Rawsz

Rawsz? Is dat een hondennaam of een nieuw merk schoenen? Nee, Rawsz is de producernaam van een 18 jarige jongen die 15 jaar in brazilie woonde en toen naar Nederland kwam. Zijn echte naam is eigenlijk Geert Pleijter. Hij maakt net als ik digitale muzieknummers met een bekend programma FL studio. Hierin kun je met allerlei geluiden, effecten generators en plug-ins oneindig veel muziek maken, met de vraag of het nog wel klinkt als het af is. Dat hebben Rawsz en ik gemeen. Ik heb trouwens ook een producernaam, niet Rowsz of Ruwsz, maar Snamco. Als je eraan dacht dat deze naam zo maar uit de lucht kwam vallen, heb je het mis. Als je snam omdraait lees je mans. Als je dat achter co zet heb je comans. Ja, eigenlijk zou ik dus Snamcou moeten heten, maar dat is het leuke aan namen die je zelf mag verzinnen, je kunt ze altijd anders maken dan de werkelijkheid. Rawsz woont in Den Haag, maar dat is niet de plek waar ik hem heb leren kennen, ook niet in Nieuwerkerk of Rotterdam. Sommige mensen zeggen dat de wereld klein is, maar de online wereld is nog veel kleiner. Via Youtube zocht ik naar andere producers die ongeveer dezelfde muziek maakte als ik. Rawsz was daar 1 van en was erg enthousiast toen ik hem vroeg om samen een “track” te maken. Dat gesprek ging in het Engels, want voordat ik zijn msn had, wist ik nog niet waar hij vandaan kwam enzovoort. Verder is er nog niks van de muziek gekomen, alleen pas een beetje gepraat. Hij wou al meteen een planning maken om elkaar in “ real life” te ontmoeten, maar ik zie het nog niet zitten om op het journaal te komen als verongelukte jongen die alleen van plan was een co-producer te ontmoeten.

Ed ingesneeuwd (Texel, afgelopen winter)

Reactie artikel geldnood

Geachte heer / mevrouw,

Hartelijk dank voor uw vraag voor de KNVB.

De voetbalclubs in de eredivisie hebben vorig seizoen een enorm verlies geleden.De clubs geven te veel geld uit.
Oorzaak is ondermeer de te hoge spelerssalarissen, veel clubs betalen meer dan 60% van de begroting aan salarissen.

De KNVB komt nu met de eis dat er een meerjaren begroting wordt opgesteld en dat er geen geld meer wordt uitgegeven dat er niet is. De clubs gaan akkoord met het invoeren van een 'sluitende begrotingsregel', volgens het idee dat de kosten over meerdere jaren gemeten de inkomsten van een club in beginsel niet mogen overstijgen.

In het vertrouwen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Met vriendelijke groet,
KONINKLIJKE NEDERLANDSE VOETBALBOND

Informatieservices
0900-8075 (20 ct/pm)
web: www.knvb.nl

BB

No no, not the famous Brigitte Bardot but in this case Bea Bridge.

Bea is the new BBO star who is sometimes present at our table.
Today she opened 1S on KJxxx, Kxx, xxx, K10 and before she could reconsider it was her turn again after some wild actions: 1S-(2H)-4H-p-???
It took a while since the tray came back with her pass. Why? She has only 7 HCP left after this development in the auction so why thinking?
Well, she of course tried to undo her opening and tried to activate 2S after her partners 4H but... unfortunately that was not allowed :(

From your BBO reporter Ineg

Miljonairs in geldnood (krant column)

Nederlandse voetbalclubs hebben geld te kort. Als ik aan iets denk dat geld te kort heeft, denk ik zelf eerder aan de ontwikkelingslanden. Maar uit het nieuws blijkt dat ook de Nederlandse voetbalclubs het moeilijk hebben. Het was al eerder het geval bij de club RKC Waalwijk. De club zou failliet gaan, maar werd nog net op tijd gered. Niet door de club of sponsors, maar de trouwe supporters doneerden geld bij de ingang van hun favoriete club. Is het niet een beetje raar, of zelfs zielig dat de supporters het geld moeten opbrengen om de club in leven te houden? Ze betalen al genoeg voor seizoenskaarten en fanshopartikelen. Het meest gekke is nog dat de club in geldnood is omdat de spelerssalarissen te hoog zijn. Zou het daarom niet beter zijn als al die spelers die in tonnen uitbetaald krijgen een klein deel van hun salaris bij elkaar leggen? Want wat voor de supporters veel geld kan zijn, is weinig vergeleken met het geld dat de voetballers verdienen. En trouwens, de voetballers zouden het meest hun best moeten doen om de club levend te houden, want zij zijn namelijk degene die met voetbal hun brood verdienen! Anders moeten ze weer op zoek naar een andere club, die misschien helemaal niet zitten te wachten op nieuwe spelers. Ik ben zelf een fan van de eredivisie en ik hoop niet dat er clubs om deze reden failliet gaan. Maar mocht het toch gebeuren, is het dan niet hun eigen schuld?

