fezzzzzz

en dan hier het nog echtere bewijs...??

Gedichten of versjes?

We zijn geen dichter des Vaderlands, die na een gezamenlijk ontbijt in een inspirerende omgeving meteen gedichten laten bloeien. Maar we zijn wel heel goed in staat enkele daar geciteerde iets preciezer weer te geven. Na opzoeken uiteraard,

Kwatrijn voor Katrijn
===============
Er moet een potje thee gezet.
Ik moet de vetplant water geven.
Vanavond ga ik vroeg naar bed.
Ik heb een druk en lastig leven.
(Anoniem; ca 1950)

Vervelen
=======
Ik zit hier voor het vensterglas
Me onnoemelijk te vervelen,
Ik wou dat ik twee homdjes was
Dan kon ik samen spelen.
(Bomans)

Maar toch ben ik een dichter
Dichter
======
Ik ben dichter, ik ben dichter
Ik ben dichter bij het graf
Ik ben dichter bij het graf dan gister
Toen was ik er verder af.
(M. Van der Plas)

Gedichten of versjes

Oop begon onder het ontbijt versjes te vertellen en dat bracht mij op een idee.
Zelf versjes verzinnen leek me wel leuk, alleen ik hoop wel dat 6 versjes gelijk zijn aan 1 artikel, anders moet ik heel snel beginnen met een artikel te schrijven.
Ik hoop op interessante vragen/opmerkingen.
p.s. ik ben nog niet zo ervaren met interpunctieregels toepassen bij gedichten.

Wk
waar zijn nou alle favorieten?
gelukkig kunnen we nu dan,
van Nederland genieten.

Verandering
waar gaat het toch heen?
iedereen wordt asociaal.
ik voel me zo alleen,
alleen ik ben nog normaal.

Nachtrust
s'ochtends klinkt de wekker elke dag
de zon gunt ons haar warme lach
elke vroege morgen, wat is het toch een feest
als je wat eerder naar bed toe was geweest

Dierenvriend
een lieve hond met een beverstaart
Bommel adopteren was de moeite waard
daarom vieren wij altijd feest in Maart

Feedback
het paradijs voor alle muzikalen,
daar je headphone kopen is een genot.
Tot je de reparatie kunt betalen,
want die headphone was snel kapot!

psychiator
Ai Ai Ai,
Ik zit in de puree.
Een chronologische angststoornis,
wat moet je daar nou mee?

bezig wereldje
Echte schrijvers rusten niet.
Ze typen op pc of kladderen op blok.
En mocht je een schrijver een keer betrappen, dat het niet zo oogt?
Geloof mij dan maar, ze schrijven verder met pen op papier in hun hoofd.

Weg naar MTricht ligt open ...

tv ster, eindelijk beroemd!

Op 29 juni gaat het gebeuren: John komt op de tv :)
Als leraar van een klas uit 82/83 uit Suriname. Hoe het programma heet en wanneer het uitgezonden wordt weet ik niet, iets als "Reunie".
Hij verheugt zich er op maar is natuurlijk ook erg zenuwachtig want we verwachten uiteraard dat dit een doorbraak wordt voor een nieuwe carriere. Iemand die belangstelling heeft voor de baan als impressario en manager? We zien uw berichten gaarne tegemoet.
De ster is 2 weken niet bereikbaar, hij moet zelfs vanuit het buitenland heen en weer reizen voor zijn debuut! Tja, je bent belangrijk of je bent het niet!
Ine, tijdelijke manager (want ik kan al die beroemdheid niet goed verwerken)

Alle eendjes zwemmen in het... grind?

Wat is het toch weer een mooie zomerdag. Ook al is het niet bepaald warm en winderig, het is altijd fijn om met deze dagen buiten te zijn! Ik heb me schoenen nog niet aan maar toch spring ik op sokken de tuin in. Rechts zie je de kruidentuin, even ruiken, links kan nog wel wat geschoffeld worden. Bommel zit in mijn wiel en inspecteert ook alles, waarschijnlijk 10x zo goed als ik omdat hij ook nog veranderingen kan ruiken. Maar dan zie ik toch iets minder leuks. Help! De vijver is weg. Alleen nog maar de houten rand is over met een zeil erin wat je eerst nooit kon zien omdat er wel water in zat. Dit was niet gekomen door de verdamping, wat wel vaker gebeurd en de vijver wat minder kuub water bevat. Nee, dit was terrorisme, een ware aanslag. Alle mooie keien lagen op het stukje terras ernaast en het enige wat nog te zien was, waren een paar kuilen waar keien in hadden gelegen en een pallet waaronder de vissen eerst zo goed konden schuilen als er hongerige reigers in het vizier kwamen. Bommel leek me toch een betrouwbare mede-inspecteur, maar ook deze keer stelde mijn trouwe maatje mij teleur. Hij zei er niks van, maakte niet eens een aantekening ervan in het tuinboek, maar ging doodleuk met een tak midden in de grindkorrels liggen! Toen ik een foto wou maken deed hij opeens alsof hij druk bezig was alles in zich op te nemen en alsof hij waar voor zijn brokken is. Verderop in de tuin lag wel een nieuwe vijverbak, op zijn kant. Misschien komt het allemaal nog goed, maar de oude vijver is in ieder geval definitief verleden tijd.

p.s. op één foto is nog een niet uitgewist spoor te zien, een dikke tak, van de onbetrouwbare inspecteur.

Poppen en Bloemen

LP wilde die dag naar de rommelmarkt.... en dus gingen we naar de rommelmarkt. Weliswaar was de plaats voorbij Susteren totaal onbekend (Meneer, U zit hier vast verkeerd) maar tenslotte mochten we achter iemand aanrijden. Nu bleek die per fiets en al snel een binnenweggetje te nemen, maar zijn gebaren waren onmiskenbaar in noordelijke richting, waar het in elk geval niet was. Uiteindelijk raakten we op de Heisterheide en ik stelde voor aan het ene einde van de hoofdstraat te beginnen en zij aan het andere. "Als we elkaar dan ergens in het midden tegenkomen en we lopen elkaar voorbij, weten we tenminste dat we niet voor elkaar bestemd zijn." Dat vond ze maar niks, maar alla, het was uiteindelijk voor haar eigen bestwil.

Aan mijn einde aangekomen, begon het te stormen (gewoon toevallig, lag zeker niet aan mij) en kwamen de eerste stormmeldingen binnen, even later gevolgd door een oproep van de organisatie zo snel mogelijk op te breken om eventuele schade te voorkomen.
“Zijn dat porseleinen poppen?” wilde ik weten. “Jawel meneer”, zei nummer 1 en keek haar partner enigszins verdacht aan: wil die soms lollig zijn?
“Wat kosten ze?” wilde ik nog weten.
Nog meer argwaan nu, maar nummer 2, al bezig met inpakken, zei: “Nou, 5 euro”
“Wilt U dan even wachten met inpakken? Mijn vrouw heeft misschien wel interesse”, zei ik en liep op een drafje naar het andere eind van de straat. Zwaaiend en aandacht trekkend. Opeens zag ze me en straalde: “Wat lief van je, zie je zelf hoe we voor elkaar bestemd zijn.”
“Niks bestemd, schiet op, er zijn porseleinen poppen te koop.”
“Maar die moet ik dan eerst zien”, en weg was ze. Toen ik 30 seconden na haar bij de stand kwam en vroeg: “En, neem je d’r een?”, was de reactie loud and clear: “Ik heb ze allebei gekocht.”
De dames haalden de poppen van hun prachtige houten stoeltjes en vroegen of ze moesten worden ongepakt.
“En die stoeltjes?”, vroeg ik .
Die horen er niet bij, vond LP en dat vond nummer 2 ook.
“Zo net begreep ik dat ze mét stoeltje waren”, probeerde ik.
Nee dus.
“O.K., laten we dan delen. Geef één stoeltje mee en hou het andere hier.”
Dat vond nummer 1 ‘n deal en gaf een stoeltje mee waarna nummer 2 zei: “Wat zielig van dat lege stoeltje, hebben we daar nog wat aan?”
En zo gingen beide stoetjes mee, plus nog een stapel winterkleren, want als het straks ging winteren, mochten ze beslist geen kou lijden.
“En mevrouw, het zijn antieke poppen, maar vanochtend heb ik ze allebei nog een badje gegeven. Brandschoon, zoals U ziet.”

En jawel, antiek of niet, toen ik er een, die nog altijd in de keuken stond, ondersteboven liep, brak het hoofd zoals je dat van goed porselein mag verwachten. LP is de hele dag bezig geweest om er een superantieke van te maken.

En vandaag?
Vandaag de stad in om enkele zaken te regelen voor 21 juni a.s., de langste dag.
Bij de super had ze aan de kassa eerst het verkeerde briefje, toen de verkeerde pas en tenslotte gaf ze ook allerlei grote bestellingen op voor de 21e.
De mevrouw achter ons in de rij zag het gelaten aan.
“Och,”, probeerde ik de situatie te verzachten, “vlak voor de 21e juni kunt U beter niet achter ons in de rij staan.”De mevrouw wist niet of ze milder of venijniger moest gaan kijken.
“Gewoon het hoofd een beetje op hol, gewoon verliefd”, vervolgde ik, wijzend op LP.
De mevrouw leek veroverd, ze boog naar voren, keek LP van opzij aan en zei: “Tjonge, tjonge, het lijkt nog waar ook.”
LP hoorde niets, of deed alsof en ging onverstoorbaar door.
“Heeft ze dat vaker?”, vroeg de eerst wachtende nu met geveinsde verbazing.
“Ja, altijd als het tegen de langste dag loopt, gewoon de natuur, daarna is het weer een hele tijd over.”

Toen eindelijk alles was afgehandeld (caissière was zelfs even weg geweest om de nodige bestelbriefjes te halen), hoorde je hier en daar opgelucht zuchten.
“Klaar?”, vroeg ik. “Gelukkig. En wat wil je nu, een Trappist of een bloemetje?”
“Zonder ook maar een keer met haar wimpers te knipperen, ik heb zelden een kortere split second meegemaakt, zei ze: “Een Trappist natuurlijk.”
Achteraan in de rij stond een ‘goeie bekende’ die nu kennelijk zijn menig hardop durfde geven: “Was mijn vrouw maar eens één keertje zo verliefd.”

Dus zaten we even later ‘Onger de Buimkes’ en dronken
onze teug.
Terug naar de auto, langs het bloemenzaakje komend, zei ze: “Ik ben nu al een beetje teut, geloof ik, och geef me toch maar dat bloemetje.”

Advertentie(verlopen)

Te koop: een lieve jongedame

Hallo, ik heb hier thuis nog een jongedame wonen van 18 jaar. Ik heb haar bijna 16 jaar lang gekend en het is er echt eentje van topkwaliteit. Gaat weg omdat ik nu oud genoeg ben om voor mijzelf te zorgen en ik heb haar niet meer noodzakelijk nodig. Ze kan van alles, ze kan voetballen en misschien zelfs nog schaken. Ze heeft haar vwo-anders opleiding net achter de rug en die heeft ze goed afgerond. Ze is zeker niet lui en werkt zich te pletter. Ze heeft al vanaf dat ze kon werken gewerkt, o.a. als krantenbezorgster, haringverkoopster en afwaster bij hét restaurant van Nieuwerkerk. Ook nu ze klaar is met de middelbare school gaat ze nog in de zomervakantie werken in een recreatiepark. Ze is niet lastig met eten, maar het moet wel gezond zijn, dus ze eet bijvoorbeeld geen witbrood. Dit komt doordat ze is opgegroeid bij een voedingsdeskundige. Verder is ze heel behulpzaam, voor jong en oud. Betalen kan in één keer maar kan ook over 12 maanden verdeeld worden. Let op: geld lenen kost geld. Heeft u interesse? Neem dan zo spoedig mogelijk contact op want dit exemplaar is uniek en zéér gewild.

Status: verkocht(aan kamer 2, in Heer te Maastricht)