Ik kom met nog meer poëzie deze weken. Dit keer geef ik iedereen de kans om mijn beeldgedicht te lezen. De opdracht was om verschillende foto’s of beelden bij elkaar te voegen, dan je eerste indrukken de kans geven om naar voren te komen, en daarna de woorden verschillend en verspreid in de zinnen van je gedicht te gebruiken.
Dit klonk allemaal veel te lastig. Ik interpreteerde de opdracht als volgt, waarbij ik meteen tips geef: zoek een plaatje dat abstract is, dan lijkt het altijd meer dan het is. Schrijf iets zwaars, iets waarvan je het niet meteen kunt begrijpen, er moet poëtische pit in zitten.
Dit is het gedicht dat ik heb gemaakt, bij dit abstracte plaatje.
Gemarteld
Uitgemergelde ziel
Een vlot
Drijvend naar de vergetelheid
Zonder liefde gekend
Met nog zoveel te zeggen
Maar nooit uitgesproken woorden
Maanden, Jaren eeuwen
Het zal nooit gehoord worden
5 opmerkingen:
Nog 2 gedichten te gaan!
m....zwaar...waarom zwaar???
waarom ligt deze mevrouw(?) niet te genieten van de zon??? maar..ieder zijn dichterlijke vrijheid natuurlijk
ik zou het toch ook leuk vinden als je de 'echte' opdracht ook vorm zou kunnen geven, dan wordt het nog poëtischer denk ik!
al met al natuurlijk een mooi 'verhaal'!
Had commentaar, maar kreeg fout, nu niet meer.
Enfin, je hebt m.i. je eigen tips voor 100% toegepast! Nog 20 van deze en je hebt een mooie dichtbundel. En al snap je zelf niet wat je schrijft, anderen zullen het geweldig vinden!
Zeker, ik vind het meer dan geweldig en word er zelfs heel even heel stil van.
Dit is, hoe zeg je het zelf,poëtische pit.
Wedden dat de juf er helemaal beduusd van wordt en je toestemmng vraagt voor plaatsing in het schoolblad?
Een reactie posten