Geluk is niet alleen de groene sla aan de overkant

Dit keer geen leuk verhaal met eigen foto's, maar meer een dagelijks levenslesje.

Op het moment dat je jezelf net tevreden kunt stellen met je eigen huis en omgeving, wanneer jezelf zelfs meer dan normaal welvarend durft te noemen, wordt die gedachte om zeep geholpen wanneer je bij andere mensen op bezoek gaat. Het begint al bij de oprit, waar het nieuwste model van Audi of BMW staat te blinken. De tuin is ook altijd een mooi aanzicht, de rozenstruiken zijn piekfijn in orde. Je betrapt jezelf er op dat je stiekem je houding aanpast, proberen deftig en zeker over te komen. Onder het eten kun je de verbazing haast niet onderdrukken; gang na gang komen de meest exclusieve gerechten op je bord te liggen, exotische hapjes met namen die je enkel zou onthouden als je er de volgende week een overhoring over kreeg. De smaak is nieuw en niet goed te plaatsen. “Maar het smaakt lekker, het is immers speciaal”, denk je onzeker.
Na het eten klets je nog even verder en krijg je verhalen aan te horen over reizen naar verre en warme landen. Maar is dit nou echt het ideaalbeeld wat wij allemaal willen bereiken? Moeten we ons beperken tot een auto die niet vies mag worden en nergens veilig kan staan, omdat deze dan zijn unieke patserige status kan behouden? En kunnen we niet meer gelukkig zijn met onze zelfgemaakte patatten, omdat deze geen dure naam dragen en geen culinaire hoogstandjes zijn? Natuurlijk mag je blij zijn als je een mooie auto hebt en een groot huis, maar ook als je die hebt, moet je niet denken dat het alles is wat je ook nodig hebt. Het moet niet de beslissende factor zijn voor ons plezier of welvaart, het moet niet “te” worden.

Ik ben zelf niet tegen luxe dingen in het leven, ik zou ze graag willen beheren. Maar mensen die dat niet hebben mogen er niet om treuren. Elk nadeel heeft zijn voordeel. En in dit geval is het voordeel alleen al is dat het nadeel niet perse een nadeel hoeft te zijn.

Reminder

Met dank aan MartinT.

Voor cultuur- en bankliefhebbers

Nadat Jeu er al op had gewezen dat Essen dit jaar Culturele hoofdstad van Europa is, kunnen we met enige vreugde melden dat er op zatedag 3 juli a.s. vanuit Sittard een dagreis Essen is gepland met de Vrienden van Het Domein. Er is nog geen programma vastgesteld, maar veelal is dat Kop koffie/ritje stad/glas wijn/lunch/monument/museum/weer glas wijn/diner/huiswaarts. De leden kunnen ook introducé's opgeven en aangezien het vaak snel is volgeboekt, verzoeken we alle belangstellenden zo spoedig mogelijk hun interesse kenbaar te maken.

Morgen wordt er een vouwbed gebracht voor 'de dakkamer'. Hetgeen inhoudt dat de daar aanwezige 2-persoons slaapbank available is. Geen speelbank helaas, maar slapen op zijn tijd kan ook geen kwaad.

Ook hiervoor kunnen geïnteresseerden zich melden.

[Artikel 7] Verwende wilgen gaan niet naar de kapper

Dus toch zijn niet alle tuinmannen hetzelfde. Het leek er eerst op dat ze altijd afspraken maken en niet komen, maar gelukkig was er nu eindelijk één gekomen die zich wel aan de afspraken hield. Het was weer eens nodig dat er een tuinman zou komen in ons walhalla des onkruid, want onze treurwilg was wel erg groot geworden en kon nog wel eens afscheuren bij een flinke storm. Ja, onze wilg is niet zomaar een wilg. Ik zelf was de dag voor dat de tuinman kwam naar de kapper geweest, maar onze wilg hoeft dat niet. De kapper kwam naar hem toe. En dat gebeurde niet zonder dat ik er om 8 uur wakker van werd en door het open raam de zagen te keer hoorde gaan. Onze mooie wilg, totaal vernederd na anderhalf uur, al zijn mooie meterslange takken weg en geen blaadjes meer waarin de wind altijd zo mooi kon waaien. Maar wij waren nog zieliger, wij hebben een gigahoop aan takken in de tuin liggen. Nou, boom kan niet meer afscheuren nu, valt niet veel meer af te scheuren. Dat probleem opgelost.Maar wat doen we nu met al die takken in onze tuin? Als men mij dat zou vragen, zou ik maar één oplossing weten.
“Hang die maar aan de wilgen”




Op bovenstaande foto staan 3 mannen: 2 wilgenkappers en de meneer die denkt dat het allemaal anders moet.

Wat vindt U hier nu van?

