Wat een geneuzel allemaal, zeg ik tegen LP.
Als de grote man van de provincie wordt Harry Bakker genoemd, normaal een oud-medewerker, maar waarvan ik nu graag de nuance wil aanbrengen dat het in feite een oud-ondergeschikte was. T.O.N.? Kun je je energie niet beter gebruiken, Harry?
Nauwelijks toe aan het volgende bericht gaat de telefoon.
"Met Dreissen van DDL en LD, ik heb een vraag aan U."
"Hopelijk kan ik U van dienst zijn."
"Het gaat over de gemeenteraadsverkiezingen in Sittard-Geleen, daaraan gaat T.O.N. nu ook meedoen."
"Ik lees het net in Uw krant."
"Ha ha, zo snel komt U daar niet mee weg."
"O.K., U had een vraag."
"Ja, eigenlijk een retorische vraag. Ze doen namelijk nogal geheimzinnig over de lijsttrekker. En nu konden wij, de mensen die in Sittard-Geleen van wanten weten op een rijtje zettende, ons niemand anders voorstellen dan dat U die lijsttrekker bent."
"Wilt U 't echt eerlijk weten?"
"Als U zo begint, weten we echt niet waar we aan toe zijn."
"Nou kort en bondig dan, het antwoord is nee."
"Maar U bent toch liberaal, weet wat er in Sittard-Geleen allemaal speelt en we zouden ons echt niemand anders kunnen voorstellen."
"Misschien een gebrek aan voorstellingsvermogen?"
"Maar we zijn nog niet overtuigd."
"Goed, laat ik U dan dit zeggen: Trots op Nederland, hoe zou ik dat in Sittard-Geleen moeten waar maken? Met T.O.S.G. zou ik al moeite genoeg hebben."
"Ho,ho, wacht even, waar staat dat voor?"
"Trots op Sittard-Geleen."
"U bent 't dus niet, mogen we daar van uitgaan?"
"Uw uitgangspunten zijn niet voor mijn rekening."
"Nu weten we nog niets."
Het leven van een journalist is moeilijker dan hij denkt.
En van een liberaal trouwens ook.
Want nauwelijks is de telefoon neergelegd of LP vraagt onheilspellen wantrouwend:
"Wiel, zeg me niet dat je voor T.O.N. gaat meedoen."
Inderdaad, het lot van een liberaal is dat noch de pers, noch zijn minnaressen hem echt begrijpen.
Maar is dat niet opwindend?
Never a dull moment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten