woensdag, mei 22, 2013

Moord aan de orde?

Daar lig je dan vlak na een operatie en komt er plotseling zo'n zuster; nee geen verpleegster maar een Josephfan (Josephstift) dus een heuse non. Jaartje of 75 en een van de 2 nog-actieve nonnen, de rest was letterlijk nonactief. Of juist niet dus, verwarrend woord in deze setting.

De non zat om een praatje verlegen of althans zo leek het want geen van ons 2, zeker niet mijn evangelische buurvrouw, zaten (nee, lagen) verlegen om die lange witte jurk waarvan je het al warm krijgt als je er naar kijkt.

Schwester Josepha kwekte vrolijk en vroeg ons van alles waarbij ik natuurlijk al vrij snel een verkeerde opmerking lanceerde nl dat ik nergens zo'n mooi oud koud klooster had gezien met van die nostalgische (hier heet dat Ostalgisch :)) kleine slaapcellen en de self supporting tuinen. Ze was meteen in haar wiek geschoten: of zij, oude nonnen, geen recht hadden op een centrale verwarming en een makkelijke afgeleverde maaltijd? En die appartementjes van hen waren echt niet zo piepjong hoor, die dateerden uit 95! Uhm, 1995 dus.
Tuurlijk, tuurlijk, ik wist niet hoe snel ik moest relativeren, maar ik meldde meteen dat ik voor ons, klantjes, een eenvoudiger ziekenhuis had verwacht; geen riante 2 persoonskamer met een koelkast er in een een giga flatscreen tv. Maar ik kreeg haar niet meer op het rechte spoor, ze dacht dat ik bedoelde dat nonnen nog altijd streng en sober moesten leven.
Mijn buurvrouw schrok van de wending van het gesprek en probeerde het tij te keren; zij begreep gelukkig mijn intenties wel en pareerde de steeds verhitter wordende non met een vraag die hopelijk het onderwerp snel zou veranderen: Zuster, ik zie dat u een trouwring draagt, ik ben niet zo op de hoogte van de huidige ontwikkelingen maar bent u getrouwd? Heeft u dan ook kinderen?
Ik proestte het uit, had mezelf niet meer in de hand! Buuf had duidelijk geen idee van de betekenis van die trouwring, wist niet dat die het denkbeeldige huwelijk met God symboliseerde.... Ik kon mijn lachbui niet meer stuiten en reken maar dat dat pijn doet als je halve keel openligt! Hoeveel pijnlijker het nog kon worden bleek een nanoseconde later: de non was nu zooo kwaad dat ze haar ambtsketting met een zwier om mijn hals mikte en aansnoerde en dat moordwapen bleek zeer effectief! Kijk maar naar de foto's...

Kortom, de titel van dit bijna waargebeurde verhaal klopt net niet helemaal, er moet uiteraard staan: moord DOOR de orde!

-------------------------------------------------------------------------------

Een waarschuwing van de filmkeuring: de onderstaande beelden zijn niet geschikt voor jonge kijkertjes.




3 opmerkingen:

J.W. zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
J.W. zei

Goed gewerkt, Ine. Niet voor niets dus dat je vrijdag al weer weg moest; wie zou jou nog langer willen hebben?
En wat die dubbele betekenissen betreft, hoe staat het met: op non actief zijn?

woensdag, mei 22, 2013 11:58:00 AM
Verwijderen

ellen coumans zei

Haha,die ien,ik durfde het niet te vragen aan john en was ook verbaasd dat er net vrijwillig een foto kwam,maar..onze 'communicaties' hebben elkaar gekruist.
Ook dit heb je weer prachtig gedaan-ik hoop dat lies en hub hun hoofdje afwenden
Keurig,ook het smalle koppie met de weer twinkelende oogies!
Ga zo door,we zullen nog verstelder bpvan je gaan staan als dat nog zou kunnen
Nog steeds geen aart van lies binnen?