Terug in Lau

Poe, een lange trip die net even te lang duurde omdat we toch weer eindigden met een dag vertraging vanwege panne. Geen ramp, snel opgelost maar wel 7 uur wachten op de monteur...
Dus nu wat snelheid gevraagd omdat morgen een groep tsjechen op bezoek komt en we dus amper 24 uur binnen zijn en erger, de vriezer leeg is :)

Maar wat een geweldige reis maakten we! Bijna 6 weken onderweg, amper km gemaakt maar heel veel gezien!
Begonnen in Havirov of eigenlijk een meer op 5 km afstand, daar was zowel de camping als het hotel waarin Magda en Richard hun huwelijksfeest gaven. Prima locatie, camping hoorde bij het (sport)hotel en wij stonden er met 2 campers: de moeder van Richard en de onze, Jolly dus. Decadent tot en met want we hadden samen 3 elektrische fietsen en 1 gewone, de vriend van Richards moeder was de enige die de bergen daar zo aandurfde... En... even later bleek dat ook John dat moest omdat hij maar 1 nieuw fietsje gecontroleerd had en het andere niet en inderdaad, dat deed het dan ook niet :)
Mooi feest, veel gasten en zowaar de helft uit Nederland, veel mensen maakten de lange reis om hun favorietjes daar te zien trouwen. Ook hun erg leuke bridgenevenpaar waarmee ik 25 jaar geleden aan tafel al lol had. Geon Steenbakkers en Peter IJsselmuiden. Allebei van ongeveer mijn leeftijd dus Peter en ik vonden muurbloem uitstekend bij de hitte van 32 graden maar Geon sprong als een jonge hond tussen de dansers. Wat een uithoudingsvermogen heeft die knul maar eerlijk gezegd heeft hij dan ook maar de helft van het gewicht dat Peter en ik vertolken (uhm, per stuk vrees ik). Hele leuke dag, traditioneel begin maar het avondfeest was gezellig druk met veel dansers uit alle landen die vertegenwoordigd waren.
Na het huwelijk brachten wij nog een paar dagen door met de moeder van Richard, Marguerite, en haar vriend Jaap. Het weer was geweldig en het meer heerlijk en schoon. Fietsen was vooral voor Jaap en John afzien (heerlijk die ondersteuning :)) maar gebroederlijk zaten we 's avonds aan de Birell, het tsjechische alcoholvrije bier. Vocht hadden we wel nodig, pffff het bleef een week flink heet. Zij vertrokken naar een camping vlakbij Brno en wij er later achteraan. De campingbeheerster daar spreekt tig talen, gewoon geleerd van de gasten en jawel, ook haar NL was vrijwel perfect! Bijzonder! En dat is in Tsjechie een zegen, er zijn weinig mensen die een tweede taal spreken behalve de jeugd dan. Vanaf die camping ging een bootdienst om de 14 km naar Brno te overbruggen, een riante elektrische grote ferry die er een uur over tufte over een prachtige brede rivier met hier en daar riante huizen en zelfs een kasteel aan de kust. Daar aagekomen nog een tram en dan kon je het prachtige, niet te grote centrum van Brno bewonderen. Eventueel via een houten trammetje maar wij wandelden gewoon. Een tweede dag weer de boot genomen, dit keer om de dierentuin van Brno te bezoeken, de mooste die ik ooit zag! Die ligt nl op de top van een heuvel en is heel natuurlijk aangelegd in een bos met flinke steile paden waarbij je dan her en der grote verblijven van dieren tegenkomt op een hele natuurlijke en riante manier aangelegd. Hele grote dierentuin en vooral de grote hoogteverschillen maakten het een verhitte vermoeiende dag. Sja, de Brno foto's staan op mijn nieuwe smartfoon waar ik ze tot nog toe met geen mogelijkheid af krijg... Ja, als ik het kaartje eruit ga frotten maar dat is mijn eer te na. Bluetooth vertikt ie en aan het lijntje zegt mijn laptop dat de kaart onleesbaar is. Fijn. Maar niet getreurd, ooit gaat het lukken. Had iedereen maar Whatsapp :) want daarmee lukt de verzending uiteraard wel.
Niet alleen Brno was een geweldige ervaring, ook vertelde Hana (de beheerster) dat in Tisnov een engelssprekende fietsenmaker was die goed was met alle soorten ebikes. Jaja, in Duitsland en NL weigeren ze alle ebikes die niet bij hun gekocht zijn en in tsjechie zouden ze zo'n buitenlands ding aan de praat krijgen? Arme John want de "maar" 11 km waren erg pittig zonder ondersteuning. En we waren knap laat want het was vrijwel 5 uur voor we er aankwamen. Maar jawel, ze wilden ernaar kijken en ze gaven ons nog voorrang ook. Een uurtje later kwamen we terug om te ontdekken dat ze een chip vervangen hadden en ook nog allerlei afstellingen hadden aangepast en vervolgens mijn fietsje ook maar even onder handen namen. Fooi weigerden ze, de totale som voor een uur werken en het chipje was minder dan 20 euro! Werkelijk geweldige service en dat voor 2 onbekende buitenlanders. En ja, John kon fietsenfluitend naar de camping terugfietsen :)
Eindelijk werd het weer iets minder maar Wenen wilde ik toch eindelijk wel eens zien en dat was amper 250 km verderop. Onderweg had John nog een Mikulov ontdekt (daarvan zijn er meer, oa vlakbij Lauenstein een skigebied) dat mogelijk de moeite waard zou zijn. En OF! We besloten er toch maar een nacht te kamperen om het de volgende dag nog eens te bekijken, ook omdat er een kruistocht was (of hoe die galerij van huisjes en beelden ook heet) die wederom een pittige berg op ging. Want tja, kerken moeten dichtbij God zijn helaas dus altijd gruwelijk hoog :)
Er was een prachtig slot dat geweldig onderhouden was, een mooi Joods kerkhof bij de synagoge (gek dat die grafstenen altijd heel scheef en ongeordend staan, geen idee waarom), en natuurlijk de kruisgang naar de top. Hoogtevrees was gelukkig maar op een paar punten aan de orde, alles was netjes aangelegd en waar het spannend werd waren afbakeningen/hekken.
Na 2 bezoeken aan Mikulov eindelijk naar Wenen maar dat was voor mij net even teveel. Niet zozeer omdat we de 15 km op de fiets vanaf de camping drie keer ondernamen (en natuurlijk ook terug) maar ook in Wenen zelf fietsten we alles want er zijn geweldige mooie fietspaden door de hele stad en het verkeer is er uiterst beleefd. Ebike of niet, er is een beperking op mijn energie dus we besloten tot afwisseling van actieve dagen en tuttendagen (waarop John er soms alleen op uit trok). Op de tuttendag was er genoeg te beleven want ook de plaats Klosterneuburg waar de camping was (en wat een luxe camping, de badkamers boden meer luxe dan thuis en waren brandschoon!) bleek een prachtige grote "Stift" te hebben (blijkbaar ook een NL woord volgens de vertaling), een mooi onderhouden complex met kerk, klooster en wijnafdeling (brouwen deden ze allemaal :)). Jaja, die staan ook op mijn foon dus voorlopig niet bereikbaar. Ook een rondleiding in Klosterneuburg, gewoon via borden langs de wegen.
En tja, Wenen, daarover kan veel teveel verteld worden... Pffff, het enge gebouw is nog indrukwekkender dan het andere... Alles groot, grootS. Maar ook veel poeha en vooral Schloss Schoenbrunn stond me snel tegen, propvol toeristen en elke scheet moest betaald worden en flink ook! Het allermooiste vond ik nog de Vojtiv kerk, geweldig sereen en mooi ingericht. Ja, die foto's komen er hier aan, alles wat we in Wenen maakten:
https://onedrive.live.com/?id=5D89F8F8532A9B43%2113439&cid=5D89F8F8532A9B43&group=0

