Vooraankondiging: Kerst-Boete-Bidweg te voet naar Banneux

Hallo allemaal

Omdat we met het hedendaagse kersteten toch niet het kerstgevoel krijgen, dat wij menen te willen evenaren wat bij de kerst hoort, willen we dat in 2013 misschien op de volgende manier gaan doen:

http://www.kerstvoettochtbanneux.nl

Er is voor elk wat wils, want je kunt overal en/of nergens instappen en in het 'ergste' geval alleen de nachtmis volgen.

Wij menen dat de echte die-hards is het misschien aan te raden om toch al enkele weken/maanden het lijffie (voetjes) hierop voor te bereiden.

Wij hebben hier nog niet veel ervaring mee, maar..misschien kan ik jullie doorverwijzen naar de Kerkradenaren (?) voor meer advies (misschien kunnen we af en toe met ze meedraaien),aangezien zij niet vreemd zijn van wandelschoenen en alles daaromtrent

Ellen. 

Een dag uit het leven van.

"Ik zal er best een mooi verhaal van kunnen maken", zei de journalist toen hij de kamer boven verliet.
"Overigens", meende hij, "zal je vrouw 't best druk hebben om alles schoon te houden."
Beneden aan de trap zag hij twee vrouwspersonen en keek me enigszins vragend aan ten teken van : dit is toch niet de vrouw die net koffie heeft gebracht? Moest hij deze wezens nu soms ook een hand geven?
Dus stelde ik hem snel op zijn gemak door te verklaren dan het 'de slaafjes' van mijn vrouw waren, zodat zij tenminste niet zo veel hoefde schoon te houden.
Hij keek opgelucht: "Ik was al bang ook nog iets over veelwijverij te moeten schrijven.'

"Goed dat U beneden komt", zei Kitty, we gaan zo koffie drinken. En moeten die mensen buiten ook koffie?"
"Welke mensen buiten?"
Daar waren de 'hoveniers' aangekomen voor de jaarlijkse beurt en ja, die wilden zoals gebruikelijk ook wel koffie.
Nauwelijks binnen kwam de baas zelf ook even poolshoogte nemen en vond Sofie het best gezellig, zo met zijn allen.

"Alles naar wens?"wilde Nick weten en ging vast zitten. Nee, als er koffie was, zou je hem niet zo maar kwijt raken.

Nadat de timmerman was komen kijken naar zijn 'klusjes' en zei dat hij maar beter morgen kon terug komen (als dat tenminste uitkomt?), de fotograaf de foto's van de boekpresentatie plus nieuwjaarskaarten was komen brengen en iedereen was vertrokken bleek het drie uur in de middag te zijn.
"Zullen we nu eindelijk eens naar een nieuwe p.c. gaan kijken"

De bel hield dat even tegen.
"Ha eindelijk", begroette LP de pianostemmer.      

Logisch dat ik het jaren lang met een ouwe p.c. moet doen.

Participatie aan Prestatielicht

"Prestatielicht". In hoeverre heeft licht effect op de prestaties en stemming van een persoon? Je komt er maar op één manier achter: door onderzoek te doen. Proefondervindelijk deed ik prestatietesten zoals het maken van woorden uit letters en het snel reageren op gekleurde woorden. Voor en ná elke test vulde ik in hoe mijn stemming was. Een interessant onderzoek, want de uitkomst ervan kan van grote waarde zijn als licht een degelijke invloed op prestaties en gevoelens heeft. En zulk belangrijk onderzoek vindt allemaal plaats in ons eigen faculteitsgebouw van de universiteit.

Briefjes gingen de klas door tijdens Social Psychology, waarmee verzocht werd om mee te doen aan het onderzoek. Het onderwerp ervan past perfect in het straatje van mijn opleiding, en het zou raar zijn niet te willen helpen met de vooruitgang van het onderzoek. Zeker niet als je financieel beloond wordt. Een financiële bijdrage aan mijn studentleven in ruil voor een bijdrage aan een onderzoek georganiseerd door studenten. Ík voel de balans.

Ik zat in een kamertje met een laptop, waarmee de test afgenomen werd. Ik kreeg zendertjes om voor geleiding- en hartslagmeetapparatuur. Tijdens het onderzoek zag ik dat ik werd gefilmd en elk geluid werd opgenomen. Opeens leek het onderzoekskamertje meer van een ondervragingskamer weg te hebben. Hier kwam ik achter tijdens mijn minuut ontspanning die opgedragen werd door het programma, waarin ik mij voornam in te beelden dat ik op het Spaanse strand lag. Maar met de psychologische kennis die ik nota bene dit kwart jaar heb opgedaan schoten meteen alle onderzoeken waar camera’s een rol in speelden door mijn hoofd. Daarbij ook de ideeën van informatie die d.m.v. de camera verkregen zou kunnen worden, die niks met prestatielicht te maken hebben. Deze wetenschappelijke gedachten konden nooit bevorderend zijn voor mijn ontspanning.

Of het nou wel of geen betrouwbare test is geweest doet er niet toe. Want bij elk goed onderzoek horen ook de afwijkende waardes. Laat ik er, zowel in het onderzoek als in het leven, één van zijn. De bijdrage aan het onderzoek gaf voldoening. Zeker toen ik een enveloppe met €7,50 in mijn handen geduwd kreeg. Omgerekend €10 per uur, en óók nog bijdragen aan waardevol onderzoek aan de eigen universiteit en faculteit. Voor herhaling vatbaar, die participatie.

solo saxofoonkwintet

En dan zeggen ze dat je moet leren samenwerken. Toch is met 4 andere saxofonisten spelen veel makkelijker dan alleen. Zeker als je vijf keer tegelijk moet spelen! Foto is van slechte kwaliteit zodat blogger het filmpje kan uploaden.






Mede mogelijk gemaakt door de Samson C01U microfoon geschonken door W.Gielkens
                                                de altsaxofoon geschonken door pa&ma Coumans

What's in the game?

Het spelen van spelletjes of gamen. Een groot verschil. Spelletjes zijn grappig, terwijl gamen meer te maken heeft met tactiek en ingewikkeldere vaardigheden.

Door mijn behoefte aan efficiëntie ben ik tegen het spelen van spelletjes, maar game ik zelf wel. Ik zie spelletjes spelen als tijdsverspilling, terwijl gamen een bepaalde waarde voor mij heeft. Let wel: met spelletjes bedoel ik geen “real life” bordspellen, want die hebben een sociale waarde. Daarmee bedoel ik kleine spelletjes voor op mobieltjes of iPods en offline computerspellen. Games zijn online, met andere mensen en kunnen gewonnen worden door inzicht en vaardigheden. Zo heb ik een tijd lang een online kaartspel gespeeld waarbij de psychologie(anticiperen op zetten van de tegenstander) en ontwikkeling(met winnen kreeg je geld voor betere kaarten)mij aanspraken.

Nu speel ik League Of Legends, met verschillende “game modes”, waarvan de bekendste de versie van 5 tegen 5 is. De kracht achter dit spel is voor mij de taktiek en de ontzettend grote mogelijkheid aan manieren van spelen. Elke twee weken wordt het spel ge-updated, waarbij weer een nieuw karakter met een unieke speelstijl wordt toegevoegd aan de ruim 100 bestaande karakters. Er bestaat niet één karakter dat op alle gebieden boven de andere uitsteekt, waardoor iedereen in principe gelijke kans heeft om te winnen, en het dus echt om de manier van spelen gaat. Inzicht waar krachten en zwaktes liggen van spelers en karakters is nodig, en de psychologie speelt soms een ontzettend belangrijke rol. Zo kun je mensen uitlokken in het spel om een fout te maken, of simpelweg gek maken door ze uit hun spel te halen. Dit werkt echter helaas alleen goed op laag niveau, de betere spelers leren door ervaring hiermee om te gaan.  Het spel bevat een ranglijst waar je met een bepaalde rating op staat. Winnen zorgt voor een hogere rating, verliezen voor een lagere. Prestatiegericht gamen dus.

Een aantrekkelijk spel, zeker als je medespelers vragen na afloop of je nog één keertje kan. En één keertje duurt minimaal weer een half uur, dat slechte invloed heeft op mijn tijdsbesef. Soms vind ik dat ik er te veel mee bezig ben en achteraf ook andere dingen had willen doen. Maar ik heb nooit het gevoel dat ik achter mijn computer had moeten zitten tijdens het sporten, muziek maken of op vakantie zijn. Geestelijk of lichamelijk afhankelijk, verslaafd, ben ik dus niet. Wel ben ik verslaafd aan efficiëntie, prestaties, en uitdagingen.

Relatief game ik nog weinig, maar persoonlijk is het genoeg. Zolang ik maar van de tijd die ik erin steek, iets nieuws leer. Zo hou ik in een Excel-bestand tactische aandachtspunten bij. De échte gamers zitten bij ons achteraan in de collegezaal met hun laptops achter de andere studenten verborgen. Aangezien zij voor de studie “Web Science” hebben gekozen is dit logisch, omdat ze het leven voor een groot deel met hun computer delen door programmaatjes te maken en sites te bouwen.  Ikzelf heb programmeren met een 8 gehaald, dus moet  ook ik consistent blijven gamen.

oma heeft nog een paar jaar de tijd!

hobby van een inmiddels 87 jarige, oma kan dus nog een paar jaar oefenen!

http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=h2UZjFa2zbI&feature=fvwp


http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=h2UZjFa2zbI&feature=fvwp