Een man viert het
aankomende succes van zijn nieuwe boek alvast met de aankoop van een
gloednieuwe Porsche. Buiten, tobbend in liefdesverdriet omdat de moeder van
zijn dochter niet meer met hem wil wonen, wordt hij bedreigd en bestolen van
zijn sportwagen. Daarna blijkt ook nog eens zijn manuscript gestolen te zijn en
zijn succesvolle verhaal wordt uitgebracht onder naam van een andere auteur. Het
overkomt de hoofdrolspeler uit de serie Californication.
Erg ongelukkig, maar we kunnen er ook iets van leren.
Ten eerste kun je
de gebeurtenis gebruiken als relativeermateriaal. Zit er iets tegen,
bijvoorbeeld dat je fiets (weer) gestolen is, kun je dit vergelijken met de
peperdure Porsche die niet van je gestolen is. Dan valt de ergernis en teleurstelling
van een weggekaapte stalen ros nog mee.
Ten tweede is het belangrijk om te zien dat het wel goed komt. Nadat alles tegen zat, gaat de schrijver toch weer verder met zijn leven, probeert opnieuw het hart van zijn ex en het vertrouwen van zijn dochter te winnen, en begint aan een project voor zijn nieuwste boek.
Ten tweede is het belangrijk om te zien dat het wel goed komt. Nadat alles tegen zat, gaat de schrijver toch weer verder met zijn leven, probeert opnieuw het hart van zijn ex en het vertrouwen van zijn dochter te winnen, en begint aan een project voor zijn nieuwste boek.
Natuurlijk, het
is een serie en je weet dat het verhaal niet zomaar eindigt bij seizoen één
aflevering vijf. Het is nep en geschreven om het uiteindelijk weer goed te
laten komen, zodat de fans kunnen blijven genieten van de hoofdpersoon. Heel
anders dan in het echte leven, zou je denken. Of is er toch een god/andere
spirituele grootheid die het levensscript voor ieder van ons klaar heeft
liggen?
Hoe dan ook, het is
misschien toch wel iets om over na te denken. Het leven zoals in series en
soaps. Met een beetje vertrouwen in ons lot en levensverloop kunnen we ons zelf
als hoofdpersoon in ons eigen verhaal gaan zien. En dat we daarmee ook kunnen lachen
om voor- én tegenspoed, ons eigen verhaal zo accepteren, alsof het een ander op
het scherm overkomt.
3 opmerkingen:
Moet de laatste zin op, of van het scherm zijn? Of nog anders?
Geen idee.categorie dichterlijke vrijheid.
Ik heb van dit stukje ook geleerd dat mijn zoon naar soaps kijkt? Of..word je gedwongen tijdens het eten door het vrouwelijk schoon om je heen en durf je niet de andere kant op te kijken omdat yaniek zich er dan weer mee gaat bemoeien?
Ja.ik heb vroeger de discussie van Ine met ma geloof ik wel eens gehoord voor de voorbestemming in je leven. En zeg nou eerlijk..van Ine zou je toch ook zo een serie kunnen maken,met john in de hoofdrol? Wat heeft die niet voor een prachtige bolides onder zijn bipsje zitten.
En ik denk dat jouw stalen ros misschien minstens net zo belangrijk en waarde heeft als die porsche. We moesten toch relativeren?
Nu we dan toch aan het relativeren slaan: natuurlijk kun je ook van John een bloedstollende serie maken. En die dan via het scherm van genieten.
Een reactie posten