Kaasgaaf toernooi

Twee weken was het omdat ik geen fiets had, één keer omdat het Sinterklaas was en één keer omdat ik mijn spullen vergeten was; ik liep een aantal jiujitsulessen mis. En deze week was het weer raak vanwege de van Lint sportweek. Kanopolo, unihockey, knotsbal, een hele lijst aan sporten konden worden gedaan voor zowel sportkaarthouders als niet-sportkaarthouders. Maar geen jiujitsu dus. Wel zaalvoetbal.

De normale competitie die we met Team Kaas op dinsdag spelen, ging ook door. In de avond startte de poulefase van het zaalvoetbaltoernooi, dus we waren al ingespeeld. Met een beetje “valsspelen” omdat we ons in de recreatieve poule hadden ingeschreven en niet in de gevorderden poule, kwamen we redelijk gemakkelijk in de achtste finale. We speelden vooral tegen niet-zaalvoetballers. Wel volleyballers, handballers en waterpoloërs. Want dat is het idee achter de van Lint sportweek; allerlei soorten verenigingen die zich inschrijven voor allerlei soorten sporten. En niet te vergeten dat er tussen en na de wedstrijd bier genuttigd wordt.

Wij deden rustiger aan met de gele rakkers, wij hadden ambities. En gelukkig hielden we ons niet voor niets in; we behaalden de finale. In de kwartfinale versloegen we andere zaalvoetballers, in de halve finale scheikundigen. Maar helaas, overmoed kostte ons de kop in de finale. En zo verloor Team Kaas nota bene van tennissers. Jammer voor ons, en voor het publiek dat meer had verdiend. De hele tribune aan onze kant was namelijk gevuld met 50 schreeuwende en joelende leden van Intermate, onze kleine maar hechte studievereniging.

En misschien nog het ergste van alles; ik scoorde de eerste goal van de finalistische tegenstanders. En dat voor zoveel eigen publiek. Gelukkig was het niet de beslissende goal(het werd 3-0), maar ik zakte wel eventjes stilletjes door de zaal. Daarentegen was Team Kaas nog nooit eerder in de finale gekomen, totdat ik nu meedeed. Een leuk statistisch feitje, maar niet meer dan een pleistertje op de wond.