Opruimen werpt nieuw licht op de Lichtstad

Je kamer opruimen.  Altijd al een goed initiatief, maar nu ook goed voor een sociaal doel. Er slaapt namelijk al een tijdje iemand vaak op mijn kamer, die in een gestoffeerde (en dan bedoel ik niet de aanwezigheid van gordijnen) kamer haar kleren op de grond moest leggen. Dat is nu niet meer nodig; zowel omdat de grond nu weer clean is, maar ook omdat ik plek in de kast heb gemaakt. Ik heb “een opgeruimde geest” nog niet gelezen, maar er zal vast ook in staan dat een opgeruimde omgeving nodig is voor een goeddenkende geest. En dat is ook nooit weg.

Anyway, ik ging dus opruimen. En dan kom je naast stof ook overjarig spul tegen dat wél interessant is en niet direct in de stofzuiger verdwijnt. Zoals het boekje dat gedrukt was om eerstejaars TU/e-studenten drie jaar geleden, waaronder ikzelf, op weg te helpen. Als gids aan het begin van de studentenlevensweg. Naast praktische zaken werden er ook twee pagina’s aan de geschiedenis van Eindhoven gewijd. Na drie jaar ongelezen of weer vergeten, leerde ik hieruit dat Eindhoven niet de lichtstad werd genoemd door de lampen van Philips, maar door een gigantische luciferfabriek.

Of deze kennis cruciaal was voor mijn studentenleven? Ik denk het niet. Maar je zult de vraag maar voor je kiezen krijgen op tv en dan een prijs mislopen omdat je in de instinker bent gestonken. Toch had ik die vraag zonder dit gelezen te hebben ook wel overleefd, en zonder hulplijnen. Want wat de antwoorden ook zijn als het gaat om wat Eindhoven precies is: de stad van het licht, DAF of de regerende landskampioen, het goede antwoord blijft natuurlijk: “de gekste!”. Daar heeft niemand een boekje voor nodig.