Snabbelen en draaien

Ik krijg nu al 6 jaar saxofoonles. 5 jaar speel ik altsaxofoon en sinds ongeveer 1 jaar, omdat ik zo gegroeid was, letterlijk en figuurlijk, ook de grote broer van de alt, de tenorsaxofoon. Bijna elke week buiten de vakanties om kreeg ik minstens 20 minuten les van Tom de Vette. Eerst moest ik leren spelen uit de beginnerboekjes, daarna kwamen er etudes, dat zijn klassieke stukjes, en popliedjes bij. Toen ik die ook onder de vingers had, waren Blues en Jazz aan de beurt. Daarna kreeg ik ook een nieuw boek erbij, Jazz Conceptions van Jim Snidero. Hier speel ik nu nog steeds uit. Natuurlijk hoopte ik mijn saxervaring nog nuttiger te kunnen gebruiken dan alleen voor je eigen plezier en dat van de directe omgeving, maar zekerheid had ik niet. Tot kort geleden dan, toen werd ik namelijk gevraagd door iemand uit de klas om een paar Jazz stukjes te spelen voor zijn vader die volgens de poster 2x 25 jaar oud werd. Hij scheen een liefhebber van Jazz te zijn. Eerst wist ik niet of ik wel genoeg zelfvertrouwen had om te spelen, maar ik werd overtuigd door de zoon omdat hij zei dat niemand het zou merken als ik foute noten zou spelen. Ik koos ervoor om op de alt te spelen, omdat ik dacht dat ik daar beter mee zou kunnen spelen en omdat die ook echt van mijzelf is, de tenor is slechts een geleend instrument van mijn leraar. Toen ik het nieuws van het feest naar mijn leraar toe mailde, was hij enthousiast over mijn eerste “snabbel”. Ik vroeg hem ook meteen of ik zijn meespeel-CD mocht lenen, op die van mij hoor je namelijk nog Jim Snidero zelf meespelen en ik wou voor mijn “optreden” natuurlijk wel dat het all me was. Voordat ik gevraagd werd om saxofoon te spelen, was ik al gevraagd om mee te draaien, de zoon van de jarige is namelijk ook mijn mede-DJ. Ik had geen zin om alleen daarvoor te komen, omdat ik feesten voor ouderen echt saai vind, wat later ook terecht bleek te zijn, en ik kreeg er ook geen geld voor. Schijnbaar wilde ze mij toch heel graag op het feest erbij hebben, vandaar dat ze mij inhuurde als muzikant. De overgang ,van Jazz naar 70-80 jarige dancemuziek, maakte we door een housenummer op te zetten waarbij ik mee kon spelen met de sax. Daarna draaide ik dus nog een vermoeiende avond, want niemand bewoog zich van de tafeltjes vandaan. Het geld wat ik heb gevangen, zit al weer veilig opgesloten tussen de groene wangen van mijn kikkerspaarpot, natuurlijk voor mijn eígen tenor.