Werving van het Ware Werk

Vandaag kun je weer kick-offen met de Wervingsdagen. Een hele happening met het uiteindelijke doel de eerste carrièrestappen te bedrijven. Een goed doel, want vaak zijn de werklevensverwachtingen nog wat wazig. Maar de kreten om in contact te komen, schrikken soms onnodig af.

Bedrijven die op zoek zijn naar studenttalent. Waar alleen de besten aan de bak kunnen. Het zijn quasi-uitdagende uitnodigingen met een nare bijsmaak. De top wordt extra opgezweept en de rest komt überhaupt niet in aanmerking. Door met relatieve maten te meten, wordt de druk opgevoerd en lijken veel opties weg te vallen. Dat idee is niet alleen stressgevoelig, maar ook misplaatst.

En toch neemt De Wervingsdagen het prestatiegerichte plaatje toepasselijk over. In 2016 luidde de campagnekreet nog ‘Are you the new super potential?’ en vorig jaar stond de presentatie ‘Hoe word ik succesvoller dan mijn collega’s?’ op het programma. Al met al klinkt het een tikkeltje uit de hoogte, zelfs voor universitaire technici. Want wat dat betreft, zitten we allemaal al op en top gebakken.

Zelfoverschatters

Bovendien snijden bedrijven zichzelf in de vingers met deze veeleisendheid. Want zelfonzekerheid is, eerder dan eigendunk, een teken van bekwaamheid. Dus als mogelijke werknemers hun eigen talent moeten kwalificeren, zou dat slecht kunnen uitpakken. In het ergste geval komen de zelfoverschatters opdagen terwijl de stille krachten wegblijven.

Ondertussen weet ik wel beter: bedrijven bedoelen het helemaal niet zo. Vaak blijken eisen slechts voorkeuren en is elke kennismaking welkom. Eenmaal in gesprek met werknemers krijg je gelukkig de genuanceerde kant te horen. Dat je namelijk in staat moet zijn om nieuwe vaardigheden aan te leren en met de tijd mee kunt gaan. Uiteindelijk gaat het om aanpassingsvermogen op basis van een technische insteek. En daarvoor zijn vooral motivatie en energie nodig.

Soms lijkt het alsof bepaalde vaardigheden een pre zijn en het aanleren ervan geen deel uitmaakt van een carrière zelf. En dat alleen de besten bij succesvolle bedrijven mogen aankloppen. Het is jammer dat het reëlere en daarmee rustgevende toekomstbeeld, waarin werken draait om gemotiveerd blijven bijleren, niet al wat eerder wordt opgehelderd. Want iedereen kan zich waardevol ontwikkelen; niet enkel de super potentials.

Entertain your brain with nothing and all

‘Dude, put that freaky thing away!’, a friend of mine used to say when I had opened a book in his presence.  He wasn’t one of my 3 high school peers that did the actual reading for the literature course. Books were plainly boring. And if you switch off your effort to vivify, he is right: a literature book is a bundle of papers overly filled with black jitter.

The written story itself doesn’t do any exciting tricks, but your imagination does (ask SpongeBob). With a 50 inch plasma 3D television screen, my friend didn’t have any reason to put effort into triggering his own imagination. Combined with a subwoofer as big as a washing machine, his home theater did an awesome job doing the dirty work for him.

Actually we don’t need a lot in the outside world to entertain ourselves. Kids are the classics here. I have to admit I needed to repeatedly watch either “Snow White” or “Dumbo” when I was very young, but after that the only thing I needed was to run around, fantasizing about knights, adventures and dogs playing soccer.

While books and board games have their fair share, immersive movies and video games keep on rising due to technological improvements. They almost provide the real deal experiences and are highly accessible in terms of required effort. Take the future itself. You don’t necessarily need a game or movie to get excited about it, but of course there is. Like the recently released movie “Ready Player One”. If you are afraid it will make your brains too lazy or if you are just a pro-books person, don’t worry about this one; it’s based on the book by Ernest Cline.

Search engines and data storage make our brains forget about specific information but improve our memory where and how to find information. Will entertaining technology make our imagination lazier but foster the ability to excite ourselves by external tools? Or is imagination too distinct and essential to be replaced in this way? Probably internal imagination and external inspiration remain to co-exist. As much as I appreciate the convenient thrill of my friend’s home theater, I will keep on reading stories as well. It just feels like another dimension.

Bron: 

Externe Column: Thinking outside the black box

Het begon met de onmenselijk hippe hersenen. De poster van Studium Generale die zijn aandachttrekwerk deed. Ik moest 'A post-human scenario' missen, maar richtte mijn pijlen op de buitenfilm bij de Zwarte Doos. Iets met een straatkat die Bob heette. Of eigenlijk precies zo. Ik ging in ieder geval voor de ambiance: een warme zomeravond onder de sterrendekens, met de subtiele lichtshow van Kennispoort als voor- en naprogramma. Gratis gezelligheid. Super relaxed. Behalve dat het werd afgelast.

Herman Finkers kan nog wat leuks maken van zo’n situatie: “De cursus ‘omgaan met teleurstellingen’ gaat wederom niet door”. En hij is niet de enige. Op het terrein van onze semi-studentenflat waren andere plannen. Internationale studenten die een buitenbios pop-upten met een betere bron dan buienradar.nl.

