"Geheim" en in alle stilte

Toch, eindelijk...
Gerards schuld, die dooie waard ja.
Want hem leek het handig als we een overeenkomst hadden zodat het geld uit Inevitable niet bijna geheel naar de staat zou gaan als Ine iets gebeurt. Daarnaast was de financiele zekerheid al langer een issue want zolang er niets geregeld was zou b.v. het Duitse huis (alleen op Johns naam) niet eens meer voor Ine toegankelijk zijn als John iets overkomt. Veiligheid dus, de enige reden voor ons voornemen. Wilden we een feest? Totaal niet, de reden was al niet al te romantisch en met alle recente trieste ontwikkelingen leek een feest sowieso niet op zijn plaats. Dus in alle stilte, hoewel het uiteindelijk toch net nog even minder stil werd dan we hadden gepland...
De voornaamste reden om niemand in te lichten was juist omdat we bang waren voor "leuke acties" want die zijn wel te verwachten van onze vrienden....
Kortom, alleen de 3 getuigen wisten ervan maar juist uit die hoek kwam ook gevaar. Boom (Henri Boomsma, door iedereen vanwege naam en postuur Boom genoemd) is Johns oudste vriend (vanaf de lagere school) en we zien hem en zijn gezin nog regelmatig (vrouw Birgit, kinderen Kevin (nu piloot, voorheen onze klusser) en Ginger (nog studerende)). Maar dat gezin is helaas vol van practical jokes. Zoals zou blijken en dan nog wist Birgit de blikjes achter de auto, de erehaag (van die bogen waar je onder door moet lopen) en de rijst te voorkomen. Maar we ontvingen vooraf anoniem ouderwetse huwelijksboeken per post, over wat je allemaal dient voor te bereiden. En welk stofdoekenmandje je op je wensenlijst moest zetten :) En een speciale bruidscrypogram, uiteraard gemaakt door Boom. Hoe dan ook, een kort verslag vaon "ons geheim". Een geheim dat helemaal geen geheim is maar waaraan we ook geen ruchtbaarheid wilde geven en al zeker geen kado's of felicitaties voor willen. We melden het gewoon hier zodat je het niet toevallig via een ander hoort.

Om 7 uur op, echt iets voor Ine... File in en tijdig om 9 uur bij stadhuis Zeevang (gratis huwelijkstijdstip voor bewoners uit Beets) om binnen 10 minuten "ja" en "ja" te zeggen en te ondertekenen. We vergaten zelfs de bijbehorende kus :) hoewel de ambtenaar (leuke dame!) er op stond en ons eraan herinnerde. Nee, zelfs geen ringen, dat leek John onhandig om nog aan te wennen. Gewoon snel, eenvoudig en uiterst simpel.
Boom, Birgit en Mik (broer van Ed) waren na de plechtigheid(je) bij Boom thuis uitgenodigd voor een kop koffie omdat op dat tijdstip weinig gelegenheden open zijn. Daar verscheen een prachtige bruidstaart, gemaakt de de dames Boomsma. En een mand met grappige kadootjes (zie foto's). Mik (en Rina) gaf ons een leuke film over een huwelijksdag waar bruidegom John twijfelde :) en een prachtig wiskundeboek. We moesten even het spel "klikt het" spelen en als dat een voorteken is... (je moet elkaars keuze kiezen, John zat er bij mij zo'n 90% naast, ik had die van John bijna allemaal (eentje fout) goed). Taart gegeten en naar Hoorn om daar een museum van de 20e eeuw te bekijken (in de voormalige gevangenis) gevolgd door een film "we need to talk about Kevin", die natuurlijk was uitgezocht vanwege zoon Kevin. Zware film over een jongen die zijn familie vermoordde (wisten we niet vooraf), dus het lijkt geheel een kopie van (o)pa's verjaardag door die onverwacht pittige film. John had een pittoresk restaurantje voor de lunch uitgezocht en na de film hebben we nog met zijn zevenen gewokt (incl Kevin en Ginger) en daarna waren Ine's ogen, die toch al halfstok hingen door de vroege start, totaal dicht. 22 uur thuis en toch een volle dag dus zeker minder opvallend dan gepland. En nee, niets veranderd na deze dag :) Huwelijksreis? Jaja, Lauenstein binnenkort :)

PS: op foto 3 de kadootjes die we aan de getuigen gaven: een Escher van (onder)tekende handen (passend voor getuigen) en 2 drankjes: bruidstranen (likeur) en een fles wijn waarop John een grappig eigen etiket plakte. Overigens maakte B+B ook zo'n soort fles voor ons :)