En natuurlijk was er ook een boek over atomen en moleculen. Waarin staat dat de Grieken al wisten dat als je een stof ging delen en delen en delen....dat je dan als kleinste deeltje van die stof een atoom overhield. En dat zo'n atoom tenslotte niet meer deelbaar was.
Maar in de 20e eeuw, dus 2000 jaar later, was de wetenschap zo ver gekomen dat men
atomen wél (é=e met accent) kon delen. In 1935 slaagde Fermi erin een uranium atoom te splitsen. En, toen nog onbegrijpelijk, kwam daar een enorme hoeveelheid energie bij vrij.
Als je dan een heleboel uranium atomen neemt en gaat die splitsen.... Dan heb je een atoombom. Gelukkig lukt dat niet iedereen zo maar.
Heb je enig idee welke landen dat wel kunnen?
En is die atoombom ook al ooit gebruikt?
Kennen jullie nog het probleem van president Roosevelt: "Wat is beter, mister President, 100.000 dode Japanners of vele honderdduizenden dode Amerikanen?
Een gezellige eeuw, die 20e.
In een ander boek, Ontdekkingsreizen in de Toekomst, wordt de vraag gesteld naar welke planeet we ooit zullen moeten uitwijken. Want ooit, heel ver ooit, zullen we de aarde moeten verlaten. Weet je waarom?
En dus is het maar goed, Lieske, dat we niet ál ons geld voor de Ruimtevaart in de Ontwikkelingshulp of het Groenfonds stoppen. Gelukkig hoeven jullie dat niet te beslissen, ga dus maar rustig slapen. Hoewel?, ik ben net op, ontdek ik nu.
zondag, oktober 23, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten