Hoe was het? Weet ik veel

Als studievereniging werden we uitgenodigd om deel te nemen aan het programma “Weet ik veel”. Heel leuk en aardig, we zouden zelfs een patatje na krijgen. Maar het is wel verplicht om vooraf te tekenen dat alles van de opnames geheim is en dat dat zo moet blijven. Daarnaast mag je ook op subjectief gebied niet je mannetje staan. Je mag namelijk achteraf  alleen positiviteit uiten naar de media. Hoe kan dit mogelijk zijn in ons vrije land?

Het is Tv-censuur, maar het mag waarschijnlijk omdat je er van te voren bewust voor kiest. En het programma mag uit eigen recht de geheime formule van hun succes beschermen. Showbiznizz.
Desondanks weet je niet wat je kunt verwachten; er is immers niets over het programma bekend behalve wat RTL er zelf van maakt.

Wat als er een koe onverdoofd geslacht wordt? Of Linda met de crew een lijntje coke snuift voordat we aan de eerste take beginnen? Ik zeg dan later niks. Of iemand moet me de 2500 euro voorschieten die je moet betalen als je ook maar iets over het programma doorspeelt.

Aan de andere kant zegt dit ook genoeg over Expeditie Robinson en dergelijke programma’s. Behalve dat de deelnemers zichzelf voor aap zetten als ze toegeven dat ze het eigenlijk helemaal niet zo slecht hadden op dat eiland, is het louter juridisch illegaal om het beeld wat de kijker van het programma heeft, te verhelderen. Te vereerlijken.

Ik ben nu nog niet bij de opnames van “Weet ik veel” geweest en geniet dus nog van mijn vrijheid van meningsuiting. Over de opname zelf mag ik nu nog iets zeggen, maar er valt nu nog niet zoveel te zeggen. En dat wil ik ook helemaal niet. Waarschijnlijk is het een leuke belevenis en gebeuren er geen gekke dingen. Maar op dat beleid van verplicht positief zijn, daar ben ik wel bevooroordeeld op tegen. Als je mij na vrijdag tegenkomt en vraagt hoe het was: “Ja, gaaf man! Super positief”. Mocht er echt geen zak aan zijn geweest: “ geen commentaar.” Ik neem aan dat ik altijd nog het recht behoud om te zwijgen.