Write Now 2017: In en Uitgeschreven

Vorig jaar deed ik voor het eerst mee met de nationale schrijfwedstrijd voor jongeren tot en met 24 jaar. Toen probeerde ik genomineerd te worden met een mix van gedichten en twee korte verhaaltjes. Bij de feedback waar ik later om vroeg, werd me aangeraden me op één stijl te richten, dat liep nogal uitéén. Vastbesloten probeerde ik de discipline van een echt prozaschrijver op te brengen en een verhaal ter woorde van maximaal 2000 te schrijven. Die discipline was ver te zoeken, wat niet onwaarschijnlijk kwam doordat ik dat zelf ook was. Ik zat in Finland, maar wilde de competitie niet missen. Ik ging goedgelovig verder met mijn stukkie proza, maar wist dat ik niks fatsoenlijks zou kunnen bolwerken.

Gelukkig was er een andere optie. In plaats van 2000 woorden mocht de inzending ook uit 8 gedichten bestaan. Gedichten rollen er in het algemeen wat sneller uit, maar nog voordeliger was het feit dat ik er al een aantal kon vinden in mijn archief. Teveel eigenlijk. Dus de resterende tijd besteedde ik aan het selecteren en soms samenvoegen van mijn gevonden werk in plaats van het schrijven ervan.

Helaas werd ik niet uitgenodigd voor de nominatieronde, maar toch denk ik dat sommige gedichten het delen waard zijn. En nu kan ik de gedichten uitgeschreven laten, want voor de wedstrijd heb ik flink wat geknipt en geplakt om alles in de 8 gedichten te krijgen. Ik kon kiezen noch delen. Het heeft me mogelijk de kop gekost.

Vakantievroom (zomer 2015, zonder internet te NWK ad IJ)

Geen zin in voedselverwijten

Om alleen de tijd te slijten Geen zin om hersencellen te sparen Om alleen het leven te vergaren Geen zin in verstandig gedoe Als het lijdt tot eenzaam levensmoe Geen zin in gezond rantsoen Want wat heb je aan dat fatsoen Als je het erna zonder vrienden moet doen.

De tijd verstrijkt nu met leren Muziekhits beheren Spullen te begeren Kleine klusjes te klaren Kennis te vergaren Wachtend op het studiebericht Dat de laatste bachelorloodjes zijn gelicht

een nieuw drankje te proberen
voor de verandering laat uit de veren
Ritmisch eten feesten slapen
Het zooitje in de ochtend bij elkaar rapen
Een zwiep in het zwembad
Een tukje in de tuin omdat je de sleutel vergat.

Leerzaam is het te ondervinden
Dat materialisme en verstand
Zich onder ervaringen bevinden
Een levensles die er met heimwee naar de villa is ingebrand.

Maar in gedachte verlang ik terug

Tweede klasse (lente 2014)

Heen en weer Moet ik er weer zijn Op en neer
O wat is het toch fijn Voor voetbal deze keer Reizend met de trein Sleutels vergeten geen probleem Ga op je gemak Want na vier uurtjes treinen erover heen Zitten die sleutels zo weer in je jaszak

Gratis of met korting over de sporen

Mede mogelijk gemaakt door de NS

Voelt de tijd als verloren
En zorgen de vertragingen voor extra stress

Vooral tijdens drukte is het geen pretje
Vreemden duwen tegen je aan
Reist geen vriend mee met je
Is het vechten om niet te hoeven staan


Of in de coupe helemaal alleen
Denk je snel dat er iets mis gaat
De trein is defect of een ander probleem
Ze roepen iets om zonder dat je t verstaat

Dat je vannacht niet op het station slaapt is te hopen
Maar hoe erg de rit soms is
Het is altijd beter dan Eindje te moeten lopen

Kleine Geest (uit schriftje, waarschijnlijk herfst 2016)

Alles zit binnen

Hoe je beleeft

Daar zit jij

wie de bediening in handen heeft

jij, kleine geest, aan 't roer

Ik, slechts als passagier in de schouw

Vrees dat je ons angstig maakt

tot op ons kleinst, vraag ik me af:

Moet dat bange nou?

We krijgen vleugels om niets

Scheppen de grappen onszelf

Humoristisch als een rots

Emotionele onverwoestbaarheid

Keiharde trots

Tot jij je bedenkt

Begint te breken.

Ik roep nog, 

"Hou het heel!"

doch tevergeefs:

Want met angst als houweel,

Zit je op me te hakken.

Niet wij de wereld, maar

zet jij mij te kakken.

Dan is het mijn beurt,

zit ik niet neer bij de zakken.

Mijn zet tracht je op andere gedachten

Blijk jij nu de steen

ik een melancholische windkracht acht

Een zucht naar de utopie voorheen

Niettemin kennen ook stormen hun wederkeer

En als die dan gaan liggen 

Leggen de gedachtenwolken zich erbij neer

Laat ons resonerend glimmen, gek ding

Een vrolijke aap zal constant blijven stralen

Ook zonder gouden ring.

Waarom niet altijd lachen gieren brullen

Als twee boeren zonder kiespijn

Want als iets die taak kan vervullen

Als iets ertoe in staat zou zijn..

Je bent toch niet voor niets geestig?

Wordt vervolgd..