vrijdag, juni 28, 2013

zondag, juni 23, 2013

Hoog water in Lauenstein

Op verzoek hierbij wat foto's van het Hochwasserrueckhaltebecken te Lauenstein, genomen op 5 juni 2013 van het stuwmeer en van een ons bekende passant.

Het is normaal dat het enige tijd duurt voordat de hoogwaterstand in het Ertsgebergte de Lage Landen bereikt. Maar nu is het zover:







 
 
Het waterpeil zal inmiddels gezakt zijn,    John
 

donderdag, juni 20, 2013

PostzegelTJE

Een Amsterdammer noemt een kleine tuin een postzegel. In dat kader is ons Lauensteinse tuintje een postzegelTJE, want tja, 7-komma-dinges bij bijna-2 en dan nog driehoekig op het eind --> als dat geen minituintje is?
Maar met gemak kunnen we er 10 personen laten zitten al is het comfort minimaal op de hardhouten bankjes. Gelukkig leverde de Lidl nog net 2 lekkere stoelen zodat er achterin een wat prettiger zitje voor 2 gerealiseerd kon worden. Links een serie tomatenplanten en zowaar 2 hangende aardbeiplantjes. Maar zon is er zelden dus echt snel groeien doet het hier niet (zon alleen in de ochtenduren maar omdat we ingebouwd zitten tussen kerk en buren blokkeren die gebouwen al snel de zonnestralen. De kerk is op de achtergrond te zien, die staat vlak achter ons huis. De prachtige wok is een ziekenhuisherinnering: met vereende krachten (Jos boorde er gaten in) kwamen er plantjes (meegenomen door El en ma, verder door ons gekocht) en aarde (John erin gepropt, zowaar met hulp van de patiente). Links van de mooie wok op een verdieping lager gaan hele lekkere kruiden komen, neehee dat is GEEN onkruid dat je ziet op de foto's :)
En die grote roze Dingesmisschienclematis komt ook al van de eerste patientenbezoekers en zoals je ziet doet ie het uitstekend. Liefdevolle dagelijkse zorgen (lees water :)) helpen uiteraard.
Kortom: klein maar fijn!






Identiteitsverlenger

Alweer vijf jaren zijn er voorbij gegaan sinds ik met moeders mijn eerste ID-kaart regelde. Één meter en 59 centimeter kort was ik toen nog. Dan is er gemiddeld net iets meer dan 3 cm per jaar bijgekomen. Tijd voor een ID updateje dus.

Voor het eerst moest ik bij mijn nieuwe gemeente op bezoek. Eerst stond ik al iets te enthousiast bij de balie van het stadshuis. Toen ik mijn fiets parkeerde en mensen bewonderend zag kijken, dacht ik dat er iets aan de hand was dat de juffrouw achter de balie met haar glimlach bevestigde.
“Ik zit hier zeker verkeerd hè?”

Omdat ik blijkbaar toch niet op bezoek hoefde bij de burgemeester, ben ik maar naar de overkant van de weg gegaan. Het inwonersplein, was het gemeentelijke gebouw waar ik zijn moest. De afspraak was al digitaal gereserveerd, dus vulde ik mijn BSN in op de gang en kreeg een ticket. Mijn nummertje stond al meteen aangegeven op het digitale bord, dus er was geen tijd om een vervanging voor de holbewonerfoto te maken. Ik was ook vergeten om mijn handtekening te perfectioneren, dus die staat er nu minder fraai op.


Alles ging dus vrij snel en soepel bij mijn nieuwe gemeente; lengte meten, handtekening zetten en niettemin 50 euro dokken. Het ging comfortabel genoeg om tijdens het afnemen van mijn vingerafdrukken te vragen: “zit het hier soms ook wel eens vol?”. De door routine aangetaste ambtenarin mompelde iets over urenlange wachttijden toen baby’s paspoorten moesten krijgen. Gelukkig had ik mijn afspraak beter gepland, en was ik geen baby. Daarna was het alleen nog afwachten tot ik mijn gloednieuwe kaart kon komen ophalen. 

zondag, juni 16, 2013

De chocoladetruc

Psychische kracht is raar; iets wat we alleen maar denken dat helpt, kan even goed werken als iets dat daadwerkelijk zou moeten helpen. Een placebo is een bewijs voor deze gedachtekracht. 

Voor wie iets om zijn of haar gezondheid en geld geeft, is al snel regelmatig bezoeker van de site www.deboodschappenwijzer.nl . Op deze site stond ook een artikel dat het eten van pure chocola even goed is voor de conditie als joggen1. Wie blind vertrouwt op de geloofwaardigheid van de site heeft geen verdere informatie nodig, de wantrouwende lezer zoals ikzelf leest dat dit komt door de stof epicatechine, enzovoort.

Of het echt werkt of niet; het gaat erom dat de lezer overtuigd is(door alleen de titel of door de verklaring) zodat het verwachtingseffect geactiveerd wordt. Het zou goed kunnen dat degene die de hardloopschoenen links laat liggen maar wel wat van een pure chocoladereep peuzelt, even lang het sporten uithoudt als diegene alleen zou hardlopen.

