vrijdag, augustus 25, 2017

Rijmend & Ritmisch?

Ik ben het met Oop eens dat ritme belangrijk is. Maar om rijm uit gedichten weg te laten, vind ik dat het ritme uitzonderlijk is en niet mogelijk met rijm. Het moet dus wel echt iets meer toevoegen dan het weghaalt. Beide combineren is dus het streven. Voor mij is rijm toepassen juist als het oplossen van een puzzel, iets beschrijven terwijl je aan bepaalde restricties gebonden bent. Het resultaat is ook lonender. Bij dezen tracht ik nogmaals Oop tevreden te stellen.


Achterbak
Een kilometer of achthonderd
Tien uur onderweg
Mits niet door files bedonderd
Of beetgenomen door autopech

Muziekje op
beentjes gestrekt en
“af en toe” een tukkie
Want al slapend wordt de lange reis
steeds een korter stukkie


Opwindend Feest
Op de dag van het gala
dacht mijn buik, vooruit
we spuiten alles
er eens lekker bruin uit

Daarentegen dacht ik,
tijdens ‘t evenement
ziek en strak in pak
niet op mijn gemak
zonder alcohol onbekend:

De rest heeft zoveel lol
ik knijp hem door m’n bil
Het feest boeit me geen hol
Want het enige dat ík wil 
is een harde, droge drol.

Ontremmingskracht
De bar werd gesloten
T zat er weer op
Maar we hadden zeker genoten
Zo'n avond zonder BOB

Dirk doet wel rijden
Die kan er wel tegen
Doet ie al jaren
Dronken ter wegen

Dan toch een klap
Remmen als mosterd na de maaltijd
Smurrie op de motorkap
Troebelrood voorruitzicht naar buiten

Een fietser van de linkerkant
Voorrang verlenen zijn plicht
Met nog een BVO’tje in zijn hand
Zonder reflectoren, zonder licht
Straalbezopen kruisten zij hun wegen
De auto weliswaar met body en gewicht
Dus had het probleem toch echt bij Dirk gelegen

Portie zwijgen op de achterbank
Oorverdovend stil
Strottenhoofden zonder klank
Geen geluid meer
en voor Dirk geen slok meer door de keel
Want voorlopig zal hij zitten
Zittend met zijn trauma in jail 

donderdag, augustus 24, 2017

Write Now 2017: In en Uitgeschreven

Vorig jaar deed ik voor het eerst mee met de nationale schrijfwedstrijd voor jongeren tot en met 24 jaar. Toen probeerde ik genomineerd te worden met een mix van gedichten en twee korte verhaaltjes. Bij de feedback waar ik later om vroeg, werd me aangeraden me op één stijl te richten, dat liep nogal uitéén. Vastbesloten probeerde ik de discipline van een echt prozaschrijver op te brengen en een verhaal ter woorde van maximaal 2000 te schrijven. Die discipline was ver te zoeken, wat niet onwaarschijnlijk kwam doordat ik dat zelf ook was. Ik zat in Finland, maar wilde de competitie niet missen. Ik ging goedgelovig verder met mijn stukkie proza, maar wist dat ik niks fatsoenlijks zou kunnen bolwerken.

Gelukkig was er een andere optie. In plaats van 2000 woorden mocht de inzending ook uit 8 gedichten bestaan. Gedichten rollen er in het algemeen wat sneller uit, maar nog voordeliger was het feit dat ik er al een aantal kon vinden in mijn archief. Teveel eigenlijk. Dus de resterende tijd besteedde ik aan het selecteren en soms samenvoegen van mijn gevonden werk in plaats van het schrijven ervan.

Helaas werd ik niet uitgenodigd voor de nominatieronde, maar toch denk ik dat sommige gedichten het delen waard zijn. En nu kan ik de gedichten uitgeschreven laten, want voor de wedstrijd heb ik flink wat geknipt en geplakt om alles in de 8 gedichten te krijgen. Ik kon kiezen noch delen. Het heeft me mogelijk de kop gekost.

Vakantievroom (zomer 2015, zonder internet te NWK ad IJ)

Geen zin in voedselverwijten
Om alleen de tijd te slijten Geen zin om hersencellen te sparen Om alleen het leven te vergaren Geen zin in verstandig gedoe Als het lijdt tot eenzaam levensmoe Geen zin in gezond rantsoen Want wat heb je aan dat fatsoen Als je het erna zonder vrienden moet doen.

De tijd verstrijkt nu met leren Muziekhits beheren Spullen te begeren Kleine klusjes te klaren Kennis te vergaren Wachtend op het studiebericht Dat de laatste bachelorloodjes zijn gelicht

een nieuw drankje te proberen
voor de verandering laat uit de veren
Ritmisch eten feesten slapen
Het zooitje in de ochtend bij elkaar rapen
Een zwiep in het zwembad
Een tukje in de tuin omdat je de sleutel vergat.

Leerzaam is het te ondervinden
Dat materialisme en verstand
Zich onder ervaringen bevinden
Een levensles die er met heimwee naar de villa is ingebrand.

Maar in gedachte verlang ik terug


Tweede klasse (lente 2014)

Heen en weer Moet ik er weer zijn Op en neer
O wat is het toch fijn Voor voetbal deze keer Reizend met de trein Sleutels vergeten geen probleem Ga op je gemak Want na vier uurtjes treinen erover heen Zitten die sleutels zo weer in je jaszak


Gratis of met korting over de sporen
Mede mogelijk gemaakt door de NS

Voelt de tijd als verloren
En zorgen de vertragingen voor extra stress

Vooral tijdens drukte is het geen pretje
Vreemden duwen tegen je aan
Reist geen vriend mee met je
Is het vechten om niet te hoeven staan


Of in de coupe helemaal alleen
Denk je snel dat er iets mis gaat
De trein is defect of een ander probleem
Ze roepen iets om zonder dat je t verstaat

Dat je vannacht niet op het station slaapt is te hopen
Maar hoe erg de rit soms is
Het is altijd beter dan Eindje te moeten lopen




Kleine Geest (uit schriftje, waarschijnlijk herfst 2016)

Alles zit binnen
Hoe je beleeft
Daar zit jij
wie de bediening in handen heeft
jij, kleine geest, aan 't roer

Ik, slechts als passagier in de schouw
Vrees dat je ons angstig maakt
tot op ons kleinst, vraag ik me af:
Moet dat bange nou?

We krijgen vleugels om niets
Scheppen de grappen onszelf
Humoristisch als een rots
Emotionele onverwoestbaarheid
Keiharde trots

Tot jij je bedenkt
Begint te breken.
Ik roep nog, 
"Hou het heel!"
doch tevergeefs:
Want met angst als houweel,
Zit je op me te hakken.
Niet wij de wereld, maar
zet jij mij te kakken.

Dan is het mijn beurt,
zit ik niet neer bij de zakken.
Mijn zet tracht je op andere gedachten
Blijk jij nu de steen
ik een melancholische windkracht acht
Een zucht naar de utopie voorheen

Niettemin kennen ook stormen hun wederkeer
En als die dan gaan liggen 
Leggen de gedachtenwolken zich erbij neer

Laat ons resonerend glimmen, gek ding
Een vrolijke aap zal constant blijven stralen
Ook zonder gouden ring.
Waarom niet altijd lachen gieren brullen
Als twee boeren zonder kiespijn
Want als iets die taak kan vervullen
Als iets ertoe in staat zou zijn..
Je bent toch niet voor niets geestig?




Wordt vervolgd..