Geachte heer Gielkens,

Zoals telefonisch besproken treft u hierbij een foto aan van het bord, zoals dat is geplaatst in het kader van de landelijke Boomfeestdag van 17 maart jl.
Na de plaatsing van het bord is geconstateerd dat het bord voor een deel op uw grond en voor een deel op grond van de gemeente Sittard-Geleen staat.
Het was de bedoeling het bord geheel op de grond van de gemeente Sittard-Geleen te plaatsen, en niet op uw grond.

Indien dit niet bezwaarlijk is zouden wij het bord graag laten staan voor de duur van ca. 1 tot 1,5 jaar.
Uw reactie hierop verneem ik graag nadat u e.e.a. heeft teruggekoppeld met door U geachte belanghebbenden.

Als dit problemen oplevert laten wij het bord verplaatsen.

Met vriendelijke groet,
N. Peeters

Landschapspark De Graven
Postbus 271
6160 AG Geleen
tel. 046 - 436 1548
fax. 046 - 436 1549
e-mail: info@degraven.nl

DNA kit

" Er staan nieuwe borden in de wijk, Ien, zag je ze al? We zijn vanaf nu DNA beveiligd!".
Wat dat betekent wist geen van ons twee maar John is gek op google dus even later lazen we:
"Uw spullen kunt u merken via uniek DNA, mogelijk vinden we ze later terug via een scan als ze gestolen zijn."
Dat stelt de burger gerust, nietwaar? Hoe het in zijn werk gaat bleek vanmiddag: de kit zou worden afgeleverd.
17 uur, Hemsterhuisstraat 74. Trinnnnggggg! Snuf en Snuitje voor de deur, Snuf amper groter dan ik. Politiepasje trots voor mijn neus. Of ik wist waarom ze kwamen? Tuurlijk wist ik dat maar ik probeerde een geintje, maar helaas is het politie IQ of het humorgehalte aldaar niet optimaal. "Nee, geen idee heren, u heeft me betrapt!" ????? Ik ken die vraagtekenogen na 28 jaar onderwijs. "Wwwwwij komen de DNA kit brengen, woont u hier?" Ze werden al onzeker.
"Nou nee, dus niet, ik probeerde die DNA kit net voor te zijn, nu is alles nog ongemerkt...". ??? Het kwam maar niet over. "Als ik het morgen wil stelen is het te laat, heeft de eigenaar zijn diamanten mogelijk al voorzien van dat goedje?"... HEHE, reactie! Nou ja, reactie... ???? Meer vraagtekenogen maar ze gingen me nauwkeuriger observeren: Zou die oude taart echt.... kan toch niet he?...."U woont dus niet hier?" Ik gaf het op, zei maar dat het een grapje van me was geweest. BAH! Eindelijk kon er een flauw lachje vanaf, zeker geen volle tandpastareclame.
Uitleg over de kit, bla bla binnen- en buitenstickers en een flacon DNA om te merken. "Heeft u hier genoeg aan?" "Ja, ikke wel, er is hier weinigs waardevols in huis!" "Maar u zei net nog dat er diamanten....?" Eindelijk had hij de grap echt door, jeetje! Hoewel... Ik moest ondertekenen en schreef bewust Johns gegevens op en daarna mijn handtekening. John? Ik zag ze denken... en jawel, ze waren er nogs steeds niet uit met zijn 2. Woonde ik hier nu of niet? Althans, wist die John dat ook wel? Ze sloten de deur vanaf de buitenkant voor mijn neus om een naambordje te controleren en helaas, toen viel ik door de mand want dat vermeldt "Ine en John". Chips. Snuf kon toen eindelijk hardop lachen, Snuitje voelde zich teveel beet genomen. Als ie het al begreep. Ik denk dat Snuf nog een andere uitleg moest geven op de vervolgweg, behalve de 80+ DNA begeleiding, want tja, John is verreweg de jongste in de wijk! Arme Snuf!
JW (O nee, IG)

Pappa B en de dubieuze scheids

Deze zaterdag stond er weer een wedstrijd op het programma voor mijn voetbalteam, B5.
We moesten uit tegen Moordrecht B2, om 3 uur begon de wedstrijd. In de mail die ik vrijdag nog kreeg stond dat we om 2 uur moesten verzamelen en dat Roel, de trainer/coach niet bij de wedstrijd kon zijn. Om 1 uur had ik al braaf mijn tenue aangetrokken en at ik nog snel een laatste reuze krentenbol voor de benodigde energie. Meestal heb ik een goedwillende vader die voor het team wil rijden, maar die gaf aan niet mee te gaan omdat hij dan zelf zou moeten coachen.
“Daar heb ik vandaag nou echt geen zin in”.