Ondanks ikzelf ook op mijn kamer een reep pure chocolade heb aangeschaft, is het raar dat bij het onderzoek enkel de werkzame stof wordt gebruikt, waarna geconcludeerd wordt dat pure chocolade hetzelfde effect oplevert. Dat doet mij een beetje denken aan beweren dat boterkoek met light slagroom goed voor de lijn is. Het zou misschien handig zijn om op zoek te gaan naar andere voedingsmiddelen die ook epicatechine bevatten.

Omdat we niet allemaal in staat zijn het onderzoek met muizen thuis nog eens even gladjes over te doen, vertrouwen we in de wetenschappers. En of later nou bekend wordt dat epicatechine juist nadelig is voor de conditie, ondertussen heeft de psychische truc wel een extra duwtje in de rug gegeven.






1





donderdag, juni 13, 2013

Echt? Lukt het echt? WOW!

Nieuwe google account en mezelf uitgenodigd vanuit JW en jawel, nu lukt het wel! John nog steeds niet hoewel hij beheerder is maar misschien komt dat omdat hij geen google account heeft?

Hoe dan ook, ik ben er in! he he, eindelijk een echte auteur geworden, pfew.

Ik vergat nog een foto van het Mueckentuermchen en het uitzicht vandaar (zie bij de foto's, het hoteldeel mag je overslaan :)):#http://www.tschechische-gebirge.de/unterkunft/fotos/berghotel-muckenturmchen-horni-krupka.html
http://www.tschechische-gebirge.de/unterkunft/fotos/berghotel-muckenturmchen-horni-krupka.html

Nu ik toch aan het reizen ben (nou ja, landje pikken als het om 9 km gaat he?) hebben we een klein voorstel.
We hebben plannen om komende winter wat meer temperatuur te genieten dan de -20 in Lauenstein en de -3 van NL komen ook niet echt in aanmerking. Kortom, we proberen voorzichtig aan Portugal te denken!
Zodra NL te nat wordt (zeg oktober :)) vertrekken we en we komen pas terug als Lauenstein sneeuwvrij is! Want de lente liet dit jaar enorm lang op zich wachten en zelf toen die kwam leverde dat enorme waterpartijen op (zie overstromingen nu....). Dat is niet wandelen, dat was glibberen (winter, glad en hoge sneeuw) en nu soppen (nu zompige bodem buiten de straten).
We gaan een betere camper kopen (of heel misschien mag het deze het nog eens proberen, als het aan mij ligt niet meer) en sukkelen naar het zuiden.

Stel dat iemand het een leuk idee vindt om de Kerst daar te komen vieren (of wacht even, had El niet een ander plan voor komend jaar of was dat voor afgelopen jaar?) laat het dan zeer tijdig weten want appartementen of hotel vinden rond die tijd moet tijdig gebeuren. En goedkope vluchten, die moeten ook tijdig geboekt. dus wie zin heeft, laat het weten! Hoeft niet per se met Kerst te zijn, ander weekje mag ook maar juist Kerst vind ik altijd een vreselijk gedoe dus "even" buiten de deur je laten bedienen lijkt dan een prima plan! Kortom: hoe klinkt een zonnige Kerst? Mij prima!
Maar ik wil niet de plannen van El in de weg zitten, als die dit jaar gepland waren blijven we wel een jaartje in Portugal hangen hoor :) Nee, dat zeker niet, Lauenstein is te mooi om een jaar achter te laten.

tot zover, een eerste bericht van een echte Ine zonder me te verschuilen achter papa's rokken.

Waarom lukt het niet?

Wat ik ook probeer, ik kan niet vanuit mijn eigen naam publiceren. Ook niet vanaf mijn gmailaccount. Ik maakte John ook beheerder van deze site (via pa's account dus) maar ook die heeft exact dezelfde problemen: als wij inloggen krijgen we rechtboven alleen dashboard te zien en dan kunnen we alleen een nieuwe blog (dus nieuwe site) aanmaken maar geen nieuw bericht op deze site. Heel vreemd, misschien omdat we vanaf DLD inloggen? lijkt me niet, ik had deze problemen ook al in NL. Blijft een raadsel.

Maar OK, dan nog maar even zo.
Even een link naar onze omgeving http://www.youtube.com/watch?v=5i-__nsmTFQ

Van deze serie Wildes Deutschland zijn 6 afleveringen a drie kwartier. Onze omgeving is de Sachsischer Schweiz; pa, ma, Jeu, El en John stonden laatst op het hoogste punt daar (Bastei) die ook in deze aflevering even in beeld komt. Maar met name de flora en fauna wordt hier getoond en ik sta zelf versteld dat er zoveel moois om de hoek gebeurt. Tante Lies heeft de hele DVD, althans deel 1 van 6 afleveringen (deel 2 is nog niet op de markt maar wordt wel al uitgezonden op de duitse TV).

