Externe Column: The Secret of the Saxophone Solo

Misschien niet helemaal waarheidsgetrouw, maar semi-autobiografiën zijn helemaal hip.
--------------- ------------------ -------------------- ------------------------- ----------------- ------------------ -----

Improvising at songs I have never heard before: that’s what my online musical trade-mark has become. But it didn’t use to be a skill I was inherently good at. As a matter of fact, I used to suck at a particular type of saxophone exercise, the so-called “echo exercises”. During these exercises, the player has to repeat the short melodies that are played by a CD, with a book that visually provides a selection of notes which are possibly being played. Successfully completing these exercises is a key element for improvisation, because you acquire the feeling of playing the notes you hear and that you actually want to play. Well, even at the lowest pace I could barely reenact the simple melodies with only a couple of possible notes.

As embarrassed as I was to fail so heavily in front of my saxophone teacher, I started to play along with popular radio songs and tried to mimic the rhythm and melody of the singer’s voice. At least I could now fail at home; in private. I was surprised how quickly I progressed without my teacher’s presence. Especially by taking into account my lack of native ability for the echo exercises.

Although I could still use a lot of practice, I am now able to discover the key of a song within no-time and I am getting better at realizing the melodic ideas I hear inside my head. This resulted in a bunch of Snamco Sax Edits on Youtube, but it’s also of great use during the Ultra Magic Balloons practices on Mondays. Some people are gifted with the perfect pitch and can tell you straight away what key songs are in. I just need a minute with my fingers on the saxophone (or piano) and get an internal representation of the scale with notes that are in tune.

Knowing the suitable notes is only a part of the job, though. Especially on the saxophone; besides inspiration for the actual melodies you play, you really make it or break it by your embouchure. However, knowing you won’t play out-of-tune notes will boost the result both directly and indirectly. Directly because you simply don’t sound like a skimpy screaming pig. Indirectly, because you’ll start playing more confidently and relaxed, which is such a big deal to your saxophone’s sound. Getting this so-called timbre right can be an immense pain in the ass, but that’s a different story. However, for the musical journey of acquainting the ideal timbre, the same principle applies: practice makes perfect.

Kampioenschappen kwarkbroodknagen

Hoe je daarvoor inschrijft? Sommigen hebben het geluk automatische deelnemer te zijn.
Zoals daar zijn: runner up Mier278, maar absoluut aan de top staat knaagexpert John!
Nog maar vier ronden te gaan, lange tanden toegestaan!

Wat zeg je? Nooit van kwarkbroodjes gehoord? Dat gaat als volgt:
John is verheugd om in de Tsjechische supermarkt Tvorak te kunnen ontdekken maar och och och, wat een boel kleurtjes en smaakjes zijn er. Hoppa, ff allemaal proberen want kwark is altijd lekker, toch?
Eerste was wat korrelig, neu niet lekker. Tweede nog korreliger en eigenlijk... geen van alle te vreten!
Zit je dan met alle smaakjes en kleurtjes en nee, weggooien bestaat niet bij John. Dus recepten ingedoken, misschien was de smerige kwark om te dopen tot iets lekkers? Taart, brood?
Jaja, het oude beproefde kwarkkeulchenrecept bood oplossing. Leek het.
Winst 13 broodjes hoewel.... winst niet de juiste benaming bleek.

Vanaf dag 1 het grote gevecht de gordroge broodjes naar binnen te werken. Plicht, niksnie ander broodje aanraken totdat verplicht rantsoen overwonnen was. Close your eyes and think of England! (of was dat een andere toepassing?). Maar eenmaal binnen bleef het ook binnen, mag niets van gezegd worden. Standvastige broodjes, noch voor noch achter wilden ze het lijf verlaten. Verstopping alom.
Kosten-baten-analyse: besparing aan wcpapier woog niet op tegen cursus Slowaaks om apotheek te vinden.
Want jawel, het werden bereisde en internationale broodjes waaraan alle nationaliteiten mieren zich tegoed deden. Zij wel... wij ploeterden verder.

En nu op dag drie (of al vier, ik meen me te herinneren dat ik smokkelde qua rantsoen) wordt het krachtsport. En krachttermen.

Kortom: veel te doen onderweg, veel gezien en veel meegemaakt maar het topverhaal wilden we jullie niet onthouden!
Wie wil het recept?

Groetjes van Mier278 en John en de dalende wcpapieraandelen.

Big Data. Een lang verhaal.

De semi-studieverenigingsspam bestond laatst uit een uitnodiging voor het JADS master event te ’s-Hertogenbosch. JADS, dat staat voor de Jheronimus Academy of Data Science, is een initiatief dat volgend jaar massaal data-engineer-entrepreneurs wil gaan klaarstomen voor de grote opkomst van Big Data. Aan mijn muur hingen al folderknipsels van de desbetreffende master, dus op zich behoorde ik wel tot de doelgroep. Toen bleek dat mijn huisgenoot zich al had ingeschreven, was de beslissing snel gemaakt. Een heus huisuitje dus.

Het JADS-beleid legt net als in de folder de nadruk op het complete plaatje waaraan de toekomstige afgestudeerde data-scientist moet gaan voldoen. Naast technische skills moet hij of zij ook de zogenoemde soft skills beheersen. Dat is ook de reden waarom de opleiding in samenwerking met de TU/e door de universiteit van Tilburg wordt georganiseerd. Waarom de uiteindelijke Academische data-campus in Den Bosch wordt opgericht, mag Jheronimus weten. Net als de reden waarom het event in de Verkade fabriek plaatsvond, want tussen alle verscheidenheid aan versnaperingen kwam er geen Verkade koekje aan te pas.

Maar, over de versnaperingen niets te klagen. Er werd van te voren alleen vermeld dat er een kleine doch smaakvolle snack zou worden geserveerd. We zouden van deur tot onze eigen deur zeker zes uur van huis zijn, dus achtten wij de maaltijdsalades in mijn rugzak zeker niet als overbodige luxe. Maar nadat de tafeltjes culinair bekleed werden met plankjes (op een bordje dan wel), er meerdere malen worstenbroodjes rondgingen en op het eind een drie-versiteit aan wraps werd geserveerd, konden de maaltijdsalades thuis gewoon weer de koelkast in.

Drie uur aan praatjes is best lang, zeker als de eerste twee praatjes nietszeggende informatieve samenvattingen zijn van kennis die ook op internet te vinden is (en grotendeels in de folder). Gelukkig werden die opgevolgd door jonge ondernemers die ons met hun slagen en falen konden vermaken. Huisgenoot was minder enthousiast, die vond het toch wel eens tijd dat die klantgerichte ondernemer met zijn Bonaire-bruine huid eens een punt achter zijn klantgerichte-punt ging zetten. Dan konden we door naar de laatste activiteit op de agenda; netwerkborrelen. Eerlijk is eerlijk, het was best een lange zit. Daarom zal ik daarentegen het lange verhaal kort maken: door de versnaperingen, het exclusieve bliksem bier achteraf en een shotje data-enterprising inspiratie was ik zeker weten verzadigd. Moeten we vaker doen, dat netwerken.

"Moeten we vaker doen, dat netwerken" - De jongen rechtsachter