Top25-2006.doc
De breinbrekers: enerzijds met veel plezier puzzelen, anderzijds "speels" de hersenen lenig houden om veroudering te bestrijden!!
Josje dus
zondag, december 31, 2006
vrijdag, december 22, 2006
Producten zijn/waren onderweg
Beste Lieske,
Hartelijk dank voor deze leuke brief met een foto van ons product Roosvicee Multivit Geen Suiker Toegevoegd.
Erg leuk dat je ons complimenteert met ons product. Het is fijn om te horen dat je hier zo enthousiast over bent.
Als dank voor je leuke reactie, sturen wij je binnen enkele weken een aantal Roosvicee producten toe.
Met vriendelijke groet,
Karolien Blankestijn
Consumentenservice Roosvicee
Brief aan Roosvicee.wbk
dinsdag, december 12, 2006
Schaken
Vandaag in Sittard een prachtige tentoonstelling over schaken gezien. Allerlei schaakattributen, schilderijen, boeken e.d., maar vooral schaakspellen en borden in de meest uiteenlopende creaties en van all over the world. Uitvoeringen in porcelein, been (800 euro) en ivoor (8000 euro). Moet toch eens langs gaan met mijn chinese spel. Maar gelukkig ook leuke reissets al vanaf 12,50 euro.
Mochten er liefhebbers voor een bezoek zijn, ze loopt nog tot 20 december as.
Mochten er liefhebbers voor een bezoek zijn, ze loopt nog tot 20 december as.
Medisch Rapport.
Voor sommigen misschien moeilijk te bevatten, voor anderen logisch, hoe dan ook, na het bezoek van Ine en John is Ma er zienderogen op vooruit gegaan.
Het begon ermee dat ze ons vrijdagavond op allerlei sombere scenario's tracteerden en niet alleen dat, zaterdagochtend werd hier ten huize een rolstoel afgeleverd.
Ja, hadden we het dan allemaal weer niet eens willen onderkennen? Vrijdag had ze in Antwerpen inderdaad meer tekenen van dood en vernieling dan van leven gegeven. De diagnose kon er dus niet ver naast zijn. Een slechte nachtrust was het gevolg, de rolstoel werd die ochtend als een onontkoombaar attribuut dankbaar ontvangen en alle afspraken voor die dag afgezegd. We kenden eindelijk onze plaats.
Met merkwaardige gevolgen. Ma bleef zaterdag meer dan de halve dag overeind en stond zondag zelfs toe dat Gerard v.D. 's avonds om 23.00 uur nog even werd uitgenodigd. Die jongen had het toch al zo zwaar.
De tijd van zijn vertrek hangt af van de woordvoerder, maar het moet rond 06.00 uur in de ochtend zijn geweest. Enkele uren later zaten we bij de huisarts, die het jammer vond dat we de echo nog niet hadden. Die kwam vandaag.
Het hart is weer helemaal op orde. Als er al een ontsteking is geweest, waarschijnlijk dus wel, is daar niets meer van te zien en is de kans op herhaling klein. Bloeddruk is zelfs aan de lage kant, dus die verlagers worden gehalveerd en de verdunners kunnen eruit.
Omdat er van de parkeertijd nog een half uur over was, zijn we de Clochard ingedoken. Nee, voor bier was het nog te vroeg, "maar ik heb eigenlijk best wel honger."
John,Ine en Cardioloog: bedankt.
Het begon ermee dat ze ons vrijdagavond op allerlei sombere scenario's tracteerden en niet alleen dat, zaterdagochtend werd hier ten huize een rolstoel afgeleverd.
Ja, hadden we het dan allemaal weer niet eens willen onderkennen? Vrijdag had ze in Antwerpen inderdaad meer tekenen van dood en vernieling dan van leven gegeven. De diagnose kon er dus niet ver naast zijn. Een slechte nachtrust was het gevolg, de rolstoel werd die ochtend als een onontkoombaar attribuut dankbaar ontvangen en alle afspraken voor die dag afgezegd. We kenden eindelijk onze plaats.
Met merkwaardige gevolgen. Ma bleef zaterdag meer dan de halve dag overeind en stond zondag zelfs toe dat Gerard v.D. 's avonds om 23.00 uur nog even werd uitgenodigd. Die jongen had het toch al zo zwaar.
De tijd van zijn vertrek hangt af van de woordvoerder, maar het moet rond 06.00 uur in de ochtend zijn geweest. Enkele uren later zaten we bij de huisarts, die het jammer vond dat we de echo nog niet hadden. Die kwam vandaag.
Het hart is weer helemaal op orde. Als er al een ontsteking is geweest, waarschijnlijk dus wel, is daar niets meer van te zien en is de kans op herhaling klein. Bloeddruk is zelfs aan de lage kant, dus die verlagers worden gehalveerd en de verdunners kunnen eruit.
Omdat er van de parkeertijd nog een half uur over was, zijn we de Clochard ingedoken. Nee, voor bier was het nog te vroeg, "maar ik heb eigenlijk best wel honger."
John,Ine en Cardioloog: bedankt.
zondag, december 10, 2006
Zwaan, helaas geen reiger oop...
Hallo allemaal,
Zoals je kan zien heb ik net de aangevraagde brief op de site geplaatst voor oop, dan nu een foto die ik er zelf op wil zetten.
Ik ben zo blij met mijn camera, ik neem hem overal mee naartoe en dan komen er dus ook mooie foto's uit. Ik had hem een keer niet bij me bij het hond uitlaten, maar toen ik deze zwaan zeg ben ik gelijk naar huis gerend om mijn camera te halen. Hier het prachtige resultaat...
Dan nog maar een zwaan, wel iets minder mooi...
Zoals je kan zien heb ik net de aangevraagde brief op de site geplaatst voor oop, dan nu een foto die ik er zelf op wil zetten.
Ik ben zo blij met mijn camera, ik neem hem overal mee naartoe en dan komen er dus ook mooie foto's uit. Ik had hem een keer niet bij me bij het hond uitlaten, maar toen ik deze zwaan zeg ben ik gelijk naar huis gerend om mijn camera te halen. Hier het prachtige resultaat...
Dan nog maar een zwaan, wel iets minder mooi...
donderdag, november 30, 2006
Foto's e.d.
Het plaatsen van foto's is een schone zaak en geeft het mensdom etc., want jullie kennen je klassieken. Maar het nadeel is dat het ruimte slurpt; zo is het artikel 'Toos en Wim' al verdwenen zonder dat iedereen het heeft gezien, vrezen we. En hoewel hun bezoek zeker niet zo lang was als ons uitzonderlijke weekend in 's Gravezande was het toch ook redelijk intens.
Ma heeft sinds dinsdag een nieuwe kuur. Het gaat beter maar we zijn er nog niet.
Ma heeft sinds dinsdag een nieuwe kuur. Het gaat beter maar we zijn er nog niet.
De Oude Kerk
Misschien wel het meest typerende monument van deze prachtige stad. Of hebben jullie daar andere ideeën over? De fotografe is ook haar serie van 45 hiermee begonnen. Waar blijven de andere?
woensdag, november 29, 2006
Wie wint, mens of computer?
Op dit moment speelt wereldkampioen schaken, Vladimir Kramnik, te Bonn een wedstrijd over zes spellen tegen computer Deep Fritz. Wie gaat er winnen?
En wie krijgt er gelijk, de mensen die beweren dat de computers ons gaan overheersen of degenen, die menen dat de mens altijd wel een tikje slimmer zal blijvem?
Tot 1997 kon je nog hopen. Maar in dat jaar was het dan de eerste keer dat de mens moest buigen. Want computer Deep Blue won van Gary Kasparov, toen al twaalf jaar onbetwist wereldkampioen. Schakers waren diep geschokt. Maar wat is een match?
Het werd echter wel duidelijk dat de mens misschien wel ooit voor goed de mindere van de computer zou kunnen worden. Maar in 2002 was het nog niet zover. In een wedstrijd over acht spellen hield Kramnik het gelijk tegen Deep Fritz: 4-4. Maar computers worden steed slimmer, althans beter.
En nu, 2006? Zou het inmiddels dan toch voorgoed voorbij zijn met de supprematie van de mens? Althans op schaakgebied?
En wie krijgt er gelijk, de mensen die beweren dat de computers ons gaan overheersen of degenen, die menen dat de mens altijd wel een tikje slimmer zal blijvem?
Tot 1997 kon je nog hopen. Maar in dat jaar was het dan de eerste keer dat de mens moest buigen. Want computer Deep Blue won van Gary Kasparov, toen al twaalf jaar onbetwist wereldkampioen. Schakers waren diep geschokt. Maar wat is een match?
Het werd echter wel duidelijk dat de mens misschien wel ooit voor goed de mindere van de computer zou kunnen worden. Maar in 2002 was het nog niet zover. In een wedstrijd over acht spellen hield Kramnik het gelijk tegen Deep Fritz: 4-4. Maar computers worden steed slimmer, althans beter.
En nu, 2006? Zou het inmiddels dan toch voorgoed voorbij zijn met de supprematie van de mens? Althans op schaakgebied?
zondag, november 26, 2006
en als laatste: kathedraal dom
Een kathedraal is de kerk waar een bisschop zetelt. De benaming valt te herleiden tot ecclesia cathedralis, 'kerk van de zetel'. Die "zetel" is letterlijk de zetel van de bisschop, die in het priesterkoor van de kerk staat opgesteld. Deze zetel heet in het Latijn cathedra. De bisschopskerk is de belangrijkste kerk van het bisdom. Wanneer een kerk als kathedraal is gebouwd, uit dit zich vaak in de grootse bouw en versieringen.
Dom: De eigen kerk van een bisschop (uit het Latijn: domus = huis); de kerk van een bisschop in Nederland wordt meestal kathedraal genoemd.
Een koepel of dom is een element uit de architectuur bestaande uit een halve bol of een halve ellipsoïde. De koepel is meestal geplaatst op het dak van een gebouw. Soms vormt de koepel het gehele gebouw.
De Dom van Utrecht werd vanaf 1254 gebouwd als de kathedraal van het bisdom Utrecht, maar volgens mij heeft deze geen koepel ?!
Dom: De eigen kerk van een bisschop (uit het Latijn: domus = huis); de kerk van een bisschop in Nederland wordt meestal kathedraal genoemd.
Een koepel of dom is een element uit de architectuur bestaande uit een halve bol of een halve ellipsoïde. De koepel is meestal geplaatst op het dak van een gebouw. Soms vormt de koepel het gehele gebouw.
De Dom van Utrecht werd vanaf 1254 gebouwd als de kathedraal van het bisdom Utrecht, maar volgens mij heeft deze geen koepel ?!
zaterdag, november 25, 2006
Geweren
Nee, wanneer de eerste geweren werden gebruikt konden John en Pa op hun educatieve tocht naar 's Gravenzande en Monster niet vertellen. Hub leed er niet echt onder en is inmiddels deze pijnlijke vraag waarschijnlijk alweer vergeten.
Voor alle zekerheid toch maar het volgende.
De eerste geweren dateren uit de 14e eeuw en werden bussen genoemd, denk aan de haakbussen. Die hadden een haak aan de onderzijde die diende om, als de bus op een vestingmuur was gelegd, de terugstoot op te vangen. In de loop der tijden zijn de geweren op verschillende manieren verbeterd (grotere vuurkracht én lichter gewicht).
In de 16e eeuw kwam het musketgeweer met grotere vuurkracht, denk aan de musketiers.
Zo'n musket woog nog 8,5-9,5 kg!
In modernere tijden komen dan de Garand, Lee Enfield (zelf nog gebruikt in dienst) en de karabijn, een repeteregeweer (ook nog gebruikt). Bij een repeteergeweer hoef je na ieder schot niet opnieuw te laden. Het basiswapen van de Sovjettroepen was toen het Simonov-geweer, een semi-automatische karabijn, met permanent terugvouwbare bajonet, die nog maar 3,8 kg weegt.
In modernere geweren wordt meer en meer lichtmetaal en kunststof gebruikt waardoor het gewicht al is terug gebracht tot 3,5kg.
Misschien kan Hub zelf de laatste stand opzoeken om uit te vinden wat onze jongens in Uruzgan te sjouwen hebben. En misschien, gok ik, hebben die als basiswapens Uzi's en lichte mitrailleurs. Want ook hier staan de ontwikkkelingen niet stil, al wil een grote partij als de S.P. daar helemaal niet aan meedoen.
Voor alle zekerheid toch maar het volgende.
De eerste geweren dateren uit de 14e eeuw en werden bussen genoemd, denk aan de haakbussen. Die hadden een haak aan de onderzijde die diende om, als de bus op een vestingmuur was gelegd, de terugstoot op te vangen. In de loop der tijden zijn de geweren op verschillende manieren verbeterd (grotere vuurkracht én lichter gewicht).
In de 16e eeuw kwam het musketgeweer met grotere vuurkracht, denk aan de musketiers.
Zo'n musket woog nog 8,5-9,5 kg!
In modernere tijden komen dan de Garand, Lee Enfield (zelf nog gebruikt in dienst) en de karabijn, een repeteregeweer (ook nog gebruikt). Bij een repeteergeweer hoef je na ieder schot niet opnieuw te laden. Het basiswapen van de Sovjettroepen was toen het Simonov-geweer, een semi-automatische karabijn, met permanent terugvouwbare bajonet, die nog maar 3,8 kg weegt.
In modernere geweren wordt meer en meer lichtmetaal en kunststof gebruikt waardoor het gewicht al is terug gebracht tot 3,5kg.
Misschien kan Hub zelf de laatste stand opzoeken om uit te vinden wat onze jongens in Uruzgan te sjouwen hebben. En misschien, gok ik, hebben die als basiswapens Uzi's en lichte mitrailleurs. Want ook hier staan de ontwikkkelingen niet stil, al wil een grote partij als de S.P. daar helemaal niet aan meedoen.
De 80-jarige Oorlog
Een vraag die nog onbeantwoord is: wanneer begon de 80-jarige Oorlog? Met als kritische ondertoon van vraagsteller John dat hij 1568 in elk geval niet het juiste jaartal vindt.
Algemeen wordt in de Nederlandse Geschiedenisboeken het begin van de 80-jarige Oorlog gemarkeerd met de eerste inval van Willem van Oranje in de Zuidelijke Nederlanden, en wel met de slag bij Heiligerlee op 23 mei 1568 waar Adolf, Willems broer, sneuvelde. Met als kanttekening dat in de "Algemene Geschiedenis der Nederlanden" (15 delen) wordt vermeld dat Adolf in die slag op 3 mei sneuvelde. Het betreft hier slechts de werken uit onze bibliotheek in de serre, en aangezien er ten huize nog meerdere bronnen zijn (Afdeling Geschiedenis, tweede etage), kan nader onderzoek volgen. Indien gewenst natuurlijk.
Merkwaardig is overigens dat we in de cursus geschiedenis van Limburg leerden dat de eerste inval niet in Heiligerlee, maar in Daelhem heeft plaats gevonden en wel op 25 april 1568, dus 4 weken eerder!
Geschiedvervalsing? Niet direct. Het betekent slechts dat de geschiedenis van Nederland zoals algemeen gedoceerd, eigenlijk de geschiedenis van Holland is. Dat blijkt ook uit de onlangs opgestelde Canon.
Want Daelhem behoorde in 1568 wel tot de Zuidelijke Nederlanden, als onderdeel van het toenmalig Hertogdom Limburg, maar is bij de afscheiding van België net uit de Nederlandse boot gevallen en hoort dus met al onze historische trots kennelijk niet meer tot ons culturele erfgoed.
Een interessante noot is verder dat die Oorlog, die dus op 25 april begon(!), in elk geval is bespoedigd doordat de toenmalige koning van Spanje, Philips de Tweede, hier geen algemeen pardon voor andersdenkenden en oproerkraaaiers (denk aan de Beeldenstorm in 1566) wilde afkondigen, maar in 1567 Alva stuurde om streng orde op zaken te stellen.
Er is dus weinig nieuws onder de zon. Vandaar dat kennis van de geschiedenis zo belangrijk kan zijn om tot wijze oordelen te komen. Maar dat is natuurlijk geen nieuws. Of wel Rita?
Algemeen wordt in de Nederlandse Geschiedenisboeken het begin van de 80-jarige Oorlog gemarkeerd met de eerste inval van Willem van Oranje in de Zuidelijke Nederlanden, en wel met de slag bij Heiligerlee op 23 mei 1568 waar Adolf, Willems broer, sneuvelde. Met als kanttekening dat in de "Algemene Geschiedenis der Nederlanden" (15 delen) wordt vermeld dat Adolf in die slag op 3 mei sneuvelde. Het betreft hier slechts de werken uit onze bibliotheek in de serre, en aangezien er ten huize nog meerdere bronnen zijn (Afdeling Geschiedenis, tweede etage), kan nader onderzoek volgen. Indien gewenst natuurlijk.
Merkwaardig is overigens dat we in de cursus geschiedenis van Limburg leerden dat de eerste inval niet in Heiligerlee, maar in Daelhem heeft plaats gevonden en wel op 25 april 1568, dus 4 weken eerder!
Geschiedvervalsing? Niet direct. Het betekent slechts dat de geschiedenis van Nederland zoals algemeen gedoceerd, eigenlijk de geschiedenis van Holland is. Dat blijkt ook uit de onlangs opgestelde Canon.
Want Daelhem behoorde in 1568 wel tot de Zuidelijke Nederlanden, als onderdeel van het toenmalig Hertogdom Limburg, maar is bij de afscheiding van België net uit de Nederlandse boot gevallen en hoort dus met al onze historische trots kennelijk niet meer tot ons culturele erfgoed.
Een interessante noot is verder dat die Oorlog, die dus op 25 april begon(!), in elk geval is bespoedigd doordat de toenmalige koning van Spanje, Philips de Tweede, hier geen algemeen pardon voor andersdenkenden en oproerkraaaiers (denk aan de Beeldenstorm in 1566) wilde afkondigen, maar in 1567 Alva stuurde om streng orde op zaken te stellen.
Er is dus weinig nieuws onder de zon. Vandaar dat kennis van de geschiedenis zo belangrijk kan zijn om tot wijze oordelen te komen. Maar dat is natuurlijk geen nieuws. Of wel Rita?
vrijdag, november 24, 2006
Ja, overdoen!!
Hallo allemaal,
Ik hoop dat iedereen weer een beetje bijgekomen is van het afgelopen weekend.
Een enorme domper op de feestvreugde was het ontbreken van de bierfiets. Er was een interne communicatiestoornis binnen de bierfietsverhuurorganisatie.
Telefonisch hebben ze excuses aangeboden en vandaag ontving ik deze mail:
Naar aanleiding van ons telefoongesprek 21-11-2006 laat ik u via deze mail weten dat bij de volgende keer dat u de bierfiets wil huren een korting krijgt van 25%.
Wilt u deze mail uit printen en als bewijs meenemen
Nogmaals excuses voor afgelopen zaterdag.
Met vriendelijke groet
Rob 'sGravemade
DelftXpress
Ik had bij het boeken natuurlijk meteen moeten vragen naar een schriftelijke bevestiging. Sorry dat dat niet gebeurd is.
Wellicht kunnen we het een volgende keer overdoen...........
Groeten,
John
Ik hoop dat iedereen weer een beetje bijgekomen is van het afgelopen weekend.
Een enorme domper op de feestvreugde was het ontbreken van de bierfiets. Er was een interne communicatiestoornis binnen de bierfietsverhuurorganisatie.
Telefonisch hebben ze excuses aangeboden en vandaag ontving ik deze mail:
Naar aanleiding van ons telefoongesprek 21-11-2006 laat ik u via deze mail weten dat bij de volgende keer dat u de bierfiets wil huren een korting krijgt van 25%.
Wilt u deze mail uit printen en als bewijs meenemen
Nogmaals excuses voor afgelopen zaterdag.
Met vriendelijke groet
Rob 'sGravemade
DelftXpress
Ik had bij het boeken natuurlijk meteen moeten vragen naar een schriftelijke bevestiging. Sorry dat dat niet gebeurd is.
Wellicht kunnen we het een volgende keer overdoen...........
Groeten,
John
Diagnose
Verdoving + verwijdering van een naar wratje duurde 10 minuten, precies zoals voorspeld.
"Dan ga ik maar mee", had ze gezegd en in die 10 minuten is ook haar diagnose gesteld.
1. De pijn in de borst is niet voorgoed verdwenen, maar komt nog wel eens terug. Dat wijst op een onregelmatig hart dat bij overmatige inspanning zuurstof tekort komt.
2. Wanneer is er overmatige inspanning? Zodra je pijn voelt. Dan stop je even en verdwijnt de pijn niet dan moet je de 'puf' gebruiken. Die verwijdt de bloedvaten. Nadeel van de puf is dat je er een fikse hoofdpijn van krijgt, maar bij meermaals gebruik past het lichaam zich aan en wordt dat ongemak minder.
3. Tramadol is een verkeerd middel. Het werkt slechts pijnstillend maar pakt de jicht zelf niet aan. Er is een middel dat de ontsteking tegen gaat en samen met bloedverdunners kan worden gebruikt.
4. Hoe lang gaan we die bloedverdunners nog gebruiken?
Totdat de trombosedienst zegt dat het niet meer hoeft. De nieuwe oproepkaart voor controle ligt al in de bus.
Hadden we dat allemaal niet een week geleden kunnen weten?
Goed, we gaan vanavond, na nog een uurtje rusten, naar Buutespjas, een optreden van Limburgse Buuteredners.
"Hoe lang duurt dat?" vroeg ze nog.
"Zo lang als we zelf willen."
Dat vond ze een bevredigend antwoord.
"Dan ga ik maar mee", had ze gezegd en in die 10 minuten is ook haar diagnose gesteld.
1. De pijn in de borst is niet voorgoed verdwenen, maar komt nog wel eens terug. Dat wijst op een onregelmatig hart dat bij overmatige inspanning zuurstof tekort komt.
2. Wanneer is er overmatige inspanning? Zodra je pijn voelt. Dan stop je even en verdwijnt de pijn niet dan moet je de 'puf' gebruiken. Die verwijdt de bloedvaten. Nadeel van de puf is dat je er een fikse hoofdpijn van krijgt, maar bij meermaals gebruik past het lichaam zich aan en wordt dat ongemak minder.
3. Tramadol is een verkeerd middel. Het werkt slechts pijnstillend maar pakt de jicht zelf niet aan. Er is een middel dat de ontsteking tegen gaat en samen met bloedverdunners kan worden gebruikt.
4. Hoe lang gaan we die bloedverdunners nog gebruiken?
Totdat de trombosedienst zegt dat het niet meer hoeft. De nieuwe oproepkaart voor controle ligt al in de bus.
Hadden we dat allemaal niet een week geleden kunnen weten?
Goed, we gaan vanavond, na nog een uurtje rusten, naar Buutespjas, een optreden van Limburgse Buuteredners.
"Hoe lang duurt dat?" vroeg ze nog.
"Zo lang als we zelf willen."
Dat vond ze een bevredigend antwoord.
Een leuk bericht
Goeiemorgen Mevrouw en Meneer Gielkens.
Zo rond de klok van 12.30u (ongeveer), hopen wij bij U aan te mogen bellen met een geheel verzorgde lunch van en door zoon Wim. Het enige waar U zorg voor mag dragen is het voorradig hebben van 4 bordjes, 4 mokken en 4 sets bestek. Tevens verzoeken wij U om een potje koffie en/of thee, daar dit voor Wim ondoenlijk is deze in verse en hete toestand te vervoeren.
Voor alle andere eetwaren wordt gezorgd.
Wij hopen U zo meteen in blijde stemming te mogen ontmoeten.
Met vriendelijke groet. Wim en Toos.
------------------------------------------------------------------------------------
Veel leuker kun je ze niet krijgen.
Zelfs Jes was ervan onder de indruk en is natuurlijk gebleven, want een -aangeboden- kruidendrank plus een stevig aangeklede lunch laat ze niet graag passeren.
En samen met Toos heeft ze hier uitgepakt, zowel cadeautjes van Wim, alsook over het vele voorwerk dat door de organisatie van het afgelopen weekend door 'de organisatoren' is verricht.
Chauffeur Gerard heeft zich daar inmiddels ook al over uitgesproken.
Helemaal ontgaan was het me niet, te meer vanwege de volle map met mails en andere toestanden die ik op een verlaten moment tijdens dat weekend toevallig in handen kreeg. Zoals ik ze vroeger vaak zelf heb samengesteld, want organiseren doe je graag of doe je niet.
En, wat mij betreft, altijd met de nodige voorpret, want die is vaak heftiger dan die van de uitvoering. Hopelijk hebben jullie die dus in ruime mate beleefd, maar groter dan de onze kan ze nauwelijks zijn geweest.
We hebben tijdens de lunch dan ook alles nog eens opgerakeld en geloof me, wat ik ook kon overdrijven, het was gewoon allemaal waar.
Bij deze dan ook nogmaals onze dank aan de organisatoren, aan Wim en aan Toos.
Zo rond de klok van 12.30u (ongeveer), hopen wij bij U aan te mogen bellen met een geheel verzorgde lunch van en door zoon Wim. Het enige waar U zorg voor mag dragen is het voorradig hebben van 4 bordjes, 4 mokken en 4 sets bestek. Tevens verzoeken wij U om een potje koffie en/of thee, daar dit voor Wim ondoenlijk is deze in verse en hete toestand te vervoeren.
Voor alle andere eetwaren wordt gezorgd.
Wij hopen U zo meteen in blijde stemming te mogen ontmoeten.
Met vriendelijke groet. Wim en Toos.
------------------------------------------------------------------------------------
Veel leuker kun je ze niet krijgen.
Zelfs Jes was ervan onder de indruk en is natuurlijk gebleven, want een -aangeboden- kruidendrank plus een stevig aangeklede lunch laat ze niet graag passeren.
En samen met Toos heeft ze hier uitgepakt, zowel cadeautjes van Wim, alsook over het vele voorwerk dat door de organisatie van het afgelopen weekend door 'de organisatoren' is verricht.
Chauffeur Gerard heeft zich daar inmiddels ook al over uitgesproken.
Helemaal ontgaan was het me niet, te meer vanwege de volle map met mails en andere toestanden die ik op een verlaten moment tijdens dat weekend toevallig in handen kreeg. Zoals ik ze vroeger vaak zelf heb samengesteld, want organiseren doe je graag of doe je niet.
En, wat mij betreft, altijd met de nodige voorpret, want die is vaak heftiger dan die van de uitvoering. Hopelijk hebben jullie die dus in ruime mate beleefd, maar groter dan de onze kan ze nauwelijks zijn geweest.
We hebben tijdens de lunch dan ook alles nog eens opgerakeld en geloof me, wat ik ook kon overdrijven, het was gewoon allemaal waar.
Bij deze dan ook nogmaals onze dank aan de organisatoren, aan Wim en aan Toos.
donderdag, november 23, 2006
17-20 november, een plussen en minnen weekend.
Een heerlijk weekend met een grote min omdat een van de feestvarkens het grootste deel van het feestprogramma met pijn in een rolstoel heeft moeten meemaken.
En een kleine min omdat notabene de bierfiets niet kwam opdagen.
Maar verder:
-Een absolute verrassing toen ik op de heenreis op een gegeven ogenblik opmerkte dat we nu wel heel dicht bij ons oude adres, Julianalaan 110, zaten,
-en de chauffueur reageerde met:"Daar gaan we ook naar toe."
-Ter plaatse een heus ontvangstcomité was aangetreden die op de deur van het huis uitnodigend 'Paula en Wiel 50 jaar' hadden aangebracht, zodat het aanbellen een prettige verplichting was geworden.
-Waarna we in 's Gravenzande in de Vlugtenburg veel reminders met 50 en foto's van de varkens aantroffen, kennelijk bedoeld voor degenen die niet elk moment wisten waar het ook weer om draaide.
-Met een heuse revival van het grote moment een halve eeuw geleden, met hoed en sluier, met Limburgs Volkslied en Ave Verum, met een heuse pastoor en met nadien in Delft het stadhuis en het carillon, maar zonder de Pastoor van Arskerk.
-Een kunstwerk 'Versmelting' in een materiaal dat we niet konden thuis brengen, en dat ons dus aanmoedigde volgend jaar de kunstenares te gaan opzoeken,
-waar ze mogelijk lang nodig zal hebben alles uit te leggen, zodat we menen er beter aan te doen het hele weekend van 3-5 mei 2007 in Aarle-Rixtel te boeken.
-Huisvriend Gerard ook daar wel weer van de partij zou willen zijn.
-Mevrouw Geers voor ons nog altijd, en inmiddels meer en meer, de oude bleek,
-Hans zich een ware zoon van vader Ton toonde met uitvoerige verhalen door die van de gidsen heen,
-de bierfiets niet kwam opdagen, maar er mag toch wel iets fout gaan?
-zodat we dus verplicht zijn minstens 'een dagje Delft met bierfiets naar de van Arskerk' te organiseren. Met of zonder Hans, de voorwaarden voor zijn aanwezigheid kunnen nader worden uitgewerkt
Maandagochtend verzachtte de aanhoudende regen het thuiskeren enigszins,
maar onderweg bleven drie onbeantwoorde vragen knagen:
1. Wanneer begon de 80-jarige Oorlog precies? (John)
2. Wanneer werden de eerste geweren gebruikt? (Hub)
3. Wat is het verschil tussen een domkerk en een kathedraal? (John en Hub)
We houden ons aanbevolen voor de juiste antwoorden maar vrezen zelf aan de slag te moeten.
En een kleine min omdat notabene de bierfiets niet kwam opdagen.
Maar verder:
-Een absolute verrassing toen ik op de heenreis op een gegeven ogenblik opmerkte dat we nu wel heel dicht bij ons oude adres, Julianalaan 110, zaten,
-en de chauffueur reageerde met:"Daar gaan we ook naar toe."
-Ter plaatse een heus ontvangstcomité was aangetreden die op de deur van het huis uitnodigend 'Paula en Wiel 50 jaar' hadden aangebracht, zodat het aanbellen een prettige verplichting was geworden.
-Waarna we in 's Gravenzande in de Vlugtenburg veel reminders met 50 en foto's van de varkens aantroffen, kennelijk bedoeld voor degenen die niet elk moment wisten waar het ook weer om draaide.
-Met een heuse revival van het grote moment een halve eeuw geleden, met hoed en sluier, met Limburgs Volkslied en Ave Verum, met een heuse pastoor en met nadien in Delft het stadhuis en het carillon, maar zonder de Pastoor van Arskerk.
-Een kunstwerk 'Versmelting' in een materiaal dat we niet konden thuis brengen, en dat ons dus aanmoedigde volgend jaar de kunstenares te gaan opzoeken,
-waar ze mogelijk lang nodig zal hebben alles uit te leggen, zodat we menen er beter aan te doen het hele weekend van 3-5 mei 2007 in Aarle-Rixtel te boeken.
-Huisvriend Gerard ook daar wel weer van de partij zou willen zijn.
-Mevrouw Geers voor ons nog altijd, en inmiddels meer en meer, de oude bleek,
-Hans zich een ware zoon van vader Ton toonde met uitvoerige verhalen door die van de gidsen heen,
-de bierfiets niet kwam opdagen, maar er mag toch wel iets fout gaan?
-zodat we dus verplicht zijn minstens 'een dagje Delft met bierfiets naar de van Arskerk' te organiseren. Met of zonder Hans, de voorwaarden voor zijn aanwezigheid kunnen nader worden uitgewerkt
Maandagochtend verzachtte de aanhoudende regen het thuiskeren enigszins,
maar onderweg bleven drie onbeantwoorde vragen knagen:
1. Wanneer begon de 80-jarige Oorlog precies? (John)
2. Wanneer werden de eerste geweren gebruikt? (Hub)
3. Wat is het verschil tussen een domkerk en een kathedraal? (John en Hub)
We houden ons aanbevolen voor de juiste antwoorden maar vrezen zelf aan de slag te moeten.
donderdag, november 16, 2006
Ma weer thuis
Hoe ze 't ritselt, ritselt ze 't, maar ze is weer thuis, want ze had dit weekend een belangrijke afspraak of iets van dien aard, waar we verder geen hoogte van kregen. In elk geval bleek iedereen voldoende onder de indruk om eraan mee te werken. Zodoende.
Nu is ritselen een schone kunst, waar best mee valt te leven, maar zonder die in alle finesses te moeten beoefenen lijkt het me ook best uit te houden.
Een lotgenoot.
Nu is ritselen een schone kunst, waar best mee valt te leven, maar zonder die in alle finesses te moeten beoefenen lijkt het me ook best uit te houden.
Een lotgenoot.
zondag, november 12, 2006
Ma opgenomen.
Ma vannacht slecht geslapen: ademnood en pijn op de borst.
Via doktersdient naar ziekenhuis, waar ze is opgenomen.
Hart onregelmatig, maar lijkt na eerste serieuze onderzoekingen meer op embolie in de longen dan directe hartproblemen.
Morgen weten we waarschijnljk meer.
Is inmiddels weer goed aanspreekbaar, verzuim dus niet even te bellen.
Tel 046-4597529
Via doktersdient naar ziekenhuis, waar ze is opgenomen.
Hart onregelmatig, maar lijkt na eerste serieuze onderzoekingen meer op embolie in de longen dan directe hartproblemen.
Morgen weten we waarschijnljk meer.
Is inmiddels weer goed aanspreekbaar, verzuim dus niet even te bellen.
Tel 046-4597529
vrijdag, november 10, 2006
Van de redactie
Onze correspondent(e) heeft een lijvig verslag over ons verblijf in Gouvy opgesteld, waarvoor ze reeds een voorschot honorarium in ontvangst heeft mogen nemen. Speciaal om Uw kostbare tijd te sparen heeft de eindredactie daar een bondige samenvatting van gemaakt, althans van de eerste helft.
