Familietoernooi, en hoe kan ik toch nog meedoen

Beste Ton,

Ik was het bijna vergeten maar ik wil natuurlijk weer meedoen met het Familietoernooi! Ons team gaat dit jaar heten: Team Lekker '09.

Hub

---

Hallo Hub,

Dank je voor jullie inschrijving. Ik wil je er voor alle duidelijkheid nog op wijzen dat het toernooi bedoeld is voor de pupillen, en dat het niet gaat om het voetbal zelf. De bedoeling is dat de teams met zoveel mogelijk pupillenspelers (F-E-D-groep) in het veld aantreden, met daarnaast een beperkt aantal junioren/volwassenen.

mvg

Ton

---

Hoi Ton,

Ik moet helaas zeggen dat we geen F-E-D spelers hebben, maar vorig jaar hadden we dat ook niet en we doen vooral mee omdat het een heel leuk en bijzonder uitje is. We zijn nu maar met 6 personen. Misschien is er nog een ander team met weinig mensen, zodat we daar dan mee kunnen doen?(indien zij dit zelf willen)

Hub

---

Hallo Hub,

Dat is nog eens een mooie motivatie, meedoen omdat het een leuk en bijzonder evenement is, dank je voor het compliment. Als je het geen probleem vindt kan ik je tekort aan spelers en pupillen wel oplossen. Er heeft zich namelijk individueel een aantal pupillenspelers aangemeld die nog een team zoeken. Het betreft op dit moment een aantal E-spelers (uit E10 en E11). Als jouw team deze versterking ziet zitten dan regel ik dat zij zaterdag met jullie meedoen?

mvg

Ton

---

Hoi Ton,

Komen er ook nog ouders van de pupillen? Niet zo zeer om te spelen, maar ook tussen de wedstrijden in dat ze zichzelf kunnen vermaken. Ik heb er geen problemen mee, en ik denk de meeste van ons ook niet, want:

MEEDOEN = BELANGRIJKER DAN WINNEN
VOETBALKWALITEITEN = NIET BELANGRIJK
PLEZIER = VERPLICHT!


Hub

---

Hallo Hub,

Goede vraag, maar maak je geen zorgen. Van Menelaos weet ik dat zijn vader erbij zal zijn en van Dave Vanblaricum zal zijn moeder er zeker zijn. Je hoeft je geen zorgen te maken dat je kinderoppas moet spelen.

In ieder geval bedankt voor jullie hulp in deze.

Komt opa zaterdag nog kijken?

mvg

Ton

10 maart 2009

Die ochtend ging ik als alle andere mijn kamer binnen en zag iets onordelijks op de deur. Mijn deur nota bene.
Was er die nacht een onverlaat in huis geweest? Je hebt wel alarm, maar als je het dan ’s nachts niet aanzet, krijg je dit.
Het leek een gevaarlijk pakketje, niet aanraken dus en maar beter meteen de politie bellen?
Of zou het iets van LP zijn?
Sinds kort, liever gezegd sinds precies 3 jaar geleden, toen we op deze dag een kunst workshop hadden georganiseerd, was LP in de ban van kettingen maken. Als je vaardige handen hebt, ligt dat al snel voor de hand natuurlijk.
Maar als dit van haar was, kon je het dan met Gods beste bedoelingen een ketting noemen? En had ze soms de indruk dat mannen op een bepaalde leeftijd die gaan dragen? Dit leek trouwens meer iets voor een medicijnman. Daar zag ze me toch zeker niet voor aan?


Bij nader inzien leek het minder gevaarlijk. De ketting bestond uit opgerolde papiertjes, zo leek het. En bij nog nader inzien stonden daar getallen op. Gelukkig was de politie nog niet gearriveerd om alles in beslag te nemen, waarna het niet zeker is of je alles nog terug krijgt als je niet over het juiste DNA profiel beschikt.
Maar wacht eens even. Was deze dag geen bijzondere? Voor mij minder, maar voor LP misschien des te meer?
Want ze was nu 2 jaar jonger, zo beweerde ze jaar in jaar uit op deze dag. Vrouwenlogica?

Diezelfde ochtend stonden we in de boekenzaak en bestelden voor 200 euro boeken. Ja, zo had ze het gewild. Het was tenslotte Boekenweek en zonder Boekenweekgeschenk zou ik niet te genieten zijn geweest. O.K. eigenbelang dus, maar het maakte er deze dag, mijn dag dus, niet minder om.

En nu jullie

Giethoorn

Veel over gehoord, al sinds mijn tiende, toen ik in de atlas voor het erest Giethoorn zag. Als een zeer markant plaat(s)je in 'de kop van Overijssel', vlak bij het Ijsselmeer. En dan, 67 jaar later, er ook naar toe, Het viel niet tegen.

Giethoorn wordt voor het eerst vermeld in 1170. Berichten over grote overstromingen spreken dan over bewoners in dit gebied. In een later schrijven van Otto de Grote wordt toestemmimng gegeven tot het jagen in deze gebieden, maar de jacht op wilde geiten wordt verboden!
Begin 14e eeuw komen hier de zogenaamde Flagellanten, zo genoemd omdat ze tot eengeloofsgenootschap behoren, waarvan de leden zich met zwepen geselen. Af en toe hoop je dan, maar ja, ieder zijn hobby.
Ze beginnen het land te ontginnen en vinden veel botten en hoorns van geiten. Zo zou de naam Geytenhoorn zijn ontstaan, dat later Giethoorn is geworden. In het dialect van de streek wordt een ij inerdaad als ie uitgesproken. Komt meer voor, dacht ik. In het wapen van Giethoorn komen twee geitenhoorns voor, dus met deze tekst en uitleg zullen we vrede moeten hebben.

De Flagellanten graven het hier aanwezige veen af en laten delen ertussen vrij, zodat er weerribben of wieden ontstaan. Zo is Giethoorn nu een dorp 'tussen de Wieden', ook wel Hollands Venetië genoemd.
Wil je iets meer weten dan verdient het aanbeveling een boottocht te maken. Met gids uiteraard. Alvorens te vertrekken zwaaien we het volk op de kade vriendelijk toe. Een der deelnemers ziet dat afscheid kennelijk niet zo absoluut; hij weet dat alles relatief is.

En even en route komt de gids op dreef en kom je heel wat over deze markante plaats aan de weet.
Er wordt hier veel met riet gewerkt, rieten daken bij de vleet. Je kunt er prachtige kameeldaken mee maken. Het hogere deel van het huis geeft dan de plaats aan waar de dieren verbleven.

Een kwestie van geur, reuk of stank?

Logisch dat veel riet werd verwerkt, het was en is nog steed in overvloed aanwezig in dit waterrijke gebied. Op sommige plaatsen wordt het zelfs weg gebrand om de spaarzame grond voor andere doeleinden te gebruiken. Verder is Giethoorn de plaats waar de zogenaamde 'punters' worden gemaakt, kleine houten bootjes die zowel van voren als achter 'gepunt'zijn.

En wat te denken van de hier in overvloed aanwezige riante huizen (met rieten daken dus). En prachtige bronzen sculpturen. Ja,ja, twee dames, die ondanks de prijs van het brons en hun aanntrekkelijke, uitdagende pose, door de anwezige vaarten niet zo maar zijn 'te hebben'.
Hoewel ze ons leken uit te nodigen erij te komen zitten, leek dat de gids geen goed idee.

En van een levensboom in het bovenstuk van een deur zonder klink? Zo'n deur gaat alleen maar open bij geboorte, huwelijk of begrafenis.dus als je het huis als bewoner binnen komt of voor goed verlaat. Wordt er een kind geboren dan krijgt de boom er een tak bij. Zijn huizen zonder levensboom dan levenloos onbewoonbaar? Die vraag laten we over aan mensen die ervoor hebben gestudeerd, dus John, we wachten op antwoord.

Verder ging het langs percelen, die als ware eilanden helemaal door water waren omspoeld. Waar niet de auto voor deur staat, maar de boot voor de deur ligt. En huisvuil nog per boot wordt opgehaald, zo begrepen we.

Met hier en daar stukjes, waar je beslist geen overburen zult krijgen. Dat leek die dame wel wat

En na een bezoek aan schelpen- en stenenmuseum, (met allemaal hebbedingetjes), benevens de potterie waar het niet bestaand Giethoorn's blauw wordt geproduceerd, bereikten we tenslotte het open meer.

Waar, zo maar, die zwaan onze aandacht trok. Hij was op zoek naar een partner of op weg om te sterven, vertelde de gids.

Zwanen zijn namelijk uiterst monogaam, zo leerden we. Sterft er een zwaan van een paar, een getrouwde zogezegd, dan gaat de partner op reis om een andere partner te vinden of te sterven. Erg romantisch dus, zo'n Romeo en Julia zwanenleven. Heeft weliswaar minder met Giethoorn te maken, maar zet je aan het denken op een bewolkte en gieterige zondagmorgen. En ons niet alleen, want een vrouw in het café, die we het verhaal vertelden, merkte spontaan op: "Stamden we dan maar af van de zwanen in plaats van de apen, ik zou er een goede woerd voor over hebben." Nu sprak ze in het 'kop van Overijssel' dialect, dus misschien heeft ze er slechts een goed woord voor over gehad.

Toch rare vogels allemaal. Ook hier in de Wilde Hoeve, waar we alles van die ochtend nog eens overdachten. En de waard het even net meer zag zitten omdathij over enkele dagen 65 zou worden. En geen antwoord wilde geven op de vraag hoe oud de oudste deelnemer van ons gezelschap was. Nee, want "hij wilde geen klap voor zijn harsens krijgen."
Rare vogels dus. Met, alweer , een eenzame zwaan in gindse hoek, Opgezet, dus zeer en eeuwig eenzaam. Nee, hier niet echt te zien, maar de waard sprak er met respect over.
Voor iedere eenzame werd ze vandaag een dierbaar symbool.

Na een zeer eenvoudig, doch voedzaam maal (waar hebben we dat eerder gehoord, Hub?), dat vanwege ziekte van LP, die dit helaas op onze uitjes vaker overkomt, 'thuis'werd geserveerd, maakte de harde kern nog een wandeling door het dorp.

Waar je herinnerd wordt aan Bert Haanstra's film eerste film, 'Fanfare', die hier in 1958 is opgenomen. De film heeft Giethoorn een extra bekendheid gegeven, waardoor het sindsdien een toeristenplaats bij uitstek is.

Verleden jaar is er groots uitgepakt om het vijftigjarig jubileum te vieren.
Natuurlijk voelde het hele dorp zich weer Hollywood.
En de horecagelegendheid waarin veel scenes zijn opgenomen, aanvankelijk café Geurten, zo deelde een jong serveerster mee, heet sinds 1958 natuurlijk triomfantelijk Fanfare.

In 2008 is de film hier weer pontifical gedraaid en hij draait vandaag nog. Men kan en wil er maar geen genoeg van krijgen.

Als het even meezit, ontmoet je hier volk uit alle landen.

Heutzutage zie je dan ook nogal eens jonge artiesten, die er dan op uit zijn einen kleinen Spaziergamg te maken met Albert Mol, een van de actuers uit de film.

En ouderlingen die zich trots met de jeugd laten vereeuwigen.

En ja, om haar was alles begonnen.

Haar 76e verjaardag zou elders worden gevierd en uiteindelijk kwamen we dan uit op Giethoorn. De kapper was er in voorgaande dagen bij iongeschoten, dus wat zou een heerlijker verjaardagscadeau zijn dan hier, in Giethoorn, bij de speciaalzaak je haar te laten doen? Zeker, enigszins ziek, dat wel, maar na afloop kon er zowaar en lachje af. Twee lachjes zelfs.

Hub en Lies vermaakten zich met de geurtjes en leerden dat meisjes een reukje gebruiken en jongens een geurtje. Maar dat je hiermee moest oppassen. Want meisjes ruiken niet, die geuren. Mannen daarentegen geuren niet, die ruiken. Een nuttig weetje. Voor later dan.

LP is de dag erna volledig ingestort en heeft geen weet van bovenstaande uitjes. Waarvan ze het op prijs stelde dat de anderen ze zouden afwerken, anders zou ze nog beroerder voelen. En waarvan ze nu alsnog een glimpje mag meebeleven,

Ze knapt gelukkig weer op. En begint, dagen later, te vertellen hoe ze ondanks alles heeft genoten van jullie aanwezigheid.

Giethoorn overleeft de Gielkens clan...

Van onze verslaggever ter plekke: Giethoorn 5 mei 2009

"We hebben ernstige tijden meegemaakt, neem nou die Elisabethvloed die ik zelf net niet meer meemaakte" zei de burgemeester vanochtend, duidelijk aangeslagen door de recente ontwikkelingen. "Maar wat er afgelopen weekend allemaal plaats vond...". Hij kon er nog niet over spreken, hij wilde het interview nog een tijdje uitstellen...

