Crisis op de rommelmarkt.

Zondagochtend, voor LP en mij een moment om de buitengaatse activiteiten te raadplegen. Veelal zijn dat rommel- en voor ons avonturenmarkten, want er gebeurt altijd wel iets als we op pad gaan.
Vandaag beginnen we in Schinveld, waar we zoals gewoonlijk hartelijk welkom worden geheten: "Meneer, mevrouw, zoekt U iets speciaals?"
Nee, eigenlijk niet en dus is zijn logische conclusie: "Then it's all yours", en lachend verzoekt hij ons met de wagen voor te rijden.
Nee, vandaag niet en dus missen we in Schinveld nu ook de gebruikelijke Trappist + tomatensoep.

Dan op naar Bocholtz, een volgende plaats voor ouwe troep.
Daar is zo maar oud Keuls aardewerk en hier, zo vlak bij de Duitse grens, zou dat wel eens koopwaardig kunnen zijn. Want ook op rommelmarkten is het tegenwoordig zeldzaam en in elk geval nogal aan de prijs. Voor een oude pot vragen ze gauw 5,6 euro sinds de productie ervan is gestop.
"Wat kosten die blauwe potjes?"
"Zwanzig euro."
Kijk, dat bedoel ik nu en zonder veel omhaal verklaar je dat het je budget te boven gaat. Waarop de vrouw zegt: "Mos iech 't daan vuur nieks weg jaeve?"
Dan valt er een kwartje en vraag je nogmaals wat de potjes kosten.
"Joa menier, uur kent 't nog zoa deks vroage, mer 't blief zwantzig eurocent en nieks wenigjer."
Even later zeulen we met voor 1,80 euro de nodige kilo's Keuls aardewerk; nee quamtumkorting hebben we niet bedongen.

Gelukkig heeft Bocholtz ook een huiskamer, vlak tegenover de kerk. Je kunt van hier zo de kerk in en omgekeerd.
Veel zullen ze er niet hebben.
"Speciaalbier, zegt U? Duitse witbieren of Trappisten van de tap?
En iets eten? Beginnen we met tomaten-, champignon-, goulash- of preisoep?"

Na een heerlijk drankje + hapje zo de kroeg uit en de kerk in, waar net een doop plaats vindt. Terwijl Joep-Christiaan schreeuwt als het water over zijn bulles vloeit, steekt LP een kaars op voor alles en allen dat en die haar dierbaar is/zijn. Bij het verlaten van de kerk zien we in de hal een leeg babystoeltje, de prijs hangt er nog aan: 0.50 eurocent.
Dat heb je dan als zo'n ding nodig is op een dag dat er rommelmarkt is.
"Wiel, dat neem je niet mee, nee, ook niet voor 1 euro, dat hebben die mensen straks vast nog nodig."

Ze heeft, zegt ze thuis, als we in het nieuwe boek over de historie van de ontdekkingen neuzen, gelijk Jip en Janneke, vonden ze in de huiskamer van Bocholtz, deze zondagochtend weer echt genoten. En dat alles voor 18,80, inclusief de huiskamer, de lectuur, het Keuls aardewerk en twee lezende biscuit figuren voor de leesclub.

Ja, crisis, hoe zou je anders nog rommel kunnen aanschaffen?