De reacties blijven echter uit, zowel op de vragen, die, ook weer voor Uw gemak, simpel zijn gehouden alsook op de inhoud zelf.
Zo begrijp ik dat Nikki en Mitchell verkeerd zijn geschreven, Bommel er niet in voorkomt (was die er dan?), -te?- weinig aandacht is beteed aan het corvee en nog enkele zaken. Maar, erger denk ik, is er nog helemaal niet gesproken over een bezoek aan een drielandenpunt, waar vooral John veel werk van heeft gemaakt. Hij mist dat kennelijk niet, terwijl wij er zo door zijn geobsedeerd dat we na Gouvy spoorslags ons eigen drielandenpunt hebben bezocht (waar John?) en er een ambiance hebben ontdekt waar je de gebakken lever van je leven kunt consumeren.
Om die reden, ja, vooral die laatste, overwegen we de rest van het verslag nog even under cover te houden.
Mocht iemand zich geroepen voelen het werk zelf ter hand te nemen, Hub misschien?, dan is hij van harte welkom.
De eindredactie.
PS. Misschien wil Hub een verkorte versie van zijn lang -en opwindend- verhaal over 'De Piraten' aan deze site toevertrouwen?
De reacties blijven echter uit, zowel op de vragen, die, ook weer voor Uw gemak, simpel zijn gehouden alsook op de inhoud zelf.
Zo begrijp ik dat Nikki en Mitchell verkeerd zijn geschreven, Bommel er niet in voorkomt (was die er dan?), -te?- weinig aandacht is beteed aan het corvee en nog enkele zaken. Maar, erger denk ik, is er nog helemaal niet gesproken over een bezoek aan een drielandenpunt, waar vooral John veel werk van heeft gemaakt. Hij mist dat kennelijk niet, terwijl wij er zo door zijn geobsedeerd dat we na Gouvy spoorslags ons eigen drielandenpunt hebben bezocht (waar John?) en er een ambiance hebben ontdekt waar je de gebakken lever van je leven kunt consumeren.
Om die reden, ja, vooral die laatste, overwegen we de rest van het verslag nog even under cover te houden.
Mocht iemand zich geroepen voelen het werk zelf ter hand te nemen, Hub misschien?, dan is hij van harte welkom.
De eindredactie.
PS. Misschien wil Hub een verkorte versie van zijn lang -en opwindend- verhaal over 'De Piraten' aan deze site toevertrouwen?
vrijdag, november 03, 2006
Aardrijkskundig Woordenboek
Op de boeken-, kunst- en notariele club werd aangeboden:
V.d. Aa, Aardrijkskundig Woordenboek van Nederland uit 1850 (14 delen + supplementen)
Ben je zelf geinteresseerd of zou je iemand weten dan gaarne bericht.
V.d. Aa, Aardrijkskundig Woordenboek van Nederland uit 1850 (14 delen + supplementen)
Ben je zelf geinteresseerd of zou je iemand weten dan gaarne bericht.
maandag, oktober 23, 2006
Uit Gouvy
Van onze verslaggeefster.
Met de vraag om dit aan te vullen met markante zaken die anderen hebben beleefd.
En wie kan er passende plaotjes bij designen?
Overigens: wie is onze verslaggeefster?
Gouvy06.doc
Met de vraag om dit aan te vullen met markante zaken die anderen hebben beleefd.
En wie kan er passende plaotjes bij designen?
Overigens: wie is onze verslaggeefster?
Gouvy06.doc
zondag, oktober 15, 2006
Neo-expressionistische architectuur
Natuurlijk ook de krantenknipsels over architectuur erop nageslagen. Over voorlopers en volgelingen van het zogenaamde neo-expressionisme (brug tussen modernistisch en retro) kom ik in de meest recente artikelen (2006) 16 namen tegen waaronder 3 vrouwen: Jeanne Dekker (1953), Liesbeth v.d.Pol en Juliette Bekkering, allen met afbeeldingen van hun werken. Geen Francine, helaas. Maar in een van die pagina's grote artikelen (NRC 16-6-2006) begint het te gloren. Dit artikel eindigt namelijk met:
"Wie de tekentafels van Neutelings en Riedijk, Henk Döll, Mecanoo en al die andere bureaus ziet, moet vaststellen dat er in Nederland in de komende vijf jaar nog veel sculpturale gebouwen zullen verschijnen. Als ze zijn voltooid, duurt de mode van de sculpturale gebouwen al zeventien jaar en kan het neo-expressionisme definitief een stijl worden genoemd."
We komen er dus wel, Francine.
"Wie de tekentafels van Neutelings en Riedijk, Henk Döll, Mecanoo en al die andere bureaus ziet, moet vaststellen dat er in Nederland in de komende vijf jaar nog veel sculpturale gebouwen zullen verschijnen. Als ze zijn voltooid, duurt de mode van de sculpturale gebouwen al zeventien jaar en kan het neo-expressionisme definitief een stijl worden genoemd."
We komen er dus wel, Francine.
Paula uit Geleen
Geen rommelmarkt in de buurt te bekennen, maar op een zonnige herfstdag als deze blijf je natuurlijk niet binnenhokken. Dus werden de mappen met 'tochtjes en uitstapjes in de omgeving' te voorschijn gehaald en werd er willekeurig geprikt.
Nou ja, willekeurig, de prikker had tevoren zijn vinger al tussen de juiste bladen gemanipuleerd. En zo viel de keuze op het Odapark in Venray, waar gisteren toevallig een tentoonstelling was geopend.
"Venray?"vroeg ze ietwat achterdochig, want dat was vroeger, misschien nog, de plaats waar de krankzinnigen werden gehuisvest. Vandaar nog altijd het in Limburg bekende gezegde : 'Je bent rijp voor Venray'.
Het woord omgeving moet je in dit verband niet te nauw zien, we reden 95 km en stoomden toen Venray binnen. Het Odapark was snel gevonden, waar, volgens het bordje aan de ingang, meer dan 70 -vaste- beelden waren opgesteld. Los van de wisseltentoonstelling in het theehuis.
Zo begon het met een verkwikkende wandeling door het park. Ze gaf eigen namen aan de beelden totdat, zo maar, de kastanjebolsters, paddestoelen en ander materiaal het ruim wonnen en er vanaf nu alleen maar werd verzameld.
"Mooi voor een natuurstukje", en zo was de kunst vergeten en moest ik zelfs witte berkenbast van een dooie berk gaan afscheuren.
Ja, dan ben je snel in de stemming het theehuis te bezoeken, waar een prachtige tentoonstelling van kunstige kinderspelen werd geëxposeerd. Je kon er zelfs met een soort vierwieler een baantje racen, een amusement waaraan we ons slechts met moeite konden onttrekken.
Nee, Trappist was er niet, maar de koffie 'mit Beilage' was ook niet te versmaken.
Op weg naar de bar verloor ze helaas enkele stukken witte berkenbast.
"Zijn die zo maar uit mijn jas gekropen?"
Nadien bleken ze op de bar te liggen, kennelijk opgeraapt door een zeer gevoelig persoon, die ze niet in de vuilnisemer had willen deponeren, maar ze subtiel op de bar had gelegd.
"Heeft vast iemand verloren", moet hij hebben gedacht.
"Nou, die ga ik daar niet halen", zei ze vastberaden. Voor niets gescheurd dus.
"Zullen we dan maar huiswaarts keren?"
Zo vertrokken we toch nog met volle zakken, de een met natuurspullen en de ander met folders plus een prachtige catalogus van alle beelden in het park.
"Moet je niet iets in het gastenboek schrijven?"
"Nou, wat dan?"
"Schrijf: 'Een lekkere, lange, leuke tocht met een bijzondere verrassing, Paula uit Geleen'."
En zo staat het er nu, voor eeuwig.
Nou ja, willekeurig, de prikker had tevoren zijn vinger al tussen de juiste bladen gemanipuleerd. En zo viel de keuze op het Odapark in Venray, waar gisteren toevallig een tentoonstelling was geopend.
"Venray?"vroeg ze ietwat achterdochig, want dat was vroeger, misschien nog, de plaats waar de krankzinnigen werden gehuisvest. Vandaar nog altijd het in Limburg bekende gezegde : 'Je bent rijp voor Venray'.
Het woord omgeving moet je in dit verband niet te nauw zien, we reden 95 km en stoomden toen Venray binnen. Het Odapark was snel gevonden, waar, volgens het bordje aan de ingang, meer dan 70 -vaste- beelden waren opgesteld. Los van de wisseltentoonstelling in het theehuis.
Zo begon het met een verkwikkende wandeling door het park. Ze gaf eigen namen aan de beelden totdat, zo maar, de kastanjebolsters, paddestoelen en ander materiaal het ruim wonnen en er vanaf nu alleen maar werd verzameld.
"Mooi voor een natuurstukje", en zo was de kunst vergeten en moest ik zelfs witte berkenbast van een dooie berk gaan afscheuren.
Ja, dan ben je snel in de stemming het theehuis te bezoeken, waar een prachtige tentoonstelling van kunstige kinderspelen werd geëxposeerd. Je kon er zelfs met een soort vierwieler een baantje racen, een amusement waaraan we ons slechts met moeite konden onttrekken.
Nee, Trappist was er niet, maar de koffie 'mit Beilage' was ook niet te versmaken.
Op weg naar de bar verloor ze helaas enkele stukken witte berkenbast.
"Zijn die zo maar uit mijn jas gekropen?"
Nadien bleken ze op de bar te liggen, kennelijk opgeraapt door een zeer gevoelig persoon, die ze niet in de vuilnisemer had willen deponeren, maar ze subtiel op de bar had gelegd.
"Heeft vast iemand verloren", moet hij hebben gedacht.
"Nou, die ga ik daar niet halen", zei ze vastberaden. Voor niets gescheurd dus.
"Zullen we dan maar huiswaarts keren?"
Zo vertrokken we toch nog met volle zakken, de een met natuurspullen en de ander met folders plus een prachtige catalogus van alle beelden in het park.
"Moet je niet iets in het gastenboek schrijven?"
"Nou, wat dan?"
"Schrijf: 'Een lekkere, lange, leuke tocht met een bijzondere verrassing, Paula uit Geleen'."
En zo staat het er nu, voor eeuwig.
vrijdag, oktober 13, 2006
Met dank
Aan Hulcje dan, die ons meteen van nadere informatie voorzag in zake Francine Houben.
En een doorlink verschafte naar de werken van architectenbureau Mecanoo in Delft, waarin Francine een -leidende?- rol speelt. Hoewel het bureau een van de toonaangevende in Nederland is en al heel wat heeft gebouwd is het kennelijk nog te fragmentarisch om er een nieuwe stijl in te onderkennen. Mogelijk, en hopelijk voor Francine, komt het dan in de boeken van de 21e eeuw. Ik heb inmiddels, dank zij de doorlink van Hulcje, ook enkele filmfragmenten van haar mogen zien en beluisteren. Wat ze daarin zegt is nog niet echt grensverleggend, maar wat wil je, rijdend langs Rotterdam. En als hoogleraar is uitleggen van het bestaande ook zeker zo belangrijk als artistieke vernieuwing, waarover nog geen teksten geschreven zijn.
Maar mooi is ze wel. En dat is winst.
Dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en de pr afdeling van Mecanoo om nadere info, en dan met name over Francine, gevraagd.
Wordt dus hopelijk vervolgd.
En een doorlink verschafte naar de werken van architectenbureau Mecanoo in Delft, waarin Francine een -leidende?- rol speelt. Hoewel het bureau een van de toonaangevende in Nederland is en al heel wat heeft gebouwd is het kennelijk nog te fragmentarisch om er een nieuwe stijl in te onderkennen. Mogelijk, en hopelijk voor Francine, komt het dan in de boeken van de 21e eeuw. Ik heb inmiddels, dank zij de doorlink van Hulcje, ook enkele filmfragmenten van haar mogen zien en beluisteren. Wat ze daarin zegt is nog niet echt grensverleggend, maar wat wil je, rijdend langs Rotterdam. En als hoogleraar is uitleggen van het bestaande ook zeker zo belangrijk als artistieke vernieuwing, waarover nog geen teksten geschreven zijn.
Maar mooi is ze wel. En dat is winst.
Dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en de pr afdeling van Mecanoo om nadere info, en dan met name over Francine, gevraagd.
Wordt dus hopelijk vervolgd.
donderdag, oktober 12, 2006
Wie helpt ons met Francine?
Inderdaad, ze heeft al een geweldige staat van dienst opgebouwd, culminerend in een professoraat te Delft -niet de eerste de beste universiteit- , ze is een vrouw en komt uit Sittard. Reden haar nader te leren kennen en in de stad Sittard-Geleen te promoten. Want daar is ze niet bekend hoewel men het er wel heeft over Peutz,Arets,Wielders,Coenen,Rijnboutt en vele andere architecten van Nederlandse en/of zuidelijke bodem.
En helaas, in mijn boeken "Nederlandse Bouwkunst", "Architectuur in Nederland", "Architectuur uit de 20e eeuw in Limburg" en "Sittardse cultuurdragers" (uitg 1999) wordt ze ook niet genoemd.
Gelukkig wel in "Nederlandse Architectuur van de 20e eeuw", waar ze een kleine vermelding krijgt, samen met vier andere studenten die in 1980 een prijs voor jongeren wonnen hetgeen ertoe heeft geleid dat ze in 1984 samen het bureau Mecanoo hebben opgericht. En dat was dat.
Misschien is de reden voor haar relatieve onbekendheid dat ze niet onder eigen naam heeft gebouwd, althans niets spraakmakends.
We hopen van wel, zoveel Sittardse vrouwelijke architecten hebben we nu ook weer niet.
Dus wie kan ons verder helpen met info over door haar gebouwde theaters, musea, wooncomplexen e.d.
Niet alleen wij, ook Sittard-Geleen moet worden wakker geschud.
En helaas, in mijn boeken "Nederlandse Bouwkunst", "Architectuur in Nederland", "Architectuur uit de 20e eeuw in Limburg" en "Sittardse cultuurdragers" (uitg 1999) wordt ze ook niet genoemd.
Gelukkig wel in "Nederlandse Architectuur van de 20e eeuw", waar ze een kleine vermelding krijgt, samen met vier andere studenten die in 1980 een prijs voor jongeren wonnen hetgeen ertoe heeft geleid dat ze in 1984 samen het bureau Mecanoo hebben opgericht. En dat was dat.
Misschien is de reden voor haar relatieve onbekendheid dat ze niet onder eigen naam heeft gebouwd, althans niets spraakmakends.
We hopen van wel, zoveel Sittardse vrouwelijke architecten hebben we nu ook weer niet.
Dus wie kan ons verder helpen met info over door haar gebouwde theaters, musea, wooncomplexen e.d.
Niet alleen wij, ook Sittard-Geleen moet worden wakker geschud.
Uitzien naar
"Wat zie je er stralend uit. Is dat omdat we naar Piet gaan?"
"Ik heb niets met Piet, hoogstens met de Germanen."
Piet is de docent en de Germanen het onderwerp van onze cursus in Maastricht.
Daar leren we o.a. dat de Bataven geen lekkere jongens waren en het dus weinig aanlokkelijk is die als onze voorouders te beschouwen.
Nou ja, onze, ten zuiden van de rivieren zaten de Kelten, een volk om trots op te zijn.
Alvorens te gaan controleert ze nog even haar aantekeningen. Sinds ze niet meer mag spieken bij mij is ze daar nogal eens onzeker over.
"Had die Ariovistus nou de hulp van Caesar ingeroepen?"
"Dat denk ik niet, want Caesar heeft hem weer de Rijn over gejaagd."
"Maar dat staat hier en ik schrijf op wat hij zegt."
"Ik heb 't anders opgeschreven", en zo kibbelen we nog wat over de Galliërs, de Germaanse stammen en de strategie van de grote veldheer.
"En wat zei hij ook weer over de Grieken? Hoeveel volken kenden die?"
Dat bleken er vier te zijn, de Kelten, Scyten, Perzen en Libiërs.
Zo is de ochtend in een vloek en een zucht voorbij en blijf je je levensinstelling trouw: een leven lang leren.
Niet dat kennis enige garantie geeft voor wat dan ook, maar erzonder wordt het er ook niet beter op.
Dus gingen we gisteren naar Arjen met zijn cursus "Kleur in de kunst."
En was het maandag Evert met "Toen vroeger nu was."
Vandaar dat we ons zo verwant voelen met anderen, die hier wel eens met prachtige studieboeken komen en blijk geven daar ambitieus mee om te gaan.
Nu zijn er verschillen. Zo heten onze studieboeken 'readers' (wel met ploatjes), gaan wij met de auto, hoeven we geen examen af te leggen en, last but not least, slikken we onze pillen voor we op pad gaan.
