Feesten en poëzie

Voor deze keer dan in deze volgorde. Normaal staat poëzie natuurlijk hoger in de hierachie dan feesten. Tenzij. Tenzij de verjaardag van twee personen uit een gezin
op een dergelijk verheven wijze wordt gevierd dat zelfs de poëzie bescheiden -en terecht- een stapje terug doet.
Wat is verheven? Voor de verworpenen der aarde, die hier geen notie van hebben:
dat is een balletje trappen, volstouwen met calorieën, een balletje gooien, volstouwen met andere calorieën en dan een balletje kijken.
Waarna, enkele dagen later, de poëzie weer haar kansen moet krijgen.

Zo wijst een inzendster uit Noord-Holland erop dat het eerste woord uit de vijfde regel niet Baigamana, maar Bagaimana moet zijn. Hetgeen bij mij gemengde gevoelens oproept. Ten eerste een gevoel van schaamte dergelijke blunders de mijne te moeten noemen, wie kent het verschil tussen beide woorden niet?, en anderzijds een gevoel van trots dat de bezoekers van deze site dat kennelijk al was opgevallen en bescheiden hebben gewacht met hun commentaar totdat deze storende fout zou zijn hersteld.
Nu het balletje trappen etc. tot veler voldoening is verlopen (Jos meldde dat zelfs Bea had genoten en dit volgend jaar wilde herhalen, mits ze het zo lang uithield met hem) hopen we dus dat de poëzie haar kans krijgt.
Hoezo moeilijke taal om te beoordelen? Weten jullie wel dat de gordel van smaragd eeuwen lang bij Nederland hoorde, patjakkers?

voor de schaak- en paarden- en limmerick liefhebbers

Een paardekoopman uit Nieuwegein
vond het op z'n schaakclub toch wel fijn.
Maar, na een verloren partij,
was het, dat hij zei:
"wat kunnen paarden soms toch lastig zijn".
===========================================

En welke, welke van de vertalingen in de/het Bahasa Indonesia vinden jullie de beste, mooiste, gevoeligste?

===========================================
Seorang pedagang kuda dari Pekalongan
Senang bermain catur di perkumpulan
Tetapi sesudah dia kalah
Disebutnya nama Allah
"Bagaimana kuda-kuda itu bisa memayahkan"
============================================

============================================
Ada pedagang kuda dari Nieuwegein
yang rasa baik di klub catumaya
Tetapi, sehabis pertandigan kalah
ia berkata:
"Heranya kuda-kuda mempersulit orang-orang"
============================================

VREEMDE PRAKTIJKEN ALLEMAAL

Over engelen en aardappelen, en een beetje over onze hoofdredacteur..
Op 30 maart jl heeft onze jongste reporter haar steurie over de eerpel en de
engelen naar onze hoofdredacteur gemaild met het zonnige verzoek het geheel
auf zu schmucken met smeuige plaatjes. Een verzoek waar tot op heden bij
vorige verslagen met veel plezier en jolijt aan werd voldaan. Niet deze keer
echter. Terwijl op de actuele site allang het antwoord van de regiseuse
prijkt is het verslag zelf in geen velden of wegen te bekennen. Dus fluks
Derek Bolt gebeld. Gelukkig wist deze in de archieven (neen, niet die van
Oop, want in het archief van 04-01 tot 31-04 zit gewoon de actuele site, dus
das geen archive) het originele verslag te achterhalen. Dus prijst u rijk
met dit reisverhaal van Juul, Daan en kaarsjes die vanzelf uitgaan.

Rest van deze palaver is verwijderd omdat het verhaal inclusief opmaak reeds enige tijd op deze site is geplaatst, daar nog altijd kan worden geraadpleegd, daarvan ook meerder malen kond is gedaan etc. etc.
Maar als het in de rest van Nederland wel (zelfs in Beets, zie commentaar van John) en in sommige wijken van Geleen niet zichtbaar is, ja dat zijn dan inderdaad vreemde praktijken.

De hoofdredacteur

Desi bedankt

Wie weet?

Wie weet waar de naam saxofoon vandaan komt?

Het Archeon op mijn verjaardag!

Ik ben 7 uur naar het Archeon geweest met mijn klas! Het was heel leuk en leerzaam, en we gingen onder schooltijd, alleen wij waren er. We hebben veel rondleidingen gehad, en ik heb veel geleerd, en we hebben met heel de klas dalijk een heel groot projectblok over de Romeinen en de Middeleeuwen, dus iedereen heeft heel veel foto's gemaakt. Helaas had ik niet zoon goede foto's, dus die kan ik er niet zo veel op zetten. Maar als ik mooie foto's heb zal ik ze opsturen.