Och, zo gek deed Paula toch niet bij die kapper? OK, ze kwam als componiste binnen met een haardos waar elke dirigent jaloers op zou zijn, maar was Giethoorn niet gecharmeerd van muziekfestivals? Hadden John en Ine niet uit eigen ervaring meegemaakt dat het stadje overliep van varende fanfares? Dus waarom zo'n paniek van 1vrouwelijke componiste of dirigente? Ze zong niet eens, dat was al een meevaller toch? En dat hebben wij wel anders meegemaakt met haar, opera's zingend achter de afwas en strijkplank. Dus Giethoorn moest eens weten...
Affijn, dat gevaar was allemaal snel geweken, ze kwam naar buiten als een zeer geciviliseerde dame met een haardos die netjes en zelfs tot haar eigen tevredenheid bij een brave dame hoort. Dus daar was de burgemeester nu toch wel overheen?
"Ja, dat is met een sisser afgelopen" maar... ze kwamen terug.... en dat nog wel in redelijk volle bezetting. Nee, die dame hebben we gelukkig niet meer gezien, dat was een meevallertje.
De schipper heeft me net nog gebeld, zijn bloeddruk begint weer in een normaal stadium te komen, en die knul is 17! Nou vraag ik u? Nee, geen eerdere traumatische ervaringen bij die knul, dat is uitgebreid onderzocht.
Hij deed zijn uiterste best onze mooie huizen aan te prijzen maar wat denkt u? Nee, welnee, niet de huizen zetten ze op de foto, slechts de deuren; het is vreemd volk. Jaja, met die levensbomen er op, alsof de rest van het pand niet minstens zo interessant is. En ja, uiteraard die naakte dames op het plantsoen, die werden uit alle hoeken op de plaat vastgelegd. 28 van die deuren, 189 van die dames en toen was het rolletje vol. O nee, tegenwoordig noemen ze dat een digitaaltje he? Ja, zover is Giethoorn nog niet bij de tijd, met onze boten is onze ontwikkeling wat trager, we zitten altijd met knopen he? Neenee, knopen zijn de snelheden van de scheepvaart en die zitten toch wat onder het gemiddelde van een Solex, om het zo maar even te verduidelijken. Maar die familie, pffff, wel 5 van die camera's hadden ze, zelfs op een telefoon! Oh, gsm heet dat, ja dat hadden wij nog niet ten tijde van de Fanfare, die film die ons niet alleen beroemd maakte maar ons ook verduidelijkte dat de goede oude tijd niet verbeterd kon worden. Zoals u weet draaien we die film dus ook continu, ja in het cafe met de passende gelijke naam. Dit alles om de moderne ontwikkelingen te weren en dan komen die die....
De burgemeester werd het teveel, zelfs over het tijdstip van de Elisabethvloed waren die lui aan het twisten, alsof hun eigen schippers niet het beste waren ingelicht hierover! Wat zegt u, blijkbaar was die Elisabeth 2 keer ongesteld? Zelfs ook alweer in 1421 zoals Wikepedia meldt? Nou ja, wat dan nog: onze dierbare geiten verdronken echt in 1120 en die konden niet 300 jaar vooruit denken hoor, zouden ze dat gekund hebben dan hadden ze ook wel hun zwemdiploma kunnen halen, toch?

Mevrouw Hilda, ja die was ondergedoken toen de laatsten haar Vlaskamp verlieten en haar even wilde melden wat ze met de was gedaan hadden. Ze bleven maar aan haar deurbel proberen maar Hilda is niet gek hoor, die wachtte geduldig onder tafel tot ze definitief vertrokken waren en haalde subiet haar prachtige vakantiehuis van internet want dit... dit wilde ze nooit meer meemaken.

Kortom: we hopen van dit soort invasies in de toekomst verschoond te blijven, laat ze maar lekker naar Blokzijl gaan. Wat zegt u? Daar waren ze? Nu begrijp ik waarom ik mijn geachte confrere daar niet aan de lijn mocht krijgen, zijn subiete migraine is op slag verklaard.
Als u mij nu ook wilt verontschuldigen, mijn kalmeringstabletten wachten op me.