O ja, eindelijk ook de Lipizzaners gezien maar dat viel enorm tegen. Kaartjes a 130 euro per stuk en de show bleek maar een uur te zijn waarvan de helft steeds uitleg in 2 talen. Dan nog een deel dat de Sangerknaben volzongen (zeker geweldig mooi, dat wel) dus de paarden zagen we hooguit een kwartier. A tribute to Vienna heette de show, een combinatie van beide oude tradities van/aan het hof, want ook Sissi zelf bereed de grote schimmelhengsten. De andere traditie is het koor van de Wiener Saengerknaben.
Het Sissimuseum maakte meteen een eind aan de Sissimythe, want ze was bepaald geen lieverdje zoals de kerstilm ons liet geloven. Ze haatte het stijve hofleven en was zoveel mogelijk de hort op.
Sisi schrijven ze trouwens overal, hoe wij aan de 2e S komen, geen idee.

Wenen is indrukwekkend en mooi maar het wordt ook totaal uitgebuit, heel duur en alles moet apart betaald worden. Dat staat me tegen maar och, genoten hebben we toch hoewel ik niet denk er nog eens terug te komen. Doe mij die kleinere plaatsen maar, die hebben voor mij nog meer charme.

Zoals, hoewel ook iets te gelikt, Czecky Krumlov, het laatste plaatsje dat we vanaf Wenen bezochten, onderweg naar Lauenstein. Gekampeerd bij de Lipnomeren (geweldige mooie plekken aan het meer) en een dagtocht naar C. Krumlov gemaakt met de camper zelf (weliswaar maar 20 km verderop maar fietsen was daar geen optie via de drukke weg zonder fietsmogelijkheden). Krumlov kun je het beste vergelijken met Valkenburg :), heel veel toeristen die een net onderhouden centrum met historische gebouwen bewonderen. En die wederom af en toe flink in de buidel moeten tasten hoewel de prijzen zeker niet vergelijkbaar waren met Wenen. Maar wel bv een terras waar je verplicht werd te eten, alleen een drankje mocht niet! Vooruit dan maar :)
We bekommen het slot, hoge galerij bovenlangs (slik) en maakten een complete ronde want het centrum was niet al te groot. Mooi, te mooi misschien en nee, niet helemaal mijn ding (te gelikt).

Kortom: de dierentuin van Brno en Mikulov zijn de twee mooiste plekken die ik in deze 6 weken zag, althans die IK het mooiste vond. Maar die foto's komen later als ik ze eindelijk kan plukken.
Wel nog drie beren IN het slot van Krumlov, die hadden een ruime berenkuil onderaan. Niet om het slot te beschermen maar omdat de naam van de kasteelheer in een andere taal "beer" betekende, sja.
Ze wonen er hun leven lang, onder in die grote kuil, krijgen prima verzorging en als ze van ouderdom sterven wordt hun huid in het kasteel als decoratie gebruikt. Rare gewoontes.
Foto's van Krumlov:
https://onedrive.live.com/?id=5D89F8F8532A9B43%2113718&cid=5D89F8F8532A9B43&group=0

OK, tot de volgende reis! Jolly bevalt prima!
John en Ine