De vrijgezel

De controle verliep voortreffelijk, er kon zo maar een van de krukken de deur uit. En binnen mocht ze zelfs helemaal zonder. Dat zou het komende kerstfeest nog meer glans geven.
Thuis gekomen bleek de bril nog ergens in de fysiotherapeutenzaal te liggen.
"Die heb ik jou gegeven toen ik op de behandeltafel moest."
"Ja, die heb ik op de tafel ernaast gelegd. Je hebt er de hele behandeling tegenaan gekeken."
"Nou, daar heb ik dan nu niet veel meer aan."

Dus ziekenhuis gebeld. Nee, wij waren die vrijdag de laatste groep geweest en de afdeling fysiotherapie was gesloten.
"Hoe laat, beter gezegd hoe vroeg gaan ze morgen open?"
"Nou meneer, dat wordt dan dinsdag na de kerst."
"Dat kunt U mij, ik bedoel mijn vrouw, toch niet aandoen?"
"Helaas meneer, ik kan het ook niet helpen."
"Mevrouw, U zou me verplichten in te breken."
"Dan zou de veiligheidsdient U zo te pakken hebben."
"De veiligheidsdienst? Maar kan die de inbraak dan niet simpel voorkomen door zelf de bril even te gaan halen?"
"Meneer, ik ben bang dat ze daarvoor niet in dienst zijn."
"Maar met het oog op Kerstmis mevrouw, dit is toch zeker een uitzonderingssituatie?"
"Blijft U even aan de lijn."

"Hallo, met Klinkers van de Veiligheidsdienst. Een bril? Wat voor bril? En waar zegt U? Kunt U me uitleggen waar dat is?"
"Meneer Klinkers, als U melding krijgt van een inbraak in de afdeling fysiotererapie, weet U dan niet waar dat is?"
"Nee, dan moet U het kamernummer opgeven."
We werden net erover eens dat hij het nummer zou navragen en de bril bij Eerste Hulp zou afleveren, want de Poli was inmiddels gesloten.

Bij Eerste Hulp aangekomen lag er -natuurlijk?- geen bril.
"De veiligheidsdienst, zei U? Dan zal ik die even bellen."
Ze hadden geen bril gevonden.
"Mag ik die meneer Klnkers zelf even?"
"Goed, goed, dan kom ik naar de Eerste Hulp, gaan we even samen, mag U zichzelf overtuigen."

Na nog een tijdje wachten kwamen er twee veilighheidsfunctionarissen. Geheel volgens instructie dat ze nooit alleen met een vreemdeling, wie weet een terrorist, aan de wandel zouden gaan.
Zo moest ik toestaan dat er een vóór en de ander achter liep. Een eventuele aanval op het ziekenhuis kon ik dus wel vergeten.
En de bril? Die lag er gewoon.

Op de terugweg werd de stemming gemoedelijker.
"Meneer, als U nu eens zegt dat we hem niet hebben gevonden? Dan pakt U hem in en heeft ze met Kerstmis dé verrassing van haar leven."
"Maar meneer Klinkers, het is weliswaar háár bril, maar wiens schuld dacht U dat het is? Hoe ga ik dan deze avond doorkomen?"
"Juist meneer", zei begeleider 2 nu, "Ik weet precies wat U bedoelt. Maar Jaakie weet dat niet, die is nog vrijgezel."
Bij het afscheid zei Jaakie: "Graag gedaan meneer. En nog een prettige avond. Ik denk niet dat ik er voorlopig aan begin. Een relatie bedoel ik."

Kerstprogramma

Het kerstprogramma ziet er als volgt uit.

25 december:
Keukenprinses Bea. Menu: onbekend
Het is de belangrijkste dag, dus dat tikt aan.

26 december
Keukenprinses Ellen. Menu: onbekend
Tweede dag.
Tikt minder aan, maar wordt gecompenseerd door saxofoonmuziek.

27 december
Keukenprinses Ine. Menu: onbekend.
Derde dag.
Tikt nauwelijks meer aan, maar wordt gecompenseerd door een verblijf totdat de laatste fles champagne op is.

En zo verheugen we ons op enkele gezegende en gezonde dagen. Met inderdaad een uitgebalanceerd dieet.

N'Kerk ad Y: 15 ' 06

Ondanks dat de leraar er een hard hoofd in had,
fur elise,
uit zijn hoofd.

