Eindelijk kwam hij er toe bedankjes uit te schrijven voor zijn royaal bezochte receptie. Hoewel het moeite had gekost was hij er toch in geslaagd te achterhalen wat iedereen had gedaan: boeken, wijn, champagne en nog veel verheffender zaken. Vooral de buurt had zich uitgesloofd. Op enkele rakkers na dan. Vergeten of principe? Het deerde hem niet.
Wnat hij vergewiste zich van iedere attentie en bedankte er met grote ophef voor. "Bedankt voor de heerlijke champagne, die ik mezelf niet zou hebben kunnen veroorloven." En: "Een dergelijke cadeaubon houdt me maanden bezig."
Na alles in de enveloppen te hebben gedaan en op volgorde te hebben gelegd ging hij laat die nacht dan zijn bedankjes rond brengen. Een kind kon de was doen. Na Herman kwam José, na José Chris en zo voort.
Toen hij thuis kwam wist hij niet meer helemaal zeker of hij nu bij Herman of buurvrouw Suzanne was begonnen. Maar dan had iedereen de enveloppe van zijn buurman gekregen?!
Die ochtend was er wat opschudding in de buurt. De royalen gniffelden, de anderen voelden zich gegeneerd.
Maar denk je dat zoiets echt gebeurt? En zo ja, dat 't ook nog een beetje bewust wordt gedaan?
Nee, dat zeker niet, zo zijn ridders niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten