Dieven met manieren

Op sommige momenten word je er weer aan herinnerd dat je van geluk mag spreken dat je iets hebt dat je normaal als vanzelfsprekend beschouwt. Zo leek ik gestraft te worden omdat ik vergeten het 3 of 4 maandelijkse jubileum van mijn laatste fiets te vieren omdat die in de tussentijd niet weer gestolen was. Vrijdag zag ik mijn fiets niet meer staan waar ik hem gelaten had. Dit was zo’n moment waarop ik besefte hoe blij ik met mijn fiets was.

De fietsenstallingen zitten altijd bomvol op de TU en daardoor zet ik mijn fiets altijd zo neer om op de terugweg zo goed mogelijk tussen de andere fietsen uit te komen. Meestal staat het zo vol dat er een compleet nieuwe fietsenstalling ontstaat door alle fietsen die in de buurt van de stalling neergezet worden. Nu was het niet zo druk, maar ik verwachte wel dat het zo druk als gemiddeld zou worden. Ik zette mijn fiets dus al ver buiten de stalling neer. Toen ik terug was, bleek mijn fiets spoorloos. Paniek! Maar ik had nog één kans; het bord dat het hele jaar al dreigde dat fietsen buiten de stalling verplaatst zouden worden.

Maar wat betekende verplaatsen? Verplaatsen naar de schroot? Naar het dak van het hoofdgebouw? De beloning van het zitten in het studeercentrum van de TU was dat ik wist waar mijn fiets misschien terecht was gekomen. Door het raam zag ik toen eens rustig twee mannen een vrachtwagentje vol fietsen uitladen. Ik dacht dat het dieven waren, maar omdat ze het zo koelbloedig op klaarlichte dag deden op een vrij open ruimte, was dit een legale of juist geniaal uitgevoerde bezigheid van de fietsentransporteurs. Iedereen zou net als ik denken dat de fietsenopslag van de dieven nóóit midden op de TU campus zou kunnen zijn.

Ik wist niet meer waar het was toen ik de merkwaardige bezigheid had gezien, maar op gevoel liep ik naar de goede plaats toe. Als een piepende hond naar zijn speeltje liep ik vol vreugde in een drafje op mijn fiets af. Voor ieder ander is het een gewone studentenfiets, maar ik onderscheidde zijn unieke lelijkheid al op verre afstand. Wat een service toch eigenlijk, want mijn fiets stond netjes in een bijna compleet leeg fietsenrek. Een dubbel goede vondst.