Lezend in het 'Maastricht University Magazine' kwam ik een artikel tegen waarin stond dat het mogelijk zou zijn geworden om gedachten te lezen. Het Maastricht Brain Imagine Centre had hier onderzoek naar gedaan. Maar je hoeft niet te denken dat je gedachten niet meer veilig zijn, het ging om specifiek onderzoek naar denken aan letters van het alfabet. Ik wil dit artikel weer graag met jullie delen!Het onderzoek is begonnen om patiënten te helpen. Er zijn namelijk mensen die door bijvoorbeeld een hersenziekte opeens niet meer communiceren. Omdat deze mensen totaal niet reageren op de buitenwereld, werd er vanuit gegaan dat ze niets meekregen. Toch bewezen patiënten het tegendeel door plots te genezen en te melden dat ze alles hebben waargenomen, ze konden alleen niet reageren. Nu is er dus een manier gevonden om deze patiënten toch te 'horen'.
De methode verloopt als volgt: De neurologen stellen een meerkeuzevraag aan iemand en kunnen aan de hand van de mate aan hersenactiviteit in bepaalde hersendelen meten aan welk antwoord wordt gedacht. Hoe ze dat doen? Ze letten op drie dingen: Ten eerste vragen ze je om bij een bepaald antwoord aan een tekening, rekensom of aan een quote te denken. Bij elk onderwerp wordt een ander hersendeel actief. Ten tweede meten ze de hoeveelheid aan tijd waaraan je eraan denkt en ten derde meten ze hoe lang het duurt voordat je eraan begint te denken. Ze kunnen dit bijvoorbeeld doen door het tweede antwoord na 5 seconden te laten komen, het derde antwoord na 10 seconden, enzovoorts. Deze drie metingen kunnen samen 27 mogelijke combinaties vormen... Dan zou er dus een vraag met 28 antwoorden gesteld kunnen worden.
Dit blijkt echt te werken(ook op 'normale' mensen) en ik vind het heel goed dat de patiënten zich op deze manier kunnen laten horen. De patiënten moeten dus wel begrijpen wat ze moeten doen(aan een bepaald onderwerp denken, ze moeten weten wat er gevraagd wordt), dus het wordt moeilijker om het aan bijvoorbeeld jonge kinderen te leren die nog geen taal hebben geleerd. Zou het trouwens gebruikt kunnen worden voor onderzoek naar comapatiënten? Misschien blijkt dat zij ook kunnen waarnemen wat er om hun heen gebeurt!
4 opmerkingen:
Blijft intressant die hersenen, uiteindelijk komt dan altijd die vraag waar de 'ik' in de hersenen zit ....
Er is ook al een manier verzonnen om te communiceren dmv het uitblazen van lucht door de neus. Op een monitor kunnen de patiënten dan zien bij welke letter van het alfabet zijn. Willen ze een letter verder, dan moeten ze nog een beetje "uitblazen". Hier is wel een training voor vereist.
ik dacht meteen aan de comapatiënten, want juist (ook) van hun is bekend dat zij alles meekrijgen!
Dan wil ik niet achterblijven door melding te maken van de film/documentaire waarin een specialist een methode ontwikkelde om met een totaal verlamde patiënt te communiceren. Via knipperen met zijn ogen bij een bepaalde letter kon hij duidelijk maken wat hij wilde, meende etc. Weliswaar geen echte coma patiënt, maar zo was er in elk geval nog enige communicatie mogelijk totdat hij uiteindelijk overleed.
Mogelijk gaat het met Dawkins ook die kant uit of is hij al overleden?
Ik houd me overigens aanbevolen voor dat nummer van Maastricht University Magazine, Lieske.
Een reactie posten