Mijn eerste week Maastricht

Rust, gezelligheid en pleinen. Dat zijn de eerste drie woorden die in me opkomen als ik nu aan Maastricht denk. Deze stad heb ik als eerst ontdekt met drie wandelingen met de gang, met behulp van het boekje '100 % Maastricht'. Daarna heb ik nog vijf dagen in Maastricht geleefd. Mijn eerste indruk van Maastricht is binnen.

Of het nu door de vakantie komt, door het lekkere weer of door het feit dat de mensen in Maastricht altijd zo zijn, iedereen lijkt zo relaxt. De sfeer is gemoedelijk en niemand lijkt haast te hebben. Boze mensen en zwervers lijken niet te bestaan. De relaxtheid bleek trouwens ook een slechte eigenschap te kunnen zijn, toen we na een kwartier nog niet waren geholpen door een serveerder in een café tijdens onze eerste wandeling... Maar toen we doorliepen naar het volgende café, kwam daar gelukkig wel iemand snel naar ons toe.

Verder vind ik het zo leuk dat je van Maastricht van plein naar plein loopt: Plein 1992, het Vrijthof, de Markt en het Onze-Lieve-Vrouwenplein. Alles ligt op loopafstand van elkaar, de pleinen zijn gezellig druk en ze zien er verzorgd uit. Bovendien zijn er heel veel winkels, verspreid over het centrum van Maastricht. Elke winkel die ik wilde bezoeken was er in de buurt. Natuurlijk heb ik óók met de hand bereide patat gegeten bij Friture Reitz op de Markt. Het was moeilijk kiezen, want op de weg ernaartoe werd je verwelkomd met een heerlijke, sterke geur vanaf Ivy, een snoepwinkeltje waar ze zelfgemaakte Luikse wafels verkochten.. hmmm. Dat wordt iets voor de volgende keer.

Ik heb twee tips voor de Maastricht-tourist: Luna Rossa en het Servaas Café. Luna Rossa stond nog niet in het '100% Maastricht'boekje, dus ik wilde het ze gelijk opsturen. Helaas was het al geupdate op de site:

Luna Rossa
Meesterkok én meesterijsbereider Huub Biro heeft 1 augustus zijn 2e Italiaanse ijssalon geopende, deze keer aan de overzijde van de Maas. Pal aan de achterzijde van de OLV-basiliek, aan de voet van de Stokstraat. In de eigentijdse ijssalon ligt het door Biro versgedraaide ijs prachtig en royaal gegarneerd. Wel 20-30 smaken, en een bijzondere keuze aan friszoet sorbetijs. Graanmarkt 4 (hoek Stokstraat), Maastricht




Persoonlijk kan ik het lichtgroene ijs aanraden.. ik weet helaas niet meer wat voor een smaak dit was! Er is trouwens ook sorbetijs voor de mensen met te hoog cholesterol.. (:

Het Servaas café stond sowieso al in het boekje. Je kan er heerlijk rustig eten aan de Maas(mooi!), je wordt snel en vriendelijk geholpen(daar houden wij wel van), de porties zijn groot(dus eigenlijk niet zo geschikt voor oma..) en het eten is lekker. Ze hebben natuurlijk de beroemde patat met zuurvlees, maar je kon ook kiezen voor bijvoorbeeld vlees, vis, salades en vegetarische gerechten. We hebben er heerlijk gegeten en nog vrij goedkoop ook. Kijk voor meer informatie op de site:
http://www.servaascafe.nl/

Dus sla dit café en deze ijssalon zeker niet over!

Vanaf 23 augustus ben ik weer te vinden in Maastricht, dan heb ik mijn INKOM-week. Hierbij is het de bedoeling dat ik het (studenten)leven in Maastricht leer kennen... ik ben benieuwd!

nieuw bericht

uiteraard, eerst een berichtje en en dan een reactie....

