Gassingsverrassing

Dat we qua looks geen doorgaans studentenhuis hebben, horen we al van iedereen die binnenkomt. Het werd echter nu ook bewezen doordat onze huisbaas opeens op de dinsdagochtend in de keuken aan het klussen was, samen met een helper(hulpje, kennis, partner in crime... ik ken hem niet). De keuken lag overhoop; de oven was uit de keukenkom en de fornuisplaat was verdwenen. Stiekem wist ik al dat onze huisbaas het gepland had, maar hoe lang het zou duren en of hij zijn belofte überhaupt na zou komen was nog onbekend. Hij kwam het fornuis vervangen.

Een huisbaas hoort dat soort dingen te doen, maar normaal gesproken alleen als het nodig is. Ons vorige fornuis was nog functionerend op één pitje na, maar vier pannen tegelijk passen toch niet. Ook op een compleet werkend fornuis. Nu hebben we een letterlijk schitterend fornuis. De grootste vlam straalt culinaire expertise uit. Hoewel er een briefje bij lag dat het fornuis elektrisch is, blijft het een gasfornuis. Wel is de ontsteking gemoderniseerd; dat gaat nu elektrisch en maakt de authentieke lucifers in onze keuken overbodig.

Zonder het te weten, kreeg ik de eer om het nieuwe fornuis te verwelkomen in onze keuken. Ik had van te voren al besloten om die avond de kok uit te hangen, en dat met een zelfverzonnen gerecht als motivatie. Dat het nieuwe fornuis uitgerekend die dag arriveerde, was een goed excuus geweest als mijn maaltijd om wat voor rede niet geslaagd zou zijn. “Blame it on the furnace”, zou mijn ijzersterke verklaring zijn.

Behoefte aan een beter excuus was er niet. De eters hadden zoiets nog nooit gehad, maar toch genoten ze ervan. In zo’n geval gaan de credits natuurlijk naar mijzelf, en is het geslaagde maal niet aan het nieuwe fornuis te danken.

Ondanks het fornuis door mij alleen al niet meer zo schittert was als aan het einde van de middag, blijft het een mooie toevoeging aan ons studentenhuis en leven. Of het nou aan mij lag of aan de nieuwe 4-pitter, wij blijken elkaar te liggen en dus is toekomstig culinair succes verzekerd.