maandag, oktober 18, 2004

voetbal!!

ja, en toen was het eindelijk zover!! roda jc tegen feyenoord! de mensen die zich aangemeld hadden, waren om 10.30 uur aanwezig te geleen, om alvorens de voetbal nog een brunch te mogen nuttigen bij de club! een heuse uitnodiging van de club (of jos muller himself) om als vriend van eneco een heuse vip behandeling te ondergaan. na alle vertrekken in het clubhuis te hebben gezien (we waren toen 3 kwartier verder, 30 euro armer en een paar kopjes koffie en thee en broodjes rijker) belandden we eindelijk op de echte plaats van bestemming, en hebben we ons alsnog te goed gedaan aan een heuse vipbrunch! met echte champagne, alle soorten tonijn en zalm en andere vis en bloedworst met appel en roerei en broodjes en eendenterrine en scampies en garnalen en franse kaas waarop Lies een beetje beteuterd vroeg: is er ook iets gewoons te eten? Dus zij was misschien een beetje jaloers op de overige mensen die WEL gewoon potjes jam op tafel kregen...Zelfs een dessert ontbrak er niet aan! Onze dag was al zeer goed begonnen. Het leek wel een droom, we waanden ons als prinsjes en prinsesjes.....Dit kon bijna niet echt zijn...Daarna op naar de echte wereld...

Zo hadden we ook het voorrecht om in vak Noord te zitten, het vak voor de vrienden van Eneco....Wat een voorrecht heet te zijn, was eigenlijk ook een beetje een desillusie...was dit nu de harde wereld die voetbal heet? Alleen in de overige vakken werd gezongen en meegeleefd en muziek gemaakt en in ons vak bleef het onnatuurlijk stil, alsof er alleen maar mensen zaten, die hier toevallig waren beland, ondat ze 'vrienden van' waren...Ik heb me stiekem onttrokken aan dit volkje en begon ook een beetje te wiebelen op mijn stoel en mee te deinen met de aanstekelijke muziek (ondanks de boze blikken van mijn buurvrouw, die vond dat ik me moest gedragen als 'vriend van'. Het zal het glaasje champagne wel geweest zijn, en de opwinding dat ik mee mocht naar zo iets groots en belangrijks...). Heb me werkelijk verdiept in het professionele voetbalspel (met hier en daar wat missers) en heb me ingezet voor de zwakkere partij die naar mijn idee echt niet de zwakste was! (en ja, ik kan het weten met een theoretische - en praktische voetbaltraining van overige gezinsleden en aanleg voor spelinzicht!)Maar helaas: de tegenpartij was net even iets handiger af en toe, en hebben daar gruwelijk misbruik van gemaakt. Jammer: 0-2 was de einduitslag. Ook het stadion verlaten heeft nauwelijks problemen opgeleverd (afgezien dat we niet meteen in de fanshop werden binnengelaten en dat we een tijd op de parkeerplaats in de file hebben gestaan) de politie te paard en de m.e. hebben werkeloos toegekeken hoe iedereen vredig het stadion verliet..

Thuis nog even nagenoten met de samenvatting van studio sport (wat kunnen ze de 'waarheid' vertekenen door hun beelden en hun tekst er bij te kiezen !). Roda: wij zijn trots op jullie en blijf zo doorgaan, dan komen jullie er misschien wel!

een moeder van 2 fanatieke amateurvoetballertjes

archeon

en dan toch nog even een samenvatting van het vorige vorige uitje, want nu heeft het vorige uitje dat weer overschreven,dus dat schiet niet op. kinders hebben het te druk met andere dingen, dus moet moeders het maar doen, want dit is natuurlijk het minimale wat je terug kunt doen voor het wederom beleven van een geweldige dag! maar ja, daar denkt de tegenwoordige jeugd blijkbaar anders over. gelukkig zijn er nog een paar kinderen WEL goed opgevoed. daar komt ie dan....

10.00 uur was de ploeg compleet te n'kerk waar na een tas caffe de reis richting alphen ging. gezellig in 1 auto gepropt (milieu en parkeerkosten sparen en dano mocht dit keer weer mee..)helaas geen bourgondisch hapje en ook de leeuwenvechterij was niet van de partij, maar volgens de mevrouw aan de bali zoveel aanvullende activiteiten, dat dit aardig gecompenseerd zou worden. en inderdaad, niets te veel gezegd, tot een uur of 17.00 hebben we het volgehouden in het park! de tijden verliepen niet helemaal chronologisch, maar dat mocht de pret niet drukken. een beetje prehistorie, een beetje middeleeuwen, wat romeinse tijd, wat oorlogsaciviteiten (met heuse veldslagen!) zelfs een aangepast hapje genuttigd (als we de patat van de kinderen even niet meerekenen) en ook een blindegeleidehond in opleiding van de concurrent ontmoet. zo zie je maar weer...een onvergetelijke dag. details op aanvraag (commentaar).

zoals we het uitje van neeltje jans afgeskoten hebben bij het eerste dorpje op weg naar de autoweg (waar we het potje van in wisse genuttigd hebben), zo hebben we deze formule ook toegepast bij bovenstaand uitje. we kwamen op deze manier in de 'waard van waddinxveen' terecht alwaar we een 'gouwe's potje(1)' genuttigd hebben. Vooral bij de aanblik van een prachtige globe (waar john jaloers op zou zijn geweest!) smaakte dit gerecht eens zo goed!

vrijdag, oktober 15, 2004

Anecdote van de maand?

Na Jeu doe ik nu, bij gebrek aan andere inzendingen, ook een poging.

Een inbreker treft de bewoners onverwacht dommelend aan in de keuken.
Hij raakt in paniek, richt het pistool op de vrouw maar vraagt eerst nog hoe ze heet.
"Elizabeth", komt er angstig uit.
"Verdomme, dit is dan wel je geluksdag, ik kan iemand die Elizabeth heet niet doodschieten, want mijn lieve moeder heette ook zo."
Hij wendt zich nu tot de echtgenoot: "En hoe heet jij?"
"Ik ben Harry", zegt de man, "maar iedereen noemt me Elizabeth."

donderdag, oktober 07, 2004

Zekerheid graag.

Een zonnige middag op de fiets. Helemaal naar Meers om het monument van de 2000 jaar oude bomen bij de Maas te zien.
Romantisch toch wel, althans een beetje.

"Vroeger hield je altijd mijn hand vast als we zo naast elkaar fietsten."
"Ja, ik ben gek, dan kom ik helemaal niet vooruit."
"Deed je het vroeger dan om minder snel vooruit te komen?"
"Dat zijn typisch vragen van jou of moet je zoiets soms van El vragen?"

Gevoelsmatig is het een duidelijk verschil of El dan wel Ellen iets heeft gevraagd.

"Dat niet, maar misschien wil die het toch wel weten."
"Nou, ik weet zeker dat die ook niet meer met de hand op die van Jeu fietst."

Daar willen we nu toch even zekerheid over hebben.