De definitie van een robot: een machine die autonoom een fysieke handeling verricht. Dit maakt een computer tot een niet-robot, omdat deze weliswaar autonoom een taak kan vervullen, maar geen fysieke handeling verricht. Dit verklaart ook waarom de boormachine geen robot is. Deze verricht dan juist wel een fysieke handeling, maar niet autonoom; de mens bestuurt de machine.
Voor ons profielwerkstuk over robotica was het dus van belang dat we een robot bouwde, en geen andere machine die niet aan de definitie voldoet. Wat het uiteindelijk is geworden, is een autootje dat zelfstandig de weg kan volgen. De robot mocht met recht autootje genoemd worden, want mijn mede-pws’er had zijn broertje en vader ingezet om de toen nog naakte robot, dat slechts bestond uit een plankje met de onderdelen erop gelijmd, aan te kleden met een kartonnen doos. Dit verbeterde de werking van de robot niet, maar wel het vermaak wanneer men de robot zijn werk ziet doen.
Een robot maken is net als een kind op de wereld zetten, het zijn allebei eenheden met een eigen “verstand”. Kinderen kunnen gaan klieren, en dit bleek ook voor te komen onder robots. De robot, niet meer anders geprogrammeerd nadat hij het wel deed, kon na het resetten nog wel eens willekeurig van koers veranderen en regelrecht de tafel afrijden tijdens de presentatie. Gelukkig kwamen we hier al achter tijdens de voorbereiding van de presentatie achter. Wat uiteindelijk de oplossing bleek te zijn is nieuwe energie toevoeren, dus nieuwe batterijen inzetten en veel kalibreren. Dit zal dus omgekeerd ook voor kinderen helpen die lopen te klieren, wanneer ze gedrag vertonen dat ze niet hebben geleerd van “de makers”. Gewoon positieve energie erin stoppen, en veel kalibreren.
De robot slaan of anderzijds fysiek toetakelen was geen bevordering voor de rijstijl van de robot. Ondanks we dit niet hebben getest, durf ik te zeggen dat de robot juist in tegendeel slechter zal gaan werken. Ook hier kunnen we van leren bij de mens. Kinderen opvoeden met de corrigerende tik richt ook alleen maar schade aan, en loopt niet uit tot gewenst gedrag. Onder het mom van beter laat dan nooit, werkte de robot gelukkig perfect om half acht, terwijl de presentatie al vanaf zeven uur klaar moest zijn. Ons eigenwijze autootje had nu eindelijk de goede verzorging gekregen en nieuwe energie, en reed de hele avond braaf tot negen uur zijn vaste route.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Ooit zullen robots wel gaan leren van een tik denk ik, dus daarna mogen opvoeders wel weer klappen uitdelen?
wat een opvoedkundige wijsheid is hier ontsproten aan een technische werkstuk. technisch kunnen oop en oom (die nu op afstand op de presentatie aanwezig kunnen zijn) niet veel aanvullen , maar of ze het pedagogisch met je stelling eens zijn?? maar..het hoeft natuurlijk maar te werken, en in jouw geval heeft het je geen schade berokkent, dus..het bewijs is geleverd tot er een tegenargument geleverd kan worden. ja, het blijft een schattig autootje, ook op het filmpje, ik ben er nog steeds verliefd op..nou kan ik hem altijd blijven zien!!
Tjonge, tjonge, 3 foutjes in het artikel en 1 in het commentaar. Over opvoeden een een tik(je) gesproken.
Hub, gefeliciteerd met je onwillig robot(je). Dat je zoiets aankunt, was geen verrassing voor me. Wel, een beetje althans, dat het net was als een kind op de wereld zetten.
Hebben we daar ook al verstand van?
Oef...die in het commentaar is wel heeel ernstig,wie er nu weer onder mijn naam aan het werk is geweesd..maar de foutjes uit het blog laat ik altijd grag aan oop over,hij heeft deze taak op zich genomen en dan doet het ook minder au voor de schrijver..
Een reactie posten