Alweer!

Wat nou alweer?
Nou, John was vorig jaar, zeg hooguit 3000 km geleden, onderweg naar Geleen en rond Keulen (en dan ben je er bijna, toch?)... pufpufpuf, stotterstotter: ie stond stil. De auto ook.
Gedoe, getakel en wachten, wachten. En tja, toen was de dinges stuk, je weet wel, die Servopumpe.
Weet je niet? Nou, wij ook niet maar toch was ie stuk. Affijn, niet in voorraad dat ding dus wachtenwachten en overnachten in auto want tja, daggie wachten. En 550 euro later en nog wat uren later was ie gemaakt. Leed geleden? Neu!
Els en Niels waren een week in Lau en jawel, op onze auto (het witte busje dus) zat de Tsjechiesticker dus jawel, met die gaan we dagje Praag doen. Is maar 2 uur rijden dus die paar minuten trager met het slome busje maakt dan niet uit, vignet er op scheelt paar euro op de snelle bolide van Els en Niels.
Maar nee, nieksnie paar minuten. Daar kwam ie weer: pufpuf, stotterstotter, stil!
En ga er dan maar eens aan staan met nul woorden Tsjechisch! Arme John.
Via via via, ANWB belt Tsjechische blabla en dan komt uren later alweer de takelauto en jawel, daar passen we dan niet in want in de kabine past het hele spul niet en in de auto mag je niet blijven hangen bovenop. Maar goed, gelukkig dat Ine niet mee was dus Niels bij Els op schoot of andersom en jawel, John perste zich nog tussen dat duo en de Tsjechische takelmeneer.
Andre zoeken, heel gedoe want niemand anders spreekt woord over-de-grens. Andre was er niet, hoewel nou net hij... Nog meer gedoe. Dagje Praag werd dagje wachten en hangen. In garage zonder Andre.
Mogen we auto huren? Uhm... voordat dat begrepen werd was de eerste van de 2 te verhuren auto's al weg dus met angst en beven hielden de blikken auto 2 vast.
Nee, haast maakte men zeker niet, waarom heeft niemand de monteurs verteld dat het communistische tijdperk voorbij is? Toen kreeg iedereen uurloon betaald ongeacht of men werkte...
Kassa, na anderhalf uur begreep men dat auto 2 echt door ons ploegje gehuurd wilde worden, pffff.
Tja, die luxe auto dan maar, tis niet anders. En wat er met ons busje moest gebeuren? Nee, een herhaling van het vorige euvel kon het toch niet zijn na de luttele km rijden? Maar goed, via ANWB en onderling geneuzel in onbegrijpelijke Nederlandse en Tsjechische vaktermen is zo'n gesprek toch niet te volgen, zeker niet als alles via 3 schijven moet: ANWB man zoekt techneut over foon en die zoekt vertaler en en en... Wat zeg je? Ja, dure mobieltjesminuten ja. En maar neuzelen in Johns foontje, iedereen neemt zijn tijd.
Maar niets vergeleken met de eindrekening!
Want of Keulen de zaak belazerde is nog niet bekeken, inmiddels ondernam John een 2e vergeefse 4 uurs tocht naar Praag: sorry meneer, auto toch niet klaar ondanks belofte via uw ANWB meneer.
4 uurs tocht? Uhm ja, als er niet de uren file vertraging was geweest, dan maar 4 uur maar nu...

De huurauto staat dus al tig dagen voor de deur want nee, busje had volgens hun nog een 2e probleem dus rekening gaat meer richting 1000 euro omdat....bladiebladiebla. En dat via 3 talen, Techneutisch inclusief. Nee 4 talen, Belazeritus ook nog!
Heel jammer dat Els met haar gigapixeltoestel geen actiefoto van takelauto met volle bezetting nam, om hun voorgenomen dagje Praag te illustreren :)
Dus jullie moeten het met het saaie verhaal doen, dat nog niet is afgelopen want busje komt zo! Staat nog steeds in Praag en na 2 vergeefse tochten wachten we op definitievekwadraatbevestiging.
Niet alleen 4plus uren rijden, er is ook nog zoiets als km prijs bij dure huurauto...

Maar weet je wat? Als je toch een paar foto's wilt dan laten we de gigakunsten van Wim, Giel en John zien: onze vernieuwde woonkamer!
Wanden lichtgrijs (na dagenlange aftakelbehang-uren) en prachtige nieuwe lichte grijze laminaatvloer en geloof me, de allersterkste kwaliteit want dit karwei wil niemand ooit meer doen! Nee, niet het leggen was de grootste klus maar het demonteren, leeghalen en verhuizen van alle meubels uit de overvolle kamer, pfffff! En o ja, het terugverhuizen door de te kleine smalle en lage openingen, dat was NOG spannender :)