En vandaag werd er dan aangekondigd dat er volgende week geen cursus is. Herfstvacantie.
Toch echt iets om naar uit te zien, vond ze.
"Ik heb niets met Piet, hoogstens met de Germanen."
Piet is de docent en de Germanen het onderwerp van onze cursus in Maastricht.
Daar leren we o.a. dat de Bataven geen lekkere jongens waren en het dus weinig aanlokkelijk is die als onze voorouders te beschouwen.
Nou ja, onze, ten zuiden van de rivieren zaten de Kelten, een volk om trots op te zijn.
Alvorens te gaan controleert ze nog even haar aantekeningen. Sinds ze niet meer mag spieken bij mij is ze daar nogal eens onzeker over.
"Had die Ariovistus nou de hulp van Caesar ingeroepen?"
"Dat denk ik niet, want Caesar heeft hem weer de Rijn over gejaagd."
"Maar dat staat hier en ik schrijf op wat hij zegt."
"Ik heb 't anders opgeschreven", en zo kibbelen we nog wat over de Galliërs, de Germaanse stammen en de strategie van de grote veldheer.
"En wat zei hij ook weer over de Grieken? Hoeveel volken kenden die?"
Dat bleken er vier te zijn, de Kelten, Scyten, Perzen en Libiërs.
Zo is de ochtend in een vloek en een zucht voorbij en blijf je je levensinstelling trouw: een leven lang leren.
Niet dat kennis enige garantie geeft voor wat dan ook, maar erzonder wordt het er ook niet beter op.
Dus gingen we gisteren naar Arjen met zijn cursus "Kleur in de kunst."
En was het maandag Evert met "Toen vroeger nu was."
Vandaar dat we ons zo verwant voelen met anderen, die hier wel eens met prachtige studieboeken komen en blijk geven daar ambitieus mee om te gaan.
Nu zijn er verschillen. Zo heten onze studieboeken 'readers' (wel met ploatjes), gaan wij met de auto, hoeven we geen examen af te leggen en, last but not least, slikken we onze pillen voor we op pad gaan.
En vandaag werd er dan aangekondigd dat er volgende week geen cursus is. Herfstvacantie.
Toch echt iets om naar uit te zien, vond ze.
woensdag, oktober 11, 2006
Hoezo, noem eens een bekende ned. architecte ...
Iedereen die een beetje van architectuur weet, kent de naam van deze Sittardse dame wel:
http://www.mecanoo.com/html_project.php?PKY_OBJECTOID=264&taal=NL&ILL=1
http://www.mecanoo.com/html_project.php?PKY_OBJECTOID=264&taal=NL&ILL=1
zaterdag, september 30, 2006
Bittere Gerechtigheid?
Vandaag was het dan zo ver. Op weg van de Super naar huis. 1,5 km door een 30km zone, was de politie haar tegengekomen en jawel, daarna achter haar aangekomen. En het verweer van moeilijk kunnen omkijken met de gordel om had niet gebaat. Natuurlijk vond-ie 't vervelend, van die heupoperaties en zo, maar mevrouw kon zo nodig bij de gemeente een ontheffing krijgen. En of mevrouw wist hoe ze dat moest doen? Ja, hij vond 't zelf ook vervelend, maar waarom had mevrouw de gordel ook niet omgedaan toen ze zag dat hij zijn manouevre uithaalde om haar achterna te komen. Had makkelijk gekund.
"Nee, zo laf ben ik niet", had ze dapper geantwoord.
Ja, en of ze wist hoe het nu verder ging en wat ze ervan vond dat ze moest betalen?
"Nou, ik krijg een cheque thuis en die betaal ik toch gewoon zeker? En ja, dan had ik de gordel maar moeten omdoen."
Zo te horen hebben jullie heel wat staan afbabbelen, opperde ik. Efficiency heeft kennelijk geen topprioriteit bij onze polit1e.
Waarmee de discussie werd gekild natuurlijk.
En ik die dan ook maar probeerde af te sluiten met: "Goed dat ze jou tenminste ook eens pakken, je lijkt er trouwens helemaal niet mee te zitten."
"Och Wiel luister, vroeger misschien wel, toen ze nog zo bot waren, maar dit was zooooo'n aardige man."
"Nee, zo laf ben ik niet", had ze dapper geantwoord.
Ja, en of ze wist hoe het nu verder ging en wat ze ervan vond dat ze moest betalen?
"Nou, ik krijg een cheque thuis en die betaal ik toch gewoon zeker? En ja, dan had ik de gordel maar moeten omdoen."
Zo te horen hebben jullie heel wat staan afbabbelen, opperde ik. Efficiency heeft kennelijk geen topprioriteit bij onze polit1e.
Waarmee de discussie werd gekild natuurlijk.
En ik die dan ook maar probeerde af te sluiten met: "Goed dat ze jou tenminste ook eens pakken, je lijkt er trouwens helemaal niet mee te zitten."
"Och Wiel luister, vroeger misschien wel, toen ze nog zo bot waren, maar dit was zooooo'n aardige man."
dinsdag, september 26, 2006
Ötzi=O(+Umlaut)tzi
Hub vroeg hoe Ötzi aan zijn einde kon zijn gekomen. Een wetenschappelijk en historisch zeer interessante vraag, waar de historici nog mee worstelen. Maar Hub wil ze voor zijn.
Goed idee, Hub, dus heb ik mijn knipsels nog eens nagekeken.
Ötzi werd in 1998 gevonden in de Alpen op de grens van Oostennrijk en Italië, die sindsdien strijden om het bezit van deze ijsmummie. Want ötzi moet ongeveer 5300 jaar geleden (dus 3300 v.Chr) hebben geleefd. Zijn lichaam is min of meer gevriesdroogd en daarom zo uitzonderlijk goed gemummificerd. Er zijn weinig vondsten uit deze periode en dus is er geen archeologische vondst zo intensief onderzocht. Inmiddels door zo'n 65 internationale teams. Er zijn congressen over Ötzi, er is een mucical en een postzegel. En het Zuid-Tiroler museum in Bozen, waar ötzi zich bevindt, trekt duizenden bezoekers per maand. Zo is hij ook een toeristische attractie.
Toen hij in 1998 werd gevonden was dat dus groot nieuws en de berichten over hem heb ik dan ook goed bewaard. Wie weet, wil Hub er nog eens iets over weten, dacht ik.
En ja, gisteren belde Hub dus.
Ötzi was gewond, zo bleek bij röntgenonderzoek; hij had een pijlpunt in zijn borstkas en dat moet zeer waarschijnlijk de oorzaak van zijn dood zijn geweest. Omdat hij op enige afstand van de toenmalige bewoning is gevonden wordt gedacht dat hij op de vlucht is gewond of misschien al in zijn stamgebied en toen is gevlucht. Reden om te filosoferen wat er nu precies met hem aan de hand is geweest. Verdere gegevens zijn dat de pijlschacht niet is gevonden en dat iemand dus de pijl heeft willen verwijderen, waarbij de schacht is afgebroken. En verder dat Ötzi's boog en koperen bijl een meter of vier van zijn lichaam zijn aangteroffen, netjes tegen een rots gelegd. Het is dus waarschijnlijk dat Ötzi de holte waar hij is gevonden als schuilplek of rustplaats had uitgezocht en daar is dood gevroren.
Jaarlijks komen er nieuwe feitelijkheden; zo is er dit jaat aan de hand van DNA onderzoek anagetoond dat Ötzi onvruchtbaar was. Zou dat een reden kunnen zijn geweest dat hij binnen de stam een lage status had en daar tenslotte is uitgestoten?
En nu de vraag, wie wil Hub helpen?
Goed idee, Hub, dus heb ik mijn knipsels nog eens nagekeken.
Ötzi werd in 1998 gevonden in de Alpen op de grens van Oostennrijk en Italië, die sindsdien strijden om het bezit van deze ijsmummie. Want ötzi moet ongeveer 5300 jaar geleden (dus 3300 v.Chr) hebben geleefd. Zijn lichaam is min of meer gevriesdroogd en daarom zo uitzonderlijk goed gemummificerd. Er zijn weinig vondsten uit deze periode en dus is er geen archeologische vondst zo intensief onderzocht. Inmiddels door zo'n 65 internationale teams. Er zijn congressen over Ötzi, er is een mucical en een postzegel. En het Zuid-Tiroler museum in Bozen, waar ötzi zich bevindt, trekt duizenden bezoekers per maand. Zo is hij ook een toeristische attractie.
Toen hij in 1998 werd gevonden was dat dus groot nieuws en de berichten over hem heb ik dan ook goed bewaard. Wie weet, wil Hub er nog eens iets over weten, dacht ik.
En ja, gisteren belde Hub dus.
Ötzi was gewond, zo bleek bij röntgenonderzoek; hij had een pijlpunt in zijn borstkas en dat moet zeer waarschijnlijk de oorzaak van zijn dood zijn geweest. Omdat hij op enige afstand van de toenmalige bewoning is gevonden wordt gedacht dat hij op de vlucht is gewond of misschien al in zijn stamgebied en toen is gevlucht. Reden om te filosoferen wat er nu precies met hem aan de hand is geweest. Verdere gegevens zijn dat de pijlschacht niet is gevonden en dat iemand dus de pijl heeft willen verwijderen, waarbij de schacht is afgebroken. En verder dat Ötzi's boog en koperen bijl een meter of vier van zijn lichaam zijn aangteroffen, netjes tegen een rots gelegd. Het is dus waarschijnlijk dat Ötzi de holte waar hij is gevonden als schuilplek of rustplaats had uitgezocht en daar is dood gevroren.
Jaarlijks komen er nieuwe feitelijkheden; zo is er dit jaat aan de hand van DNA onderzoek anagetoond dat Ötzi onvruchtbaar was. Zou dat een reden kunnen zijn geweest dat hij binnen de stam een lage status had en daar tenslotte is uitgestoten?
En nu de vraag, wie wil Hub helpen?
zondag, september 24, 2006
Dan maar weefsels met wandkleden
Tja, de 'Draken met veren' is er niet meer van gekomen hoewel ze, de dinos dus, er wel geweest moeten zijn. En zo gaan we nu voor iets anders, zoals jullie hebben gemerkt,'Weefsels met wandkleden' een tentoonstelling van Jan van den Bergh, nota bene een Haagse kunstenaar.
Mirjam van den Bergh, zijn dochter, heeft na zijn dood de werken verworven, maar heeft er onvoldoende ruimte voor. Vandaar dat ze de Stichting MEG heeft gevraagd een verkooptentoonstelling te willen organiseren, waar we graag op zijn ingegaan.
Jan, een self made man, was geweldig productief en heeft tijdens zijn leven vele exposities gehouden. Zo heeft het textielmuseum in Tilburg ruim honderd werken van hem in bezit en vond het daarom niet passend deze tentoonstelling te komen openen. Vandaar dat we nu Medy v.d.Laan maar hebben gervraagd, die heeft door optreden van haar eigen partij inmiddels toch niet veel meer om handen, iets dat ik in de uitnodiging aan haar iets anders heb verwoord.
Dus zijn jullie welkom op 5 oktober a.s. Jos heeft al afgemeld, maar een suggestie gedaan om dan 7 of 8 oktober samen te gaan kijken. Een goed idee lijkt me, waarbij iedereen zich mag aansluiten.
Overigens staat er een fout op de uitnodiging: zondag 14 moet natuurlijk 15 oktobet zijn. Als je ook niet alles controleert, maar ja, de opstellers ervan komen uit het Onderwijs, die vertrouw je iets toe.
En de prijzen? Die zullen meevallen, hoewel grootkapitalisten dat niet zal interesseren. De Stichting MEG heeft namelijk geen winstoogmerk, we hoeven maar uit de kosten te komen. En dat scheelt gauw zo'n 30-40%, maar nogmaals, who cares?
Mirjam van den Bergh, zijn dochter, heeft na zijn dood de werken verworven, maar heeft er onvoldoende ruimte voor. Vandaar dat ze de Stichting MEG heeft gevraagd een verkooptentoonstelling te willen organiseren, waar we graag op zijn ingegaan.
Jan, een self made man, was geweldig productief en heeft tijdens zijn leven vele exposities gehouden. Zo heeft het textielmuseum in Tilburg ruim honderd werken van hem in bezit en vond het daarom niet passend deze tentoonstelling te komen openen. Vandaar dat we nu Medy v.d.Laan maar hebben gervraagd, die heeft door optreden van haar eigen partij inmiddels toch niet veel meer om handen, iets dat ik in de uitnodiging aan haar iets anders heb verwoord.
Dus zijn jullie welkom op 5 oktober a.s. Jos heeft al afgemeld, maar een suggestie gedaan om dan 7 of 8 oktober samen te gaan kijken. Een goed idee lijkt me, waarbij iedereen zich mag aansluiten.
Overigens staat er een fout op de uitnodiging: zondag 14 moet natuurlijk 15 oktobet zijn. Als je ook niet alles controleert, maar ja, de opstellers ervan komen uit het Onderwijs, die vertrouw je iets toe.
En de prijzen? Die zullen meevallen, hoewel grootkapitalisten dat niet zal interesseren. De Stichting MEG heeft namelijk geen winstoogmerk, we hoeven maar uit de kosten te komen. En dat scheelt gauw zo'n 30-40%, maar nogmaals, who cares?
zondag, september 03, 2006
woensdag, augustus 30, 2006
Twee verhalen
Cartridges
Nieuwe printer aangeschaft, dus oude cartridges maar weggeven?
"Nee", vond zij, "die de zaken bestiert, daarmee gaan we terug naar de Makro."
"Maar heb je dan de rekening nog?"
Ze had er nog een van mei en met lood in de schoenen stonden we daar aan de bali zielig te wezen.
"Ik ben nieuw" zei het meiske en wendde zich tot haar oudere collega.
"Die mensen daar", en ze wees uitdrukkelijk onze kant uit, "willen oude cartridges ruilen."
"Dan moet je kijken of de kassabon nog geldig is."
"Is mei nog geldig?", vroeg de novice
"Mei?", reageerde de oudste, dat zal niet waar zijn. Wacht maar even tot ik klaar ben."
Ze kwam, zag en overwon.
"Luister mensen, de inlevertijd is twee weken. Dat staat er ook op, kijk maar hier."
Inderdaad, en we keken nog zieliger.
"Waarom komt U er ook zo laat mee?" vroeg ze.
Nu had ik alweer iets van 'vrouw doodziek in ziekenhuis' op de lippen, maar ze was erbij en zou het zonder blikken of blozen spontaan tegenspreken, dus bleef er niets over dan 'een nieuwe printer, net voor de vakantie aangeschaft, nu nog die cartridges gevonden, dus andere komen kopen, bij de Makro natuurlijk. Zoals altijd.'
Ze draaide het papier enkele keren om en zei: "Ja, maar die gele staat er helemaal niet bij."
"Ja, dan hebben we die erna gekocht zeker, die bon ligt natuurlijk nog thuis."
"Kijk mensen, je moet binnen twee weken inruilen, maar ik zal vandaag over mijn hart strijken dus zal ik ze alle drie uitbetalen."
"Dank U zeer", zei zij die de zaken bestiert en trok me mee naar buiten.
"En loop vooral een beetje door", maande ze nu, "voordat ze ons terugroepen want die groene was al lang over zijn houdbaarheidsdatum."
=====================================================================================
Gordel.
"Op weg naar Lies houdt de politie me aan: Mevrouw we houden een gordelcontrole."
En ik had 'm niet om.
"Mevrouw weet U wat dat kost?"
"Nou, nee."
"75 Euro."
"Zoveel? Nou, dan heb ik wel pech vandaag. Maar moet U luisteren, daarchter was de weg afgezet en ben ik links en rechts en weer terug moeten rijden. Ja, en met de gordel kan ik niet omkijken, dus heb ik hem net afgedaan. Normaal draag ik hem altijd."
Nu weet ik niet wat jullie gaan doen, maar ik ga een brief schrijven. Ik ben -bijna-altijd de klos als ze controleren.
En zij, zij kwam er de eerste de beste keer mee weg.
Nieuwe printer aangeschaft, dus oude cartridges maar weggeven?
"Nee", vond zij, "die de zaken bestiert, daarmee gaan we terug naar de Makro."
"Maar heb je dan de rekening nog?"
Ze had er nog een van mei en met lood in de schoenen stonden we daar aan de bali zielig te wezen.
"Ik ben nieuw" zei het meiske en wendde zich tot haar oudere collega.
"Die mensen daar", en ze wees uitdrukkelijk onze kant uit, "willen oude cartridges ruilen."
"Dan moet je kijken of de kassabon nog geldig is."
"Is mei nog geldig?", vroeg de novice
"Mei?", reageerde de oudste, dat zal niet waar zijn. Wacht maar even tot ik klaar ben."
Ze kwam, zag en overwon.
"Luister mensen, de inlevertijd is twee weken. Dat staat er ook op, kijk maar hier."
Inderdaad, en we keken nog zieliger.
"Waarom komt U er ook zo laat mee?" vroeg ze.
Nu had ik alweer iets van 'vrouw doodziek in ziekenhuis' op de lippen, maar ze was erbij en zou het zonder blikken of blozen spontaan tegenspreken, dus bleef er niets over dan 'een nieuwe printer, net voor de vakantie aangeschaft, nu nog die cartridges gevonden, dus andere komen kopen, bij de Makro natuurlijk. Zoals altijd.'
Ze draaide het papier enkele keren om en zei: "Ja, maar die gele staat er helemaal niet bij."
"Ja, dan hebben we die erna gekocht zeker, die bon ligt natuurlijk nog thuis."
"Kijk mensen, je moet binnen twee weken inruilen, maar ik zal vandaag over mijn hart strijken dus zal ik ze alle drie uitbetalen."
"Dank U zeer", zei zij die de zaken bestiert en trok me mee naar buiten.
"En loop vooral een beetje door", maande ze nu, "voordat ze ons terugroepen want die groene was al lang over zijn houdbaarheidsdatum."
=====================================================================================
Gordel.
"Op weg naar Lies houdt de politie me aan: Mevrouw we houden een gordelcontrole."
En ik had 'm niet om.
"Mevrouw weet U wat dat kost?"
"Nou, nee."
"75 Euro."
"Zoveel? Nou, dan heb ik wel pech vandaag. Maar moet U luisteren, daarchter was de weg afgezet en ben ik links en rechts en weer terug moeten rijden. Ja, en met de gordel kan ik niet omkijken, dus heb ik hem net afgedaan. Normaal draag ik hem altijd."
Nu weet ik niet wat jullie gaan doen, maar ik ga een brief schrijven. Ik ben -bijna-altijd de klos als ze controleren.
En zij, zij kwam er de eerste de beste keer mee weg.
zaterdag, augustus 26, 2006
Mijlpaal
Onopgemerkt (?) is de teller de 3000 gepasseerd. Normaal wordt iedere mijlpaal gevierd, nu niet meer?
(PS: Ik was de 3000ste!).
(PS: Ik was de 3000ste!).
vrijdag, augustus 11, 2006
maandag, augustus 07, 2006
zaterdag, augustus 05, 2006
De slag om de Ardennen
Tja, daar was de complete familie Gielkens (nou ja, compleet, we hadden al enkele verliezen vooraf, maar daarover later meer) dan aanbeland in de Ardennen. En omdat je meerdere generaties hebt, begin je altijd met de oudste en de jongste generatie een plezier te doen. Dus moest je proberen om geweld (want daar hangt de jeugd zich tegenwoordig voor) te combineren met geschiedenis en cultuur.
Het werd dit keer het Rijksmuseum van de Ardennen, het oorlogsmuseum van Poteau.
Daar werd door enkele vrijwilligers een prachtig verhaal verteld over de geschiedenis in de Ardennen tijdens de Tweede Wereldoorlog en er stond ook heel veel wapentuig om de bezoeker te doen geloven dat het er heet aan toe is gegaan tijdens het Ardennen offensief.
Maar ja, als je er niet bij was geweest, dan kon je je daar ook niet veel bij voorstellen wist onze gids (en eigenaar van het museum) nog als laatste te vertellen......
Wist hij veel!! Tijdens ons verblijf in "Sol Battire" (elders op de site wordt wel gevraagd wat dit betekent, maar iedereen weet dat Sol voor zon staat (nou, die hebben we inderdaad ruim voldoende gehad!!) en Battire?? We herkennen toch zeker een deel van Battle, dus een slag. En als de Fransen en Walen het over slaan hebben, dan lijkt dat ook wel op battire (scheelt maar 2 letters). Dus Battire is een lokale vervoeging van een exageratie (zoek maar op: exageratie = de stijlvorm waarbij de schrijver of spreker iets uiterst breedvoerig voorstelt of vanuit allerlei gezichtspunten beschouwt. Het is vaak een lyrisch gedicht waarin een op zich eenvoudig thema wordt beschouwd) van een slag: DE SLAG om de Ardennen!!
Want wat er tientallen jaren geleden precies gebeurd is kan natuurlijk nooit opwegen tegen de strijd die de familie Gielkens gestreden heeft: alle deelnemers hebben gevochten tot het einde, alle wapens werden ingezet, gewone klappers, elektrische klappers, valkuilen en boobytraps, lokkertjes en massavernietigingswapens; alle middelen werden gebruikt om de vijand volledig uit te roeien.
En iedereen deed mee, (te) jong, (te) oud, moe, versleten, gewond of gewoon op, zeven dagen lang werd verbeten gestreden om de vliegen er onder te krijgen, maar uiteindelijk moesten de complete troepen (ja, gelukkig, tijdens de gevechten zijn er geen definitieve, fatale slachtoffers gevallen) zich na een week van dappere gevechten terugtrekken omdat de vliegen een troepenaanwas hadden, die zelfs met onze volledige inzet, wapentuig en heldenmoed niet te overwinnen was.
Dat ze daar nu maar eens een museum van maken, dan weet je zeker dat de bezoekers dagelijks in de rij staan!
Het werd dit keer het Rijksmuseum van de Ardennen, het oorlogsmuseum van Poteau.
Daar werd door enkele vrijwilligers een prachtig verhaal verteld over de geschiedenis in de Ardennen tijdens de Tweede Wereldoorlog en er stond ook heel veel wapentuig om de bezoeker te doen geloven dat het er heet aan toe is gegaan tijdens het Ardennen offensief.
Maar ja, als je er niet bij was geweest, dan kon je je daar ook niet veel bij voorstellen wist onze gids (en eigenaar van het museum) nog als laatste te vertellen......
Wist hij veel!! Tijdens ons verblijf in "Sol Battire" (elders op de site wordt wel gevraagd wat dit betekent, maar iedereen weet dat Sol voor zon staat (nou, die hebben we inderdaad ruim voldoende gehad!!) en Battire?? We herkennen toch zeker een deel van Battle, dus een slag. En als de Fransen en Walen het over slaan hebben, dan lijkt dat ook wel op battire (scheelt maar 2 letters). Dus Battire is een lokale vervoeging van een exageratie (zoek maar op: exageratie = de stijlvorm waarbij de schrijver of spreker iets uiterst breedvoerig voorstelt of vanuit allerlei gezichtspunten beschouwt. Het is vaak een lyrisch gedicht waarin een op zich eenvoudig thema wordt beschouwd) van een slag: DE SLAG om de Ardennen!!
Want wat er tientallen jaren geleden precies gebeurd is kan natuurlijk nooit opwegen tegen de strijd die de familie Gielkens gestreden heeft: alle deelnemers hebben gevochten tot het einde, alle wapens werden ingezet, gewone klappers, elektrische klappers, valkuilen en boobytraps, lokkertjes en massavernietigingswapens; alle middelen werden gebruikt om de vijand volledig uit te roeien.
En iedereen deed mee, (te) jong, (te) oud, moe, versleten, gewond of gewoon op, zeven dagen lang werd verbeten gestreden om de vliegen er onder te krijgen, maar uiteindelijk moesten de complete troepen (ja, gelukkig, tijdens de gevechten zijn er geen definitieve, fatale slachtoffers gevallen) zich na een week van dappere gevechten terugtrekken omdat de vliegen een troepenaanwas hadden, die zelfs met onze volledige inzet, wapentuig en heldenmoed niet te overwinnen was.
Dat ze daar nu maar eens een museum van maken, dan weet je zeker dat de bezoekers dagelijks in de rij staan!
maandag, juli 31, 2006
The Flies
Wat kun je je nog herinneren van Gouvy? Juist, vliegen, les mouches. Wie The Birds heeft gezien heeft nu ook The Flies gezien en is er beslist rijker van geworden. Maar je had er ook rijker door kunnen worden.
Want Ine, als altijd snel wanneer er een reactie wordt gevraagd (en dit keer zelfs de enige) heeft die gegeven. Daarin bedankte ze voor veel goeds en moois, maar vergat aan het einde niet te vermelden dat de vliegen voor haar een negatieve invloed hadden gehad op haar verblijf in Sol Battire (weet iemand overigens waar dat vandaan komt?)
En dus ontvingen we van Euro Relais, de instantie waarbij de diverse verhuurders zijn aangesloten, een brief waarin wordt gesteld dat we helaas te laat zijn voor een andere locatie dan wel een vergoeding. Hadden we ons binnen 24 uur gemeld dan hadden ze een ander verblijf gezocht dan wel ons een financiele tegemoetkoming geboden. E.e.a. schijnt in de bevestigingsbrief (art 9) te hebben gestaan. Verder zijn ze dankbaar voor de reactie en gaan ze contact opnemen met de verhuurder etc. Al met al een, weliswaar gratis, maar toch sympathiek gebaar achteraf.
Ter leringe ende vermaeck dus. Zo zijn wij rijker vän en zij -bijna- rijker dóór de vliegen geworden.
Andere reacties zien we alsnog gaarne tegemoet. Hoe dan ook zal ik t.z.t. een samenvatting van Lieskes verslag geven, zodra dit wordt vrij gegeven.
Want Ine, als altijd snel wanneer er een reactie wordt gevraagd (en dit keer zelfs de enige) heeft die gegeven. Daarin bedankte ze voor veel goeds en moois, maar vergat aan het einde niet te vermelden dat de vliegen voor haar een negatieve invloed hadden gehad op haar verblijf in Sol Battire (weet iemand overigens waar dat vandaan komt?)
En dus ontvingen we van Euro Relais, de instantie waarbij de diverse verhuurders zijn aangesloten, een brief waarin wordt gesteld dat we helaas te laat zijn voor een andere locatie dan wel een vergoeding. Hadden we ons binnen 24 uur gemeld dan hadden ze een ander verblijf gezocht dan wel ons een financiele tegemoetkoming geboden. E.e.a. schijnt in de bevestigingsbrief (art 9) te hebben gestaan. Verder zijn ze dankbaar voor de reactie en gaan ze contact opnemen met de verhuurder etc. Al met al een, weliswaar gratis, maar toch sympathiek gebaar achteraf.
Ter leringe ende vermaeck dus. Zo zijn wij rijker vän en zij -bijna- rijker dóór de vliegen geworden.
Andere reacties zien we alsnog gaarne tegemoet. Hoe dan ook zal ik t.z.t. een samenvatting van Lieskes verslag geven, zodra dit wordt vrij gegeven.
zondag, juli 30, 2006
Aachen -> Water -> Wat kost water?
Voor de mensen die nog leven met het het idee dat water een kwartje per kuub kost:
' Gezien over het laatste decennium is de gemiddelde nominale afnemersprijs inclusief Belasting op Leidingwater en BTW gestegen van € 1,09/m3 in 1995 naar € 1,52/m3 in 2005 (+39%). De stijging is vrijwel geheel terug te voeren naar inflatie en toegenomen belastingen. Na aftrek van inflatiecorrectie en belastingen blijkt dat de huidige prijs ongeveer hetzelfde is als tien jaar terug (€ 0,81 resp. € 0,82).'
' Gezien over het laatste decennium is de gemiddelde nominale afnemersprijs inclusief Belasting op Leidingwater en BTW gestegen van € 1,09/m3 in 1995 naar € 1,52/m3 in 2005 (+39%). De stijging is vrijwel geheel terug te voeren naar inflatie en toegenomen belastingen. Na aftrek van inflatiecorrectie en belastingen blijkt dat de huidige prijs ongeveer hetzelfde is als tien jaar terug (€ 0,81 resp. € 0,82).'
donderdag, juli 13, 2006
donderdag, juni 29, 2006
woensdag, juni 28, 2006
vrijdag, juni 02, 2006
Zaterdag.
Hallo,
Iedereen is welkom bij ons thuis tussen 9.30-10.00. Jullie zullen allemaal verwelkomd worden met gebak en wat wijn voor degene die dat willen. Om 10.30 moet er verzameld worden op het voetbalveld. Daarna zal er trouwens gevoetbald worden, maar er zullen ook veel andere activiteiten zijn zoals levend jeu-de-boule(???).
Tot zaterdag!
Groetjes Lieske
P.S. Opa, als jij hiernaartoe kan,kan jij dan een blad voor mijn werkstuk uitprinten?(A)
Iedereen is welkom bij ons thuis tussen 9.30-10.00. Jullie zullen allemaal verwelkomd worden met gebak en wat wijn voor degene die dat willen. Om 10.30 moet er verzameld worden op het voetbalveld. Daarna zal er trouwens gevoetbald worden, maar er zullen ook veel andere activiteiten zijn zoals levend jeu-de-boule(???).
Tot zaterdag!
Groetjes Lieske
P.S. Opa, als jij hiernaartoe kan,kan jij dan een blad voor mijn werkstuk uitprinten?(A)
dinsdag, mei 30, 2006
Van de Coach
Als coach merk ik dat er enige onrust komt in de spelersgroep, op zich een goed teken, want dat is nodig voor een optimale prestatie.
Maar er zijn nogal wat vragen gerezen en onze psycholoog vindt het belangrijk die zo goed mogelijk te beantwoorden zodat de rust weer enigszins wordt hersteld. Daar is een coach ook voor, zo heb ik begrepen.
Welnu dan, het eerste punt.
Er schijnt ergens een opa te zijn die iets voor het familietoernooi wilde doen. Bij navraag blijkt dat hij noch van de coach noch van de aanvoerder iets heeft vernomen over de naam van het team. Wel herinnerde hij zich iets van verleden jaar toen ze onder de naam van Vette Verliezers opereerden en die naam volledig waar maakten. Geen al te prettig vooruitzicht.
Verder is Hub gevraagd om aanvoerder te zijn. En dat is iets anders dan coach.
Gelukkig heeft de aanvoerder nu een basisopstelling gemaakt, maar als coach zou ik graag de kracht en zwaktes van de diverse spelers hebben. En, niet geheel onbelangrijk: is Gagan of Liza de beoogde doelverdediger? Hoe dan ook blijft het middenveld, met Hub,John en Lies, er een waar elke tegnstander de nodige moeite mee zal hebben.
Tot slot mis ik de reservelijst.
Hopelijk hebben we hiermee de discussie voldoende geopend om alles eruit te gooien zodat we zaterdag as optimaal aan de eerste wedstrijd kunnen beginnen. En daarna zien we verder.
De coach van Hup-Lies (Zo heten we dus?)
Maar er zijn nogal wat vragen gerezen en onze psycholoog vindt het belangrijk die zo goed mogelijk te beantwoorden zodat de rust weer enigszins wordt hersteld. Daar is een coach ook voor, zo heb ik begrepen.
Welnu dan, het eerste punt.
Er schijnt ergens een opa te zijn die iets voor het familietoernooi wilde doen. Bij navraag blijkt dat hij noch van de coach noch van de aanvoerder iets heeft vernomen over de naam van het team. Wel herinnerde hij zich iets van verleden jaar toen ze onder de naam van Vette Verliezers opereerden en die naam volledig waar maakten. Geen al te prettig vooruitzicht.
Verder is Hub gevraagd om aanvoerder te zijn. En dat is iets anders dan coach.
Gelukkig heeft de aanvoerder nu een basisopstelling gemaakt, maar als coach zou ik graag de kracht en zwaktes van de diverse spelers hebben. En, niet geheel onbelangrijk: is Gagan of Liza de beoogde doelverdediger? Hoe dan ook blijft het middenveld, met Hub,John en Lies, er een waar elke tegnstander de nodige moeite mee zal hebben.
Tot slot mis ik de reservelijst.
Hopelijk hebben we hiermee de discussie voldoende geopend om alles eruit te gooien zodat we zaterdag as optimaal aan de eerste wedstrijd kunnen beginnen. En daarna zien we verder.
De coach van Hup-Lies (Zo heten we dus?)
donderdag, mei 25, 2006
boe is niks
Beste Ellen,
"Boe is niks" is vertaald naar 't abn: "waar is niks? "
Het betekent dat als je problemen hebt je maar moet denken dat er ook
bij andere mensen problemen zijn, ook al zie je die vaak niet.
Het wordt dikwijls als dooddoener gebruikt, zo van :
overal is er wel wat, waar is niks?
of op z'n limburgs : euveral is get, boe is niks?
Hoop dat dit "probleem" nu uit de lucht is.
Met vriendelijke groet,
John Coenen
El Co schreef:
> beste meneer coenen
>
> ik heb een tegeltje met de spreuk
>
> 'boe is niks' en vroeg me af wat dit te betekenen had. geweldig, dat
> internet, kwam alleen maar bij maastricht uit (theater voorstelling in
> 2001) en....bij... TAAI-TAAI.
"Boe is niks" is vertaald naar 't abn: "waar is niks? "
Het betekent dat als je problemen hebt je maar moet denken dat er ook
bij andere mensen problemen zijn, ook al zie je die vaak niet.
Het wordt dikwijls als dooddoener gebruikt, zo van :
overal is er wel wat, waar is niks?
of op z'n limburgs : euveral is get, boe is niks?
Hoop dat dit "probleem" nu uit de lucht is.
