Te lang niets meer gehoord?

Gisteren vreesde ik al dat jullie te lang niets meer hadden gehoord over zaken die je, zij het stiekempjes, onnoemelijk vermaken.
Die vrees had ik beter niet kunnen hebben, want bezig met een mail naar Winterberg over een mogelijk weekje uit, viel zomaar de muis weg, jullie weten wel, dat pijltje.
Een flinke jongen die de computer dan nog normaal kan bedienen, dus mail ontvangen e.d. of eindigen met behoud van tekst etc.
Dus vandaag maar weer eens om hulp gesmeekt, want zoiets heb ik voorheen nooit gehad.

"Ja meneer, dat treft niet, er zijn vandaag 2 monteurs ziek."
"Maar in mijn eerste contact met U ben ik overstag gegaan omdat U altijd voor een redelijke prijs aan huis zou komen. Bovendien betreft het apparatuur, die door U drie weken geleden is geinstalleerd. En onze deal was: U zorgt dat het werkt, ik zorg voor de betaling."
"Ja, maar als U toch zelf even zou kunnen komen, U hoeft alleen maar de muis, de adapter, de lader en het toetsenbord mee te brengen."
"Maar er is niets met het toetsenbord."
"Och, het is draadloos, dus kan het zo mee."

.................................................................................
"Nee, meneer, het werkt inderdaad niet, ik denk toch dat het aan het toetsenbord ligt. Gaat U maar even zitten. Inderdaad, de batterijen ervan zijn helemaal leeg."
"Ze zijn pas 3 weken oud?!"
"Ja meneer, die geleverde waar is ook niet alles. Waarom hebt U geen oplaadbare batterijen?"
"Uw monteur heeft gezegd dat ik er zo nieuwe in kan doen."
"Ja,ja, natuurlijk kan dat, maar hoe lang gaan die mee, hé? En dan zit je misschien zo weer in de problemen."
"Dat wil ik in elk niet meer meemaken, want met opeens zo'n dooie pc kun je geen kant meer uit. Maar hoe kan ik vooraf zien dat ze leeg raken?"
"Ja, dat is 't nu juist, dat kun je niet zien. Dus sta je opeens stil, midden op de weg, zal ik maar zeggen. Vandaar dat ik U aanbeveel een stel oplaadbare batterijen te nemen. Ik heb hier een setje van 4, mét opladertje, voor 33 euro bent U de man, 2 batterijen in het bord en de andere in de oplader, altijd klaar voor gebruik."
"Weet U, ik heb voorheen met mijn eigen toetsenbord nooit problemen gehad."
"Ja, zo'n ding met een draad natuurlijk, die gaan er uit."

"Maar wat zie ik? De adapter vergeten?"
"Ja, daar had U het over, maar die was er niet bij."
"Hebt U goed gekeken? Kijk, aan de achterkant moeten 2 draden uit de oplader komen; eentje voor de processor en de andere voor de adapter. Anders laadt-ie natuurlijk niet op. En met een lege muis kom je niet ver."
"Nou meneer, ik kan U zo opnoemen wat er nu nog op mijn dagelijks werkbureau staat of ligt; dat is een processor, een monitor, de geluidsinstallatie met 2 boxen en de webcam."
Enigszins met gevoel van enige eigenwaarde uitgesproken maakte dat de nodige indrukt. Er werd meteen een telefoontje gepleegd.
"Hallo Michel, kun jij je nog herinneren dat je bij Gielkens in Geleen een pc hebt geinstalleerd?"
Ja, en heb je daar de adapter van de muis soms vergeten? Die meneer staat nu hier met ...wat zeg je?...nog in de doos misschien?"
"Meneer, kan-t-ie nog in de doos zitten?"
"Dat hoop ik niet, want Michel heeft me stevig aangemoedigd de emballage meteen op te ruimen. Zal U niet gek in de oren klinken, hoop ik."
"Kan-t-ie dan misschien toch nog op Uw bureau liggen?"
"Meneer, ik rij nu naar huis en over een kwartier bel ik. Mocht daar geen adapter liggen, en daar ben ik eigenlijh wel zeker van, dan eis ik dat U nu onmiddellijk naar Geleen komt."

Inderdaad lag er geen adapter en meneer was bereid alsnog naar Geleen te komen.
"By the way, breng dan ook een scannerkabel mee, want mijn scanner werkt al 3 weken niet meer omdat Michel de kabel ervan heeft gebruikt voor de printer, die kreeg hij anders niet aan de praat. U zult 't met me eens zijn dat ik tot heden niet helemaal gelukkig hoef te zijn met deze operatie."

"Goedenavond meneer, ik kon 't gelukkig makkelijk vinden. Is 't boven?
Nee, inderdaad geen adapter; logisch dat de muis er dan ook geweest is.
Maar wat zie ik daar op de grond liggen, tussen al die draden?"
"Dat moest ik zo bij elkaar houden totdat de ADSL aansluiting wordt aangelegd."
"Maar daar ligt volgens mij een adapter tussen, heeft die hier altijd bij die draden gelegen? Het kan volgens mij geen kwaad die toch eens te proberen."
Etc.etc.
"Dank, dank en dan nu graag nog even de scanner aansluiten."
"Och, was ik bijna vergeten. Maar wat zie ik? Heeft-ie een verkeerde kabel meegegeven. Meneer, ik ben een stagiaire en dus durf ik gerust met U mee te huilen: het schiet zo allemaal niet erg op."
To say the least of it.

Ik wacht nu in spanning op 2 momenten in mijn leven:
1. het moment waarop ADSL + de rest vlekkeloos functioneert, iets waar de rest van
Nederland ook recht op schijnt te hebben,
2. het moment waarop iemand het aandurft me te komen adviseren iets nieuws te
laten installeren.