Leugendetectie

Sommigen zijn er beter in dan anderen; liegen. De één wordt al zenuwachtig en onrustig als hij eraan denkt, de ander is er zo goed in dat hij het zelf bijna niet meer van de waarheid kan onderscheiden. De kenmerken kunnen variëren van een verraderlijk opgetrokken lip, tot een compleet autistische aanval zoals bij Sheldon uit de komedieserie “big bang theory”. Bij het vak “Qualitative research methods” leren we gedrag gestructureerd te observeren, en bij de eerste opdracht was het de bedoeling om uit bepaald gedrag een leugen te detecteren.

Maar om leugens te kunnen leren herkennen moet je in de eerste plaats wel leugens hebben om de observatietechniek op toe te passen. Daarom was het eerste gedeelte van de opdracht de taak om zelf een filmpje te maken waarin je 20 vragen beantwoordde, deels gelogen en deels naar waarheid. Deze werden per groepje gemaakt en met andere groepjes uitgewisseld. Daarna kon elke groepje hun eigen observatiemethode testen.

Zowel onderling tussen de observators als met de golden standard(welke vraag wel of niet gelogen was, gemaakt door de leugenaars zelf) kwam er nauwelijks een waarde boven de 50% uit. Dus nog niet eens de helft van de leugens werd goed voorspeld. Het ging al fout bij de observators onderling; niet iedereen vulde de observatieschema’s hetzelfde in. Dat wil zeggen, als iemand na een vraag een bepaald gedrag vertoonde, werd dit door de één gezien als wegkijken en zenuwachtige bewegen maken, terwijl de ander alleen een stemverheffing constateerde.

Zo eenvoudig is het dus nog niet een leugen te voorspellen via verdacht gedrag herkenning. Naast dat het onderling bij het observeren al niet vlekkeloos verloopt, zijn ook persoonlijke aspecten zoals ik al noemde een zeer belangrijke factor. Helaas hadden wij geen proefpersonen met indicerend leugenlipje op band staan, en was het soms ook de waarheid die verteld werd door middel van opvallend gelach of ontwijkende ogen. Ook ikzelf probeerde met mijn pokerface niks weg te geven, alleen zal het voor bekenden toch wat makkelijker zijn de gelogen antwoorden eruit te pikken.

Waarheen, waarheen?

Hebben we wel goed gekozen? En mevrouw Desi, wat is hierop Uw antwoord?

Wist je dat?

Deze week was ik vooral bezig met het lezen over Kiev en Noord-Korea, dus ik heb niet erg op de andere nieuwtjes gelet. Best zonde en ik kan dus niet heel veel met jullie delen, maar wat  ik wel erg indrukwekkend vond, was een stuk met achtergrondinformatie over Noord-Korea met nog meer schokkende informatie dan over de martelkampen.

Eerst maar even de kleine nieuwtjes: 

* De drie examendieven van vorig jaar hebben een boete van 86.000 euro gekregen. Ik vraag me af hoe lang ze erover gaan doen om dit terug te betalen, omdat het nog wel even zal duren voordat ze een (goede) baan hebben als ze al moeite hebben met een schooldiploma halen. Ook vond ik het interessant dat ze zelf met zijn drieën moesten beslissen hoe de boete verdeeld zou worden, ik vraag me af of jongeren dat zelf op kunnen lossen.

* De World Press Photo Contest is weer geweest. Ik vond de winnende foto niet heel bijzonder, maar wat ik wel bijzonder vond waren de stresserige arbeidsomstandigheden van de jury shifts. Ze sluiten zich een paar dagen lang op om samen 3000 foto's per uur te bekijken. Het enige wat het een beetje verlicht zijn de massages die ze krijgen. Zouden ze zo nog wel goed kunnen oordelen?

* Er kwamen veel ingezonden brieven binnen waarin geklaagd werd over het (volgens hun té) uitbundige juichen van onze koning bij de Olympische Spelen. Ik (en minister-president Rutte gelukkig ook) vind dit echt onzin, laat hem lekker juichen, ik vind het juist wel leuk eruit zien en ik vind niet dat zij geen lol mogen hebben omdat er zoveel problemen in Rusland en buurlanden zijn, daar moeten ze dalijk alweer genoeg aan denken.

* Een nieuw interessant boek: De supermarktleugen. Wist je bijvoorbeeld dat klanten tegen de richting in laten lopen zorgt voor 10% meer inkopen? Of dat er bij gebrek aan vers brood gewoon luchtverfrissers met die geur worden gebruikt? Verder staat er veel in over e-nummers. Zo mogen producten op de verpakking zetten dat het zonder smaakversterkers is als er toch een gevaarlijke stof glutamaat (gistextract) inzit, omdat ze het tegenwoordig een ingrediënt noemen in plaats van een additief.

* Een nieuwe interessante serie: House of Cards. Deze krijgt zeer hoge cijfers op recensie sites. Het gaat over spelletjes binnen de politiek. Wat bijzonder aan deze serie is, is dat het in China de allereerste serie is die zonder goedkeuring of censuur uitgezonden mag worden. Terwijl China er vaak (negatief) in voorkomt.

* Wijkagent Wilco Berenschot (Rotterdam) heeft al een tijd een nieuwe aanpak die goed lijkt te werken. Hij heeft elke dag een spreekuur op straat waar hij gewoon een praatje met buurtbewoners maakt of ze bij hem kunnen komen met hun problemen. Ook luncht hij altijd bij mensen thuis en twittert hij zich rot, zodat hij goed op de hoogte blijft en de buurtbewoners zich begrepen voelen. Ik ben benieuwd hoeveel andere agenten volgen!

Stukje over Noord-Korea

Als je een samenvatting van het rapport over de "martelkampen" las, vroeg je je echt af hoe dat nog kon in deze tijd. En dat mensen niet net zo hard demonstreren als in Kiev of Venezuela. Maar waarschijnlijk snappen ze niet eens dat het bestaat om tegen de wil van Kim Il-sung in te gaan, hoe het er in andere landen aan toe gaat.

Al op de kleuterschool krijgen ze te horen dat je Kim Il-sung hoort te gehoorzamen en hoe belangrijk hij is. Het is verplicht om in elk huis drie schilderijen te hebben hangen: van Kim Il-sung, zijn zoon en zijn kleinzoon. Als je voor één van deze schilderijen staat, moet je buigen. Laatst zijn twee mensen naar een gevangenkamp gestuurd: één had per ongeluk met een krant waar Kim Il-sung op stond straatvuil opgeruimd, één had de naam van Kim Il-sung verkeerd opgeschreven. Ook wordt je op een trainingsterrein opgesloten tot je geen fouten meer maakt bij de acrobatische oefeningen voor een dansvoorstelling voor hem. Al het oefenen en luisteren naar verhalen over hem kost ook nog eens enorm veel tijd, waardoor er weinig tijd over blijft over voor andere lessen. Ik vraag me sowieso af of ze nog wel energie hebben om andere dingen te leren, want de meesten zijn zwaar ondervoed. Kinderen van zeven in Zuid-Korea zijn gemiddeld twintig centimeter langer en tien kilo zwaarder.

Alle kinderen leren al "klikken" vanaf hun zevende, waar we ze pas weg uit de kliksessie mogen als ze hebben gezegd wat iemand anders verkeerd heeft gedaan. Als ze proberen te vluchten en worden opgepakt, gaan ze ook naar een strafkamp. De buurtbewakingscomités houden in de gaten of je wel op je plaats blijft en mogen op elk moment van de dag ongevraagd je huis binnenvallen. Dit om te controleren of niemand vlucht, of de verplichte staatsradio (die niet uit kan) het nog wel doet en of er geen communicatiemiddelen om met het buitenland te communiceren naar binnen zijn gesmokkeld.

Ik kan me dus goed voorstellen dat veel mensen niet beter weten omdat ze niet weten hoe het er in het buitenland aan toegaat, doodsbang zijn om ook in een kamp te komen, of gewoon geen energie hebben om te protesteren door het gebrek aan voeding.

Treinsoldaatjes

Na een week zwaar gestudeerd te hebben stap ik in de trein op weg naar mijn ouders. Na een week op bivakkamp geweest te zijn, stapt een groep soldaten in opleiding soms ook in diezelfde trein. Met grote gecamoufleerde backpacks en aanhangsels vullen ze al snel de gang of de helft van een coupé. En ze zijn niet alleen fysiek aanwezig; qua geluid vullen ze gemakkelijk een héle coupé. En dat maakt het er niet rustiger op in een vrijdagse trein.

Passagiers kijken geirriteerd en geschrokken op als er weer eens geschreeuw of gelach van de landmachters afkomt. Droge humor en stoere praat houden hun gesprek levendig. Waarschijnlijk blij dat ze niet langer in stilte orders hoeven aan te nemen van hun meerderen. En ik gun het ze van harte, want ondanks ze boven mijn muziek uitkomen, ben ik blij dat deze jongens hun ei kwijt kunnen en de discipline en structuur van het leger kiezen boven bijvoorbeeld het herrie schoppen op straat.

Dat de rest van de treingangers zo geforceerd mee moet genieten van hun vreugde, moeten ze maar voor lief nemen. Het gaat hier wel om de potentiele beschermers van het land; daar moet je wat voor over hebben. Of de NS moet zo vriendelijk zijn speciale soldatencoupés te ontwerpen, en dan vooral zodat het geluid wordt gecamoufleerd. Maar tot het zover is, denk ik als ik ze weer zie binnenstromen: geniet ervan jongens, want het wordt vast weer een zware week!