Met vriendelijke groet,
John Coenen
El Co schreef:
> beste meneer coenen
>
> ik heb een tegeltje met de spreuk
>
> 'boe is niks' en vroeg me af wat dit te betekenen had. geweldig, dat
> internet, kwam alleen maar bij maastricht uit (theater voorstelling in
> 2001) en....bij... TAAI-TAAI.
zaterdag, mei 20, 2006
Familie Toernooi 3 jun as
Zoals gisteren is bekend gemaakt zal er 3 juni a.s. dus weer het Familie Toernooi van V.V. Nieuwerkerk worden gehouden. De opgave daarvoor laat ik graag over aan onze aandoerder Hub Coumans. Waarbij ik hem aanbeveel niet onder demoraliserende namen als bij voorbeeld de Vette Verliezers in te schrijven, want een team van die naam bracht er verleden jaar niet veel van terecht. Een meer inspirerende naam zal nuttig en dus gewenst zijn wil je minstens twee tegenstanders beneden je laten eindgen.
Ik hoop spoedig zijn voorstel voor de basisopstellig te ontvangen zodat we daar mogelijk nog tijdig over kunnen praten.
En kan aankondigen dat alle kinderen een leuke herinnering aan dit toernooi overhouden, zo althans is me door Ton Verkaik van bovengenoemde club verzekerd.
De coach
Ik hoop spoedig zijn voorstel voor de basisopstellig te ontvangen zodat we daar mogelijk nog tijdig over kunnen praten.
En kan aankondigen dat alle kinderen een leuke herinnering aan dit toernooi overhouden, zo althans is me door Ton Verkaik van bovengenoemde club verzekerd.
De coach
vrijdag, mei 19, 2006
Programma Familietoernooi
Beste Nieuwerkerkers,
Anders dan er in de Goalgetter aangekondigd staat is er dit jaar geen Familie- en
Mixtoernooi, maar zijn de activiteiten op zaterdag 3 juni beperkt tot het
Familiegedeelte. Voor alle pupillen en hun familieleden worden er weer diverse
activiteiten georganiseerd.
Voor wie wat meer serieus wil voetballen wordt er op zondag 4 juni het Pinksterretje
toernooi georganiseerd door de mannen van Nieuwerkerk 5, Nick Rockx en Bas van den
Bogerd. Dit toernooi is met name bedoeld voor de junioren en senioren.
Zie onder voor nadere informatie over deze toernooien.
ZATERDAG 3 JUNI 2006 FAMILIETOERNOOI
Op zaterdag 3 juni staat het traditionele Familietoernooi op het programma. Ieder
lid van VV Nieuwerkerk is welkom, en zijn familie vader, moeder, opa, oma, broers, zussen) ook. Met als doel er vooral een leuke dag van te maken hopen we dat, net als vorig jaar er weer velen deelnemen.
Het programma is als volgt:
10.30 - 12.30 : Voetbal (conform E- en F-regels)
12.30 - 13.30 : Pauze met penaltyschieten voor de pupillen (tot en met 12 jaar)
13.30 - 14.30 : Finalewedstrijden
14.30 - 17.00 : Diverse activiteiten (waaronder levend sjoelen)
17.15 : Prijsuitreiking
17.30 : Barbecue (kosten 5 euro p.p.)
De prestaties in de extra activiteiten tellen mee voor de totale score!
Inschrijving is mogelijk uiterlijk tot en met zaterdag 27 mei.
Testrapport Hub
Beste D8 collega's,
Op veler verzoek, maar speciaal op verzoek van Hub, anders gelooft zijn
vader het niet, hierbij de resultaten van de spelletjestraining van 17 mei
2006.
Ik noemde het een spelletjestraining maar het ging wel degelijk om een
vaardigheidstest!!!!!
De onderdelen die we getest hebben zijn:
Pass met doel van 1 meter breed op 10 meter afstand
Idem maar 15 meter
Idem maar 20 meter
Penalties
Paaltje, Latje vanaf de penaltiestip
Vrije schop naar keuze vanaf de rand strafschopgebied
De uitslag: totaal aantal te behalen punten 28.
Hub 20 punten
Robin 16 punten
Tim 15 punten
Pascal 14 punten
Laurens, Rianne, Roel, Roy Michiel en Sander 13 punten
Liza en Suraj 12 punten
Wouter 11 punten
Fabian 9 punten (dit door een veel te zware zelf meegebrachte bal, nooit
meer doen Fabian, je had het kunnen weten)
Jongens probeer iets met de resultaten te doen, uiteraard is bovenstaande
een samenstel van concentratie, techniek en koppie gebruiken.
Rest mij nog te bedanken voor de mooie cadeau's die ik heb gekregen van
jullie, het is niet nodig om zoiets te doen want ik geniet tijdens de
training al meer dan genoeg van jullie plezier, maar toch leuk om te
krijgen.
Kees de trainer.
zondag, mei 14, 2006
Vreemd....
Even een bewijs dat ik nu ook als Jos aan de slag kan. Maar ik vind het wel vreemd: als ik als Bea inlog zie ik ook een bijdrage van Hub blij de "blogs" maar als ik als Jos inlog zie ik die niet.... vreemd.... OF..... passen er maar gewoon 5 blogs op 1 pagina en is Hub inmiddels verhuisd naar de tweede pagina? Ik zal eens kijken, maar ik ga nu stoppen want ik heb geen tijd meer.
donderdag, mei 11, 2006
Hoera, dat we dit nog mochten...
Ja, hoera, dat we dit nog mochten meemaken. Wat allemaal?
1. Jos(je) breekt door de Blogger-grens en brengt meteen nieuw leven in de tent. Bij "Nee dus" zag het commentaar er al voldoende hoopvol uit om te denken dat het vruchtwater op breken stond.
2. Komen Ine en John naar het familietoernooi op 3 juni a.s. en: zal John zich dubbel inzetten. Ook dat is pure winst, zeker met het WK voor de boeg, John. Is het inderdaad zinvol te proberen de Jeunens te contracteren? 7 en 5 jaar?
3. Wil ook Sanne meewerken aan de takenlijst. Dus zal ik een dezer dagen een derde druk uitgeven met veel, heel veel nieuwe, zeer interessnate taken als restaureren
kandelaars e.d. waarvoor ik dan gaarne de inschrijvingen tegemoet zie. Overigens mogen ook jungskes hiervoor intekenen.
4. Is de feestmaaltijd voor prijswinnaars verschoven naar 10 september as. Het programma daarvoor is een herfstwandeling, gevolgd door een lunch met allerlei Limburgse gerechten. Gebleken is dat inmiddels niemand meer weet wie de prijswinnaars zijn. Introducé's kunnen tegen een geringe vergoeding ook van de partij zijn. Gering, omdat zoals vaker, weer een sponsor is gevonden. Opgaven gaarne z.s.m.
5. En dan nog het volgende. Op advies van Amstenrade heb ik zonet achterstallige Updates van Office gedownload. In totaal 82MB, te beginnen met het Service Package 2003. Wie weet zijn alle foutmeldingen nu van de baan. Ik heb er sinds zonet nog geen enkele gehad.
Ja, dat we dat allemaal nog mochten...
1. Jos(je) breekt door de Blogger-grens en brengt meteen nieuw leven in de tent. Bij "Nee dus" zag het commentaar er al voldoende hoopvol uit om te denken dat het vruchtwater op breken stond.
2. Komen Ine en John naar het familietoernooi op 3 juni a.s. en: zal John zich dubbel inzetten. Ook dat is pure winst, zeker met het WK voor de boeg, John. Is het inderdaad zinvol te proberen de Jeunens te contracteren? 7 en 5 jaar?
3. Wil ook Sanne meewerken aan de takenlijst. Dus zal ik een dezer dagen een derde druk uitgeven met veel, heel veel nieuwe, zeer interessnate taken als restaureren
kandelaars e.d. waarvoor ik dan gaarne de inschrijvingen tegemoet zie. Overigens mogen ook jungskes hiervoor intekenen.
4. Is de feestmaaltijd voor prijswinnaars verschoven naar 10 september as. Het programma daarvoor is een herfstwandeling, gevolgd door een lunch met allerlei Limburgse gerechten. Gebleken is dat inmiddels niemand meer weet wie de prijswinnaars zijn. Introducé's kunnen tegen een geringe vergoeding ook van de partij zijn. Gering, omdat zoals vaker, weer een sponsor is gevonden. Opgaven gaarne z.s.m.
5. En dan nog het volgende. Op advies van Amstenrade heb ik zonet achterstallige Updates van Office gedownload. In totaal 82MB, te beginnen met het Service Package 2003. Wie weet zijn alle foutmeldingen nu van de baan. Ik heb er sinds zonet nog geen enkele gehad.
Ja, dat we dat allemaal nog mochten...
Is het dan toch gelukt????
Het begint er nu echt op te lijken!!
Na eerdere pogingen, waarbij ik de prachtigste verhalen op een site wist te plaatsen (maar niet de "Gielkens" site, maar een verborgen Jos-blogger site...) gaat het nu waarschijnlijk lukken en ga ik mijn eerste verhaaltje op de site plaatsen!
Dus als jullie dit allemaal kunnen lezen, dan verwacht ik wel heel veel felicitaties in de "comments"!!
En als ik genoeg felicitaties heb ontvangen, dan ga ik Bea (en de anderen) ook vertellen hoe het moet, zodat er ook nog veel meer leuke verhaaltjes op de site komen!
Groetjes uit een zonnig Kerkrade!
Na eerdere pogingen, waarbij ik de prachtigste verhalen op een site wist te plaatsen (maar niet de "Gielkens" site, maar een verborgen Jos-blogger site...) gaat het nu waarschijnlijk lukken en ga ik mijn eerste verhaaltje op de site plaatsen!
Dus als jullie dit allemaal kunnen lezen, dan verwacht ik wel heel veel felicitaties in de "comments"!!
En als ik genoeg felicitaties heb ontvangen, dan ga ik Bea (en de anderen) ook vertellen hoe het moet, zodat er ook nog veel meer leuke verhaaltjes op de site komen!
Groetjes uit een zonnig Kerkrade!
zondag, mei 07, 2006
Nee dus
Nee, mijn voorzet aan Bea/Jos om onder mijn inlognaam en wachtwoord op de site te komen is niet de bedoeling. Want, zo zegt Jeu, ik heb hun een inlognaam + wachtwoord via Blogger doen toekomen, zodat ze onder hun eigen naam en niet onder w.gielkens hun zegje kunnen doen. Klinkt logisch, en dat was dan dat, maar de klachten zijn vele om het ook werkelijk te praktizeren.
O.K., als de eigen stam het niet lukt moeten we terug vallen op de 'intelligentie van buiten', dus Bea en John, waar blijven jullie?
O.K., als de eigen stam het niet lukt moeten we terug vallen op de 'intelligentie van buiten', dus Bea en John, waar blijven jullie?
zondag, april 23, 2006
Een etentje.
Aan alle prijswinnaars die een etentje hebben gewonnen het volgende:
Dit wordt geserveerd op zondag 7 mei as in Sweikhuizen, ja,ja, een klein, maar wel heel oud dorpje nabij de oudste boerennederzetting van Nederland, tegenwoordig Waereldstjad geheten. Hieraan voorafgaand maken we een kleine wandeling in de omgeving van dit rustieke dorpje, waarna we romd 12.00 uur aan tafel gaan.
Natuurlijk mogen ook anderen mee, maar die moeten dan dokken voor de speciaal geserveerde Limburgse lunch in café Boyens.
Gaarne verneem ik welke wandelliefhebbers, natuurliefhebbers en lekkerbekken hierbij willen zijn.
Dit wordt geserveerd op zondag 7 mei as in Sweikhuizen, ja,ja, een klein, maar wel heel oud dorpje nabij de oudste boerennederzetting van Nederland, tegenwoordig Waereldstjad geheten. Hieraan voorafgaand maken we een kleine wandeling in de omgeving van dit rustieke dorpje, waarna we romd 12.00 uur aan tafel gaan.
Natuurlijk mogen ook anderen mee, maar die moeten dan dokken voor de speciaal geserveerde Limburgse lunch in café Boyens.
Gaarne verneem ik welke wandelliefhebbers, natuurliefhebbers en lekkerbekken hierbij willen zijn.
donderdag, april 20, 2006
Familietoernooi 2006: 3 juni
Deelname door teams met seniorspelers, niet-competiespelers, vrouwen en kinderen.
Meedoen schijnt belangrijker te zijn dan winnen!
Omdat het de 5e editie is, EXTRA VERRASSINGEN!
Als afsluiting is er een gezellige en lekkere barbecue, zeggen ze.
Aanvang programma: 10:30
Barbecue: 17:30
Zet maar in het commentaar wie komt.
Meedoen schijnt belangrijker te zijn dan winnen!
Omdat het de 5e editie is, EXTRA VERRASSINGEN!
Als afsluiting is er een gezellige en lekkere barbecue, zeggen ze.
Aanvang programma: 10:30
Barbecue: 17:30
Zet maar in het commentaar wie komt.
AGR '06: Zo maar ergens een toeschouwer
Prijsvraag
1. Wie is de afgebeelde persoon?
2. Wat heeft hij/zij in zijn/haar armen?
3. Waar en wanneer is deze foto genomen?
4. Is deze persoon voortvluchtig?
Onder de goede inzenders wordt een aantrekkelijke prijs verloot.
Rare Tijden
Ja, rare tijden zijn het.
Zo zie je op deze site een ISBN nummer (dat -helaas- niemand interesseert) omdat de boodschapper ervan mijn e-mail adres niet kent. Terwijl we nog wel familie zijn, dacht ik. En als je haar bericht beantwoordt blijkt die mail onbestelbaar te zijn.
Maar goed, het melden van het nummer bleek een goede zaak, want nu heb ik het tenminste ook al kijk ik niet elke vijf minuten op de site, zoals de schrijfster denkt.
En waarom ook? Zowel John als Hub, normaal gesproken toch twee getrouwen, laten het, ondanks verwachtingsvolle beloften, -ook weer helaas- afweten. En met Hub had ik nog wel een contract. Weliswaar niet op papier, maar als ik hem voor de rechtbank sleep zullen ze daar, ons rechtssysteem getrouw, zeggen dat de intentie telt!
Ik ben nu benieuwd hoe beiden zich daar uitredden.
En om de tijden minder raar te vinden zal ik me maar gaan aanwennen deze site hooguit om het halve uur te raadplegen.
Zo zie je op deze site een ISBN nummer (dat -helaas- niemand interesseert) omdat de boodschapper ervan mijn e-mail adres niet kent. Terwijl we nog wel familie zijn, dacht ik. En als je haar bericht beantwoordt blijkt die mail onbestelbaar te zijn.
Maar goed, het melden van het nummer bleek een goede zaak, want nu heb ik het tenminste ook al kijk ik niet elke vijf minuten op de site, zoals de schrijfster denkt.
En waarom ook? Zowel John als Hub, normaal gesproken toch twee getrouwen, laten het, ondanks verwachtingsvolle beloften, -ook weer helaas- afweten. En met Hub had ik nog wel een contract. Weliswaar niet op papier, maar als ik hem voor de rechtbank sleep zullen ze daar, ons rechtssysteem getrouw, zeggen dat de intentie telt!
Ik ben nu benieuwd hoe beiden zich daar uitredden.
En om de tijden minder raar te vinden zal ik me maar gaan aanwennen deze site hooguit om het halve uur te raadplegen.
woensdag, april 19, 2006
ISBN nummer
Ik weet het mailadres niet van opa, dus ik schrijf het nummer maar even op deze site, want daar kijkt oop natuurlijk elke minuut op.
9020882864
Zo, dat was het. En nog voor donderdag op woensdag hea!!!
9020882864
Zo, dat was het. En nog voor donderdag op woensdag hea!!!
vrijdag, maart 31, 2006
Voor wie
Voor wie zich nuttig en-bijna- onmisbaar willen maken, bij deze de nieuwste takenlijst. Lieske en Desi gingen er nog wel eens tegen aan. Wie doet mee?
Want het voorjaar roept weer om acties, of kriebelt er bij jullie niks? takenlijst2.doc
Want het voorjaar roept weer om acties, of kriebelt er bij jullie niks? takenlijst2.doc
donderdag, maart 30, 2006
zondag, maart 26, 2006
-724487.jpg)
dinsdag, maart 21, 2006
Recepten
-792608.jpg)
Ik moest nog steeds 2 recepten erop zetten, dus hier zijn ze dan:
*=Sandwiches met honing, 4 stuks
Ingredienten:
-4 witte boterhammen
-een stuk brie
-een pot honing
Pak 2 witte boterhammen, en snijd de stukjes brie in stukjes die je op de boterhammen legt. Smeer dan veel honing over de kaas, en doe op de 2 boterhammen nog 2 boterhammen, zodat de brie bedekt is. Snijd als laatste de 2 boterhammen zo in 4 stukken dat het driekhoeken worden...Eet smakelijk!
