Oproep verhaaltjesdienst

Geachte familie,

Het idee om een boek uit te geven met schrijvers uit één familie bleek toch wel leuk te zijn (nog nooit eerder vertoond) en daarvoor zoeken wij leuke verhaaltjes en dergelijke. Het boek zal in 2009 nog uitgegeven worden.

Een hoofdredactie is gevormd door de heren W.Gielkens en H.Coumans.

In het familieboek zal een verzameling komen van
-Anecdotes
-gedichten
-foto's,illustraties
-levensverhaaltjes(van de thema's)

Thema's

-De tuin
-De sport
-Het huis
-Vrije tijd
-Culinaire (on)genoegens
-(on)gedierte
-reizen(buitenlandse ervaringen)
-persoonlijk bezit(vertel iets over die tv die altijd kapot is?)
-Diverse(voor hét verhaal waarbij het thema bij geen één van deze past)

Het kunnen verhaaltjes zijn van 100 tot 200 woorden, maar alle verhalen krijgen bij ons een kans. Bij voorkeur zoeken wij bijpassende foto's of illustraties om nog iets extra's aan het verhaal toe te voegen.
We ontvangen Uw inzending(en) gaarne vóór 1 februari 2009

Alle verhalen uit de stamboom zijn welkom!

Titels voor het boek kunnen ook ingestuurd worden, mogelijk met een klein prijsje voor degene met de leukste/bijpassendste titel.

--------------------------------------------------------------------
Alles kan worden verstuurd naar hub@hulcje.nl en gielkens@xs4all.nl, inclusief opmerkingen of vragen.

Mede-hoofdredacteur,

Hub Coumans

Limburg maar dan aan de Lahn :-)

Helaas lukt het me niet om foto's hierin te plakken van ons nieuwe (nou ja, 1807) huis in Lauenstein dat we ff tussendoor kochten tijdens ons weekend in Limburg ad Lahn. Nou ja, ff, het was zweten geblazen maar dat heb ik aan John overgelaten want die had meer schone onderbroeken bij zich dan ik :-)
Ik denk dat jullie allemaal de mail met pdf file met foto's gekregen hebben dus de foto's vast al bekekend hebben. Mooi, hoef ik hier geen toeren meer uit te halen om ze erbij te plakken.

Limburg; een prachtig stadje! Astrid, de vrouw van Harry, ging met ons mee en beloofde een verslagje dus daar wachten we op. Onze gastheer en gids Paul was een verhaal apart, die beschrijvingen laat ik graaaag aan Astrid over :-)

Voor ons gold dat het een spannend weekend zou worden. We waren de maandag ervoor terugkomen uit het Oostertsgebergte waar we constateerde dat de huizen spotgoedkoop waren omdat er geen werk is en jawel, maar even meer dan een uur van Praag. Nou ja, voor ons 1,5 uur maar voor de speedy studenten is het hooguit een uurtje :-)
Met makelaar een prachthuis bezocht waar zelfs Geleen bijna 2 keer in kan en wat mot da allemaal kostuh? Nou, 39.000 en nee er mist géén nulletje. We waren al bijna verkocht maar eerlijk is eerlijk, dat pand was echt veel te groot voor ons. De prijs snapten we totaal niet, nota bene het dak was al geheel vernieuwd en er waren al vernieuwingen in het huis zoals elektrische kachels etc. Ongelooflijk maar alsnog moest er veel gebeuren en we durfden ons geen voorstelling te maken van de stookkosten. Wat een pand, mjammie. Er was nog een kleiner pandje in Lauenstein (ligt vlak bij de grens naar Tsjechie). Dat zou geveild worden en tja, ons Duits is het nog nicht ganz en veilen deden wel wel eens maar nog nooit over de telefoon en dan in een vreemde taal maar DJ (dappere John) trok zich terug om 11 uur op zaterdagochtend om die veilingmeester eens een poepie te laten ruiken. We hadden dat huis uiteraard wel ook al van binnen bekeken en hoewel veel kleiner dan het van 39000 was er al CV (centrale verwarming als de kijkertjes thuis denken dat het om een cucciculum vitae zou gaan) en moest er minder aan gebeuren. Niet omdat dat andere slechter zou zijn maar voornamelijk omdat dit kleiner is en er dus minder ruimtes opgeknapt hoeven te worden :-)
En jawel, opknappen moeten we nog. Kortom: het wordt een Kerst in Lauenstein en neem vooral alleen je oude kloffie mee en een paar kwasten!
Nou ja, ALS we dan al de sleutel krijgen want we moeten deze week heen en weer crossen om bij de notaris te tekenen maar wanneer we de sleutel krijgen is mij nog onbekend (ze zeiden over minimaal 3 maanden, vreemd als je wel al betaald heb bij notaris boy, o nee notaris girl in dit geval).

We houden jullie op de hoogte en o ja, pa gaat proberen de foto's uit een wordfile te plukken want dat lukt mij niet. Ze komen al uit een pdf file maar daarin kan ik al helemaaaaaal niets dus ik was al blij dat ik ze kon kopieren naar Word. Mogelijk omdat ze beschermd zijn door de makelaar/veilingmeester, ik heb er geeeeeen sjoege van. Jeu, misschien een uitdaging voor jou?

Hoe dan ook: Limburg was prachtig maar dat zal Assie jullie uit de doeken gaan doen. En wij, wij zijn binnenkort ook part time Duitsers :-) En wel in Lauenstein, een prachtig klein stadje (600 inwoners) in de bergen. Rust alom, we drukken daar gigantisch de gemiddelde leeftijd :-) Dus of ze blij zullen zijn met mijn jeugdige Tsjecheninvatie? Betwijfel het....

Groetjes,

Ine en DJ

Beethovens 2e

Want tja, die kenden wij nog niet en die MOESTEN we horen.... want het was Pauls favoriet. OK, wij muisstil en tja, zoiets moet je per se terug zien te vinden en dat lukt me gelukkig.

Of dit de versie is die Paul bevorzügt?


Ik zie helaas geen link komen, dus dan maar handmatig:
http://www.youtube.com/watch?v=pV_UL93fldQ

Hoop dat het te zien is want was de moeite waard :-)

Ine

De Tuinkabouter

De Tuinkabouter

Dé nieuwsbrief voor de belangrijkste info uit de tuin van Meneer en Mevrouw Gielkens!









Beste lezers,

Ook dit keer in De Tuinkabouter hebben wij weer uit duizenden foto's die in de mooie tuin zijn genomen een foto gekozen die in de nieuwsbrief komt te staan. Met een verschil van maar liefst 1 stem(het kleinste verschil ooit!), is het deze geworden:



Een geweldige keus, vind ik persoonlijk.











Dan verder, de bekende Saloon zal binnenkort weer uw vertrouwde pils schenken, want er gaan geruchten dat een nieuwe jonge zakenwaarnemer de tent overneemt en zal vernieuwen. Het enige wat de heer Gielkens hierover kwijt gaf was "Jungske, hou jij het bord van de Saloon maar in de gaten, dan zie je het gauw genoeg".

Enkele foto's

Hier zijn wat foto's die ik heb gemaakt in Spanje met mijn mobiel.

De grote finale

Duitsland-Spanje, wie kijkt het niet?

Ik, hub, begin met mijn uitslag:

eindstand: 2-2
tussenstand: 2-1

Ellen zegt:

eindstand: 1-2
tussenstand: 0-1

Jeu zegt:

eindstand: 1-0
tussenstand: 0-0

Wiel zegt: 4-2
tussenstand: 1-1


inzet; junioren 1 euro
senioren 2 euro
oude zakken 3 euro
aardrijkskundigen: 4 euro (ofwel: leraren, die wiskunde geven of gaven en die
aardrijkskunde gestudeerd hebben.)

Kwart-finales

De halve finales zijn: Voorspelling HubCoumans
Wie doet er mee?
-----------------------------------------------------------------------------
Duitsland-Turkije
eindstand: 2-1
tussenstand: 1-0

Rusland-Spanje
eindstand:
tussenstand:
-----------------------------------------------------------------------------
Voorspelling Ellen Coumans
Duitsland-Turkije
eindstand: 3-1
tussenstand: 1-1
-----------------------------------------------------------------------------
Voorspelling Jeu Coumans
Duitsland-Turkije
eindstand: 3-0
tussenstand: 1-0
-----------------------------------------------------------------------------
De standen mogen nog voor de wedstrijd waarover het gaat gewijzigd worden. Inzet is 2 euro en het gaat om de eindstand en daarna de tussenstand.

Fietstochtje naar Kinderdijk

Het is lekker fietsen daar waar ooit de molens zijn gebouwd, nog steeds staan, en ook zullen blijven staan. Dat is toch anders dan op de plaatsen in Nederland waar men dit soort dingen maar bij elkaar zet.

Resultaat Taalstrijd

Inleiding

De strijders blz. 3
Het begin blz. 4
De wereldoorlogen blz. 5
De taalgrens blz. 6 
De strijders


De strijders zijn de Vlamingen uit Vlaanderen, die hun taal, Nederlands, in ieder geval als 2de taal willen hebben in België. Aan de andere kant van de ring staan de Walen uit Wallonië, die hun taal, Frans, als enige echte taal in België willen houden.

Ze proberen door politieke gevechten hun taal naar voren te brengen. Een belangrijk punt is daarbij dat ze willen dat op de Belgische scholen hun taal wordt gegeven. Ze proberen de streken die hun geliefde taal al spreken te isoleren voor de vijand en proberen van elkaar af te komen. Er zijn zelfs Belgen die naar Nederland trekken om van die “rot fransen” af te zijn. Het zijn vooral de regeringen die de strijd aangaan met elkaar, omdat het een politieke strijd is.








Het begin


De strijd begon allemaal toen België net officieel “geopend” werd. In 1830 ontstond België uit het zuidelijk deel van Nederland. Dit nieuwe land, België, bestond(en bestaat nu nog) uit Nederlandse Vlamingen en de Franssprekende Walen. Als eerst werd Frans de officiële taal, waardoor de Vlamingen zich gediscrimineerd voelden en op achterstand werden gezet.

Als eerste tegenstrijder van het verfransen kwam Koning Willem de 1ste in actie. Helaas werkten zijn actie niet goed maar hij zorgde er wel voor dat een groot deel van de Belgen in het noordelijke van België Nederlands gingen praten en dat ook voor een lange tijd bleven praten. Omdat de koning erg tegen de fransen was en er erg veel tegen deed om de franse taal uit te roeien, moest er een echte taalstrijd komen.











Wereldoorlogen



De taalstrijd heeft ook invloed gehad op de 2 wereldoorlogen.

Eerste Wereldoorlog:

De Duitsers konden handig gebruik maken van de ruzie tussen Vlaanderen en Wallonië. Omdat ze al tegen elkaar opgestoken waren, kon Duitsland makkelijk België proberen over te halen om samen te werken, want dan zouden ze België veel meer kunnen beïnvloeden dan die fransen! Want de Duitsers zouden toch al plannen hebben om hun eigen rijk uit te breiden tot de grenzen van België en Nederland.

Er kwamen 2 groepen Vlaanderen. De ene groep wou niet meevechten met Duitsland en vluchtte naar Nederland. De andere groep wou wel mee vechten.

Bij het ijzerfront(het front bij de rivier “ijzer”) gebeurde al de ergste gevolgen van de taalstrijd. Ondanks dat het grootste deel van het leger Vlaams was, werd er toch Frans gesproken. De Vlamingen gingen apart van de fransen groepen oprichten wat verboden was. De oorlog maakte de ruzie tussen de Walen en Vlamingen nog erger.

Tweede Wereldoorlog:

Wat tussen de eerste en tweede oorlog bijgetrokken was, werd weer helemaal verpest door de tweede oorlog; de Vlamingen kozen weer voor de Duitse kant. De gevolgen van de tweede oorlog waren hetzelfde als die van de eerste wereldoorlog. De Vlamingen en de Walen groeiden weer uit elkaar en de Walen wouden zelfs aansluiting zoeken bij Frankrijk in 1945.
Doordat de Vlamingen de franse taal niet verstonden in het leger, zijn er veel Vlamingen onnodig gesneuveld.






De taalgrens


Het staat nu officieel vast waar de taalgrens ligt. Ondanks dat, wordt er nog gestreden om Brussel te verfransen. De rand om Brussel is Vlaams en de Vlaamse overheid probeert met alle moeite de verfransing tegen te gaan.

Er zijn 2 kieskringen gemaakt. De ene kring kan stemmen op een Vlaamse politieke partij en de andere op de franse lijst stemmen.

Hier onder staat een afbeelding van de taalgrens zoals die nu is. In de loop van de tijd is de taalgrens steeds verschoven.










De taalstrijd in België

Waarom en waarvoor wordt er strijd gevoerd in België?

Hoe begon het?

Wie zijn de strijders?

Hoe loopt de taalgrens en hoe is die in de loop van de tijd veranderd en waardoor?

Hoe pakken ze het aan?

Wat kunnen de gevolgen zijn van een taalstrijd?

Oproep aan alle Geschiedenis maniaken

Ik heb een vraag aan bijv. Opa, voor mijn Nederlands werkstuk. Kan iemand mij iets vertellen over de Taalstrijd in België?
Met de nadruk om deze vragen te beantwoorden:
------------------------------------------------------------------------
De taalstrijd in België

Waarom en waarvoor wordt er strijd gevoerd in België?

Wie zijn de strijders?

Hoe loopt de taalgrens en hoe is die in de loop van de tijd veranderd en waardoor?

Hoe pakken ze het aan?
-------------------------------------------------------------------------
mailen kan naar hubhulcje@hotmail.com of antwoord geven op de site.

Volgende zet in een schaakroute?

Zelf even zoeken op Schaakkunst naar uitnodiging expositie.

Uit het schaakkrantje

Blijkt er in R'dam een schaakstukkenmuseum te zijn. Als er liefhebbers zijn ....klik hier

Gemiste kans

Hoop dat we hier volgend jaar op tijd op worden geattendeerd:

Bierfestival in Nieuwstadt

Onze aandacht gaat ook uit naar het genoemde hopkaasje!

Wellicht om eea recht te trekken, zouden we graag eens naar Jabeek gaan, en zoals wordt aangeraden, op de fiets (om van de omgeving te kunnen genieten):

Brouwerij De Maar

IJdelheid kost tijd!

“Even een rondje Action?”
Mik zat naast me in de auto. Mik? Dat is een heel verhaal dus misschien maar bij het begin starten voor een keertje? Vooruit dan maar.
Thuisgekomen van Tsjechië stond meteen het volgende, vervelende, project voor de deur:
Adi en Mike er uit gooien. Mijn huurders in mijn eigen deel van mijn huis. Afgezien van een kleinigheid als een huurachterstand van 5 maanden hebben ze mijn huis binnen een half jaar getransformeerd tot het meest begeerde object van de GG&GD: je bent er meteen aan gehecht, overal en lees dit letterlijk want niets kon je vastpakken of je was je handen meteen kwijt. Losweken met groot beleid. Van het gasfornuis konden de ratten 5 weken eten en dan heb ik het over een grote familie ratten en ja, dat deden ze ook van harte want rattenkeutels overal in en rond huis. Adi en Mike waren genereus: ze boden de ratten een inside of outside free meal: buiten stonden en aangevreten en stinkende vuilniszakken maar voor de zekerheid ook binnen in de hal. Geen pan kwam schoon uit de kast, in alle zaten etensresten evenals in de kopjes en op de borden. Jahaaa, tuurlijk mochten ze mijn vaatwasser gebruiken….
Chaos en smerigheid alom en dan heb ik het over wanhoopgedachten, op-hoofd-krab-crisis en hysterische aanvallen voor je weet waar te beginnen. Één ding was duidelijk: dit redde ik nooit alleen! Zeker niet nadat ik had geconstateerd dat van mijn 3 combimagnetrons, waarvan er 2 optimaal en 1 half functioneerde toen ze er in kwamen, juist de twee goede overleden waren. De stofzuigerzak kon ik niet meer verwijderen omdat hij zo vol was dat hij muurvast zat afgezien van al het vuil naast de zak en in de slangen. De vaatwasser zo vol met troep dat het filter amper meer te vinden was.
BIKKEN dus, het is geen schoonmaken maar schrapen met staalwol en de meest agressieve schoonmaakmiddelen in de zoutzuurcategorie.
En er is haast: woensdag komt de schouw voor de garage en die was niet alleen onbereikbaar vanwege alle vuilnis maar ook nog overvol met troep en ratten. We hebben maar exact één week en zowel huis als tuin zijn totaal verwaarloosd en gevaarlijk ziekmakend alsof er al eeuwen een kluizenaar woont die bewust zijn best deed alles te verwaarlozen. De ratten zijn slechts de aardige toegift.
Wie kon me helpen? Ed was te druk, zijn broer Mik heeft af en toe zijn handen vrij maar die ken ik amper. Ed bellen voor telefoonnummer Mik want dat nummer was uit mijn bestandje sinds mijn gsm werd gestolen uit Johns huis (inbraak in maart). Mik stond meteen klaar, uitzonderlijk voor iemand die hij nauwelijks kent. Volgende ochtend meegenomen naar Beets om te inventariseren. Slapen in Beets kwam niet in me op, ik gruwelde van het idee om in dat smerige krot te slapen.
Eerste ochtend met Mik in de auto ontspon zich dus deze riante conversatie: “Rondje Action?” Mik is altijd in voor een Actionbezoek evenals ikzelf. Wij delen de voorliefde voor Lidl’s, Aldi’s en Action omdat ze daar bij de non food altijd verrassende goedkope hebbedingetjes hebben. De Action stelde ons niet teleur: een grote mand vol met heerlijke hebbedingetjes als schoonmaakmiddels A t/m Z (en dan vooral Z van zoutzuur) en ook de T werd goed bevoorraad nl tuinhulpjes als onkruidbestrijders etc.
Jaja, schoonmaken is mijn lust en mijn leven dus ik verheugde me op het gebruik van al die glanzende flessen met gekleurde inhoud. (Hoe verzinnen ze het om roze en gele goedjes te verkopen die er lief uitzien maar grof afbijten). Toch kon ik me even niet beheersen bij één afwijkende aankoop: er stonden haarverfjes voor minder dan 2 euro….. Zelfs maar € 1,59 per poging! Nou ben ik daar uiteraard nog helemaal niet aan toe maar och, na de 1257 grijze haar zou ik vast voor de bijl gaan en voor € 1,59 kon je geen grijze buil vallen toch? Een Ine kennende verdwenen er dus meteen twee van die pakjes tussen alle geurende flessen. Een berg afrekenen en 5 Actiontassen later doken we door het detectiepoortje: PIEPPPPPP!!!!
Sja, nou dat nog, en we hadden al zo weinig tijd! Maar het poortje was vasthoudend en liet een gecastreerd koorknaapje kwijlen bij zijn indringende hoge stemmetje. Mik was alert, alle tassen één voor één door het poortje halen om de boosdoener er uit te halen. Daarna kwam kassa-Miep helpen om alle producten één voor één uit die tas te halen om poortwaarts te heffen. Jawel, de haarverf, het enige dat we totaaaaaal niet nodig hadden (en die ik toch al beschaamd voor Mik in de mand had want tja, het voelt zeker de eerste keer aan als een pak maandverband). Nee, niet nodig voor jou zei de galante Mik al; die had duidelijk zijn bril nog beslagen want eerlijk gezegd had ik de 1257 al bereikt als ik niet oneerlijk in het proces af en toe een haartje verwijderd had. Maar dat werd te omslachtig want het verwijderen met mijn linkerhandjes bleek haarrovend omdat er eerst abusievelijk 20 bruine haren getrokken waren voor ik die rottige grijze had overwonnen. Géén haar op mijn hoofd dacht er over om die verfjes nog mee te nemen en zeker niet nu ze knap lastig bleken maar ik had buiten de waard en waardin gerekend die het plotseling als nieuwe Olympische discipline zagen om die potjes door dat poortje te krijgen. Het ZOU ze lukken ondanks mijn verzoek die dingen stiekem terug te leggen want de hele zaak had nu aandacht voor mijn haarverfje en dat artikel wilde ik zo heimelijk mogelijk houden! Miep en Mik werden een team: Miep haalde de potjes over dat ontpiepapparaat bij de kassa en Mik en Miep doken afwisselend door het nog steeds piepende poortje. Miep brak nog een flesje ervan tussendoor en zat inmiddels onder de bruine derrie maar ging onverwijld door met de Olympische verbetenheid. Ik probeerde me gedeisd te houden “Niet mijn verfje hoor, ik hoor er niet bij…” maar een Ine in rode korte broek met haar volle gestalte is niet te negeren en zeker niet nu mijn hoofd blozend de kleur van mijn broek begon aan te nemen.
Het is ze gelukt, maar niet zonder slag of stoot en zeker pas na een beschamend kwartier waarin het publiek in de vorm van een alsmaar groeiende kassarij steeds groter werd. Gelukkig, het publiek moet mijn situatie hebben aangevoeld, was het geen luidkeels aanmoedigend noch joelend publiek… Ook aan de intelligentie viel te twijfelen want na mij probeerde een vrouw een takje nepbloemen af te rekenen met de vraag of ze mocht verwachten dat die bloemen er af zouden vallen. Verkoopster antwoordde gebelgd dat dat NIET het geval was en toen… wilde de klant de neppers niet meer want ze wilde juist dat die bloemen eraf zouden vallen omdat ze alleen het takje mooi vond!
Maar ik dwaal af, ik mocht eindelijk die winkel uit met een Mik inclusief overwinningsblik en twee pakjes haarverf waarvan één inmiddels vervangen door een nieuwe. Miep begon zich te kuisen en het normale leven leek door te gaan.
Dag erna kwam Marjan, Johns Jes zeg maar. Die had ik uit Amsterdam geschaakt om naar Beets te komen. De haarverf lag nog op tafel want die wilde ik niet in de plakkast van de badkamer leggen. En ik wilde er trouwens toch al helemaal niets meer mee te maken hebben! Marjan verft haar haar regelmatig en was benieuwd naar het haar onbekende merk. Tja, je loopt er niet meteen mee te koop dat het maar 1,59 was en dus vast niets en al zeker niet met het verhaal dat heel Volendam (daar is de Action) nu weet dat je je haar toch eens wilt gaan verven. Die intieme details houd je graag voor je. Sterker nog, je krijgt een sublieme ingeving en vraag Marjan of zij de potjes wil hebben, gratis en voor niets. Zo’n kans laat je toch niet lopen? Marjan wel: “Nee, die kleur is me veel te saai!”.
BOEM, KNATS! AU! Niet alleen tijdrovend, nog saai ook… Dus voorlopig zien jullie me nog steeds met grijze haren, want ik moet hier duidelijk nog naartoe groeien. Had iemand me maar gewaarschuwd voor de pijnlijke eerste ervaring met haarsmeer.
Zelfs nog zonder de uren met de smeer te hebben geëxperimenteerd blijkt de moraal nu al bij voorbaat: IJdelheid kost tijd!
Ine
P.S. Theedoeken waren we vergeten en die bleken meer dan nodig want toen ik de eerste smerige serie in de wasmachine wilde bewerken bleek…. inderdaad….dat ook die voorgoed de geest had gegeven. Nee, helaas niet de theedoek maar de wasmachine. Murphy is duidelijk nog niet klaar met me. Let maar op: ik bestelde een nieuwe die bij iedereen zou worden aangesloten tenzij je een tuimelschakelaar hebt. Die heb ik niet, ik heb een enkelvoudige trekschakelaar die niet tuimelt. Toch zei de wasman dat ook die buiten zijn jurisdictie viel. Dus ja, wel een nieuwe machine maar nog niet aangesloten! MURPHYYYY!!!!

Dames Nieuwerkerk /‘Neleman’ kampioen! Promotie naar de 3e klasse!

Zaterdag 10 mei 2008 is ‘de laatste dag’ voor de dames dat ze zich bij winst kampioen kunnen noemen van de 4e klasse. Tegenstandster van vandaag is het lastige Rijnvogels uit Katwijk. Twee weken gelden werd de thuiswedstrijd tegen Rijnvogels nog met 3-4 verloren. Vandaag stond het laatste competitieduel op het programma bij de dames van Rijnvogels. Aan de kant van Nieuwerkerk was alleen Monica Stigt Thans afwezig (vakantie). Zij werd vervangen door Lieske Coumans uit het meisjes elftal. Nieuwerkerk startte erg nerveus aan de wedstrijd en werd direct door de Rijnvogels onder druk gezet. Uit een Nieuwerkerkse counter vanaf rechts ging Door v/d Lande prima door en schoot diagonaal op het doel. De keepster kon de bal niet vasthouden en de meegelopen Marise Bos opende de score voor Nieuwerkerk (0-1). Even later was er een misverstand in de verdediging van Nieuwerkerk en de 1-1 lag in het doel. Een paar minuten later kreeg Nieuwerkerk zelfs een stafschop tegen door een zeer zwaar bestrafte overtreding door Lieske. De strafschop werd door de Nieuwerkerkse keepster (Iris Mulder) prima gestopt. Na voor de rust kwamen de dames van Nieuwerkerk opnieuw op voorsprong. Door goed werk van Linda de Koster werd Marise vrij voor de keepster gezet en schoot de 1-2 binnen. Met deze stand ging de rust in. Na de rust kreeg Nieuwerkerk veel kansen. Marise Bos en Linda de Koster waren een aantal keren zeer dichtbij. Helaas ontbrak de scherpte bij deze dames. Ook Patricia v/d Hoek had nog een paar prima afstandschoten, maar ook deze gingen aan de verkeerde kant van de paal langs het doel. In de slotfase probeerde tegenstander Rijnvogels nog een punt uit het vuur te slepen, maar door goed keeperswerk van Iris Mulder haalden de dames van Nieuwerkerk de drie punten en dus ook het kampioenschap binnen. Een prima resultaat van de dames die nu twee seizoen als dames spelen. Volgend seizoen gaan de dames het dus in de 3e klasse proberen. Samen met hoofdsponsor ‘Autobedrijf Neleman’ moet ook dit tot een succes kunnen leiden.

Ja,....

Ja, nu weet dan heel Geleen e.o. het.

Zeker weten? 100%?

Je komt thuis van een aangeboden weekje Bohemen, bent dat weekje in de watten gelegd (altijd min of meer natuurlijk), hoefde niet te rijden of te betalen, en komt thuis waar alles goed werd verzorgd en nota bene in de keuken op iedere tafel een vers boeket van je lievelingsrozen staat. Ra,ra.
Hebben jullie een idee?
Nee natuurlijk.
Jos viel af. Weliswaar maakte hij van de nood een deugd door naar Bea te verwijzen, maar die wist van niets en dan is bedanken uiterst pijnlijk, want ja, meende ze, ze hadden het misschien wél kunnen doen. Het lijkt dan een beetje op een terechtwijzing.
En dan te weten dat er ergens op de wereld vast wel iemand op een bedankje wacht.
Het boeket voor de begrafenis van tante Thea bood een tweede mogelijkheid. Wim Loos kon er weliswaar niet voor zorgen, maar wist desgevraagd 100% zeker dat Jes niet in de Bilderdijklaan was geweest.
100%, daar kun je iets mee.
Tenslotte met trage schoenen dinsdagavond dan maar de sleutel opgehaald bij de buren.
"Goeienavond."
"Goeienavond."
"Nog bedankt voor je oppas, Ed."
"Geen enkele moeite, jongen."
"Ed en Mira, jullie moeten er niets achter zoeken, maar zijn er volgens jullie mensen in huis geweest, dat je weet?"
"Niet dat we weten, misschien hebben we dan toch niet goed opgepast?"
"Ja, heb je 't al, hoe kan ik 't beter aanpakken. Kijk, we hebben namelijk een probleempje."
"Kan ik daarbij helpen?"
"Ja, of nee, zie je, toen we thuis kwamen stonden er bloemen in huis en Paula was zooooo dankbaar, dat ze vindt dat ik moet uitzoeken... afijn, je begrijpt 't, hoop ik."
"Als 't daarom gaat, weet ik zeker dat er niemand anders in huis is geweest. 100%."
100%; daar kun je iets mee.
"Sorry Ed, maar nu hoop ik niet dat je denkt dat ik met deze Becherovka heb gewacht totdat jij bekende dat je ..."
"Natuurlijk niet, ik heb je ermee zien binnenkomen."
"Nog een vraag. Gaan jullie dat nu altijd doen? We gaan volgende week enkele dagen naar Parijs. Of zouden deze rozen dan nog staan?"
"Hoezo altijd, Paula was toch jarig?"
"Hoe weet jij dat?"
"Je hebt zelf verteld dat de kinderen haar de reis aanboden voor haar verjaardag en ik heb toen nog gezegd: ik hoop dat die van ons dat later ook doen, waarop jij zei: denk jij dan 75 te worden?"
"Ed, je fantasie gaat met je op de loop, jullie zijn trouwens al bijna 75."
Mira kwam tussenbeide.
"Nou, ik in elk geval nog lang niet; met Ed weet je 't maar nooit. Kom jongen, ga zitten, we gingen net een glas wijn drinken."
"Nee, bedankt, ik wil Paula op dit uur van de dag niet alleen laten."

En wat denk je? LP geloofde er geen snars van. Van dat laatste.
"Dat zou de eerste keer zijn. Bovendien zou Ed dan zeker hebben gezegd: ga haar even halen!"

Wat denken jullie. Zouden jullie nu spontaan naar de buren gaan en ze om de hals vallen? Vanwege die rozen?
Of ook nog even twijfelen?
"100% heb ik gezegd, daar kun je iets mee en dus...?"
Maar niet iedereen vindt dat blijkbaar voldoende.

