Of het meer dan duizend zínnige woorden zijn, durf ik niet te zeggen. Wel is het zo dat plaatjes een hoop woorden kunnen besparen, of het nu tekeningen, foto’s of schilderijen zijn. Op zich is dat best logisch, aangezien we met ons brein ook beeldend denken. Taal is eigenlijk een hulpmiddel om beelden over te brengen. Maar het plaatje zelf zegt meer dan duizend woorden, dus zolang dat plaatje scheppen mogelijk is, kan dat flink schelen. En dat is interessant.
Een bepaald soort plaatje vind ik extra interessant; de cartoon. Een goede cartoon maakt iets heel snel duidelijk en doet dat op een krachtige en humoristische manier. Deze combinatie wordt meestal tot stand gebracht door gekarikaturiseerde tekeningen en een originele twist. In het geval van bekende personen zijn hun grappige karikaturen snel te herkennen. Toch maakt het beeld nog altijd gebruik van taalkracht, al is het alleen maar de titel. Een woordgrap of een verduidelijking van het plaatje; het versterkt de cartoon in het geheel.
Los van het feit dat een goede cartoon grappig is, kunnen ze ook handig zijn. Ik heb bijna nooit de rust om duizend of meer woorden te lezen, maar cartoons kijken gaat er altijd wel in. Nieuwscartoons vatten samen wat ik verzuim te lezen in de lange nieuwsartikelen. Zo ben ik erachter gekomen dat Obama zich niet aan zijn beloftes houdt door deze cartoons. Eentje zou al genoeg zijn geweest om het duidelijk te maken, maar de creativiteit van de makers zorgt voor een aangename variëteit. Het zelfde nieuws wordt grover, subtieler of uitgebreider vertaald in een plaatje.
Wikipedia leert mij net dat een cartoon hetzelfde is als een spotprent. Als ik dat eerder had geweten en nationalistisch bezig was geweest, had ik het Engelse leenwoord niet hoeven te gebruiken. Zodoende, een goede spotprent vertelt iets op een manier waarbij iets origineels te ontdekken valt. Er moet een symbolische link worden gelegd. Uitleggen verpest de helft van de fun; het beeld spreekt voor zich.
3 opmerkingen:
Ik kreeg de plaatjes niet mooi naast elkaar. Dus nu maar verticaal. Het varken is eigenlijk de vreemde eend in de Obamabijt, maar is wel politiek.
Zeker waar, ik wil voortaan ook alles alleen maar in plaatjes:-)
Goeiendag, ik weet het fijne van Obama's gezondheidsplan niet, alleen dat het de Republikeinen een doorn in 't oog is en het maar moeizaam van de grond komt. En dus? Dus zou iemand mij moeten uitleggen wat er dan zo funny is aan die plaatjes, nog afgezien van het feit dat er wel degelijk woorden aan te pas komen.
En dan, eindelijk dicht bij huis, vind ik het EU varkentje inderdaad een hele leuke, waarbij ieder woord teveel zou zijn.
Een reactie posten