En ja, er waren gelukkig nog kaarten voor de wielerwedstrijd in
Glanerbrook. Volgens Lieske was ‘t voor de deelnemers geen echt plezier, want
Marij van de Dutch Mountains won toch altijd. O.K. een beetje oefenen voor de
anderen, dat wel. Dus of ik Marij in elk geval wilde feliciteren, met de
groeten van haar. En nee, zelf zou ze ook wel een ander keer meedoen, want
iedereen was welkom, mits je een licentie had.
Of ik die ook kreeg?
Ze dacht van wel, maar mijn fiets waarschijnlijk niet, dus dan maar niet.
Maar wij gingen niet voor Marij. we gingen voor Brend, die zou haar wel even uit de wielen rijden. Helaas lukte dat niet, want geen Marij te bekennen. Voor alle zekerheid bij de baancommissaris nagevraagd en nee, vandaag zelfs helemaal geen vrouwen.
Nou, dan zoals gepland alle geld op Brend gezet. En hem via de omroepinstallatie aangemoedigd: “Zet ‘m op Brend, we willen je zien winnen.”
En dat deed-ie, hij werd althans winnaar van het peloton. Helaas waren er toen al drie koplopers binnen. Maar goed, een vierde plaats, nét achter ‘t brons, daar kun je mee thuis komen.
Nu ontkomt een echte crack natuurlijk niet aan een interview.
“In ’t begin niet zo best, ik had nog last van mijn knie operatie en mijn pols, maar daarna werd ‘t beter, vooral toen het publiek me begon aan te moedigen.”
“Kun je dan niet zorgen dat die in het vervolg eerder komen?”
Sorry Brend, volgende week zijn we naar de zoveelste Nieuwjaars receptie. Dus als je voor de bloemen gaat, geef die dan maar aan Nikki.
Of ik die ook kreeg?
Ze dacht van wel, maar mijn fiets waarschijnlijk niet, dus dan maar niet.
Maar wij gingen niet voor Marij. we gingen voor Brend, die zou haar wel even uit de wielen rijden. Helaas lukte dat niet, want geen Marij te bekennen. Voor alle zekerheid bij de baancommissaris nagevraagd en nee, vandaag zelfs helemaal geen vrouwen.
Nou, dan zoals gepland alle geld op Brend gezet. En hem via de omroepinstallatie aangemoedigd: “Zet ‘m op Brend, we willen je zien winnen.”
En dat deed-ie, hij werd althans winnaar van het peloton. Helaas waren er toen al drie koplopers binnen. Maar goed, een vierde plaats, nét achter ‘t brons, daar kun je mee thuis komen.
Nu ontkomt een echte crack natuurlijk niet aan een interview.
“In ’t begin niet zo best, ik had nog last van mijn knie operatie en mijn pols, maar daarna werd ‘t beter, vooral toen het publiek me begon aan te moedigen.”
“Kun je dan niet zorgen dat die in het vervolg eerder komen?”
Sorry Brend, volgende week zijn we naar de zoveelste Nieuwjaars receptie. Dus als je voor de bloemen gaat, geef die dan maar aan Nikki.
.
3 opmerkingen:
wow, sportief, zowel de fietsers als de toeschouwers, heel heel jammer dat pa's fiets geen licentie kreeg. Wedden dat Lieske de hare graag eens aan opa uitleent?
wow, wat een kei gave foto. je al toch maar met je liefje naar zo een hartverwarmend uitje mogen!alle drie even sprankelend. doe houden we vast, bloemen of niet.
en nu al aan het knietje geopereerd..
ik ben tussen 3 haakjes wel heeeeel benieuwd wat lieske DAN voor een fiets gaat kopen als deze al niet wedstrijdproof is..
hebben jullie de foto met een selfiestok genomen?
Een reactie posten