-----------------------------------------------------------------------------
Selderijsoep:
Ingredienten:
-1 kg bleekselderie
-rozemarijn
-heel veel water
Kook water op, en snijd de stukjes bleekselderij alvast in stukjes. De blaadjes mogen ook gesneden worden. Gooi het samen met het gekookte water in een pan, en laat het koken. Zet dan de staafmixer erop, en mix alles tot er geen stukken meer in zitten, maar alles "weg" is. Doe er dan wat rozemarijn in..Dit is heel lekker, en goed voor het slapen gaan, als je het een uur van te voren eet of nog later voor je gaat slapen!
-----------------------------------------------------------------------------
OkeeJ, de ingredienten zijn een beetje vaag hoeveel enzo, maar experimenteer maar met wat je lekker vindt qua hoeveelheid.
Verslag opa's verjaardag
Geleen, zondag.
Opa was eigenlijk vrijdag jarig, maar omdat dan natuurlijk niet iedereen er de hele dag kon zijn, vierde oop zijn verjaardag op zondag. Opa ontving iedereen om 12 uur, en we vertrokken naar een prachtig stuk natuurgebied. Het gaat gebruikt worden, en werd nu ook al een beetje gebruikt, voor vee en rivieren die hier dan lekker kunnen gaan meanderen, dus het wordt een echt mooi natuurmonument. We klommen ook een steile berg op(een klein hellinkje zei de begeleider), en zelfs tante Lies haalde het, na wat hulp van hem. De tijd vloog, en na een klein uurtje zaten we allemaal met vieze modderschoenen, pardon, natuurlijke schoenen aan een highthea tafel, en er werden heerlijke dingen zoals gebakjes, sandwiches*, chocolade, cakejes, koffie en natuurlijk thee geserveerd.
Toen iedereen lekker had gesmuld, vertrokken we naar een asielcentrum, waar opa een hele leuke cursus had georiganiseerd, 3 dames hebben een prachtige ketting gemaakt, 2 mannen een doek geschilderd, en de rest heeft borden geschilderd. Het bleek dat die randjes heel grappig met gewoon sjablonen werden gemaakt, en het was heel leuk werk om verder ook zelf gewoon je eigen bord(en) te maken.
We moesten ze alleen nog maar "inbakken"Na een paar uur ofzo zijn we weer teurg naar Bilderdijklaan 7 gekeerd, werd er heerlijk gebak(ook van Bea, zo'n lekkere chocotaart) gegeten en thee gedronken(alweer), en hebben ik en de andere kinderen een boswandeling met Bommel gemaakt. 'S avonds kregen we lekkere Chinees, en hebben Desi en ik een heel stuk van de kelder gedaan. Kortom: HET WAS EEN GEWELDIG LEUKE DAG!
*=zie recepten hierboven
Opa was eigenlijk vrijdag jarig, maar omdat dan natuurlijk niet iedereen er de hele dag kon zijn, vierde oop zijn verjaardag op zondag. Opa ontving iedereen om 12 uur, en we vertrokken naar een prachtig stuk natuurgebied. Het gaat gebruikt worden, en werd nu ook al een beetje gebruikt, voor vee en rivieren die hier dan lekker kunnen gaan meanderen, dus het wordt een echt mooi natuurmonument. We klommen ook een steile berg op(een klein hellinkje zei de begeleider), en zelfs tante Lies haalde het, na wat hulp van hem. De tijd vloog, en na een klein uurtje zaten we allemaal met vieze modderschoenen, pardon, natuurlijke schoenen aan een highthea tafel, en er werden heerlijke dingen zoals gebakjes, sandwiches*, chocolade, cakejes, koffie en natuurlijk thee geserveerd.
-711079.jpg)
-764426.jpg)
Toen iedereen lekker had gesmuld, vertrokken we naar een asielcentrum, waar opa een hele leuke cursus had georiganiseerd, 3 dames hebben een prachtige ketting gemaakt, 2 mannen een doek geschilderd, en de rest heeft borden geschilderd. Het bleek dat die randjes heel grappig met gewoon sjablonen werden gemaakt, en het was heel leuk werk om verder ook zelf gewoon je eigen bord(en) te maken.
We moesten ze alleen nog maar "inbakken"Na een paar uur ofzo zijn we weer teurg naar Bilderdijklaan 7 gekeerd, werd er heerlijk gebak(ook van Bea, zo'n lekkere chocotaart) gegeten en thee gedronken(alweer), en hebben ik en de andere kinderen een boswandeling met Bommel gemaakt. 'S avonds kregen we lekkere Chinees, en hebben Desi en ik een heel stuk van de kelder gedaan. Kortom: HET WAS EEN GEWELDIG LEUKE DAG!
*=zie recepten hierboven
zaterdag, maart 18, 2006
3 Vragen
Voor de liefhebbers.
1. Wat was ook weer de paddentrek?
2. Waaraan denk je bij JWG?
3. Sel je voor dat JWG -ook- staat voor Jongeren Werk Groep Sterrenkunde voor
jongeren van 8-21 jaar, die een leuk blad uitgeven, zou jij daar dan een
abonnement op willen?
1. Wat was ook weer de paddentrek?
2. Waaraan denk je bij JWG?
3. Sel je voor dat JWG -ook- staat voor Jongeren Werk Groep Sterrenkunde voor
jongeren van 8-21 jaar, die een leuk blad uitgeven, zou jij daar dan een
abonnement op willen?
donderdag, maart 16, 2006
Madeliefjes en Cyclamen
Door de achtertuin kwamen we terug van het stort. Dat was er achter gebleven en wij mochten weer naar huis.
"Kijk eens John, een prachtig veld paarse, hoe heten ze ook weer. Geen orchideeën, maar je weet wel."
"Ik zou het niet weten." zei John, "volgens mij zijn het allemaal madeliefjes."
Ja, terug van het stort, waar we 34 euro moesten betalen voor het achterlaten van een partijtje hout, want papier, glas, plastic, chemo en ijzer waren we buiten al kwijt geraakt.
"Toch nog veel", vond John.
"Ja, zeg 1 euro de kilo", schatte ik, want er waren wat triplex platen, 4 stoelpoten en 2 keukenkastjes achter gebleven.
Vandaag vond ik het bonnetje van de afrekening.
Gewicht weging 1: 2.210 kg
Gewicht weging 2: 2.020 kg
Netto : 190 kg
Dan is 34 euro nog schappelijk.
Maar er blijven 2 vragen:
1. Heeft John bij weging 2 misschien de auto verlaten? Dan hebben we ook voor zijn 90kg betaald.
2. En zo ja, waarom is hij wel mee terug gekomen?
Door de achtertuin met dat prachtige veld paarse cijclamen.
"Kijk eens John, een prachtig veld paarse, hoe heten ze ook weer. Geen orchideeën, maar je weet wel."
"Ik zou het niet weten." zei John, "volgens mij zijn het allemaal madeliefjes."
Ja, terug van het stort, waar we 34 euro moesten betalen voor het achterlaten van een partijtje hout, want papier, glas, plastic, chemo en ijzer waren we buiten al kwijt geraakt.
"Toch nog veel", vond John.
"Ja, zeg 1 euro de kilo", schatte ik, want er waren wat triplex platen, 4 stoelpoten en 2 keukenkastjes achter gebleven.
Vandaag vond ik het bonnetje van de afrekening.
Gewicht weging 1: 2.210 kg
Gewicht weging 2: 2.020 kg
Netto : 190 kg
Dan is 34 euro nog schappelijk.
Maar er blijven 2 vragen:
1. Heeft John bij weging 2 misschien de auto verlaten? Dan hebben we ook voor zijn 90kg betaald.
2. En zo ja, waarom is hij wel mee terug gekomen?
Door de achtertuin met dat prachtige veld paarse cijclamen.
Internet café
Een goed idee.
Maar het vereist wel enkele instructies.
Zo bleek p.c. 2 langer dan normaal op te starten omdat er tig programma's waaronder sudoku speciaal e.d. waren gedownload. Verder startte hij dan, na enig aarzelen, op in het MSN chat programma, waar andere gebruikers geen, of nauwelijks boodschap aan hebben. Via de -MSN-chat- hulp van Jos is dat inmiddels -enigermate- hersteld.
En p.c. 3 kampt -nog- met schermproblemen omdat een olijkerd aan het scherm heeft zitten prutsen waardoor dat nu in diverse programma's een afwijkend beeld geeft.
Bekend is dat in commerciële internetcafé's de beheerder 's avonds weer alles op default zet, zodat de gebruikers telkens vanaf een bekende set-up kunnen starten.
Aangezien de huidige beheerder daartoe niet in staat is zou hij het op prijs stellen de p.c.'s af te sluiten in de set-up van de begintoestand.
Een alternatief zou, volgens een commentator, zijn om het sousterrain bij bezoek hermetisch te sluiten.
Maar daar was het toch allemaal niet om begonnen?
Aanvullende adviezen worden gaarne tegemoet gezien.
De beheerder.
Maar het vereist wel enkele instructies.
Zo bleek p.c. 2 langer dan normaal op te starten omdat er tig programma's waaronder sudoku speciaal e.d. waren gedownload. Verder startte hij dan, na enig aarzelen, op in het MSN chat programma, waar andere gebruikers geen, of nauwelijks boodschap aan hebben. Via de -MSN-chat- hulp van Jos is dat inmiddels -enigermate- hersteld.
En p.c. 3 kampt -nog- met schermproblemen omdat een olijkerd aan het scherm heeft zitten prutsen waardoor dat nu in diverse programma's een afwijkend beeld geeft.
Bekend is dat in commerciële internetcafé's de beheerder 's avonds weer alles op default zet, zodat de gebruikers telkens vanaf een bekende set-up kunnen starten.
Aangezien de huidige beheerder daartoe niet in staat is zou hij het op prijs stellen de p.c.'s af te sluiten in de set-up van de begintoestand.
Een alternatief zou, volgens een commentator, zijn om het sousterrain bij bezoek hermetisch te sluiten.
Maar daar was het toch allemaal niet om begonnen?
Aanvullende adviezen worden gaarne tegemoet gezien.
De beheerder.
zaterdag, maart 04, 2006
ADSL (slot)
Ok dan, omdat jullie het zijn, maar anderen zou ik het niet vertellen.
Ine zal het misschien geen goed doen, maar á la, we hebben inmiddels ADSL. En het werkt!
Maar: de scannersoftware kreeg hij niet gedownload, beneden kon je niet mailen omdat daar XS4all niet was geïnstalleerd en, last but not least, kon je op het netwerk (2 pc's notabene) wel in de beneden-pc kijken maar van beneden niet in de boven-p.c. Toen Jes maandag jl vroeg of het goed was dat ze mijn kamer eens een goede beurt gaf zei ik, naieveling, dat het prima was en ging beneden zitten. Hoera, eindelijk een keertje dus niet voor een gat te vangen.
Toch wel. Want toen ik het veelgeprezen netwerk uitprobeerde kwam ik niet op de p.c. boven (Ja,ja, die stond aan). De melding was overduidelijk: no authority.
Heb toen gebeld, dinsdag gebeld, woensdag gebeld, ma zelf nog even langs geweest, donderdag gebeld, vrijdag gebeld en jawel, zaterdag zou hij om 12.00 uur de verkeerde apparaatjes komen vervangen en nog eens naar alles kijken.
Die lang verbeide zaterdag werd er 11.55 uur gebeld en kwam ma in alle rust vertellen dat hij zich zonet had afgemeld wegens ziekte. Zo'n telefoontje meende ze zelf wel te kunnen afhandelen, want, zo had die meneer gezegd, alles werkte toch?
Meteen terug gebeld, maar geen contact mogelijk. ("Zijn vandaag gesloten", zei het antwoordapparaat)
Dus 2 faxen gestuurd met dingen die in elk geval niet werkten.
Zondag 'dan maar' Roy gebeld, die zou ook de c.d. van de scanner wel hebben, want die had indertijd de p.c. bij hem thuis in elkaar gezet en alles ter plekke geïnstalleerd.
C.d-tje had hij natuurlijk niet, maar software downloaden? Geen probleem. Daarmee bevestigend wat de hulpdesk van Epson me had verteld, namelijk dat ze geen nieuwe schijfjes verstrekten omdat je de software zelf kon downloaden.
Maar zondag, maandag, dinsdag, woensdag geen bericht van die jongeman.
Via vriend Harry toen de naam gekregen van een zekere M. Penders uit Schimmert, een netwerkbeheerder die wel eens kwam uithelpen. Harry zou een goed woordje voor me doen.
Donderdagavond kwam er weer licht in huize Gielkens. Maurice Penders loadde down, zette de scanner op 3 wijzen aan het werk, maakte 3 icoontjes (kunt U zelf uitzoeken met welk programma U het liefst werkt), maakte de verbinding van boven naar beneden in orde en streek nog menig plooitje glad. Ja, hij was netwerkbeheerder bij een groot bedrijf, zodoende.
En vrijdagochtend was mijn finest hour toen ik bij de sangria tegen Jes kon zeggen: "Als je Roy nog eens ziet, zeg hem dan dat hij geen moeite meer hoeft te doen voor mijn software, want ik heb daar nu een hele goeie voor."l
Dat was eruit.
Vandaag is Paul Liska geweest om beneden alles af te werken, want de kastjes hingen altijd nog los aan de muur.
Het leek hem geen echt vakwerk. Waarom had hij ook maar een draad getrokken als hij wist dat we er twee p.c.'s wilden neerzetten? Nu kon je dat bij de p.c. zelf ook doen, maar dan had je een Rauter nodig en waarom had hij die niet meegeleverd?
Volgende week komt hij dat verder in orde brengen.
Een les voor de volgende keer? Och, sommigen leren het natuurlijk nooit.
Ine zal het misschien geen goed doen, maar á la, we hebben inmiddels ADSL. En het werkt!
Maar: de scannersoftware kreeg hij niet gedownload, beneden kon je niet mailen omdat daar XS4all niet was geïnstalleerd en, last but not least, kon je op het netwerk (2 pc's notabene) wel in de beneden-pc kijken maar van beneden niet in de boven-p.c. Toen Jes maandag jl vroeg of het goed was dat ze mijn kamer eens een goede beurt gaf zei ik, naieveling, dat het prima was en ging beneden zitten. Hoera, eindelijk een keertje dus niet voor een gat te vangen.
Toch wel. Want toen ik het veelgeprezen netwerk uitprobeerde kwam ik niet op de p.c. boven (Ja,ja, die stond aan). De melding was overduidelijk: no authority.
Heb toen gebeld, dinsdag gebeld, woensdag gebeld, ma zelf nog even langs geweest, donderdag gebeld, vrijdag gebeld en jawel, zaterdag zou hij om 12.00 uur de verkeerde apparaatjes komen vervangen en nog eens naar alles kijken.
Die lang verbeide zaterdag werd er 11.55 uur gebeld en kwam ma in alle rust vertellen dat hij zich zonet had afgemeld wegens ziekte. Zo'n telefoontje meende ze zelf wel te kunnen afhandelen, want, zo had die meneer gezegd, alles werkte toch?
Meteen terug gebeld, maar geen contact mogelijk. ("Zijn vandaag gesloten", zei het antwoordapparaat)
Dus 2 faxen gestuurd met dingen die in elk geval niet werkten.
Zondag 'dan maar' Roy gebeld, die zou ook de c.d. van de scanner wel hebben, want die had indertijd de p.c. bij hem thuis in elkaar gezet en alles ter plekke geïnstalleerd.
C.d-tje had hij natuurlijk niet, maar software downloaden? Geen probleem. Daarmee bevestigend wat de hulpdesk van Epson me had verteld, namelijk dat ze geen nieuwe schijfjes verstrekten omdat je de software zelf kon downloaden.
Maar zondag, maandag, dinsdag, woensdag geen bericht van die jongeman.
Via vriend Harry toen de naam gekregen van een zekere M. Penders uit Schimmert, een netwerkbeheerder die wel eens kwam uithelpen. Harry zou een goed woordje voor me doen.
Donderdagavond kwam er weer licht in huize Gielkens. Maurice Penders loadde down, zette de scanner op 3 wijzen aan het werk, maakte 3 icoontjes (kunt U zelf uitzoeken met welk programma U het liefst werkt), maakte de verbinding van boven naar beneden in orde en streek nog menig plooitje glad. Ja, hij was netwerkbeheerder bij een groot bedrijf, zodoende.
En vrijdagochtend was mijn finest hour toen ik bij de sangria tegen Jes kon zeggen: "Als je Roy nog eens ziet, zeg hem dan dat hij geen moeite meer hoeft te doen voor mijn software, want ik heb daar nu een hele goeie voor."l
Dat was eruit.
Vandaag is Paul Liska geweest om beneden alles af te werken, want de kastjes hingen altijd nog los aan de muur.
Het leek hem geen echt vakwerk. Waarom had hij ook maar een draad getrokken als hij wist dat we er twee p.c.'s wilden neerzetten? Nu kon je dat bij de p.c. zelf ook doen, maar dan had je een Rauter nodig en waarom had hij die niet meegeleverd?