Ook leuk maar minder prachtig :)
Ik zocht eens hoeveel Gielkensen er in DLD wonen (en nee, ik woon er niet officieel):
http://www.verwandt.de/karten/absolut/gielkens.html

In Aken het meest, logisch want dat is dichtbij de bron (als Limburg dan de bron van de Gielkenswortels is?).
Je kunt via deze site ook een stamboom maken, zelfs als je niet Gielkens heet :)

Tot slot een korte melding dat mams fiets vorderingen maakt, zelfs met mij er op.... Een nieuwe accu verhielp al een deel van de problemen (blijkbaar was de oude vanaf het begin kapot, balen) dus nu is de enige kleinigheid nog dat hij af en toe zomaar "stottert" dus zelfs tijdens het trappen gewoon even geen hulp/stroom  levert. Gewoon doortrappen en dan pakt ie vanzelf weer snel dus het leverde nog geen echte problemen als, en dat zou vreeeeselijk zijn nietwaar?, moeten afstappen. Heerlijk die hulp van de accu, ik kwam alle bergjes hier op , op eentje na maar die was ook wel erg steil. Zo het Mueckentuermchen bereikt in Tsjechie. Klinkt heel wat maar is 9 km vanaf huis :) Maar wel 9 steile, flinke klim af en toe maar zoals gezegd was dat maar deels zweten, de rest deed de fiets! Kortste weg heen, omweg terug. Deels omdat ik dat wilde (toch vrijwel alles bergaf) en deels omdat.... ik gewoon verdwaalde! Hoe me dat lukt vraag ik me af want we reden die weg al vaak maar toch kan ik dat als de beste. Kortom: ik kwam uit bij een soort snelweg (net niet gelukkig) en had geen idee welke kant op dus ik dacht: omhoog maar want dan is terug eenvoudiger. Want ik was al flink gedaald vanaf het tuermchen, leek me meer dan ik recht op had gehad. En jawel, omhoog bleek richting DLD, gelukkig! Op een heel smal strookje langs razende auto's en te dicht naast een afgrond een stevig heuveltje op en gelukkig stond er na was hijgen Cinovec en dat is de Tsjechische naam voor Zinnwald hetgeen ik wel ken omdat het het dorp is waarin de grens loopt en waar je die goedkope winkeltjes hebt van de Vietnamezen die net over de grens hun produkten uit Tsjechie verkopen (cigaretten en andere bla bla). Pffff, bekende weg. In Geising zelfs nog moed verzameld om via een omweg naar Loewenhain te gaan (weer een stevig heuveltje extra, OP ja....) en in Loewenhain ontdekte ik een soort wandelpad richting Lauenstein dat breed genoeg bleek voor de fiets. Arme bandjes, overal kiezeltjes en scherpe steentjes. Maar zo vermeed ik de weg die ik eng vind, er zijn geen fietspaden hier. Ik kwam al snel op bekend terrein maar had niet door dat het tochtje me al met al bijna 3 uur had gekost! Maar het was prachtig, de fiets zal moeten wennen aan heel wat meer beweging dan de afgelopen 2 jaar :) Ik denk 25 km, misschien ietsje meer door het verdwalen. En de accu is pas op de helft dus dat is mooi. Wie deze kant opkomt kan dus zowel genieten van wandelen, zowel om de hoek als in de zandsteenbergen van de Sachsischer Schweiz, als van fietsen (al dan niet E :)   John heeft ook nog een oude racefiets en een mountainbike hier). Bea en Jos komen eind juli weer en dan krijgen ze veel beter weer dan afgelopen keer dat ze er waren en Bea neemt liever geen risico meer maar neemt haar eigen fiets mee :)

Hoe dan ook, als je tijd hebt kom dan hier genieten van alle pracht. Wij zijn er toch niet om jullie te storen, wij gaan naar Polen voor de EK met het tsjechische jeugdteam :)

Groetjes!

Ine

zondag, juni 09, 2013

woensdag, juni 05, 2013

Ontastbare muziek

Project “gitaro” is bij de gesprongen snaren gestrand, maar project “ontwikkeling van minder bekende instrumenten” gaat gewoon door. Beeld voegt iets toe aan geluid en muziek voegt iets toe aan films. Zo vind ik de muziek bij reclames van o.a. Nikon camera’s krachtiger in combinatie met de beelden van de commercial.

De beelden van “The Intouchables” waren zo mooi dat de film zelfs in een bioscoop een staande ovatie ontving. Waarschijnlijk mede mogelijk gemaakt door de muziek, ondanks de verhaallijn en het acteerwerk, beloond met een Oscar, de grootste stenen hebben bijgedragen. Complimenten trouwens voor de makers dat zo’n droevig verhaal zo grappig verfilmd kan worden zonder de essentie van het verhaal belachelijk te maken of teniet te doen.


Na het zien van de film heb ik de soundtrack van de film opgezocht. Het is de bedoeling dat ik het pianostuk vloeiend na kan gaan spelen en de eigen beelden in mijn leven een extraatje kan geven. 



Originele muziek: 












Tutorial: