Eigenwijs autootje

De definitie van een robot: een machine die autonoom een fysieke handeling verricht. Dit maakt een computer tot een niet-robot, omdat deze weliswaar autonoom een taak kan vervullen, maar geen fysieke handeling verricht. Dit verklaart ook waarom de boormachine geen robot is. Deze verricht dan juist wel een fysieke handeling, maar niet autonoom; de mens bestuurt de machine.

Voor ons profielwerkstuk over robotica was het dus van belang dat we een robot bouwde, en geen andere machine die niet aan de definitie voldoet. Wat het uiteindelijk is geworden, is een autootje dat zelfstandig de weg kan volgen. De robot mocht met recht autootje genoemd worden, want mijn mede-pws’er had zijn broertje en vader ingezet om de toen nog naakte robot, dat slechts bestond uit een plankje met de onderdelen erop gelijmd, aan te kleden met een kartonnen doos. Dit verbeterde de werking van de robot niet, maar wel het vermaak wanneer men de robot zijn werk ziet doen.

Een robot maken is net als een kind op de wereld zetten, het zijn allebei eenheden met een eigen “verstand”. Kinderen kunnen gaan klieren, en dit bleek ook voor te komen onder robots. De robot, niet meer anders geprogrammeerd nadat hij het wel deed, kon na het resetten nog wel eens willekeurig van koers veranderen en regelrecht de tafel afrijden tijdens de presentatie. Gelukkig kwamen we hier al achter tijdens de voorbereiding van de presentatie achter. Wat uiteindelijk de oplossing bleek te zijn is nieuwe energie toevoeren, dus nieuwe batterijen inzetten en veel kalibreren. Dit zal dus omgekeerd ook voor kinderen helpen die lopen te klieren, wanneer ze gedrag vertonen dat ze niet hebben geleerd van “de makers”. Gewoon positieve energie erin stoppen, en veel kalibreren.

De robot slaan of anderzijds fysiek toetakelen was geen bevordering voor de rijstijl van de robot. Ondanks we dit niet hebben getest, durf ik te zeggen dat de robot juist in tegendeel slechter zal gaan werken. Ook hier kunnen we van leren bij de mens. Kinderen opvoeden met de corrigerende tik richt ook alleen maar schade aan, en loopt niet uit tot gewenst gedrag. Onder het mom van beter laat dan nooit, werkte de robot gelukkig perfect om half acht, terwijl de presentatie al vanaf zeven uur klaar moest zijn. Ons eigenwijze autootje had nu eindelijk de goede verzorging gekregen en nieuwe energie, en reed de hele avond braaf tot negen uur zijn vaste route.

https://blu163.mail.live.com/default.aspx#!https://skydrive.live.com/?sc=photos&cid=d12cf922b5bb8960!cid=D12CF922B5BB8960&id=D12CF922B5BB8960%216634&sc=photos

Waarom ze nou niet braaf omgedraaid blijven en weer op hun kop kukelen? Bah, gewoon gemene foto's of in ieder geval slecht gehoorzamende. Ik ga het later nog eens proberen, we zijn nu alweer half onderweg naar de volgende verjaardag... Bea, jouwe zijn vast mooier, wil je ze erbij gooien?

O ja, als je dubbelklikt op de eerste foto komt er rechts de optie "diashow" in beeld. Niet dat ze dan wel weer netjes recht willen gaan staan, dat nou weer niet he :(

Voeten van de vloer

Ondanks de aankomende toetsweek en het nodige werken aan mijn profielwerkstuk, koos ik ervoor om mee te gaan op wintersport. Niet met de mensen waar ik familiair mee ben, maar met mensen die al veel meer ervaring hebben en naar een groter skigebied gaan. Ik sliep niet ver van de piste vandaan, gelegen in het dorp Fiss te Oostenrijk. Degene met wie ik meeging, was al voor de 28e keer in dit skigebied. Met hem meegaan kon haast niet anders uitlopen op dat ik vaak zou vallen, met mijn 6e keer wintersport ervaring.