We rijden weer

Tja, het heeft erom gespannen. Aanvraag voor het rijbewijs, hoewel door de huisarts positief bevonden, werd terugverwezen naar een oogarts. Gelukkig kon ik bij mijn eigen specialist op korte termijn terecht en gelukkig vond ze dat ik nog wel kon rijden. "Zal ik het dan maar voor 5 jaar proberen? ", vroeg ze innemend.
Maar de verkeersinstantie was niet zo mild. Dus kreeg ik een brief met allerlei beperkingen, waarop ik bij de gemeente alsnog een rijbewijs kon aanvragen.
Dat betekende enige tijd zonder rijbewijs, maar voorheen had ik het ook nooit bij me gehad en bij controle op de gordel (meer brokken maak ik doorgaans niet) was men altijd nogal mild over dat afwezige rijbewijs. Boete gordel was genoeg, vond men.
Goed, afgelopen dinsdag kon ik het dan afhalen.
"Wil U een nieuw rijbewijs?", vroeg de mevrouw, nou ja het meisje aan de balie.
"Ja, daar kom ik voor."
"Zal ik even kijken of het klaar ligt."
En jawel het lag klaar.
"Dank U wel. Is alles zo in orde?"
"Zeker", zei het meiske, "maar ik dacht eerst dat U een verkeerd bewijs kwam terugbrengen. Want, eerlijk gezegd, heb ik nog nooit zo'n ongeschonden rijbewijs gezien."
Als je er maar zuinig op bent.
Thuis vond LP dat ik het nu wel altjd bij me moest dragen.
"Kom hier, kijk ik even wat er allemaal op staat.
Wiel, hoe kom je hieraan?"
"Nou gewoon. Met nummertje naar balie, meisje vragen, naam opgeven, rijbewijsje krijgen."
"Maar heb je gezien wat erop staat?"
"Ik ben niks nieuwsgierig."
"Er staat: geldig tot 15 april 2013."
"En staat er dan niet: verplichte brildrager, bij controle 2e bril tonen etc.?"
"Nou kijk zelf maar."
"Kan ik toch niet lezen."

En zo kunnen we dan opgewekt naar Praag, voor ruim een week in ons familiehuisje.
Met 3 auto's nog wel, maar dat schijnt niet algemeen te worden ondersteund.
Morgen rijden ze hier aan, heb ik begrepen en zien we wel verder.
Bram oost-Europa ligt, voorlopig nog in het cellophaan, in elk geval grommend op actie te wachten.

Visitors

We weten allemaal dat we op de site van opa allemaal kunnen kijken hoe veel bezoekers hij heeft gehad op zijn site. Maar weten we ook allemaal dat ik ook een eigen site heb? Waarschijnlijk niet. Dit is ook niet erg, omdat er nog niks te zoeken valt, maar ik wil graag net als oop kunnen kijken hoeveel bezoekers ik heb tot de dag dat ik kijk toe. Wie weet welke HTML code ik kan gebruiken?

Saxoboy

Z: Centrale HD: Documenten: Hub: Projectblokken: muziekgedichten

Door Hub Coumans
Uit 2VA1

Voorwoord

Dit werkstuk heb ik gemaakt in opdracht van school. Het was een project van Nederlands en handvaardigheid bij elkaar. We moesten 6 gedichten zoeken over een bepaald onderwerp.
Ik koos het onderwerp muziek omdat ik zelf ook thuis muziekinstrumenten heb en ik zit op les. Bij elk gedicht vertel ik iets over het gedicht wat ik heb geleerd bij het projectblok(als het er in voor komt).
Dat staat onder het kopje opvallend. Onder Mening heb ik staan wat ik er verder van denk. De plaatjes die bij elk gedicht staan heb ik zelf gekozen, welke ik er goed bij vond passen. Hieronder is de inleiding, daar staan de gedichten apart genoemd en de opdracht van handvaardigheid. Ik hoop dat het werkstuk goed is!








Inleiding


Opdracht bij handvaardigheid…………………………………………………………………………3
Vier fluwelen draden……………………………………………………………………………………4
Muziek……………………………………………………………………………………………………5
De violist…………………………………………………………………………………………………6
De pianist………………………………………………………………………………………………..7
Muzikale cocon………………………………………………………………………………………….8
Natuurlijke muziek………………………………………………………………………………………9






Opdracht bij handvaardigheid

Het deel van Nederlands was met de gedichten, het deel van handvaardigheid was om een levenscover te maken. Ik maakte een cover met 5 hobby’s van mij erop. Daar heb ik ook een gedicht bij gemaakt, dat staat hieronder:





Voetbal,
Samenspel en bewegen,
Opstaan en doorgaan,
Dat zijn dingen uit het voetballeven.
Ben je de koploper, of sta je onderaan?

Wielrennen,
Benenwerk, uithoudingsvermogen,
Berg op of berg af,
Wees snel, want de prijzen zijn zo vervlogen.
Als het goed is, ben je op het eind bekaf.

Jiu Jitsu,
Klemmen, afweren,
Stoten, schoppen,
Pas wel op, je mag niemand bezeren.
En denk eraan, je moet je val goed stoppen.

Schaken,
De toren, het paard,
de dame en alles van de schaakpartij,
Bescherm de koning, hij is veel waard.
Want staat hij schaak, dan is het voorbij!

Saxofoon spelen,
Vingertechniek en klank,
Hard en zacht,
Speel agressief of zoals wolvengejank.









Vier fluwelen draden

Bespelend de vier snaren,
Elk als een fluwelen draad.
Handen bebloed en vol blaren,
Maar een perfect geluid dat ontstaat.
Klankkast als de zee,
Elke toon, op maat, exact.
't Geluid neemt je mee,
't Getokkel pakt je vast.
Bron: Laura

gedichtenforum





Opvallend: er zitten wat vergelijkingen in zoals “elk als een fluwelen draad” en “klankkast als de zee”. Het is gekruist rijm, met wat afwijkingen. Het zijn 8 zinnen en staat in één strofe.


Mening: Ik heb dit gedicht gekozen omdat het over een instrument gaat en daar ging mijn onderwerp gedeeltelijk over. Ik heb het ook gekozen omdat je het goed begrijpt en niet te vaag is. En ik hou van rijm. Ik denk dat Laura zelf dit instrument heeft en wil aangeven dat het een mooi geluid is maar dat het haar veel moeite kost.


Muziek

Muziek
klanken
ritme
trilling

muziek een stuk herinnering
naar ver vervlogen tijd

emotie overbrengen
klanken vermengen
harmonie in ieders mensenhart
met heel veel liefde brengen
Bron: poky

Gedichtenforum




Opvallend: sommige woorden rijmen maar geen vast schema. Wat er rijmt is met 2 lettergrepen. Het zijn 10 regels in drie strofen.


Mening: Ik koos het omdat ik het er mee eens ben om het zo te zeggen. ’t Sprak mij daarom aan. Er wordt kort beschreven wat diegene vindt dat muziek is.



DE VIOLIST
Vijf vingers in
verbondenheid
vier snaren
liefdevol omarmt
De strijkstok
hemelwaarts
Ogen die sluiten
zinnenstrelend is je spel
Met fluweelzachte tonen
die m'n geest en hart
verwarmt
voelt het
als een deken
over m'n
naakte vel
Bron: Ria Wassenaar
Gedichten.nl

Opvallend: het laatste is een vergelijking “met fluweelzachte tonen die mijn geest en hart verwarmt voelt het als een deken over m’n naakte vel”. Verder zit er geen rijm in. Het zijn 15 regels en één strofe.
Mening: dit gaat over een violist en wat me opviel was dat in het vorige gedicht over een viool ook het woord fluweel werd gebruikt. Dit is ook weer een gedicht waar iemand positief haar mening uit over de viool.

De pianist
Ik ben stil en luister
naar een virtuoos pianist
die mijn wereld voor
even heeft uitgewist
M'n hart verwarmt
met hemelse klanken
en mij
doet janken
ontroeren
en mee laat voeren
Van z'n lieflijk
pianospel
krijg ik
telkens weer
kippenvel
Bron: Mieke
Haar eigen site




Opvallend: het is gebroken rijm en er zit beeldspraak in zoals “van z’n lieflijk pianospel krijg ik telkens weer kippenvel”. 15 regels in één strofe.

Mening: Dit is weer iemand die het piano spelen erg mooi vind. Ik heb zelf ook een piano alleen ik kan het niet spelen. De schrijfster heeft over iemand die voor haar speelt.

MUZIKALE COCON
mijn oren sluiten zich
na een overdosis
woorden
die vlijmscherp kerven tot
onder m'n huid


in de hoek van de kamer
herstel ik
met open oren
in de wereld van muziek
Bron: Inge Deconinck
Haar eigen site



Opvallend: een gedicht zonder een rijmschema. Beeldspraak zoals “woorden die vlijmscherp kerven tot onder mijn huid”. Het zijn 9 regels in 2 strofen.


Mening: ik vond de titel apart en het is een vaag gedicht. Ik vond dat er zo één ook bij moest zitten. Dit plaatje stond er al bij op de site.
Natuurlijke muziek
Fluisterende korenhalmen
Zingende windvlagen

Ritmisch
klettert
de waterval
naar beneden

Wuivende bloemen
Tjirpende krekels

Zachtjes
klimt
een eekhoorn
in zijn boom

Kijk om je heen
hoor de muziek
van de natuur
en leef..
Bron: Berdine van Horssen
Gedichten.nl

Opvallend: in dit gedicht zit ook geen rijmschema. Er zit beeldspraak in zoals “wuivende bloemen” en “tjirpende krekels”. Het zijn 16 regels in 5 strofen.

Mening: Dit gedicht vind ik grappig omdat het eigenlijk niet over echte muziek gaat maar over de geluiden van de natuur. En ik denk dat de schrijfster dat ook bedoelde.

