zondag, januari 23, 2011

Afgesloten met een gespierde rechterarm


Ik heb het weer gedaan. Twee jaar geleden had ik verwacht dat ik na een paar maanden zou stoppen met het werk, maar ik ben nu pas officieel gestopt met de kranten te bezorgen. Natuurlijk stop je als krantenbezorger pas na je de Nieuwjaarsbonus hebt opgehaald. Met enige tegenzin weer, net als vorig jaar. Vorig jaar heb ik daar al over geschreven, ik voel me als een bedelaar die langs de deuren gaat voor geld.

Dit jaar is de buit van 80 euro verhoogd naar 140 euro, dat komt niet doordat de mensen nu meer geld gaven, maar nu waren er meer mensen thuis en heb ik de flats ook gedaan, wat vorig jaar niet het geval was. Dit heb ik aan mijn zus te danken, die meeging met mij om aan te bellen bij de flats. De eerste flat van de drie was geen succes; niemand reageerde door de intercom op één vrouw na, die zei dat ze geen zin had in die onzin, nadat ik haar had gevraagd of ik haar een gelukkig Nieuwjaar mocht wensen namens mijzelf en de Postiljon. De tweede en derde flat waren wel een succes, ze lieten de deur openzoomen toen ik daarom vroeg en Lieske en ik hebben daar veel geld opgehaald.

Dus ik ging met meer dan honderd euro het nieuwe jaar in, dat is altijd een lekker begin. Ik heb nadat ik mijn praktijk van de scooter gehaald had, meteen een mailtje gestuurd naar de Postiljon dat ik wilde gaan stoppen met kranten bezorgen. Nu ik een scooter heb ben ik mobieler en kan ik dus ander werk zoeken, ook als het niet op fietsafstand is. Zo druk bezig met werk zoeken ben ik nog niet, ik heb immers nog geld op voorraad. Zoals Djoons zou zeggen, werk zoeken heeft nog niet zoveel potentie.

Om de kranten zo snel mogelijk te doen, dat is het streven van elke bezorger neem ik aan, moet je voorkomen dat je veel tijd kwijt bent aan je fiets verplaatsen. In één straat waar ik moest bezorgen waren de huizen als een reuzenvierkant bijna met elkaar verbonden, dus als ik dan heel veel kranten mee kon nemen kon ik die vier stukjes straat in één keer doen. Ik ben trouwens links, dus het draagwerk van al die kranten voor die vierkanthuizen was voor mijn rechterarm bestemd. Vaak had ik de dag erna spierpijn in mijn arm, en na al die maanden is mijn rechterarm aanzienlijk sterker geworden dan mijn linkerarm. Nog echt klaar ben ik trouwens nog niet, ik moet nog 2 weken bezorgen, en dan zie ik de stapel kranten nooit meer liggen als ik woensdag uit school kom.

5 opmerkingen:

H. Jeusson zei

Nieuw leesvoer!

ellen coumans zei

ja, dat is weer een berg leesvoer minder in de garage en...bij de voetbalclub. nu maar hopen dat de sportieve prestaties daar niet onder gaan lijden..
openzoomen= open zoomen (i.t.t .inzoomen)
leukste zin: dat je een gespierde rechterarm hebt, bijzonder voor een linkshandige! leuk! mooi meegenomen!

drtrppr zei

en ik natuurlijk blij dat ik niet meer af en toe met een auto vol met oude kranten naar de voetbalclub hoef! Ben wel erg benieuwd naar de nieuwe baan, tis natuurlijk gevaarlijk om te wachten tot alle geld op is. Mooie witregels in de tekst trouwens.

john zei

Een bekend gezegde luidt:"doe nooit je oude schoenen weg, voordat je nieuwe hebt".
Wie de schoen past trekt hem aan, zou ik zeggen.
Ik zou trouwens nooit zeggen dat werk zoeken zoveel potentie heeft. Waarschijnlijk bedoel je prioriteit ipv potentie.

J.W. zei

Of urgentie i.p.v. potentie misschien?
Hub mag zelf kiezen.

En weer een leuk leesbaar verhaal. Overigens: wat heeft je zus van die 140 euro overgehouden? Zij was toch de gezelschapsdame c.q. animator?