Een bijzondere datum

Ja, de datum had voor ons al jaren iets aparts al kun je dan niet altijd spontaan zeggen wat het ook weer was of is.
Toevallig, mogelijk ook structureel, lopen we wel eens boekenmarkten af en dit keer was het weer bijzonder raak geweest: 10 interessante werken voor 20 euro. En: allemaal 3-puntsboeken.
Daaronder: De rusteloze aarde. Waarin o.m. de ouderdom van de aarde ter sprake komt.
En zo lees je dan op pag. 97 e.v.: Voor diegenen die de geslachten en stammen in Genesis vermeld met pijnljke nauwkeurigheid opgeteld hadden, stond het boven twijfel verheven dat "hemel en aarde door de Drievuldigheid geschapen werden op 26 Oktober in het jaar 4004 voor Christus, om 9 uur 's morgens."
Inderdaad, daarom was die dag zo bijzonder.
En precies 5961 jaar later zijn we dat ook gaan vieren

Nog net niet...

Vanochtend nog net niet met derdegraads brandwonden opgenomen in het ziekenhuis.
Ik moest er toch heen voor onderzoek, dus had er dan meteen kunnen blijven.
Dat heb je met een nijver bijtje/nijvere bij (invullen wat van toepassing is) in huis.
Dus ging er gisterochtend al om 08.10 uur de telefoon. Laten rinkelen, maar goed wakker ben je wel. Dus was het niet zo ellendig dat er 10 minuten later weer werd gebeld.
"We zijn op weg naar U en wilden even checken of U thuis bent."
"Nou ja, thuis wel, komt U dan maar."
Rond 09.00 uur was het water afgesloten om de leidingen na te kijken.
Vervolgens kwamen die ochtend nog ene Martens en ene Loos, om alles te ontkalken, alle water weer stevig te laten stromen en zelfs de boiler weer te doen vergeten dat hij al een jaartje ouder was.
Eigenlijk liepen ze elkaar een beetje in de weg, maar dat krijg je als je bij meerderen tegelijkertijd moord en brand hebt geschreeuwd. Het ontwapenende gezicht op iemand in een ziekenhuisbed bracht ze overigens in een voldoend milde stemming om zich te realiseren dat hier misschien e.e.a. door elkaar heen was gelopen. Hoe dan ook, toen ze weer waren vertrokken werkte alles weer zoals dat ooit de bedoeling was geweest. Zelfs de boiler spoot als in zijn beste dagen.
Hoe was dat dan?
Dat merk je de ochtend erna als je, zoals de laatste jaren gebruikelijk, nog half bewusteloos, de warme kraan voluit op je bast zet.
Ben benieuwd naar morgen, of het korte termijn geheugen nog voldoende functineert.
Hopelijk nog net wel...

Hoera, ich bin wieder da!

Na een succesvolle operatie en een gezonde terugkeer was er na enkele dagen een terugslag, die heropname noodzakelijk maakte.
Vandaag, na een klein weekje is dat ook weer achter de rug en is de moeder van de compagnie weer op de plaats waar ze liever is, zo bleek gisteren uit een nogal opstandige opmerking. Dat leidde ertoe dat de hoofdzuster kwam: "Mevrouw heeft enkele vragen, begrijp ik?"
"Nee, vragen hebben we niet."
"Wat is er dan aan de hand?"
"Mevrouw heeft een medeling, ze gaat namelijk naar huis."
Met dit soort opstandelingen weten ze daar wel raad. Nog voor het bezoekuur ten einde was stonden er 6 witgjejaste heren aan het bed.
"Nou, nee, slecht gaat het niet, maar we weten nog altijd niet etc. Dus willen we toch graag de uitslagen van de diverse onderzoeken afwachten.
Nee dus.
Maar de ochtend erna was het ja.
En wie gelooft nu dat zoiets al in de planning zat?
Niemand toch zeker?
Also hoera, Sie ist wieder da!

De klussendokter

Voordat we op vragen over klussen geen direct antwoord kunnen geven volgen hier de
nog openstaande, voor iedereen ter intekening:

1. Paden tuin
2. Opruimen bladeren en afval tuin
3. Bordjes voor bewegwijzering tuin
4. Tuinstoelen
5. Boenen kloosterkast in serre. Eveneens vloer/bureau werkkamer.
6. Indelen vriesvakken in de vrieskist
7. Op de zolder, pardon dakkamer, kunstuitwisseling!
8. Wijnrek ordenen. Alleen ordenen!

PS. Op verzoek kan passende kleding worden gehuurd.