Nog meer nieuwtjes

De krant blijft nog steeds goed bevallen! Ook huisgenoot Jason heeft een extra voordeel genoemd: ze zijn ideaal om je (fiets)schoenen sneller droog te krijgen met krantenpropjes. Omdat het toch wel leuk blijft, hier weer een paar opvallende nieuwtjes van afgelopen week:

Jagen op match fixers. Wedstrijdvervalsingen komen steeds voor. De internationale politieorganisatie Interpol noemt het "de grootste bedreiging voor de sport in de 21e eeuw" Ik dacht gelijk dat het over doping ging, maar blijkbaar zijn er steeds meer sporters die proberen afspraken te maken over de uitslag. Dit omdat ze omgekocht worden door gokkers of omdat bendes ze chanteren omdat ze weten van een buitenechtelijke affaire of drugsgebruik. De bendes komen vooral uit Europa en Zuidoost-Azië. In Australië is het al strafbaar, dit is goed nieuws voor de sportwereld zodat er justitieel onderzoek naar wel erg vreemde uitslagen kan worden gedaan. Wat ik bijzonder aan dit stuk vond, is dat ze veel meer leken te controleren op match fixers dan op doping onder de sporters.

Wat is er aan de hand met Christus? Door een onweersstorm is het enorme Christusbeeld in Rio de Janeiro zijn rechterduim kwijtgeraakt. En deze week is zijn middelvinger getroffen. Een voorteken? Ik denk het niet, aangezien er meer dan 40.000 bliksemslagen werden geteld tijdens de storm en het beeld dus gewoon pech had.

Depressie door een te actief afweersysteem. Er werd altijd gedacht dat stofjes van afweercellen niet in de hersenen kunnen komen, maar Floor van Heesch heeft met haar onderzoek ontdekt dat dit onjuist is. Ze laat zien dat een actief afweersysteem cytokines aan maakt die het beloningssysteem in de hersenen ongevoeliger maken, waardoor mensen sneller depressief raken. Ze experimenteert met een medicijn die het effect van de cytokines op het beloningssysteem vermindert.

Twee Bulgaren uitgeleverd voor toeslagenfraude. Ik weet nog wel hoe gek ik het vond dat de Bulgaren de toeslagen in Nederland aan konden vragen terwijl ze niet eens hier woonden, maar hopelijk kan alles een beetje recht gezet worden nu Bulgarije twee mensen uitgeleverd heeft die in totaal een boete van een miljoen euro terug moeten gaan betalen.

Debat over koken. Er was een debat tussen levensmiddelenindustrie, retail, voedingswetenschap en culinaire journalistiek over koken. Dit omdat er tegenwoordig niet eens meer echt gekookt wordt omdat alles zo kant-en-klaar wordt gemaakt. Het opvallendst vond ik dat er vermeld werd dat de Consumentenbond een blinde proeverij had georganiseerd, waar de potjespesto lekkerder werd gevonden dan de zelfgemaakte pesto op basiss van basilicum. Super erg dus... Wat er in het debat is gezegd, stond helaas niet in de krant.

Wiskundige hackt datingsite. Deze week schreef Wired over ene Chris McKinlay. Hij werd gek van een datingsite, waar met een algoritme een match tussen personen werd gevonden op basis van vragen die gesteld werden aan het begin. Hij schreef een script dat onderzocht wat voor antwoorden vrouwen interessant vonden, gaf die antwoorden, en had hierdoor 88 dates gekregen. Één daarvan vroeg hij ten huwelijk, via Skype.

Opstand in Oekraïne. Deze wordt in de krant heel anders beschreven dan ik had verwacht. Het ging hier vooral om begin december wat nog beschreven werd. Eeen voorbeeld van een oproep van de demonstranten: "Vrienden van over de wereld, als je ons bij wilt staan: dit is het moment. (...) Wij verzorgen eten, thee tenten, verblijf (misschien), warme kleren, een goed humeur en een onvergetelijke ervaring. De dag van een demonstrant bestaat uit lopen over Maidan, soms naar regerings- of gerechtsgebouwen. En: lachen, dansen, eten, drinken (maar geen alcohol!) en bijzondere mensen ontmoeten." Ook stonden er foto's van de luxe gerechten die ze aan de demonstranten gaven. Helaas is de pianospeler Markijan Matsech opgehouden met pianospelen omdat hij de hoop heeft opgegeven en is er nu veel geweld. Maar het blijft bijzonder om te weten dat de demonstraties toch heel anders begonnen waren.  

Onderzoek verkoudheid. Helaas, in het artikel van Micheal Allan en Bruce Arroll wordt gezien dat eigenlijk maar drie tips tegen verkoudheid echt bewezen waren: Goed je handen wassen, zinsupplementen slikken en minstens drie keer per dag gorgelen met water.

Nieuwtje vanuit Maastricht. En dan ook nog een nieuwtje vanuit Maastricht: Ik heb gisteren als verrassing opeens een super coole fiets taart gekregen van mijn huisgenootjes, zie de foto. Toch even de moeite waard om te laten zien. Iedereen is welkom om een stukje te komen eten, maar ik vrees dat hij al snel op gaat zijn.