Met het shirt van gisteren

Het is warm, soms heet, te heet zelfs. Maar meestal kun je ervan genieten, als de zon schijnt en je lichaam opwarmt. Het is zomerweer. Sterker nog , het ís zomer! Naast de fijne warmte is het fijne van de zomer, dat het bijna het hele seizoen vakantie is. Dat zijn duidelijk twee voordelen. Cruijff zou zeggen, elk voordeel heb z’n nadeel. En ik moet hem toch gelijk geven. 2 nachten heb ik dat ook gedaan. Het enige wat ik had moeten doen was slapen, maar het enige wat ik heb gedaan is jeuken, naar het Zoemconcert geluisterd en als een aap met hondsdolheid om me heen geslagen en geprobeerd zoveel mogelijk muggen te doden. Om revanche te nemen, om mijn bloed te wreken. Zie mij niet als een bloedlustig persoon, bloedlustig zijn de muggen die ik altijd 2 kansen geef. De eerste kans is om 9 uur, als het begint te schemeren en ik de lampjes aandoe. Ik laat het raam nog even open staan, waarschuw alle muggen dat als ze nu niet vertrekken ze niet meer weg kunnen. De 2e kans is, ik schat rond half 2 s’ nachts, als ze mij allemaal één keer hebben gestoken. Ik wuif ze weg en slaap verder. De mug die het dan nog niet begrijpt, schrikt zich (helaas niet letterlijk) dood als ik om 5 uur uit mijn hoogslaper spring, grijpend naar het oude shirt van gister. Het is zinloos, al het bloed dat ze hebben gewonnen gaat weer verloren, het blijft achter op het plafond of aan de muren. Mijn nachtrust is ook verstoord. Het zou beter zijn als die duizenden muggen is met een concreet plan komen om de bloedbanken te beroven en dan lang en gelukkig te leven, zonder mijn slaap te onderbreken. En nee, ik heb nog nooit gehoord van een hor en van een klamboe wil ik al helemaal niets weten.

De Navelstreng

Ik had nooit gedacht dat dit als een verlies zou voelen. Ik heb jarenlang gewacht en gehoopt voor dit moment. Nu schaam ik mij daarvoor. Toen ik afscheid nam, voelde ik alsof een nieuw tijdperk begon, eentje waarin ik het enigste kind was bij ons thuis. Ik verlangde nu al naar de weekenden ze thuis zou komen met verhalen over haar nieuwe school, de universiteit. Zou ze zich wel alleen redden, vraag ik me af. Later zal ik misschien terug denken aan dit moment, met andere gedachtes. Misschien bevalt het enigskind zijn wel. De verbondenheid die ik vroeger met mijn moeder had, de zogenaamde navelstreng, bleek ik nu ook met mijn zus te hebben, alleen nu doorgeknipt. Haar kamer is nu vrij en mocht ik inrichten. Tot nu toe heb ik alleen mijn drumstel daar geplaatst. Het idee dat ik over 3 jaar ook op een kamer moest leven die net iets meer vierkante meters heeft dan de helft van mijn slaapkamer, motiveerde mij niet echt om afhankelijk te worden van 2 grote kamers. Het zal niet alleen de navelstreng geweest zijn die knapte, maar ook het idee dat ik nog lang in luxe kan leven, werd onrealistisch.

Trotse ontvanger van een Zuckertuete?

Wat is nou weer een Zuckertuete? Ten eerste is die ue een u met umlaut maar die kan mijn puter niet aan...

Nou, een echte Zuckertuete is ongeveer 1m hoog en is een symbool dat ieder kind meekrijgt op de allereerste schooldag, helemaal vol met snoep! Alle kinderen dus, de eerste schooldag is zo een groot feest. Dit (Oost)duitse gebruik is nog in volle gang, Karins winkeltje staat vol met grote maar ook kleinere Zuckertueten. Leeg, het vullen (en kopen) is taak van de ouders. Maar ook tantes of vrienden kunnen het kind een Tuete geven, een kleiner model, uiteraard ook gevuld met snoep.

Wat moet ik nou met zo'n Tuuuut. Ikke niets maar ook een leraar wil wel eens een eerste schooldag verwend worden he? Dus ging ik naar Karin en vulde samen met haar een minituutje. Met snoep? Welnee, daar worden je tanden slecht van :)

Kortom: een varkentje om mee in bad te nemen (badschuim) en wat flesjes waar John wel raadt mee weet :) Ook een flesje Feigling, dat een leuke dubbele Duitse betekenis heeft: Feigling = lafaard maar het heet zo omdat het goedje van Feigen (Vijgen) gemaakt is. Die grap had John helaas door :( Maar het flesje Lauensteiner en andere likeur maakt alles weer goed :)

Ziezo de trotse leraar, die graag een grotere Zuckertuete tegemoet ziet!