Met het volgende gedicht ben ik in de voorselectie gekomen van
de gedichtenwedstrijd van het Bijbels Museum.
Geen zorgen, het is fictief en is tot stand gekomen door het thema "afgunst".
Anderen niet
Anderen mogen, ik niet
Anderen genieten, ik niet
Anderen vervullen, ik niet.
Anderen kunnen grenzeloos, ik kan slechts
stilstaan bij andermans vooruitgang
mijn quasi-blijdschap steeds opnieuw verminken
janken om de destructieve perfectiedwang
mijn eigen bloed wel drinken.
Ik haat, anderen niet
Ik lijd, anderen niet
Ik verneder, anderen niet
Ik heb spijt, verdoe tijd.
Ik ben niet goed, laat staan op mijn best
een grauwe uitgedroogde klodder
naast inspirerende regenboogpaletten;
ik kom beroerd uit de verf in contrast met de rest.
Ik verafschuw, anderen niet
Ik verafschuw anderen niet
Anderen niet. Ik verafschuw ik.
8 opmerkingen:
Dit is overigens alweer de 1001ste bloggerpost. Gefeliciteerd Gielkens!
Ach.. Het eitje.. Nu nog in de fictie sfeer komen om het voor te dragen in Amsterdam.
Succes
diepzinnig. moet er even over nadenken. nog eens lezen. afgunst of minderwaardigheidscomplex dat er uit spreekt? hoe dan ook knap! ik doe het je niet na! met name de twee regels die met en zonder komma iets heel anders betekenen maar elkaar nu mooi aanvullen. knapknapknap
Tis dat er geen zorgen boven staat. Vertalen, en je hebt een tekst voor een bandnummer? Succes.
Hub, dat wordt dan woensdag weer een kaarsje opsteken.
Je bent een geweldige favoriet voor een van de prijzen, dus ik zou er zeker heen gaan.
De komma was ook al belangrijk toen Agamemnon advies vroeg aan het Orakel van Delphi en als antwoord kreeg:
"Overwinnen zult ge niet sneuvelen in de strijd."
"... Omdat we ons realiseren dat wellicht leuk en goed is om te horen hoe de reacties op jouw gedicht waren, sturen we je bij deze de reacties van de jury en de stemformulieren.
Jury: De dichter stelt zijn gedicht in het teken van het dualisme tussen ik en anderen. De destructieve neiging om voortdurend anderen te benijden en zichzelf tekort gedaan te voelen wordt op subtiele wijze overstegen in de laatste strofe. Daar staat de zin : Ik verafschuw, anderen niet en die gaat over in de zin ik verafschuw anderen niet. De dichter komt tot de ontdekking dat de bron van zich tekort gedaan voelen niet bij de ander ligt, maar bij zichzelf. Hier zou je een verwijzing kunnen lezen naar het Bijbelse verhaal van de verloren zoon. De oudste broer meent dat zijn jaloezie gerechtvaardigd is ten aanzien van zijn teruggekeerde berooide broer, die een gastmaal aangeboden krijgt. Maar mogelijk leert hij inzien dat hij zijn horizon zo moet verbreden dat hij zich kan verheugen over de terugkomst van zijn jongere broer.
Woorden van het publiek: mooi, onvoorspelbaar, ‘prach-ti-ge tekst’, kwetsbaar, ‘hapering stoorde totaal niet’, eerlijk, ‘stoer hoor, zonder spiekbriefje! Eén van de weinige’.
Met hartelijke groeten en hopelijk tot bij het volgende Zonde-event!
Team Bijbels Museum"
O wow alleen daarom al zou komen geprezen voelen. In de prijzen gevallen voelen. Ze halen me de woorden uit de mond.super cool vet gaaf!!
Dus zo maar uit de knötsj?
Ja, dan heb je terecht indruk gemaakt.
En de jury beoordeling mag er ook zijn.
Op naar volgend jaar dus.
Een reactie posten