Om 3 uur paniek al om; auto’s te kort voor 12 spelers. Na een kwartier bleek niemand nog ouders bereid te hebben om te rijden. “Dan moeten jullie maar fietsend”.
Slenterend naar de fiets wordt ons verteld dat er een Chrysler bus met plek voor 6 spelers aankomt.
Tom Boertjes, degene die zijn vader met bus had opgebeld:
“Door mijn vader, papa Boertjes, kunnen jullie nog meerijden. Goed hè?”
Ik heb hem maar niet verteld hoe vaak “vader Coumans” al gereden had om onze spelers te vervoeren.

Vervoer geregeld, nu alleen nog de 3 punten pakken. Op de helft van de tegenstander begon Moordrecht met een elftal waar spelers van verschillende afkomsten speelden. Dezelfde spelers waarmee ons team al eerder een incident mee had.

We waren aan elkaar gewaagd, bij zo’n wedstrijd kan alleen de scheids het nog verpesten voor je. Onze voorstopper werd 5 minuten van het veld gestuurd, bij ons doorgebroken speler neergehaald, “mocht ie niet meer doen”.



Gelukkig kon ik nog met Pappa B terugreiden, en thuis vertellen dat ik helaas met 3-1 verloren had.

Doe meer met kaarten dan alleen bridge

Sommige mensen denken, dat je met speelkaarten alleen maar kunt bridgen.

Onderstaande link laat zien, dat er meer mogelijkheden zijn.

http://www.youtube.com/watch?v=z9xsbeZd_nI

John

Teller is er weer!

Op verzoek van John, hier is die weer!

Ruis [Artikel 4]

Soms ben je met iemand aan het telefoneren. Je verstaat de helft van wat diegene zegt niet omdat je op de achtergrond keiharde heavy metal muziek hoort. Die keiharde muziek is een communicatieve ruis, een ruis bij communicatie. Dit geldt ook bij lichaamstaal, als iemand je iets probeert duidelijk te maken terwijl je wordt afgeleid. Wat is nou precies een ruis en zijn er verschillende soorten te onderscheiden?

Algemene betekenis
Alles wat de communicatie kan storen wordt communicatieve ruis genoemd. Dus wanneer je een signaal wil opvangen, maar je vangt meerdere signalen op. Eigenlijk wil je maar één van die signalen opvangen.
Er zijn 2 soorten ruis, interne ruis en externe ruis. Wat is het verschil daar tussen?

Interne ruis
Interne ruis heeft met jezelf te maken. Of je wel goed oplet op welk signaal je ontvangt, of je het wel begrijpt. Stel dat je heel goed kan luisteren zonder dat je wordt afgeleidt naar een documentaire over neurologie en je alle signalen opvangt, kan je er nog niks van snappen omdat je niet voldoende voorkennis hebt.

Externe ruis
Externe ruis is een veel meer voorkomende ruis. Zoals in de intro beschreven staat, die muziek die ervoor zorgt dat je de ander niet verstaat is een vorm van externe ruis. De meeste ruizen zijn extern, ook in een klaslokaal als de leraar iets wil uitleggen en er zijn leerlingen die blijven doorpraten kunnen andere leerlingen niet goed luisteren. In dit klaslokaal kan ook interne ruis voorkomen, als degene die niet goed kunnen luisteren ook met hun gedachten ergens anders zijn.

Intentionele en non-intentionele ruis
Expres of per ongelijk? Dat is het verschil tussen intentionele en non-intentionele ruis. Wanneer iemand ziet dat jij probeert te bellen en opeens keihard een liedje uit de top 40 begint uit te schreeuwen, is dit opzettelijk, en dus intentioneel. Wanneer een leraar van een hoge school voor het eerst kleine kinderen iets moet vertellen en hij gebruikt te veel moeilijke woorden, zullen de kinderen het niet begrijpen, maar de leraar deed het (hopelijk) niet expres.

Nu je ziet welke ruizen er zijn, kun je daar op letten en kan je ze benoemen. En vanaf nu niet meer zoveel intentionele ruizen veroorzaken, dat zal je omgeving fijn vinden.

Route langs kolen en staal.

In 2010 culturele hoofdstad,, het Ruhrgebied, 3500 industriele monumenten, waaronder werelderfgoed Zollverein in Essen, alles op 1 route (evt. per fiets). Welk weekend zou dat kunnen worden?

Op zoek naar het monster

Aldus de titel in de ANWB gids, met als ondertitel een spannende familiereis door Schotland.

Wanneer gaan we?
Rond 9 juli.

Hoe lang gaan we?

Hoe gaan we?

Waar slapen we?

Wie gaat er mee?

Wat gaan we (misschien) doen?
- De Jacobite-stoomtrein uit de Harry Potter film, van Fort William naar Maillag, reserveren via www.steamtrain.info;
- Naar Drumnadrochit, plaatsje aan Loch Ness, bekend vanwege ' Nessie' .

