dinsdag, februari 21, 2006

Dat wil je niet weten

Zodra iemand zegt 'dat wil je niet weten' kun je er tamelijk zeker van zijn dat hij uitgebreid gaat uitpakken.
Inderdaad, de muis deed het opeens die vrijdag niet meer. Ik heb nu een andere (draadloos) én een nieuw toetsenord. Allemaal beter meneer, maar over het prijsverschil zullen we het niet hebben. Kijk, denk je dan, aan mij zal het dus niet hebben gelegen.
"Jammer eigenlijk dat de ADSL er nog niet is, dan had ik dat meteen 'even' kunnen aanleggen. Duurt deze keer wel erg lang."

Die week was er wel een witte doos gebracht, maar Ma had die aangenomen 'in de wetenschap' dat het een bestelling voor Jos was, en of ik die dus even met rust wilde laten. Inderdaad, die ADSL duurde wel erg lang deze keer.
Die zondag was Jos nogal verrast met zijn zending uit Den Haag. Terecht, want ADSL had-ie echt niet besteld. Wij wel dan??

Maar goed, we hadden dan maar 2 dagen gemist, want maandag zou ik meteen bellen en zouden we eindelijk uit de ellende zijn.
Maandag was RAR gesloten en dinsdag werd meegedeeld dat alleen Michel ADSL aanlegde en hoewel bedrijsleider van RAR werkte hij voor dat bedrijf(je) slechts op vrijdag en zaterdag. Maar dan zou hij ook om 13.00 uur komen. We stonden nu vooraan ik de rij.
Dus vrijdag om 14.00 gebeld of er geen misverstand in het spel was. Nee, hij stond verdorie net klaar om te vertrekken. En dus was hij er tegen drie-en.

"Maar of ik dan toch even kon adviseren hoe hij door die dikke muren heen kon."
"Daarom heb ik U vooraf laten komen, kon U zelf bepalen hoe alles zou moeten."
"Zeker, maar ik had niet gedacht dat die muren zo dik waren. Dan maar door de stijl van de deur?"
"We zijn nu zo ver, ik vind alles goed."
"Meneer komt U eens, zijn die stijlen van ijzer? Ik kom daar niet doorheen."

Dus werd het boorwerk via dunnere muren en een langere kabel dan gedachte etc.
En de scanner, ja, die software moest nog worden gedownload, maar dat ging nu tenminste vanzelf als de ADSL eenmaal werkte.
"Maar hoe dat nu, ik krijg hem hier boven niet aan de praat, wilt U eens kijken of-t-ie-t beneden wel doet?"
En toen, believe it or not, bleek het wachtwoord niet te kloppen.
"Meneer, hebt U iets aan het wachtwoord veranderd?"
"Niet mijn gewoonte, dat is door Uw firma opgegeven met afschrift aan mij. Da's alles."

Ik heb toen meegemaakt dat XS4all van hieruit werd gebeld om het juiste wachtwoord te achterhalen, dat er waarschijnlijk bij hun een fout was gemaakt, want zij hadden een ander wachtwoord, dat ik me moest legitimeren anders kregen we dat niet eens en dat we een uur later inderdaad op ADSL terecht konden.
Hoewel? Hoe kon het nu dat het boven niet lukte?
"Is de afstand misschien toch te groot?", opperde ik. Want Ma had zich vandaag opeens herinnerd dat die meneer van de KPN haar had gezegd dat dit geen huis was voor draadloos.
"Een goede vraag", vond meneer Michel, zeker met die dikke muren, maar dat had hij nog niet eerder meegemaakt. Nee, het zouden de apparaatjes zijn, had hij eerder ook al eens problemen mee gehad. Dus werden er ter plekke twee nieuwe apparaatjes besteld, die dan volgende week geplaatst konden worden. Intussen: "Meneer als-t-ie-'t het boven niet doet, gewoon even kabeltje in en kabeltje uit, resetten dus. Is misschien vervelend, maar volgende week komt dat in orde.
Kan ik ook even naar de scanner kijken, want de gedownloade versie werkt niet zoals ik wil. Jammer dat U de diskette kwijt bent (ra,ra, waar zou die zijn?), maar ik heb het service nummer van Epson voor U opgezocht, kunt U maandag zelf even bellen, sturen ze wel een nieuwe."

Rond 20.00 uur ging een vermoeide meneer Michel de deur uit.
"Tot volgende week."

Zo staat het er nu bij na een dikke maand ploeteren. Maar dat wil je natuurlijk gewoon niet weten.

Geen opmerkingen: