Over Hubsoep en pakirijst

"Ik heb een paar bakjes nodig, voor de restanten pakirijst." John zocht en vond plotseling een heel ouwetje ertussen, met de nog erg leesbare tekst (jaja, toen waren er nog goede stiften) "Hubsoep 0808). En jaja, toen was er nog een prima systeem (soep uit augustus 08). Maar tja, wat was ook weer Hubsoep? Helaas was het bakje leeg :) dus ik kon het niet meer nagaan.
Waarschijnlijk had hij na zijn bamitijd een nieuwe like-periode (hoe maak je dat duimpje omhoog van facebook?) en was het de soep die ik voorheen Tsjechensoep noemde (zeg maar bruinebonensoep met van allerlei groenten en vlees er in)? Ik weet het helaas niet meer maar tja, ik moest er nu overheen krassen met pakirijst 0313 (want goede systemen moet je behouden he?).

Pakirijst? Dat is weer een heel ander verhaal. Ooit had ik een bijlesstudente die Shamim heet. Zeg 6 a 7 jaar geleden. Ze woonde nog niet zo lang in Nederland maar sprak al behoorlijk, haar Engels was wel vloeiend. Haar verhaal was geweldig! Ik kende haar via mijn collega op de avondschool die haar wiskunde gaf. Hij, Rene mijn collega, vroeg of ik haar bijles wilde geven. Shamim was onzeker maar zeker niet dom en tja, Shamim was ook bepaald niet rijk... Ik maakte een ine-afspraak met haar: ik geef les en jij neemt Pakistaans eten voor me mee. Zodra jij je tentamen haalt moet je me ook nog een kookles geven bij jou thuis (Almere). Ze nam de heerlijkste dingen mee, vaak nogal pittig (oef). En jawel, een 8 voor haar tentamen en ze besloot om zowel John als ook collega Rene met vrouw Elvera uit te nodigen voor haar kooklesavond. Ook nodigde ze een Iraanse vriendin uit die weer op haar manier een aantal gerechten demonstreerde. Heerlijk, wat een bergen spannend eten. Van haar een paar eenvoudige trucs:
- pakistaanse rijst
nodig: diepvrieserwten, rijst, bouilonblokje, kruidnagel (heel of poeder), kummel en nog een ui.
bereiding: in kopje warm water het bouillonblokje met de kruidnagel en kummel laten weken. Ui snipperen en aanbakken in een (gewone!) pan. Het kruidenwater uit het kopje erbij en de diepvrieserwten en dat een paar minuten laten koken. Dan zoveel (ongekookte) rijst als je wilt en daarna aanvullen met bijna de dubbele hoeveelheid (liefst gekookt!) water als de rijst (dus 1 kopje rijst op 2 kopjes water). Kwartiertje koken (ongeveer) tot het gerecht droog genoeg is (water verdampt, hoeft niet afgegoten).
Heel geurig, heel smakelijk en vooral heel heel eenvoudig!
- uiteraard hoort er iets als currykip bij, liefst ook dal (maar die 2 gerechten zijn bewerkelijker, die maak ik in grote hoeveelheden en vries ik dan in).
- de laatste truc is erg eenvoudig en hoort bij de raita (joghurt-blus-saus :)): koop ooit een aantal rode pepers en een paar takken mintblaadjes (en (rode) uien). In de keukenmachine gewassen mint en pepers fijn malen, samen met de geschilde ui(en). Dat prakje verdelen over verschillende kleine zakjes (of in ijsblokjesvorm). Elke keer een zakje ontdooien en door de joghurt roeren, minimaal een uurtje laten trekken zodat de smaak van het goedje er goed intrekt. heerlijke frisse joghurt (door de mint) die toch een beetje pittig is (pepers). Maar het blust de scherpe smaak van de Indische (Pakistaanse) keuken prima.

Ze nam veel meer mee en ze liet ons meer dingen proeven op de kookavond maar dit gerecht blijft favoriet door de eenvoud (snel klaar, ik heb altijd raitazakjes in de vriezer).

Shamims verhaal is er eentje voor kippenvel.... Haar man is Pakistaan maar wel eentje die in NL geboren is en opgroeide. Shamim echter komt uit traditioneel Pakistan waar je gewoon nog wordt uitgehuwelijkt en geen weerstand biedt. Shamim is een mooie vrouw, haar man ook een plaatje! En nee, gewoon van dezelfde leeftijd (ze had mazzel). Geen idee waarom zijn familie vond dat deze, eigenlijk NL man, toch via uithuwelijken aan de vrouw moest komen, ongetwijfeld een vreemd idee want de man was verder wel modern opgevoed (maar toch blijkbaar gehoorzaam aan de eisen van de ouders?). Hoe dan ook, hij kreeg een foto van zijn toekomstige vrouw en... werd al verliefd op de foto! En ging daarom akkoord met het gedwongen huwelijk. Shamim kreeg ook een foto en later,zoals gebruikelijk, een verloving met de handschoen (afstand te groot dus manlief was er zelf niet :)). Maar zij werd niet verliefd op de knappe man, zij schikte zich gewoon en ze baalde dat ze moest verhuizen naar een onbekend land waarvan ze de taal niet eens sprak. Maar ze was pas 20 en dus nog flexibel en bovendien slim dus ze leerde snel. En... ze was vreselijk verbaasd over de houding van haar man! Die was smoorverliefd op haar en liet dat blijken en hij "dwong" haar om een opleiding te volgen (vandaar de avondschool) en zich te ontwikkelen zodat ze alle vrijheid kon leren kennen en haar eigen beroep kon kiezen. Daarnaast wilde hij dat ze van alles ging ondernemen en zich nooit opgesloten voelde. Hij deed alles voor haar, ze voelde zich meteen prinses en begreep niets van deze vrije opvatting bij een toch erg traditioneel huwelijk. Haar man bracht haar overal naar toe tot ze zelf haar rijbewijs had. En hij wachtte uren op haar (ook bij mij voor de deur als ze bijles had). Nee, ze was vooraf zeker niet verliefd maar... ze werd al snel verliefd NA haar huwelijk, op haar eigen man! Ze straalde altijd als ze over hem praatte en toen ik hem zag begreep ik waarom :) Wat een stuk en dan ook nog zo'n lieverd. Toen ik ze leerde kennen waren ze al een jaar of 6 getrouwd en Shamim was bijna klaar met haar avond-HEAO. Een droompaar, hij adoreerde haar echt en zij hem inmiddels ook. Leuk hoe een gedwongen huwelijk kan veranderen tot een liefdesrelatie, het gebeurt zelden maar Shamim had veel geluk zoals ze zelf ook steeds zegt.

Interessant om levensverhalen te horen van culturen die mij alleen bekend zijn via google of via via. Schrijnend hoe de vrouwenrechten daar zijn dus des te prettiger als er toch een geweldig verhaal uit komt!

Hoe dan ook, hoe pakirijst in een Hubsoep-bewaarbakje tot dit soort mijmeringen komt :)
Gelukkig leidde het ook tot een praktisch recept. Currykip en dal volgen een andere keer of.. staan uiteraard gewoon via google op allerlei receptensites.

Ine