Programma Zondag 6 april: Sch(r)ansen en Jordanen

Brunch bij John rond 11 uur
Speeches, sketches etc vooraf inleveren ter censuur (lees: wij maken ze graag nóg pikanter :))

Uiterlijk 12.30 zitten we in de auto's onderweg naar de Zaanse Schans!
Daar kun je rondlopen en elkaar kwijt raken lukt helaas niet (klein terrein); wie wil kan er een molen bezoeken maar verder is er genoeg te zien aan oude huizen en winkeltjes. Voor alle zekerheid spreken we om 15 uur af bij het restaurant (is er maar ééntje) En néé, het programma is zo strak dat we geen tijd hebben om daar nog wat te drinken; zou u dat toch willen dan graag in uw eigen tijd, dus vóór 15 uur daar een consumptie (of 2 of 3...) nuttigen. Geen paniek want een drankje volgt snel, kijk maar:

De chauffeurs rijden hun passagiers naar de Jordaan en zetten ze daar af (volg de aantrekkelijke diarreebruine Opel of gooi uw publiek willekeurig ergens er uit :0))
De passagiers duiken een geschikt café in (het eerste het beste lijkt al meteen geschikt dus) en wachten daar tot de chauffeurs arriveren die hun auto elders parkeren (tarief daar te duur). John begeleidt de chauffeurs al strippend (uhm, nou ja, met zijn strippenkaart dus) terug naar het café. We houden per gsm contact om te constateren dat de rest al in 2 cafés verwijderd werd en hun geluk in een derde probeert. De chauffeurs hebben pech, John levert behalve stripacties ook BVO (bier voor onderweg, stiekem te consumeren in de tram vanuit bruine onopvallende papieren zakken, ruim ingeslagen in de Clochard winkel te Parijs).
We hopen rond 16 uur weer herenigd te zijn (maar nogmaals, dan moeten we uiterlijk om 15 uur vertrekken vanaf de Zaanse Schans).

16.00: wandeling door de Jordaan o.l.v. Gids Johannes Cornelis Petrus.
Uw gids is te herkennen aan een opvallende papieren zak (met inhoud) :-)
Hij zal u markante Jordaanplekken serveren in de hier bekende zwembadpas (Kees de Jonge). Voor wie de wandeling te vermoeiend wordt is altijd een passend etablissement voorradig.
De wandeling eindigt bij het adres NieuwezijdsKolk 23 (Humprey's restaurant). Hier is ook een (dure) parkeergarage maar gezien het schema hopen we die niet nodig te hebben. Het restaurant is ook bereikbaar via tram 17 (halte NieuwezijdsKolk) richting Centraal Station), die overal haltes heeft aan de Raadhuisstraat (de grote staat/ader) door de Jordaan. Geen paniek als u ons kwijt bent (heerlijk rustig), bel dan 06-40201574 en uw gids loodst u vanaf uw lokatie naar het restaurant.

Uiterlijk 18.00 uur: Restaurant Humphrey's
menukaart http://www.humphreys.nl/wm.cgi?keywords=;id=51
Het restaurant is druk bezet, slechts als we ons uiterlijk om 18 uur melden krijgen we de belofte dat we om 20.30 de drie heerlijke gangen hebben doorlopen.

20.30: via tram 17 terug naar Johns huis
We zijn dan rond 21 uur bij John thuis vanwaar ieder zijn Tomtom activeert. Uiteraard begint het feest dan pas echt leuk te worden dus wie trek heeft in een afzakkertje is van harte welkom.

Tot zondag 6 april te Hemsterhuisstraat 74

John en Ine

Goochelaars ontmaskerd

Ontsnapping uit kooi
Lichaam in stukken
en een variant
Ontsnapping uit zak
Kogel tussen tanden vangen
Doorboren met zwaarden
Geplet in auto
Kaart raden

De Schotse kleinzoon

Bezoek bij de Hornbach, Tuincentrum

24 MAART-GELEEN

Op een vroege morgen toen de Hornbach net open was, stonden de echte klanten al klaar. Hierbij werd ook een Schot gesingaleerd, compleet met schots kleinkind en schotse hond. Waarom deze meneer hier aanwezig was, kregen we niet te horen."Ik kom alleen voor mijn kleinzoon en mijn duifje" aldus De schotse meneer. Na afloop vertrok hij weer met zijn duifjes en dergelijke.

prive detective in actie

Geachte heer Wester,

Hier een bericht van onze paparazzi fotograaf:
Uw vrouw gespot op gevaarlijke lokaties, zie bewijsmateriaal.

Kosten van de privé detective:
- onkostenvergoeding:
5 cognac a 8,95 = € 44,75
1 maal Yab Yum = € 525,-
krant met gat = (gelukkig die van gisteren, goedkoper): € 1,10
toiletjuffrouw = € 0,50
tipgever (zonder provisie mijnerzijds): € 150
Totaal (incl. fooi): € 892,50

Het materiaal liegt er niet om, u zult tevreden zijn.
Hoeveel afdrukken wenst u?

Vriendelijke groeten,
Joop van Tellingen

---------------------------------------------------------------------------------
Reactie van de heer Wester, via zijn pseudoniem:

Beste Joop,

Hulde voor de geleverde foto's.
Ze zijn dermate goed gespot, dat ik ook verder met u in zee zou willen gaan, dat wil zeggen tot kniehoogte, verder ga ik voorlopig niet.
Wat betreft de onkostenvergoeding, een schijntje, in relatie met het behaalde resultaat. Wel kom het me voor dat de verstrekte fooi aanzienlijk hoger is, dan de fooi die u normaal, in mijn bijzijn, placht te bezigen.
Ik zie verder fotowerk van u graag tegemoet. Over de daarbij behorende onkostenvergoeding zullen wij het wel eens worden.

Gegroet,

Victor Vrouwbetrapt

Knapt je dag van op!

Heel leuk! Dank! Ine

Donkey?

Het briljante plan uit de uitzending van P&W bracht me op een idee. Een gewéldig idee maar dat zijn jullie uiteraard gewend van me.

Ik hoorde van een kennis dat boeren hier hele CV's (blijkbaar een soort BV?) openen om een stukje van hun land te verkopen/reserveren en daarop één of meerdere windmolens te plaatsen. Het levert ze goud geld op maar..... er moet eerst flink geinvesteerd worden want ondanks de subsidie kost zo'n windturbine not ruim een miljoen en dan is er toch al een slordige 6 ton aan subsidie vanaf...

Er zijn ook projecten waarbij je alleen je land reserveert om die molens op te plaatsen en voor de rest Nuon alle fratsen laat uitvoeren en zelf alleen met een stuk winst aan de haal gaat (dan wel energie opbrengst) en wat nóg gekker is: je schijnt de gekste premies te kunnen eisen als gemeente; moet je zo hard mogelijk blaten dat je uiteraard wél aan het milieu wilt meewerken maar dat je bevolking niet wil wennen aan het uitzicht op die maffe dingen en jawel, dan krijg je van alles voor elkaar! Tis toch wat, dáárom gaan ónze energieprijzen zo omhoog.

Jajajajaja, dat weten we nu allemaal wel, hoor ik jullie steunen, maar KOM OP MET DAT PLAN! Nou kijk, pa lijkt altijd al met die tik van de molen te hebben rondgelopen (misschien iets uit zijn jeugd? aangeboren?) en hij is om die en om meerdere :-) redenen vast zijn leven lang jaloers geweest op zijn nog veel beroemdere neef Donkey waar hele boekwerken aan besteed zijn.
Wat? Jullie kennen neef Donkey niet? Kijk dan maar eens in Wikipedia onder Don Quichot maar voor de zekerheid heb ik ook een foto van neef Donkey toegevoegd.

Nou schijnt iedereen hier maar virtuele pets te hebben, zelfs mam schijnt haar eigen batwoman te hebben die erg actief begint te doen als je er op klikt, maar wie zou nou geen rijke Donkey als pet (huisdier) willen hebben? Die kans willen we mam graag bieden: haar eigen Don met windmolens, dan wel in moderne versie: haar eigen GW met windturbines?

Ik vermoed dat de nalatenschap van opa Gielkens nét even beter benut kan worden dan via de huidige koeienvlaaienopbrengst door schoorvoetend (vooral bezwaar van omliggende boeren veinzen) een windturbineplan te initieren. Uiteraard haal je via alle overredingskracht (kratje bier) de bevolking over het milieu te steunen, krijg je alle mogelijke subsidie én nog een leuke kado voor de gemeente, koeienflatten opzijn en molentjes er op en.... je bent dé held van de gemeente, LP heeft een pet met aanzien én geld (niet onbelangrijk :-)) en je haalt zeker de Limburgse Wiki omdat je alle nageslacht van de wijde omgeving nog eeuwen van stroom hebt voorzien en hele mooi groene stroom ook nog!

Kortom: weg met die flatten, hier met die turbines! Dat pa er nog niet eerder zelf op kwam, zeg! O ja, voor die tijd nog even voor een schijntje die omliggende boeren van hun "waardeloze" stukje land verlossen en dan maar meteen een vol molenpark met nog veel meer aanzien en.... jawel.... nog véél meer winst :-)

Zo, de uitvoering laat ik graag aan jullie over; jullie wonen nou eenmaal wat dichterbij om alvast de kuiltjes te gaan graven! En o ja, val er niet..... inderdaad.

Ine

6 april Zaanse Jordaan voor 6 verjaardagen!

Oftewel: Zondag 6 april

11.00 - 12.00 brunch te Hemsterhuisstraat 74; 1065 KC Amsterdam (020-6699799)
12.00 vertrek richting Zaanse Schans. http://www.zaanseschans.nl/
alwaar we een uurtje of twee rondlopen en winkeltjes bekijken dan wel een molenmuseum bezoeken. Gezien de reistijd terug naar Amsterdam is het weer 15 uur voor je het weet; hoog tijd om eindelijk eens de Jordaan onveilig te maken :-)

We parkeren de auto's bij John thuis en pakken fiets of tram om richting Jordaan te gaan. Uiteraard lopen we daar gezellig een rondje om vele leuke cafeetjes alleen van buiten te bewonderen :-) OK OK OK, we gaan er ééntje binnen om een drankje te nemen.

