Potig spul

Het is zover.
Via Gerard v. D. hebben we nu, althans heeft LP, huishoudelijke hulp.
Wie LP is? De laatste tijd zei ik wel eens: "Dank je LP."of: "Gaan we nu LP?"
Tot ze op een keer zei: "Ik hoor nu eindelijk wat je altijd mompelt, maar ik ben beslist geen langspeelplaat."

Maar goed, de huishoudelijke hulp. Een merkwaardig gezelschap. Twee zussen van ruim 90 kg schoon en een tegen dit potige spul miezerig afstekend, lieftallig, allochtoontje. Mét doekje, omdat er een meneer in huis is. Zonder doekje kan ook, maar dan moet die meneer zich luide aankondigen als hij zich door zijn eigen huis wil voortbewegen. Zoals vroeger de melaatsen een klepper moesten hanteren zodat iedereen hoorde dat ze er aankwamen. Voelt meneer niets voor, dus blijft het doekje gewoon om.

Het is nu op donderdagmorgen een stuk drukker in huis. Want de twee zussen giebelen onophoudelijk ("dat is onze lol om te samen te werken") en de lieftallige lacht voorzichtig maar dapper mee, hoewel ze misschien niet alles mee krijgt.
Nu was Jes al niet te bescheiden, maar deze slaan alles.
"Goede morgen meneer, wanneer mogen we boven komen? Van mevrouw mogen we U niet storen, maar we zouden toch graag ook Uw kamers doen. U hoort er toch zeker ook bij?"
"O, maakt U dat maar met de baas uit", en zo denk je er dan af te zijn.
"Maar Uw vrouw zei dat Ú de baas was en dat U niet wilde dat we boven kwamen."
"Nou boven komen, daar heb ik geen bezwaar tegen, maar op mijn kamer kunt U weinig doen. Daar staat nog altijd het bordje 'niet zelf opbergen', waar de oudste poetsvrouw alles van weet en sindsdien hebben alle dames zich er ook keurig aan gehouden. Daar is dus niets te poetsen, begrijpt U?"
En zo moet je dan in je eigen domein je privé gedragslijnen verdedigen.

Maar even later kwam er een van de twee (de lieftallige zal waarschijnlijk nóóóit boven komen) uit de badkamer gestoven, toen ze mij -terecht- op de gang bevroedde en me daar niet zo maar liet gaan.
"Meneer, als U nu overdag licht op de badkamer wil, moet U plakplastic kopen. Dat plakt U op het raam. Daar kan niemand doorheen kijken, dan hoeft die vitrine niet de hele dag omlaag. Wel even oppassen, want 's avonds werkt het niet, dan kunt U de vitrine maar beter omlaag doen. Als U wil meet ik alles op en koop het materiaal; kan ik het volgende keer meteen voor U maken."
"Goed idee, maar bespreekt U dat wel even met mijn vrouw."

Die had háár ideeën ook al aan deze schoonmaakmeiden moeten laten. Want ja, moesten wij niet de dag vóór hun komst naar Blokker om nieuwe emmers en zeemlappen te halen?
"Hebben we die dan opeens helemaal niet meer?", wilde ik nog weten.
"Jawel, maar allemaal oud materiaal, voor Jes maakt dat niet uit...."
"Nou, dan hebben we Jes straks iets uit te leggen."

Dat hebben we zeker, want Jes zal met dit nieuwe materiaal moeten gaan werken.
Want toen de dames zich meldden was dat mét hun eigen poetsmateriaal.
"Hallo, hier is de schoonmaakdienst."
Zoals ik zei: potig spul.
Maar de baas is tevreden.