Eerst gingen we naar de Romeinen. Daar werden we opgeleid als mensen(ik weet niet meer hoe ze heten) die in het leger moesten. Zo moesten we bijvoorbeeld marcheren, en dan zij hij dix en dex (ofzo:$) en dat was dan links en rechts. Dat ging allemaal heel goed, net zo als de andere commando's, en waren we dus opgeleid. Marcherend gingen we naar het badhuis, daar mochten we even foto's maken bij de baden, hij vertelde wat over hoe belangrijk het badhuis was. Want dat was ook heel belangrijk. De romeinen probeerden overal badhuizen te maken. Je kon er werk zoeken, en elke keer na je werk ging je er ontspannen. Daarna gingen we naar een kamers voor rijke mensen, de masseerkamer. Daar werden mensen gemasseerd. Ik mocht ook mee doen met de proef met mijn arm. Eerst gaan ze alle oude cellen eraf halen door olijfolie en zand ruw over je vel te wrijven. Dan halen ze alles eraf met een scherp ''mes'' en gaan ze je weer inwrijven. En dan wordt het wel grappig, want dan proberen ze je huid rood te maken. Want als je dan in je nakie door dat badhuis liep, en je was helemaal rood, zag iedereen dat je rijk was. Het rood maken werd gedaan door wrijven, met je vuisten masseren, en daarna ook nog met een bos takjes zachtjes over je huid te tikken. Tot slot wordt het dan afgekoeld, zodat je lekker fris bent. En weet je wat we daarna gingen doen? Oorlog voeren. We mochten kleding aan die je in het leger aan moest, terwijl hij vertelde wat de techniek van de Romeinen was. Hun tegenstanders noemden ze de barbaren, en die vonden ze heel onproffecioneel. Want die kwamen gewoon als een gek in een grote groep op je afrennen. Daar hadden de Romeinen wat voor gevonden. Ze zetten een soort speren in de grond, waar dan de mensen wel met zijn tweeen op gespiest konden worden. Dat zouden ze toch niet doen? Zou je denken. Maar wat moesten ze anders? Ze konden niet naar links en naar rechts of naar achter, omdat daar al anderen stonden. Zo werden er dus al heel veel gedood, en intussen schoten de romeinen ook nog met speren die ook al veel mensen vermoorden. Dan lag er een ''dijkje'' mensen. En daar moesten de Barbaren dan overheen. En dan worden ook al veel mensen vertrapt. En dus na een paar minuten heb je al heel veel mensen vermoord. Dan hoef je alleen nog maar een paar te doden, en je hebt met de Romeinen toch hele grote legers, dan winnen ze altijd. Nu moesten wij dat oefenen. We moesten speerwerpen en dingen ontwijken. Het speerwerpen was heel moelijk, er was echt een hele harde wind. Iedereen was vermoeid, gelukkig gingen we nu even wat eten en drinken in het restaurant van het Archeon. eten.bmpNu waren de Middeleeuwen aan de beurt. We werden opgehaald door een Middeleeuwer, en we werden gebracht naar een vissershuis. Daar vertelde hij vanalles over de Middeleeuwen wanneer die was en dat iedereen denkt dat je daar altijd ziek werd enzo, maar de middeleeuwen konden makkelijk 80 jaar worden, en ze leefden gewoon gezond. Hier zie je een bakker:bakker.bmp Toen hij vertelde leek het me eigenlijk wel heel leuk om daar te wonen. Alleen niet dat er soms een oor eraf werd gesneden omdat je iets fout had gedaan bijvoorbeeld. En weet je wat ik nog het ergst vond? Dat je niks stiekem mocht doen, dus als je een deken stal uit een huisje dan werd je vermoord, en als je iemand op straat in een groep doodsloeg kreeg je vaak helemaal geen straf. Maar eigenlijk was het best wel veilig. Want het waren kleine dorpjes, iedereen kende elkaar en zo wisten ze precies wie er nieuw was, en daar moesten ze dan goed op letten. En alle deuren stonden open, anders kreeg je straf. Je mocht geen geheimen hebben. Na nog wat verhalen gingen we verder naar zijn beroepshuis: De dokter. Hij liet vanalles zien wat ze gebruikten. Ze denken altijd dat je in evenwicht moet blijven. Je lijf bestond uit 4 dingen, en die moesten evenveel zijn. Zo dachten ze veel dingen verkeerd, maar de praktijk hielp heel vaak wel. Je had 3 verschillende soorten dokters. Kwakzalvers ofzoow, die deden net alsof ze heel goed waren, maar ze verzonnen maar gewoon wat. Dan had je nog de dokters die in Parijs gingen studeren voor dokter zijn, en gewone dokters, die waren bij elkaar in les gegaan, en zo leerden ze vanalles van elkaar. Opeens schrok ik heel erg, hij zei dat hij mijn arm door ging snijden, maar gelukkig was het nep, het was gewoon nep bloed dat door zijn handschoen kwam. Een verbandje erom heen, en mijn arm was weer genezen zei hij. Hij liet allerlei leuke dingen zien, en we gingen verder naar een klooster, waar we zelf een dik touw gingen maken, het was een zwaar maar wel grappig werkje. Ojee, wat ging de tijd toch snel. We gingen nog naar beesten uit de middeleeuwen kijken en naar een vrouw die kleden maakte. En tsja, toen moesten we alweer naar huis. De 7 uur zijn gevlogen!

de hulcjes zitten ook ergens tussen het miljoen

Eise Eisinga?

Wie kan me nog iets vertellen over Eise Eisinga in Franeker? Ik heb daar een mooi prijsje voor over, want ik ben 't zelf al weer een beetje vergeten, dacht ik.
Misschien dat we er samen wel uitkomen. Desnoods gaan we er nog een keertje naar toe?

Van engelen en aardappelen