De introweek van
de TU/e is weer voorbij. Kersverse studenten breken het onderlinge ijs met hun
toekomstige studiegenoten onder actieve en feestelijke omstandigheden.
Daarnaast leren ze ook de universiteit en stad kennen. Introweken schijnen
altijd een succes te zijn. Weinig slaap, veel onvergetelijke momenten die het vroege
stadium van het studentenleven tekenen. Aangezien ik me pas midden in de
introductieweek van mijn eerste jaargang inschreef, had ik deze helaas gemist. Zo
werd de overgang naar dit het studententijdperkje zonder eerste contacten nog spannender.
Maar nu eenmaal vier jaar later, kan ik bevestigen dat het goed gekomen is.
De intro is mij
echter niet helemaal vreemd. In het tweede jaar was ik eventjes betrokken bij
de sportactiviteit namens onze sportcommissie. En ik was van de partij op het
partijtje van onze studievereniging. Ondanks ik bij de commissie afhaakte,
hield ik het meefeesten wel nog een jaartje
vol. Vorig jaar piekte ik daarentegen met mijn intro-activiteit, zijnde een
intro-ouder.
Als intro-ouder
begeleid je met je mede-ouder een groep vers studiebloed. Samen ben je
verantwoordelijk voor de informele studiestart die je introkiddo’s zich naar
verwachting positief bij zal blijven. Nou had ik mijn eigen introweek niet
meegemaakt en kon ik me er weinig bij voorstellen, dus het voelde een beetje
als mijn eigen introweek. Alleen moest
ik nu een groep verlegen eerstejaars enthousiast krijgen, met activiteiten waar
ik zelf als nieuwkomer noch aankomend masterstudent warm voor liep. Toch deed
ik mijn uiterste best om bij te dragen aan wat ik zelf vier jaar geleden
misliep.
Tijdens de intro
leert een aankomend student ook zijn studievereniging goed kennen. Er wordt
gehoopt en verwacht dat enkele nieuwe leden actief zullen bijdragen aan het
commissiewerk en in de pauzes gezellig samen hun bammetjes met kaas tostiëren. Persoonlijk
ben ik na een onvolledig jaar sportcommissie vrijwel alleen actief geweest bij
de leukere activiteiten (voornamelijk drankgelegenheden). En hoewel mijn
mede-ouder bij meerdere commissies betrokken is geweest, blijken onze kinderen een
extreme variant om niet bij de studievereniging te verschijnen van mij geërfd
te hebben. Nog nooit zijn we ze tegengekomen op een borrel. Zelfs met de
traditie om als introgroep samen te dineren voor het eerstvolgende verenigingsfeest,
werd unaniem gebroken...
Een unieke
wanprestatie, gezien vanuit het gezichtspunt van de studievereniging. Ikzelf
durf te geloven dat onze kinderen het toch naar hun zin hadden gehad, zoals ze
zelf ook aangaven. Dat niemand actief bij de vereniging is geworden, is
uitzonderlijk, maar niet per se slecht. Het waren gewoon niet van die verenigingsmensen.
Wel hadden we drie zeer serieuze sporters onder onze hoede. En onze Roemeense
dochter schreef nog in het verenigingsmagazine hoe geweldig ze haar
buitenlandse avontuur vond. Sporten en schrijven dus. Van wie zouden ze dat nou
hebben?
Thema: gangsters |
gangsters (maar dan vrolijk) |
7 opmerkingen:
De intro-appel valt niet ver van de boom.
oei..dat horen we nu pas...
ze hebben niet eens een gangstermasker op!!
ik zu ze gewoon weigeren op de uni
alleen de sporters en de schrijverster mag blijven, vooruit dan...
tweede foto is wel erg geinig!!!
Hub, je eigen introweek was niet compleet, O.K., ondanks jouw/jullie inspanningen verschijnen de nieuwkomers niet op de verenigingsbijeenkomsten, O.K., de traditie van gezamenlijke diners wordt niet nageleefd, O.K. maar wat is er dan nog leuk in Eindhoven?
Zo snel mogelijk weg wezen, dus?
Misschien zijn onze kinderen de stad al uit, zelfs dat weten we eerlijk gezegd ook niet. Ik blijf voorlopig nog minimaal een kwartiel. Daarna zal ik graag op je uitnodiging ingaan om op de Bilderdijklaan in te trekken.
Misschien kunnen we dan met een intro-week beginnen?
Klinkt als een goed plan! Als jíj dan ook maar weet waar je aan toe bent.
Ja jongen, we nemen beiden een optie van een week.
Een reactie posten