woensdag, maart 26, 2014

Kunst in eigen keuken

Koken voor zeven man. Dat is al een hele kunst op zich. Om het mezelf ontspannen te maken en niet voor zeven eters zou afgaan met een mislukte maaltijd, koos ik ervoor om eens uit een potje te koken. ChickenTonight; 400 gram kipfilet en rijst waren de enige benodigdheden volgens de pot. De groente en het fruit zaten er al in verwerkt: maar liefst 5 sliertjes paprika plus een paar zoete ananasblokjes met rozijnen. Ik gooide er nog een driedelige paprikamix en een blik ananaspartjes tegenaan. Want naar alleen kip, rijst en een potje saus met kerriesmaak wilde ik zelfs voor zeven man niet zakken.

 Normaal kook ik gek, lekker iets onorthodox. Zo deed ik een keer minuscule plakjes salami door de gestampte aardappels in plaats van hamblokjes, met daarbij een wok gevuld met groente. Smaakte goed, als zeg ik het zelf. De reacties zijn ook altijd om te smullen.
“Ik wist helemaal niet dat dat kon!” [rijst met pesto]
“Hoe kom je aan dit recept?” [salamistampot]
“Ik heb dit nog nooit eerder gehad maar het smaakt wel goed.” [rijst met pesto]

Vooral dat commentaar over combinaties die zogenaamd “niet kunnen” zijn voordat men het heeft geproefd nog het ergst. Echt een pasta-bolognese-uit- ’t-potje-koker reactie. Iets “kan” pas als het in een populair kookboek heeft gestaan of bij 24Kitchen op tv is geweest. Gelukkig zijn deze mensen meestal wel empirisch te overtuigen.

Ondanks dat ik saai bezig was met mijn Chicken Tonight, vond ik dat de bijgekochte paprika’s er wel erg leuk opstonden met z’n drietjes. Alsof ze duidelijk wilde maken dat ook wanneer je simpel bezig bent, het iets moois kan opleveren. Zodat ik me minder schuldig zou voelen. Ik probeerde de kip ook nog frappant op de foto te zetten, maar die hing er maar als een stel slappe ploffiletjes bij.


Het eten smaakte goed, maar al snel werden de leuke opmerkingen ter tafel gebracht over het feit dat ik de saus niet zelf had gemaakt. Wat ik zelf leuker vond, was het feit dat deze mensen zelf nauwelijks buiten hun kookboekje gaan. Maar goed, des te meer reden om de volgende keer weer met een persoonlijk gerecht te komen waarmee ik ze de mond kan snoeren. Nadat ze er eerst van gesmuld hebben natuurlijk.
"Pa Pri Ka" - Hub Coumans (bewerkt met het zogenaamde "koker effect"


Het eindresultaat

6 opmerkingen:

H. Jeusson zei

Wie chicken en rice serveert, vindt bij ons thuis de hond in de pot. Let op: dit is een inside-joke.

Unknown zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Unknown zei

zozo, wie hadden jullie op bezoek?? maar 4 ons kip voor 7 personen? jij? geen commentaar??och, het hoeft maar te smaken, saai of niet, en..de kok hoeft er maar lol an te hebben, de kleuren zijn in ieder geval mooi, ook van de gele rijst..ik hoop dat jullie genoeg hadden met 1 potje??goed gepimpt hoor, laat ze maar lachen..jij zal nooit omkomen van de honger...

de volgende keer dan toch maar met de ras al hanout aankomen, misschien zijn ze dan weer een beetje onder de indruk, maar ze hebben helemaal gelijk, koken uit een potje is niets voor u..(maar wel lekker soms..en makkelijk..)

ellen coumans zei

Blogger De Boodschappenwijzer zei...
zozo, wie hadden jullie op bezoek?? maar 4 ons kip voor 7 personen? jij? geen commentaar??och, het hoeft maar te smaken, saai of niet, en..de kok hoeft er maar lol an te hebben, de kleuren zijn in ieder geval mooi, ook van de gele rijst..ik hoop dat jullie genoeg hadden met 1 potje??goed gepimpt hoor, laat ze maar lachen..jij zal nooit omkomen van de honger...

de volgende keer dan toch maar met de ras al hanout aankomen, misschien zijn ze dan weer een beetje onder de indruk, maar ze hebben helemaal gelijk, koken uit een potje is niets voor u..(maar wel lekker soms..en makkelijk..)

woensdag, maart 26, 2014 10:42:00 PM Verwijderen

H. Jeusson zei

Twee potten CT, 900 gram kipfilet had ik gedaan.

J.W. zei

Geweldig eigenblijk, hoeveel mensen er plezier in scheppen exquise dingen ter consumptie aan te bieden en er dan ook nog een hele tijd over te praten. Mijn rol in dezen ervaar ik dan, tot mijn schande, als zeer bescheiden, namelijk het zo snel mogelijk naar binnen te werken.