wat tastbare dingen mee van de buren. De tuin is regelmatig voorzien van opgebrande sigaretten of stukjes wit brood. Tastbaar, maar niet echt bruikbaar. Tot er eens een keer een nagelknipper voor de achterdeur lag, maar die viel na een tijdje van roest uit elkaar nadat ik hem binnen had gelegd.  Jammer, want een extra nagelknipper komt altijd van pas. 

Laatst met dierendag kon ik mijn bruine labrador verrassen met een XXL tennisbal. Ook weer uit de tuin gevist. Helaas was de bal toch een maatje te groot voor mijn niet XXL labrador. Ik ben heel dankbaar wat me wordt toegeworpen in het leven, maar het zou fijn zijn als het wat dit betreft een keer bruikbaar zou zijn.

Ik beschuldig de luidruchtige buren  er nu wel van, maar eigenlijk zonder bewijs dat het niet van de chinezen af zou kunnen komen. Ook al lijkt me dat niet waarschijnlijk. In het geval van witte rijst in plaats van wit brood wel natuurlijk. En als we echt open-minded gaan redeneren; waarom zouden de vliegende voorwerpen niet van de spanjaarden twee huizen verderop kunnen zijn?

Goed en wel, het gaat erom dat de voorwerpen in onze tuin belanden. Of het nou van het huis van de golden retriever of van de spaanse herder afkomstig is, doet er minder toe. Het is nu alleen nog afwachten op een flat screen en hardloopschoenen maatje 43 van over de heg.

Toevallig!

“O, we hadden het net over je, toevallig!”. Soms lijkt het moeilijk te geloven dat toeval zonder hoger spiritueel doel of reden bestaat. Er moet wel een onbekende kracht zijn om bijvoorbeeld te verklaren dat wanneer we iets dromen, het de dag erna ook echt gebeurt.

“Wij hebben echt een telepathische kracht, we weten precies van elkaar wat we denken”. “Ik wilde net precies hetzelfde zeggen, eng dit!”. Vooral vroeger verwonderde ik me over hoe vaak zulke onwaarschijnlijke dingen toch konden gebeuren. “Dit kán geen toeval zijn”.

Toch lijkt het toeval verklaarbaar. Puur statistisch gezien, hoe vaak komt het voor dat die dinosaurus van vannacht echt de stad plat walst of het gemeentehuis in een dierentuin is veranderd? Alleen als we dromen over iemand die we lang niet meer hebben gesproken, opeens de volgende dag weer spreken, lijkt het voorbestemd omdat het opvalt. Maar misschien wandelen deze personen wel vaker onbewust door onze dromen. Alleen is er dan geen sprake van toeval en valt het dus niet op.

“gebeurtenis die plaatsvindt zonder bedoeling, terwijl die er wel lijkt te zijn”, luidt de definitie van het toeval. Ik werd als klein kind een keer huilend wakker omdat ik een kennis naar de hemel zag vliegen. Diezelfde nacht bleek hij ook echt overleden te zijn. Ik ben blij dat mijn dromen geen echte voorspellingen zijn uit de toekomst, want in dat geval was ik al meerdere malen van een gebouw gevallen, de weg opgereden in een auto waarvan ik niet wist hoe die moest remmen, of slachtoffer geweest van een derde wereldoorlog. Aan de andere kant, mis ik hierdoor ook de droombeloftes van mijn villa’s waarin ik zelf de weg mag ontdekken, en vroeger de zeldzame pokemonkaartverzamelingen.

Toevallig is het binnenkort de dag van het toeval. En het was toevallig ook nog eens uitgeroepen op 20-12-2012!

scrap paper

John en Hub deciden om hun wiskundeoverleg in het Engels te doen. Alsdat nl de tentamens ook in het English zijn, vandaarum.
Affijn, John heeft nieuw kladpapier nodig en vraagt om scrap paper. En toen kwam een leuke oude blok tevoorschijn met aantekeningen van Lies en Hub uit puppytijd. Die van Lies dan, die van Hub blijken recenter te zijn en zijn colleges op te fleuren door zijn aantekeningen wat gevarieerder te maken dan de onze vroeger waren. Kijk maar:
1) Lies
2) en 3) Hub