Even bijpraten

Er is de afgelopen tijd, laten we zeggen vanaf 10 november jl., heel wat gebeurd. Toch niet langer dan een dag of 9.
Om te beginnen verdwenen dierbare foto's van mijn site om plaats te maken, veel plaats zelfs, voor honden van derden, die onderdak moesten krijgen. Ik hoop van harte dat het inmiddels is gelukt. En, gelukkig ook, is door een koene Jeu mijn oude foto weer opgespoord. Uiterst knap als je bedenkt dat ik hem een andere had opgestuurd. Het blijven de geheimen van de elektronische communicatie, die ons hopelijk 'dan maar' in het hiernamaals geopenbaard gaan worden.
Op 10 november vierden we de verjaardagen van Sanne en Mitchell, met 2 ll's. En ook nog een beetje die van kind no.1, dat zomaar 50 was geworden en dat ver weg wenste te vieren. Nou ja, vieren was voor haar meer een lust dan een last, zo begrepen we. En om die last ietwat te verzachten is er toen een cheque van 1000 euro toegezegd. Niet voor haar, maar voor Inevitable i.o. Juist, daar zit Ine in, vita, Evita zelfs, table en het geheel is, juist, inevitable. Je zult er je talen voor moeten kennen om dat naar waarde te waarderen, maar daar zit kind no.1 allerminst mee. En o,ja, dat eerder geplande weekendje camper wil ze nog wel in het voorjaar genieten. OK voor ons. We wachten in spanning af.
En ja, er moest een tweede camper komen op naam van Inevitable. Dat zou even worden gematst met iemand in Engeland. Ging er toen al een lichtje branden? Nee, maar wel nadat er vooraf geld moest worden overgemaakt etc. Lees hierover haar uitvoerig rapport aan het TV programma 'Opgespoord'. Heerlijke crimi over oplichterij-praktijken. Wordt hopelijk uitgezonden en tot dan verplichte leesstof, zou ik zeggen.
Maar wie wél echt is gematst, dat is John. Letterlijk luidde de tekst: "Ik zal je matsen, John", toen hij een boekje van M.Kemp voor mij aanvroeg en niet meer dan 5 euro wenste neer tellen, terwijl Els uit Eijsden pertinent 11 euro vroeg. Nauwelijks had ik hem met dit succes gefeliciteerd of hij meende te moeten melden dat Els geen echte Els was, maar volgens hem een gewone boekhandelaar in Eijsden, die zich Els wenste te noemen. Gelukkig is er nog altijd een goede dosis gezonde fantasie in onze leefgemeenschap.
Nu Jos inmiddels een eigen onderneming heeft, Ine er heel hard aan denkt en Jeu ook al een beetje (what about child nr 4?), komt bij ons weer de oude projectgeest boven. Dus roepen we iedereen, zeker de derde generatie, op om projecten te gaan uitvoeren. Liefst op cultureel gebied. Voor een redelijke subsidie kan worden gezorgd. Dus roepen we je jullie allemaal op, ook Nikki met 2 kk's, ons te prikkelen.
En zo werd het dan 17 november, de dag dat we verleden jaar zo van jullie projecten, creatieve ideeën en inspanningen mochten genieten. Ja, die bierfiets, wanneer....? En werd het ook 18 november. Van dat weekend is ons een klein dagboekfragment in handen gevallen.

Geleen, 19 november 2007
Jongens,

Bedankt allemaal. We hebben een druk weekend achter de rug
Gisteren wandeling Hasselt + gerechten + tentoonstelling Hendrik v. Veldeke 's middags (wie was dat?) + nazit + Hasseltse gerechten.
En eergisteren een lievelingsgerecht in Sittard, waar alles vol was, maar de restauranthoudster ons naar binnen loodste omdat er nog net een tweepersoonstafeltje vrij zou zijn. Met daarop een bos bloemen van jewelste, zodat Ma zei: “Zou U die niet weg zetten, anders hebben we nauwelijks plaats...”
En zei zij:”Maar bent U dan niet 51 jaar getrouwd vandaag?”
En toen, toen klonk voor velen duidelijk hoorbaar: “Stuk secreet.”
Terecht kwam een tiener daarna vragen hoe lang we nog moesten.

Bedankt dus.

PaMa