Dat viel wel mee. Of juist niet, want ik ben maar een paar keer gevallen en dankzij het dragen van een helm kon ik daarna onmiddellijk weer verder snowboarden. Op één keer na. Ik deed niks raars, de piste was één van de minst steile waar ik van af was gegaan, maar toch viel ik. Of mijn binding al los zat waardoor ik viel, weet ik niet, maar na de val zag ik dat mijn binding voor een deel was afgebroken.

Tijdens een val denk ik maar aan één ding: accepteer dat je gevallen bent. Forceer het niet door een arm uit te steken om jezelf op te vangen, en ontspan al je spieren. Je moet je gewoon laten gaan zodat je uiteindelijk afremt door sneeuwrollen te maken en niet doordat je de klappen opvangt om snel tot stilstand te willen komen. Meestal rol ik wel twee keer over de kop voordat ik stil lig.

Ondanks mijn eigen survivaltips tijdens het vallen, voelde ik achteraf pijn rond mijn enkel, niet toevallig aan de kant waar mijn binding was afgebroken. Als eerste dacht ik eraan dat ik mijn voet nog zou moeten kunnen bewegen, en dat lukte gelukkig. Mijn voet trilde wel wat na. Het leek me niet verstandig om direct verder te snowboarden en ik ben langs de kant van de piste in het zonnetje een mandarijn gaan eten. Want na een ongeluk te hebben gehad is het slechtste wat je kan doen in paniek raken.

Mijn skivriend met ervaring had met mij afgesproken dat als ik vermist was, ik bij de piste moest blijven en hij mij dan zou vinden. Zijn doodongerustheid verdween als sneeuw voor de zon toen ik nog in staat bleek te zijn hem vrolijk een stukje mandarijn aan te bieden.

Eenmaal in het appartement merkte ik op dat op mijn linkervoet naast mijn enkelbot nog een grote bobbel zat. Aan mijn rechtervoet had ik dat niet, en concludeerde dat mijn enkel opgezwollen was. De volgende dag werd ik met pijn in mijn voet wakker en leek het me beter niet te gaan boarden. Ik had geen dokter nodig om te weten dat mij maar één ding restte te doen. Met de voeten van de vloer, en uitrusten.

Coole Sauna

Op wintersport waren appartementen met een luxe sauna erbij. Een binnenshuise waterval en ligstoelen om languit in te ontspannen. Heel cool, maar dat is niet het onderwerp van dit artikel. Het idee dat ik laatst kreeg was namelijk de letterlijke betekenis van de titel. Slaat het aan, zo’n paradoxale titel?

Mooi, want dat is de bedoeling. Ik bedacht me namelijk het volgende. Een sauna die je niet in zweten laat uitbarsten maar een sauna die je laat bibberen van de kou. Waar dat goed voor is? Voor mensen die vet willen verbranden natuurlijk. Wie geen abonnement voor de sportschool wil of wie niet graag naar buiten gaat, en geen loopband wil of te vet is om daar op te kunnen lopen, is dit een uitermate geschikte manier om af te vallen. De sauna werkt dan als een koelcel, die langzaam de temperatuur verlaagt en je lichaam dus vet moet verbranden om de lichaamstemperatuur op peil te houden. Tussendoor kan je net als bij het sauneren maar dan omgekeerd, je afspoelen met warm water.

Maar waarom dan geen koude douche? De warmteopname van water is daar veel te hoog voor. Het zou daardoor juist beter werken, maar het is niet prettig voor de snel afkoelende persoon. Lucht heeft een zwakkere warmteopname en in de koelcel zal het dan prettiger aanvoelen dan een koude douche. De coole sauna is dus eigenlijk een grote koelkast, maar dan natuurlijk met luxe kussens om de vetverbranding zo comfortabel mogelijk te maken.

Hoe ik op het idee gekomen ben? Bij biologie kreeg ik een vraag over valse fauna. Toen ik de vraag aan iemand wilde uitleggen die zelf de toets niet gemaakt had, verstond valse sauna. Alsof biologie over sauna’s gaat? Ik vroeg hem wat hij zich daarbij voorstelde en hij zei dat die sauna dan helemaal niet warm werd maar koud. En toen ging het lampje branden. Alleen jammer dat het beste idee van Nederland net voorbij is.