Het scherm bestond uit een wit laken tussen een boompje en een kapotte kamerlamp. Klaar voor de verkreukelde versie van Sjakie en de Chocoladefabriek. Pils en popcorn waren aanwezig. Super relaxed. Ik sloot aan bij het schattige rijtje op de grond, met gras onder de kont en bij sommigen in de mond. Gedroogd en gehaald bij de lokale koffiewinkel. Een stukje cultuur dat internationals graag in zich opnemen.

Het beeld waaide weliswaar een paar keer weg, maar de experience deed zeker niet onder voor een buitenfilm bij de Zwarte Doos. Een sporadisch bliksemschichtje in de verte, de eerste bui die symbolisch met de aftiteling samenviel.

Verborgen agenda

Studium Generale is er voor de algemene ontwikkeling. Niet alleen faciliteren, maar stiekem ook motiveren. Aanzetten tot creativiteit als het bijvoorbeeld even niet op rolletjes loopt bij de Zwarte Doos. Dat verklaart het afgelasten terwijl het drie uur lang droog bleef. Het is de verborgen agenda achter het posterprogramma.

Dus, de World Press Photo tentoonstelling niet naar wens? Loop even langs Meta, print je vakantiekiekjes op glossy A0-papier en hang ze in de gang. Het is een levensles die Studium Generale je al zwijgend meegeeft, want het initiatief moet vanuit jezelf komen. Of van internationale studenten om je heen. Pakken ze gelijk weer wat cultureels mee. Well played, SG.

Goed Geregelde Groente

To eat bio or not to eat bio. Het scala in de schappen neemt toe, alsmede de prijs. Ik doe daar aan mee zolang de portemonneevoorraad strekt. Want voor groente lijkt het gezonder dan die pesticidedragers. Een onafwasbaar laagje chemicaliën dat op nanoscopisch niveau de lichaamscellen beknelt. Ik schrob me dood, maar het beeld blijft vaak plakken bij gangbare groentes. Dat gangbaar de gangbare term is voor niet-biologische producten, leerde ik in de aflevering van Broodje Gezond: Zijn biologische groenten gezonder dan niet-biologische groenten?

Als je de aflevering bekijkt, beginnen ze (ook) niet met het antwoord. Eerst volgt een sentimentsanalyse op de markt. Daaruit blijkt dat bioconsumenten zweren bij de gezondheidsvoordelen, terwijl de gangbare groep ook levend bewijs heeft van ziekteloze levensgangers. De smaaktest levert verschillen op, maar zonder te kunnen zeggen wat wat is.   

De presentatoren helpen ondertussen een handje mee op twee verschillende boerderijen. De bioboer laat zien hoe de bruine preibladeren aan de lopende band verwijderd worden. Dit bepaalt mede de duurdere prijs. Extra schoonmaakkosten voor de appetijtelijke uitstraling van slow grow groente.

Vervolgens trekken beide boeren hun kast met bestrijdingsmiddelen open. Of gewasbeschermingsmiddelen, zoals de gangbare groenteteler het vervriendelijkt. Bij de biologische middelen behoren ook alles-dodende varianten. Natuurlijk gif dus. Natuurlijk giftig, want ook de biologische groente moet beschermd tegen ongewenste mee-eters.

We hoeven echter niet bang te zijn dat iets van de pesticiden op ons bord belandt. Op Nederlandse bodem, zelfs binnen Europa, wordt streng gecontroleerd op sporen van allerlei enge en natuurlijke middeltjes. Wie de test niet doorkomt, kan onmiddellijk zijn zaakje opdoeken.

Dan komen de onderzoekers aan het woord. Biologische groente bevatten over het algemeen minder vocht en meer antioxidanten.  Maar wie voldoende groente eet, krijgt vanzelf voldoende antioxidanten uit gangbare groente.

En wat blijkt? Het lichaam is prima in staat de gebruikelijke hoeveelheden gif via de lever of nieren te verwerken. Ik flash back naar soortgelijke rustgevende openbaringen over het gezond werkende lichaam. Kransaders die bij fysieke activiteit hun verstopte of kapotte voorgangers vervangen. De darmwand die om de zoveel dagen compleet verschoond wordt. Niets dan lof voor de gereedschapskist van vlees en bloed!

Wie de reinigingskracht van het lichaam wil overmeesteren met bespoten groente, heeft daar een hele kluif aan. Op de laboratoriumtafel liggen de voorbeelden. Hoeveelheden gangbare groente dat de veiligheidsgrens aantipt. Bijvoorbeeld vijf kilo komkommers of broccoli. Combineren is mogelijk. Wie effectiever bezig wil, kiest voor een kilo kropsla. Maar voor alles geldt: elke dag, je hele leven lang.

Er is maar één conclusie mogelijk: wat zijn die groentes toch goed geregeld. Van binnen en van buiten onszelf. In Europa koop je geen biologische groente voor je gezondheid, maar voor de toekomst van de aardbol en haar bewoners. Dan hoeven we voor onszelf alleen nog maar gevarieerd te eten en regelmatig bewegen. Klinkt als goed bezig blijven.