Wat gaan we eten?
- Schotse gerechten

Geografische verspreiding van de naam Gielkens

Ook altijd al willen weten waar al die 'Gielkens' en wonen?
Kijk daarvoor (of andere namen) op

http://www.meertens.knaw.nl/nfb/detail_naam.php?gba_lcnaam=gielkens&gba_naam=Gielkens&nfd_naam=Gielkens&operator=eq&taal=


John

Volgen van de site is meer dan een dode mus

In plaats van vragen te stellen en niks uitzoeken heeft in mijn ogen geen zin, dus ik heb gezocht naar de functie van het volgen.

"Heb je een favoriete blog en wil je de auteur en de lezers laten weten dat je fan bent? Nu is dat mogelijk, en meer met de functie Volgen van Blogger. Je kunt de blogs die je volgt zelfs bijhouden via je Leeslijst in het Blogger-dashboard."

Aldus Google.
Je kunt dus wel op de hoogte blijven als volger, via de leeslijst die hier wordt vermeld. Wat Google te vertellen heeft over de leeslijst is hier te vinden:

http://www.google.com/support/blogger/bin/answer.py?hl=nl&answer=99761

graag gedaan,

super de...eh, hub

Foto's uit Superdevoluy

Crisis op de rommelmarkt.

Zondagochtend, voor LP en mij een moment om de buitengaatse activiteiten te raadplegen. Veelal zijn dat rommel- en voor ons avonturenmarkten, want er gebeurt altijd wel iets als we op pad gaan.
Vandaag beginnen we in Schinveld, waar we zoals gewoonlijk hartelijk welkom worden geheten: "Meneer, mevrouw, zoekt U iets speciaals?"
Nee, eigenlijk niet en dus is zijn logische conclusie: "Then it's all yours", en lachend verzoekt hij ons met de wagen voor te rijden.
Nee, vandaag niet en dus missen we in Schinveld nu ook de gebruikelijke Trappist + tomatensoep.

Dan op naar Bocholtz, een volgende plaats voor ouwe troep.
Daar is zo maar oud Keuls aardewerk en hier, zo vlak bij de Duitse grens, zou dat wel eens koopwaardig kunnen zijn. Want ook op rommelmarkten is het tegenwoordig zeldzaam en in elk geval nogal aan de prijs. Voor een oude pot vragen ze gauw 5,6 euro sinds de productie ervan is gestop.
"Wat kosten die blauwe potjes?"
"Zwanzig euro."
Kijk, dat bedoel ik nu en zonder veel omhaal verklaar je dat het je budget te boven gaat. Waarop de vrouw zegt: "Mos iech 't daan vuur nieks weg jaeve?"
Dan valt er een kwartje en vraag je nogmaals wat de potjes kosten.
"Joa menier, uur kent 't nog zoa deks vroage, mer 't blief zwantzig eurocent en nieks wenigjer."
Even later zeulen we met voor 1,80 euro de nodige kilo's Keuls aardewerk; nee quamtumkorting hebben we niet bedongen.

Gelukkig heeft Bocholtz ook een huiskamer, vlak tegenover de kerk. Je kunt van hier zo de kerk in en omgekeerd.
Veel zullen ze er niet hebben.
"Speciaalbier, zegt U? Duitse witbieren of Trappisten van de tap?
En iets eten? Beginnen we met tomaten-, champignon-, goulash- of preisoep?"

Na een heerlijk drankje + hapje zo de kroeg uit en de kerk in, waar net een doop plaats vindt. Terwijl Joep-Christiaan schreeuwt als het water over zijn bulles vloeit, steekt LP een kaars op voor alles en allen dat en die haar dierbaar is/zijn. Bij het verlaten van de kerk zien we in de hal een leeg babystoeltje, de prijs hangt er nog aan: 0.50 eurocent.
Dat heb je dan als zo'n ding nodig is op een dag dat er rommelmarkt is.
"Wiel, dat neem je niet mee, nee, ook niet voor 1 euro, dat hebben die mensen straks vast nog nodig."

Ze heeft, zegt ze thuis, als we in het nieuwe boek over de historie van de ontdekkingen neuzen, gelijk Jip en Janneke, vonden ze in de huiskamer van Bocholtz, deze zondagochtend weer echt genoten. En dat alles voor 18,80, inclusief de huiskamer, de lectuur, het Keuls aardewerk en twee lezende biscuit figuren voor de leesclub.

Ja, crisis, hoe zou je anders nog rommel kunnen aanschaffen?

Volgen van de site

Met gebruiker johnwester als eerste volger van de site, moet de gielkensblogspot zich toch wel vereerd voelen. John is niet de enige, vandaag ben ook ik officieel volger geworden van de site. Wie volgt?