Restaurant zoeken in Amsterdam betekent ruim vooraf boeken en dan nog moet je selectief zijn want liefst proppen ze je zo op elkaar dat je vanzelf met je nog onbekende buurman van tafel 21B intiem moet worden. Even plassen wordt nauwkeurige timing want je moet tussen ober 1 en 3 door piepen en eigenlijk kun je er alleen maar uitkomen als buurvrouw van 24A al onderweg is... Affijn, het verruimt de teamgeest want zonder overleg haal je de wc nooit :-)

Ik ga dus zelden uit eten in Amsterdam maar heb wel goede ervaringen met bv dit restaurant: http://www.humphreys.nl/wm.cgi?keywords=;id=12# (helaas pakt hij de link niet gewoon hoewel het in html wel zo geregistreerd lijkt)
waar wel genoeg ruime en lange tafels zijn, en uiteraard met restaurantjes buiten het Amsterdamse centrum.

Nee mam, we gaan niet wokken hoor, dat heb je al te vaak moeten doen!

Gezien tijdig boeken bij een restaurant en tijdig boeken van eventueel hotel (zo ja, geef aan met hoeveel personen en welke nacht(en) graag snel jullie reactie als jullie van de partij willen zijn!
We rekenen al op de burgemeester van Antwerpen met zijn lieftallige co-burgemeester en op LP met GW (lieve Paula met Genietende Wiel). Uiteraard zijn John en Ine ook van de partij.
Kortom: graag spoedig reageren via gis@hesasd.nl

Groetjes namens de organisatie!
En wie er allemaal jarig zijn? Wie niet eigenlijk?
Oop op 10 maart, ome Jos op 19 maart, Lieske op 7 april, tante Lies op 14 april, Jos op 15 april en Ellen op 16 april en jawel, dat vieren we allemaal erg locaal :) nl hier! Gezien een Tsjechen invasie in maart (er komen dit keer 8 (!) Tsjechen van 9 tot 17 maart of nog wat langer voor het White House Junior toernooi) komt er in die tijd niets van sociale contacten en dan is het weer heel snel 6 april dus inderdaad: komt allen en viert mee :) :) :)

Ine

ooms pet

adopt your own virtual pet!

Van oop

adopt your own virtual pet!

Drei Stricke, bitte

Voor degenen die ons hebben proberen te bereiken, zal het de afgelopen dagen weer een moeilijke tijd zijn geweest. Vrijdag de laatste cursus + cultureel café; zaterdag op de Sittardse markt, voor zaken uiteraard (toevallig ook carnavalszaterdag) en zondag optochtje kijken.
We bleken niet de enigen die het lang zonder Tom Tom hebben moeten stellen, want er was een groep Wilde Afrikanen, die kennelijk ook op de hoogte waren gesteld van dit nieuwe fenomeen. Maar zij haden er nog weinig aan, want hun stamhoofd had het kennelijk verkeerd begrepen en liet hun nu in plaats van de Tom Tom met de Tam Tam door Geleen lopen. Een rumoerige, kleurrijke groep, knekels op het hoofd en de Tam Tam in volle actie.

En vandaag dan op weg naar Geilenkirchen. Ze had willekeurig een nummer uit map 1 van de reizigersadviezen gekozen, die Lieske enkele weken geleden in mappen heeft geordend, zodat ze je iedere dag verleiden om ze te raadplegen. Gemert was wat ver, vond ze, en toen moest ze zolang doorkiezen tot ze iets anders met een G had gevonden. Regels die ik er dan willekeurig bij maak. Geleen en Gangelt vielen af, te dicht bij, en zo werd Geilenkirchen dan 'in Ordnung' bevonden.
Een redelijk grote plaats, waar het vandaag nog een mengsel van gesloten winkels en carnaval was. Sommige kroegen akelig leeg en andere op volle oorlogssterkte, inclusief ook Tam Tam. Nee, dan namen we toch liever ons carnavsalsafzakkertje op weg terug. Maar wacht even, de warme bakker was open en even meende ze zich erover te moeten beklagen dat ze deze carnaval nog geen nonnevot had gehad. Voor de jongeren, dat is een gebak dat we hier zo noemen en waarvan je de betekenis later, als je groot bent, zal worden uitgelegd.
"O.K., dan zul je ze nu hebben ook." Naar binnen dus en toen we aan de beurt waren schoof ik madam naar voren. "Bestel jij maar, ik zou ook niet weten hoe ze die dingen hier noemen."
Ze deed een stap voorwaarts en zonder blikken of blozen of ook maar met welk vingertje dan ook te wijzen, zei ze achteloos: "Drei Stricke, bitte."

Ik stond er versteend en verstomd bij en probeerde nog enige indruk te maken door de bakkersvrouw te vragen of ze wel wist "wie wir die in Holland nennen." Nee, dat wist ze niet, maar 'es war so ein komisches Wort', dat wist ze wel nog. Waarna ik ook nog moest uitleggen wat nonnevot dan betekende, maar met 'der Hintern einer Nonne' kom je een heel eind.
'Und ob wie hier wohnen?', wilde ze nog weten. Nee dus. "Aber Ihre Frau ist doch eine richtige Deutsche?" "Wieso meine Frau?", vroeg ik nog.
Helemaal fout, want toen vroeg ze meteen wat ik dan wilde hebben.
"Wir gehören aber zusammen", maakte ik me ervan af.
"Schon seit Monaten", zei mijn 'Zusammengehörige' en pas buiten meende ze dat ze misschien beter 'schon seit Jahren' had kunnen zeggen.

Op weg naar huis vond ze trouwens ook nog dat Bram in het vervolg mee moest.
"Waarom dat nu weer? We rijden toch linea recta, zoals altijd, naar Geleen?"
"Nou, dan word je tenminste iedere keer opgeschtikt als je boven de toegestane snelheid rijdt."



Nu weet ik ook 'für wen der dritte Strick war'. We zullen vanaf nu dus wel meestal met zijn drieën uit zijn. O.K., ik pas me aan: "Herr Ober, drei Trappist, bitte."

verzorg hem goed!

adopt your own virtual pet!

Avonturen met Bram

"Waar zullen we vandaag koffie drinken?"
"Nou ja, zeg jij 't maar."
Zoals meestal, dus gingen we vandaag in Heinsberg koffie drinken.
"Dan nemen we Bram mee."
"Wie is Bram nu weer?"
"Die Tom-Tom, kan hij worden opgeladen en kunnen we vanavond Antwerpen intikken, hoeven we niet meer verdacht in de auto te gaan zitten."
O.K., Bram mee en rijden maar. Vlak over de Duitse grens klonk het opeens loud en clear: "Indien mogelijk omkeren."
"Hij wil kennelijk niet dat we Duitsland binnenrijden?"
Bram bleef nadien zaniken, dus hebben we hem uitgezet, zijn verdiende straf.
Hij stond kennelijk nog op ons huisadres ingeschakeld.

Terug Bram weer geactiveerd om te controleren of hij ons thuis zou kunnen brengen.
"Hoe doe je dat?"
"Nou gewoon op favorieten drukken en dan Bilderdijklaan aanklikken.
Daar gingen we dan. Ik hoefde niet meer vlak voor de wegzijzers af te remmen om de richtingen goed te kunnen lezen. Hoera, in plaats van op het zicht konden we vanaf nu op het gehoor rijden.
Bram deed zijn best en wist kennelijk een betere weg, want waar hij pertinent rechtsaf zei, meende ik iets van Sittard rechtdoor te hebben gelezen.
Sterker, voor we het wisten waren we Duitsland uit. Natuurlijk, wie rijdt er ook altijd over Sittard? Bram wist natuurlijk een kortere weg, of hoe dan ook een snellere weg, want daar was hij op ingesteld.
We reden inderdaad op een kaarsrechte laan met mooie bomen, en niet meer door kleine Duitse boerendurpkes.
Na enige tijd kwam er een grote weg en Bram stuurde ons rechtsaf, waar nu toch weer duidelijk Sitard linksaf stond. We waren vanuit Duitsland in Echt aanbeland en reden nu richting Roermond. Toen we even later een bord 'Sittard 26 km' zagen, terwijl Geleen -Heinsberg over Sittard ongeveer 25m km is, sloeg de twijfel toe.
Wat had Bram met ons voor?
Gestopt en gekeken.
"Wat heb je met Bram gedaan?"
"Kennelijk met een te dikke vinger niet Geleen, maar John in Amsterdam aangeklikt." Inderdaad hadden we dan nog 109 km voor de boeg en zouden daar rond 19.00 uur aankomen.
Bram uit, omgekeerd, en een half uurtje later weer gewoon thuis, waar we Bram nu voor Antwerpen gingen voorbereiden.

Een dagje later.
"Waar gaan we vandaag koffie drinken?"
"Zeg jij het maar."
"Nee, na al die jaren moet jij het ook eens zeggen."
"O.K., gaan we Bram uitproberen."
"Bram uitproberen? We weten toch hoe Bram werkt?"
"Nou gewoon, we tikken Hugo in en kijken of Bram ons richtng Antwerpem loodst."
Dus reden we even later richting Hugo.
Bram wist alles precies en nabij Maasmechelen hadden we het wel gezien."
"Zet Bram maar uit, dit lijkt een geschikte plaats voor koffie."

Inderdaad is er niets mis met Maasmechelen of nog beter, even verder, Eysden.
Op weg daarheen werden we vriendelijk gemaand te stoppen.
"Meneer, U heeft Uw gordel niet om. Hebt U een ontheffing?"
"Geen ontheffing."
"Tja, dat gaat U dan 50 euro kosten."
"Kan ik beter in België geen boodschappen meer komen doen, denk ik."
"Mag ik Uw rijbewijs zien?"
"Geen rijbewijs."
"Meneer, kunt U zich dan op enigerlei wijze legitimeren?'
"Ben bang van niet."
"Meneer U gaat toch niet zo naar het buitenland? Tja, het waren al 100 euro en dat worden er nu 150. Kunt U die betalen?"
"Moet ik dan meteen betalen?"
"U kunt ook pinnen."
"Kan ik ook niet."
"Maar U hebt toch wel geld bij U?"
"Nou, zoveel boodschappen wilde ik ook weer niet doen."
"Hebt U dan misschien 50 euro? Als U die meteen betaalt, zal ik van de rest afzien."
Inderdaad had mijn begeleidster 50 euro, die ze vlot en vriendelijk aanbood.
"Awel madam, U hebt daar nogal een dikke portemonnaie, zit daar niet meer in?"
Het bleef bij 50 euro.
"Krijg ik wel nog een bonnetje?", wilde ik weten.
Hij liep terug en kwam met een bonnenboekje.
"Meneer, U dacht toch niet dat ik mijn werk niet nauwgezet zou doen?"

"Ën nu doe je meteen die gordel om."
Het was niet de agent, die was al een andere kant uit gereden, het was mijn begeleidster met de dikke portemonnaie.
"Ën nu meteen. Je bent gewoon asociaal."
"Asociaal?"
"Ja, door te denken dat jij niet hoeft te doen wat iedereen anders wel moet."
"O, bedoel je het zo."
"En dat heeft je mooi 50 euro gekost. Sterker, het heeft mij 50 euro gekost. Dat wordt een dure koffie vandaag. En het had je eigenlijk 150 euro moeten kosten."
"Hoezo 50 eure gekost? Je kunt ook zeggen dat ik 100 euro heb verdiend."

"U een koffie madam." En U meneer?"
"Nee, geen koffie, die is vandaag te duur. Geef mij nu maar een lekkere trappist met een beetje grenadine."
Naast het stamineeke lag een exquis bloemenwinkeltje.
Met 2 prachtige bossen asters en een begoniat'tje, in totaal 8 euro, kocht ik het af.
"Wil je nog een koffie?"
"Niks koffie, geef mij ook maar zo'n trappist."

Morgen weer Duitsland in. Daar is uiteindelijk alles goedkoper.

Judo

Een kind kan de was doen.

"Zouden jullie ons architectenbureau in Eindhoven wel vinden?", vroeg Maud van Banning. Nee, nee ze had best een hoge pet van ons op, maar ze waren nogal achteraf gehuisvest en veel bezoekers hadden moeite er te komen.
"Wij niet", opperde ik. "Ik heb sinds kort een Tom Tom, dus mail het adres maar en de rest is het bekende fluitje van een cent."
"Ben je nu ook voor de bijl?", wilde iemand uit het gezelschap weten, maar een veelzeggende blik was zijn deel. Met de toevoeging dat je zonder zo'n apparaat gewoon niet mee kon. Dat bleek nu weer eens.

Het begon vanavond als volgt: "Weet jij mijn, of zo je wil, onze Tom Tom?" Ik moet morgenochtend naar Eindhoven en wil vanavond vast het adres intikken.
Ze keek enigsins meewarig: "Volgens mij ligt die nog altijd op de plek waar je hem toen hebt neergelegd. Gewoon op de tafel in de gang."
Op zo'n moment wil je dat het ding overal anders ligt, maar nee, gewoon dus op het tafeltje in de gang. Zelfs het potig spul had het daar al die tijd laten liggen.
"O.K., ik red me wel."
Hoewel? Het ding werkte niet zo maar. In Amsterdam nog wel, maar inmiddels zou de spanning er wel af zijn?
"Zat er ook niet een ander kabeltje bij, voor de PC?", vroeg zij, in de hoop weer een punt te scoren.
Zeker, en dat paste, en jawel, het ding ging aan en vroeg wat ik wilde: Foto's downloaden, een videopresentatoe starten en vele andere dingen, die niets met een Tom Tom te maken hebben en waar ik nu ook geenszins op zat te wachten.
Daar zaten we dan, knietje tegen knietje voor de PC met Tom die ons niet ter wille wilde zijn. Aandoenlijk om te zien. En te beleven.
"Ik denk dat ik Ine bel", opperde ik, "die weet vast wat nu te doen."
"Geen sprake van. Die zal zeggen: zie je wel, die oudjes hebben daar helemaal niets aan. Bel dan liever Jos."
"Nee, die zit vanavond bij Roda en zal het daar zwaar genoeg hebben."
"Nou, dan Ellen. Die zal het ook wel niet weten, maar die toont wel altijd belangstelling voor je problemen."
"Ja, maar aan belangstelling heb ik nu even niets."
"Weet jij dan iets beters?"
O.K. je moet ergens beginnen en inderdaad toonde Ellen veel belangstelling en verwees ons door naar Jos.
"Nee, zei die, wat je pc allemaal vraagt, weet ik ook niet. Interessant eigenlijk, dat wel, maar je moet hem gewoon in de auto gaan gebruiken. En ja, wel even op contact zetten."
'S avonds in weer en wind in de garage gaan zitten? Hoeft niet, als je ook een auto voor de deur hebt staan. Dus kropen we daar gezellig rond het asbakje met de aansteker en wachtten op de dingen die komen gingen. Dat het leven voor ons nog zo veel verrassends in petto had, je zou het iedereen gunnen.
En ja, na een tijdje meldde Bram zich en zei dat we over 50 meter onze aankomst zouden bereiken. Dat was niet direct waar we op zaten te wachten, dus werd Bram de mond gesnoerd.
"Je moet nu het adres zien in te tikken", zei zij zeer terecht.
Ja, menutje zoeken, adresje zoeken en intikken maar.
"Wacht even, het adres heb ik hier niet, dat zit nog in mijn e-mail."
Nee, halen hoeft nu niet, vond ik. Ik weet genoeg.
Er werd van buiten op het raam getikt en een alleszins verbaasde Herman krijste: "Ik dacht even dat er weer werd ingebroken, maar ik zie nu dat jullie op herhaling zijn."
"Nee,nee, of ja, zo je wil. Bedankt voor je oplettendheid. Had nu even niet gehoeven, maar toch bedankt. Nee,nee we gaan naar binnen. Nogmaals bedankt."

"Maar hoe gaat dat morgen nu?", vroeg ze enigszins ongerust.
"Gewoon. Ik geef Piet Smeets de Tom Tom en het adres en zeg aanmoedigend: Hier Piet, voor we Eindhoven binnen rijden, zul je er wel uit zijn."
Want met want zo'n Tom Tom jongens, een kind kan de was doen.

Binnenkort...

Binnenkort op de gielkens blogspot site.,.. een eigen Huisdier! Niet zo lastig als hier in het filmpje, maar 1tje met alleen maar goede kanten!

Wat voor dier het wordt, jullie kunnen je idee inbrengen!

Tom Tom en de Wijzen uit het Oosten.

Tja, heb je een wens, wordt die meteen vervuld. Hoezo zou je niet meer in de Kerstman geloven? Welnu, wij althans hebben een geweldig voorbeeld, dat iedereen zal aanspreken. Zo vroegen we op deze site voor een Tom Tom om in Amsterdam Kerst te kunnen vieren. Let wel, voor het eerst in 75 jaar, vroeg we erom. En ja, bij aankomst lag-t-ie d'r. We horen er weer helemaal bij. Want gisteren kregen we een uitnodiging van de 'burgemeester' van Antwerpen. Meesmuilend voegde hij eraan toe of hij de route weer moest sturen of ons maar beter bij de afrit Centrun zou opwachten. "Ha,ha, Hugo", zal ik antwoorden, "we zijn in Nederland niet achterlijk, we gaan met onze tijd mee en beschikken, anders dan jullie, over een Tom Tom van heel Europa. Nog even kijken of België daaronder valt."
Inmiddels zijn op Bilderdijklaan 7 dank zij een goede medewerkster de mappen met 'uitjes' geordend in: Steden, Musea, Recreatie, Boottochten en Fiets- & Wandeltochten. Als speciale service voor onze gasten, waarvan enkelen dit nieuwe jaar al meteen gebruik maakten. Het werd een wandeltocht mét hond door het Zuidlimburgse heuvelland. Bij nader inzien eigenlijk een ware survival. De groep werd in Vijlen gedropt met de opdracht richting westen te lopen, ondergaande zon dus, en zich in Wittem te melden bij een restaurant 100 m ten oosten van het klooster van de Redemptoristen, gewijd aan Gerardus Majella. Kon niet missen, zeker niet toen iemand van de groep opmerkte dat zij, op nota bene 6 januari, daar dan als Wijzen uit het Oosten zouden aankomen. Overigens zonder Tom Tom, kom op zeg, het was survivalen. Ook toen al. En een hond in plaats van kamelen.
Wat deed de oudere generatie? Die nam een toeristische route door pittoreske grensplaatsjes om tegen de verwachte aankomsttijd de groep in Wittem te kunnen verwelkomen. Dát aankomen lukte wonderwel, maar ook na een tweede consumptie was er van de gedropten nog geen spoor. Toen men vroeg om even te mogen bellen om eventueel verdwaalde kinderen met hond te traceren, werd dat vlot gehonoreerd, hoewel een naburig echtpaar het nogal onverantwoord vond, zo leek het. Want het was inmiddels al donker geworden dus hoe kon je dat als ouders verantwoorden? Toen het contact met de verloren groep tot stand kwam en die aangaf in Partij te zitten, kwam het naburige echtpaar dan ook meteen in actie met aanwijzigen, adviezen, etc etc. "Zeg ze vooral dat ze niet verder dan 200 meter van ons vandaan zitten." Nou, dat bleken dan nog wel enkele meters verder te zijn geweest, want pas na een tweede oproep kwamen ze in zicht. Sterker, stonden ze buiten te bellen met iemand daarbinnen. Nou nee, algemene goedkeuring kregen we niet toen bleek dat de leeftijden van de drie zo tussen de 15 en 20 lagen. En ja, dat er een eenvoudig doch voedzaam maal werd aangeboden, kon het niet meer goed maken. Althans voor het naburige echtpaar, dat schielijk opstapte zodat we nu het rijk voor ons alleen hadden. Ja,ja, opvoeden is kennelijk niet ieders werk.
Bij deze, nogmaals onze waardering voor de moderne drie koningen. Dat vond zelfs de uitbater, want die had er drie gezonde klanten bij. Maar Gerardus waardeerde het kennelijk weer minder. Want toen we bij hem de uitzonderlijk uitgevoerde kerststal wilden gaan bewonderen, had hij er zo maar een avonddienst gepland. Het bezoek aan de stal houden de survivalers dus nog te goed. Want de directie geeft garantie op alle aanbevolen tochtjes. Zeker als de Wijzen uit het Oosten niet meer bij het wachtend kerstkind kunnen komen. De 'mirre, wierook ende goud' staat hier dus nog altijd op een betere gelegenheid te wachten.

Drumsolo

ik weet nou hoe het moet, dit wou ik al eerder doen maar dan bij het liedje van happy newyear

Regenwormen!

dit was de uitslag van ons eerste potje Regenwormen! Dat is een spel waarbij je moet dobbelen en de juiste getallen moet kiezen om wormen te kunen pakken.
Ondanks dat er sommige mensen niet veel punten hebben gehaald was het erg gezellig!

en dan de prijsvraag:
a. wie speelden ermee?
b. wie is welke kant?

en verder wens ik jullie nog een prettig jaar en dat het een spelletjesjaar wordt, met variatie daartussen door wandelen of fietsen!

Tongiaki!

dit was de uitslag van ons eerste potje Tongiaki! Dat is een spel waarbij je op onbewoonde eilanden moet komen en het gaat er uiteindelijk om wie er op zo veel mogelijk eilanden staat.
Ondanks dat er sommige mensen niet veel punten hebben gehaald was het erg gezellig!

en dan de prijsvraag:
a. wie speelden ermee?
b. wie is welke kleur?

en verder wens ik jullie nog een prettig jaar en dat het een spelletjesjaar wordt, met variatie daartussen door wandelen of fietsen!

de top 12 krantenberichten dan maar =)

Hoewel het de bedoeling was dat dit een top 1 zou worden, is het toch een top 12 geworden van alle krantenberichten van het afgelopen jaar aangezien er 3 dikke mappen vol waren. Je ziet het, er is genoeg te lezen. Op naar de krantenbibliotheek van oop dus! =D

1. map 3, VI diversen: 'wat is het nut van muggen en teken?'
Natuurlijk het beste stukje, omdat we ons tijdens een wandeling in Amsterdam (jaja, dan ga je je dingen afvragen =P) afvroegen wat muggen en teken nou voor nut hadden voor ons. Geen nut dus. Maar als je het anders bekijkt, hebben muggen in 2 opzichten heel veel nut voor de natuur! 1 daarvan is eigenlijk wel logisch, voor de 2e moet je wat verder gaan. Het blijkt dat als er geen muggen en teken waren, de natuur heel wat zwakker zou zijn. Benieuwd?


2. map 1, III gedrag: 'chimpansees gebruiken speren om te jagen' en 'orang-oetans spelen ook een soort "hints"'.
Dit vond ik interessante stukjes, omdat ik het niet verwachtte. Ik wist wel dat apen veel inzicht hadden en slim waren, maar dat ze nog veel meer overeenkomsten met de mens hadden vind ik bijzonder. Misschien krijgen we over een paar miljoen jaar een tweede (slimmere?) mensoort?
Het is dus echt waar, ze hebben chimpansees ontdekt die stokken afbraken, alle zijtakkingen eraf haalden en de punt scherp beten om dieren neer te steken. Zijn wij ook niet zo begonnen? En de orang-oetans kunnen gebaren met de mensen om te laten weten wat ze willen, deden wij dat ook niet héél lang geleden?

3. map 3, VI diversen: 'word je minder nat in de regena als je hard fietst?'
Dit stukje vond ik gewoon leuk om te lezen, omdat ik bijna elke ochtend door de regen moet. Het blijkt dat je 2 delen hebt waar je nat wordt op de fiets: je hoofd&schouders(de bovenkant) en de rest van je lichaam. Dat laatste wordt niet natter door sneller fietsen, omdat die dezelfde afstand af moet leggen en dus dezelfde hoeveelheid water op zich krijgt. Maar instinctief ga je toch sneller rijden als het regent? Zou het dan wel wat uitmaken voor de bovenkant van je lichaam? Lees het snel!

4. map 3, V opinie : 'zeg nee tegen nee'
Een kort maar krachtig stukje met maar een paar regels als advertentie van Shell. Heel leuk gedaan, eigenlijk mooi om aan je muur te hangen!

ZEG NEE TEGEN NEE

Wordt het geen tijd dat we afrekenen met negativisme?
Inderdaad!
Kijk eens om je heen. De wereld zit vol dingen die
volgens de nee-zeggers nooit hadden kunnen gebeuren.
"Onmogelijk"
"Onpraktisch"
"Nee"
En toch "ja."
Ja, er zijn nieuwe continenten ontdekt.
Ja, de mens heeft golf gespeeld op de maan
Ja, stro wordt omgezet in biobrandstof voor auto's.
Ja, ja, ja.
Wat is er nodig om van een nee een ja te maken?
Nieuwsgierigheid. Een open blik. De bereidheid om
risico's te nemen. Om, als het probleem nauwelijks
oplosbaar lijkt, als de uitdaging het grootst is
en iedereen het hoofd schudt, toch te zeggen:
"ja, kom maar op ! "

Hij is alleen in het Engels als plaatje te vinden en de tekst staat nergens op internet, laat staan in het Nederlands. Als je hem dus wilt zien als Nederlandse versie, kom dan snel kijken! ;)

5. map 1, III gedrag : 'waarom lacht de één zonder geluid en de ander heel hard?'
In de inleiding van dit stuk beschrijven ze de soorten lachen: de vriendelijke glimlach, de schaterlach, de gemene lach, de slappe lach enzovoorts. Het blijkt dat je lach wordt bepaald door 2 dingen: de locatie ( in welke mate je je daar thuisvoelt)en je persoonlijkheid. Ik vond het leuk dat je aan iemands lach zou moeten kunnen zien hoe iemand zich thuis voelt of hoe zijn of haar persoonlijkheid is. Een aanrader als je je daar ook intereseert, ookal is het geen uitgebreid stuk.

6. map 1, III gedrag: 'de chipszak, de lijn en de zelfbeheersing'
Misschien een leuk steuk voor de studie van mam? De vrouw die dit vertelt is net afgestudeerd met dit onderzoek naar diëten. Het blijkt beter te zijn om een grote zak chips te kopen in plaats van kleine zakjes of om alle gezonde dingen van de kaart van Mac Donalds-kaart te schrappen. Een frisse blik op de diëten. Ook ziet ze dat het beter is om een 'schijt aan Sonja- dag ' te hebben en dat het misschien wel beter is om in je eentje te diëten in plaats van met zijn tweetjes.

7. map 3, V opinie: 'goedkoop op vakantie? ruil gewoon van huis'
Hier legt een vrouw (ik weet niet meer hoe ze heet =S) uit dat ze van huis ruilt om op vakantie te gaan. Het is alleen tegenstrijdig, omdat ze eerst zegt dat het goed is voor de natuur omdat er dan minder gebied wordt gebruikt voor bungalowparken etc( waar ik ook aan twijfel, want wordt dat dan niet gebruikt voor gewone woonwijken?), maar dan begint ze dat er dan meer mensen met het vliegtuig zullen reizen...
Het gaat om meer dan het milieu, het gaat om uitwisseling van cultuur. Je leert andere mensen kennen (door onder andere hun huis), waar je normaal nooit naartoe zou gaan. Ik zou het doodeng vinden om iemand anders in mijn huis achter te laten, maar ook daar heeft ze het over: 'Nederlanders moeten niet zo moeilijk meer doen om een vreemde in hun bed te laten liggen'.

8. map 2, cultuur en geschiedenis: 'slavenhandel; schepen voor de overtocht tussen Afrika en Amerika'.
Ik heb dit stuk uitgekozen, omdat je weer ziet hoe slecht die slaven het hadden. Dit stuk is voor de niet-zo-graag-lezers, want het zijn alleen afbeeldingen met wat beschrijvingen. Zo kan je zien hoe de slaven onmogelijk konden bewegen omdat ze overal vast waren gebonden met kettingen en hoe ze op elkaar werden gepropt. Als je dan toch wat meer wilt lezen, zijn er rond dit stuk nog andere stukjes over slavernij.

9. map 1, III gedrag: 'ook hulp voor de slanke lori'
Hier staat dat meer dan 250 dieren bedreigd worden, maar dat natuurorganisaties alleen de dieren bespreken die mensen meer aanspreken: tijgers bijvoorbeeld. Aan de ene kant vind ik dat goed, want als er dieren worden besproken die minder mensen aanspreken, geven minder mensen geld. Aan de andere kant zie je dat er meer dieren zijn die ook beschermd moeten worden, zoals de slanke lori. Dit stukje is heel klein, maar moet alleen al in de top 12 omdat er ook aandacht moet zijn voor andere dieren én: het plaatje is zo lief! De slanke lori is als jong nog niet eens zo groot als een mensenduim.. =) Gelukkig wordt er voor deze dieren nu ook geld opgehaald!

10. map 1, III gedrag: 'zo lief is hij nou ook weer niet'
Kort maar krachtig: ontdek het gevaar van een lieveheersbeestje. Het laat je weer eens zien hoe gevaarlijk onschuldige lieve diertjes kunnen zijn.

11. map 2, IV cultuur en geschiedenis: 'versierde Maya-tanden'
Dit stukje moet je zien om de foto! Je ziet een oud gebit met gewoon gekleurde steentjes erin! Ik koos dit stukje niet alleen daarom, maar ook omdat ik het heel bijzonder vonden wat ze hadden ontdekt: de versiering was in die tijd al heel goed aangebracht, zonder iets te beschadigen in de tanden of mond!

12. map 1, II evolutie : 'biologen ontdekken honderden nieuwe sorten in ijzige diepzee'
Ik vind het goed dat ze steeds verder gaan met zoeken, want ze hebben hartstikke veel nieuwe soorten dieren gevonden. Het is maar een klein stukje, maar toch wilde ik het in mijn top 12 omdat er anders geen stukje in stond van deel 1 én 2 : kosmos en de evolutie =P...

Ik heb dus maar één stukje gekozen van de eerste 2 "hoofdstukken", kom snel naar opa's krantenbibliotheek en laat me weten of ik daar goed aan heb gedaan. Staan er niet hele interessante stukken in die je móét lezen? Of is er een stukje in de top 12 dat er helemaal niet bij hoort, wat een flut stkukje is? (natuurlijk onmogelijk, omdat het in opa's mappen is geplakt en dus een kijkje waard is.. )