Volgende week komt hij dat verder in orde brengen.
Een les voor de volgende keer? Och, sommigen leren het natuurlijk nooit.
donderdag, maart 02, 2006
Jeu,jongen(2)
Het is waarschijnljk onoplosbaar, maar wie weet helpt 't als je over je problemen wil praten. Kijk, vanavond heb ik 3 commentaren geleverd, maar ze staan geen van alle als new comments, vet dus. gemeld.
Dat animeert natuurlijk niet om te lezen. Misschien vet ook niet, maar dat is dan een ander verhaal.
Komt 't misschien omdat ik niet meer kan verniewen met F5? Want dat is nu een heel andere functie, nota bene ongedaan maken. Alle toetsen geprobeerd, van opblazen tot schijf wissen, maar vernieuwen is er niet meer bij.
Em ja, ik schroom het te zeggen, maar ik verdenk John ervan dat hij staat te popelen om zich direct te melden en niet via commentaar. Maar dat was ook weer een ander verhaal?
Dat animeert natuurlijk niet om te lezen. Misschien vet ook niet, maar dat is dan een ander verhaal.
Komt 't misschien omdat ik niet meer kan verniewen met F5? Want dat is nu een heel andere functie, nota bene ongedaan maken. Alle toetsen geprobeerd, van opblazen tot schijf wissen, maar vernieuwen is er niet meer bij.
Em ja, ik schroom het te zeggen, maar ik verdenk John ervan dat hij staat te popelen om zich direct te melden en niet via commentaar. Maar dat was ook weer een ander verhaal?
woensdag, maart 01, 2006
dinsdag, februari 28, 2006
Jeu, jongen
Jeu, jongen, ik hoop dat je nog eens kijkt. Want als ik links op de site klik om er iets op te zetten (gericht aan Gielkensw@blogger etc.) dan bljft 't akelig leeg. Lukt 't jou wel? En zo, ja wat doen wij fout?
Als je 't niet zou weten, OK, ben je in goed gezelschap in elk geval.
Als je 't niet zou weten, OK, ben je in goed gezelschap in elk geval.
dinsdag, februari 21, 2006
Nou, de balle dan
In de Kroon schenken ze een goede Trappist. En sinds ze er ook heerlijke bitterballen serveren begint zij al te lonken zodra we naar even in de buurt komen. OK, er pal tegenover zitten de jongens van Woodline, die onze meubels, rekken en andere eiken toestanden, weliswaar meestal aan de late kant, maar verder in volle tevredenheid van de klant produceren.
"Voor mij een Trappist met, en voor haar een Trappist zonder.
En o ja, brengt U ook uit?"
"Hoe bedoelt U?"
"Zou U ook 2 Trappist in de zaak aan de overkant willen brengen?"
"Maar ik weet niet of ze dat drinken."
"Nou dan leren ze dat wel.
En o ja, ook een grote portie bitterballen."
"Zou ze dat wel doen?", vroeg zij zich af en even leek het erop dat ze wel ons bediende maar geen asem gaf met 2 bellen naar de overkant te gaan.
OK dan, was leuk geprobeerd.
Maar toch, even later komt ze wulps aan onze tafel en vraagt:"Wat moet ik dan zeggen, meneer?"
"Zegt U maar dat we zo meteen ons rek komen halen, dan weten ze wie ik ben."
Maar toch geen directe actie.
"Ik zei je toch dat ze zoiets niet kunnen doen!", zie zij.
En even later, want ze zat met het gezicht naar het raam:
"Kijk eens, daar gaat ze met een dienblad en 2 grote Trappist.
En een grote schaal met ONZE ballen."
Gelukkig was de Chinees vlakbij.
"Voor mij een Trappist met, en voor haar een Trappist zonder.
En o ja, brengt U ook uit?"
"Hoe bedoelt U?"
"Zou U ook 2 Trappist in de zaak aan de overkant willen brengen?"
"Maar ik weet niet of ze dat drinken."
"Nou dan leren ze dat wel.
En o ja, ook een grote portie bitterballen."
"Zou ze dat wel doen?", vroeg zij zich af en even leek het erop dat ze wel ons bediende maar geen asem gaf met 2 bellen naar de overkant te gaan.
OK dan, was leuk geprobeerd.
Maar toch, even later komt ze wulps aan onze tafel en vraagt:"Wat moet ik dan zeggen, meneer?"
"Zegt U maar dat we zo meteen ons rek komen halen, dan weten ze wie ik ben."
Maar toch geen directe actie.
"Ik zei je toch dat ze zoiets niet kunnen doen!", zie zij.
En even later, want ze zat met het gezicht naar het raam:
"Kijk eens, daar gaat ze met een dienblad en 2 grote Trappist.
En een grote schaal met ONZE ballen."
Gelukkig was de Chinees vlakbij.
Dat wil je niet weten
Zodra iemand zegt 'dat wil je niet weten' kun je er tamelijk zeker van zijn dat hij uitgebreid gaat uitpakken.
Inderdaad, de muis deed het opeens die vrijdag niet meer. Ik heb nu een andere (draadloos) én een nieuw toetsenord. Allemaal beter meneer, maar over het prijsverschil zullen we het niet hebben. Kijk, denk je dan, aan mij zal het dus niet hebben gelegen.
"Jammer eigenlijk dat de ADSL er nog niet is, dan had ik dat meteen 'even' kunnen aanleggen. Duurt deze keer wel erg lang."
Die week was er wel een witte doos gebracht, maar Ma had die aangenomen 'in de wetenschap' dat het een bestelling voor Jos was, en of ik die dus even met rust wilde laten. Inderdaad, die ADSL duurde wel erg lang deze keer.
Die zondag was Jos nogal verrast met zijn zending uit Den Haag. Terecht, want ADSL had-ie echt niet besteld. Wij wel dan??
Maar goed, we hadden dan maar 2 dagen gemist, want maandag zou ik meteen bellen en zouden we eindelijk uit de ellende zijn.
Maandag was RAR gesloten en dinsdag werd meegedeeld dat alleen Michel ADSL aanlegde en hoewel bedrijsleider van RAR werkte hij voor dat bedrijf(je) slechts op vrijdag en zaterdag. Maar dan zou hij ook om 13.00 uur komen. We stonden nu vooraan ik de rij.
Dus vrijdag om 14.00 gebeld of er geen misverstand in het spel was. Nee, hij stond verdorie net klaar om te vertrekken. En dus was hij er tegen drie-en.
"Maar of ik dan toch even kon adviseren hoe hij door die dikke muren heen kon."
"Daarom heb ik U vooraf laten komen, kon U zelf bepalen hoe alles zou moeten."
"Zeker, maar ik had niet gedacht dat die muren zo dik waren. Dan maar door de stijl van de deur?"
"We zijn nu zo ver, ik vind alles goed."
"Meneer komt U eens, zijn die stijlen van ijzer? Ik kom daar niet doorheen."
Dus werd het boorwerk via dunnere muren en een langere kabel dan gedachte etc.
En de scanner, ja, die software moest nog worden gedownload, maar dat ging nu tenminste vanzelf als de ADSL eenmaal werkte.
"Maar hoe dat nu, ik krijg hem hier boven niet aan de praat, wilt U eens kijken of-t-ie-t beneden wel doet?"
En toen, believe it or not, bleek het wachtwoord niet te kloppen.
"Meneer, hebt U iets aan het wachtwoord veranderd?"
"Niet mijn gewoonte, dat is door Uw firma opgegeven met afschrift aan mij. Da's alles."
Ik heb toen meegemaakt dat XS4all van hieruit werd gebeld om het juiste wachtwoord te achterhalen, dat er waarschijnlijk bij hun een fout was gemaakt, want zij hadden een ander wachtwoord, dat ik me moest legitimeren anders kregen we dat niet eens en dat we een uur later inderdaad op ADSL terecht konden.
Hoewel? Hoe kon het nu dat het boven niet lukte?
"Is de afstand misschien toch te groot?", opperde ik. Want Ma had zich vandaag opeens herinnerd dat die meneer van de KPN haar had gezegd dat dit geen huis was voor draadloos.
"Een goede vraag", vond meneer Michel, zeker met die dikke muren, maar dat had hij nog niet eerder meegemaakt. Nee, het zouden de apparaatjes zijn, had hij eerder ook al eens problemen mee gehad. Dus werden er ter plekke twee nieuwe apparaatjes besteld, die dan volgende week geplaatst konden worden. Intussen: "Meneer als-t-ie-'t het boven niet doet, gewoon even kabeltje in en kabeltje uit, resetten dus. Is misschien vervelend, maar volgende week komt dat in orde.
Kan ik ook even naar de scanner kijken, want de gedownloade versie werkt niet zoals ik wil. Jammer dat U de diskette kwijt bent (ra,ra, waar zou die zijn?), maar ik heb het service nummer van Epson voor U opgezocht, kunt U maandag zelf even bellen, sturen ze wel een nieuwe."
Rond 20.00 uur ging een vermoeide meneer Michel de deur uit.
"Tot volgende week."
Zo staat het er nu bij na een dikke maand ploeteren. Maar dat wil je natuurlijk gewoon niet weten.
Inderdaad, de muis deed het opeens die vrijdag niet meer. Ik heb nu een andere (draadloos) én een nieuw toetsenord. Allemaal beter meneer, maar over het prijsverschil zullen we het niet hebben. Kijk, denk je dan, aan mij zal het dus niet hebben gelegen.
"Jammer eigenlijk dat de ADSL er nog niet is, dan had ik dat meteen 'even' kunnen aanleggen. Duurt deze keer wel erg lang."
Die week was er wel een witte doos gebracht, maar Ma had die aangenomen 'in de wetenschap' dat het een bestelling voor Jos was, en of ik die dus even met rust wilde laten. Inderdaad, die ADSL duurde wel erg lang deze keer.
Die zondag was Jos nogal verrast met zijn zending uit Den Haag. Terecht, want ADSL had-ie echt niet besteld. Wij wel dan??
Maar goed, we hadden dan maar 2 dagen gemist, want maandag zou ik meteen bellen en zouden we eindelijk uit de ellende zijn.
Maandag was RAR gesloten en dinsdag werd meegedeeld dat alleen Michel ADSL aanlegde en hoewel bedrijsleider van RAR werkte hij voor dat bedrijf(je) slechts op vrijdag en zaterdag. Maar dan zou hij ook om 13.00 uur komen. We stonden nu vooraan ik de rij.
Dus vrijdag om 14.00 gebeld of er geen misverstand in het spel was. Nee, hij stond verdorie net klaar om te vertrekken. En dus was hij er tegen drie-en.
"Maar of ik dan toch even kon adviseren hoe hij door die dikke muren heen kon."
"Daarom heb ik U vooraf laten komen, kon U zelf bepalen hoe alles zou moeten."
"Zeker, maar ik had niet gedacht dat die muren zo dik waren. Dan maar door de stijl van de deur?"
"We zijn nu zo ver, ik vind alles goed."
"Meneer komt U eens, zijn die stijlen van ijzer? Ik kom daar niet doorheen."
Dus werd het boorwerk via dunnere muren en een langere kabel dan gedachte etc.
En de scanner, ja, die software moest nog worden gedownload, maar dat ging nu tenminste vanzelf als de ADSL eenmaal werkte.
"Maar hoe dat nu, ik krijg hem hier boven niet aan de praat, wilt U eens kijken of-t-ie-t beneden wel doet?"
En toen, believe it or not, bleek het wachtwoord niet te kloppen.
"Meneer, hebt U iets aan het wachtwoord veranderd?"
"Niet mijn gewoonte, dat is door Uw firma opgegeven met afschrift aan mij. Da's alles."
Ik heb toen meegemaakt dat XS4all van hieruit werd gebeld om het juiste wachtwoord te achterhalen, dat er waarschijnlijk bij hun een fout was gemaakt, want zij hadden een ander wachtwoord, dat ik me moest legitimeren anders kregen we dat niet eens en dat we een uur later inderdaad op ADSL terecht konden.
Hoewel? Hoe kon het nu dat het boven niet lukte?
"Is de afstand misschien toch te groot?", opperde ik. Want Ma had zich vandaag opeens herinnerd dat die meneer van de KPN haar had gezegd dat dit geen huis was voor draadloos.
"Een goede vraag", vond meneer Michel, zeker met die dikke muren, maar dat had hij nog niet eerder meegemaakt. Nee, het zouden de apparaatjes zijn, had hij eerder ook al eens problemen mee gehad. Dus werden er ter plekke twee nieuwe apparaatjes besteld, die dan volgende week geplaatst konden worden. Intussen: "Meneer als-t-ie-'t het boven niet doet, gewoon even kabeltje in en kabeltje uit, resetten dus. Is misschien vervelend, maar volgende week komt dat in orde.
Kan ik ook even naar de scanner kijken, want de gedownloade versie werkt niet zoals ik wil. Jammer dat U de diskette kwijt bent (ra,ra, waar zou die zijn?), maar ik heb het service nummer van Epson voor U opgezocht, kunt U maandag zelf even bellen, sturen ze wel een nieuwe."
Rond 20.00 uur ging een vermoeide meneer Michel de deur uit.
"Tot volgende week."
Zo staat het er nu bij na een dikke maand ploeteren. Maar dat wil je natuurlijk gewoon niet weten.
vrijdag, februari 10, 2006
dinsdag, februari 07, 2006
En terug naar de twaalfde
Terug naar af. Het blijkt allemaal niet zo'n probleem om de lunch etc. op de twaalfde te organiseren. Misschien kon de workshop nog wel op Terborg. En anders doen we die in het oude retraitehuis. Komen we daar ook eens.
En in verband met voetballen etc. heb ik dan maar definief voor de twaalde gekozen. Het is nu én én i.p.v óf óf.
Jammer dat Jos zonder kids komt. Kunnen die niet een uurtje vrij krijgen? Wordt tenminste hun artistieke aanleg geprikkeld.
Maar tante Lies en ome Jos komen erbij. Die laatste is waarschijnlijk wel bereid 2 werkstukken te maken. Wie meldt zich?
En in verband met voetballen etc. heb ik dan maar definief voor de twaalde gekozen. Het is nu én én i.p.v óf óf.
Jammer dat Jos zonder kids komt. Kunnen die niet een uurtje vrij krijgen? Wordt tenminste hun artistieke aanleg geprikkeld.
Maar tante Lies en ome Jos komen erbij. Die laatste is waarschijnlijk wel bereid 2 werkstukken te maken. Wie meldt zich?
Te lang niets meer gehoord?
Gisteren vreesde ik al dat jullie te lang niets meer hadden gehoord over zaken die je, zij het stiekempjes, onnoemelijk vermaken.
Die vrees had ik beter niet kunnen hebben, want bezig met een mail naar Winterberg over een mogelijk weekje uit, viel zomaar de muis weg, jullie weten wel, dat pijltje.
Een flinke jongen die de computer dan nog normaal kan bedienen, dus mail ontvangen e.d. of eindigen met behoud van tekst etc.
Dus vandaag maar weer eens om hulp gesmeekt, want zoiets heb ik voorheen nooit gehad.
"Ja meneer, dat treft niet, er zijn vandaag 2 monteurs ziek."
"Maar in mijn eerste contact met U ben ik overstag gegaan omdat U altijd voor een redelijke prijs aan huis zou komen. Bovendien betreft het apparatuur, die door U drie weken geleden is geinstalleerd. En onze deal was: U zorgt dat het werkt, ik zorg voor de betaling."
"Ja, maar als U toch zelf even zou kunnen komen, U hoeft alleen maar de muis, de adapter, de lader en het toetsenbord mee te brengen."
"Maar er is niets met het toetsenbord."
"Och, het is draadloos, dus kan het zo mee."
.................................................................................
"Nee, meneer, het werkt inderdaad niet, ik denk toch dat het aan het toetsenbord ligt. Gaat U maar even zitten. Inderdaad, de batterijen ervan zijn helemaal leeg."
"Ze zijn pas 3 weken oud?!"
"Ja meneer, die geleverde waar is ook niet alles. Waarom hebt U geen oplaadbare batterijen?"
"Uw monteur heeft gezegd dat ik er zo nieuwe in kan doen."
"Ja,ja, natuurlijk kan dat, maar hoe lang gaan die mee, hé? En dan zit je misschien zo weer in de problemen."
"Dat wil ik in elk niet meer meemaken, want met opeens zo'n dooie pc kun je geen kant meer uit. Maar hoe kan ik vooraf zien dat ze leeg raken?"
"Ja, dat is 't nu juist, dat kun je niet zien. Dus sta je opeens stil, midden op de weg, zal ik maar zeggen. Vandaar dat ik U aanbeveel een stel oplaadbare batterijen te nemen. Ik heb hier een setje van 4, mét opladertje, voor 33 euro bent U de man, 2 batterijen in het bord en de andere in de oplader, altijd klaar voor gebruik."
"Weet U, ik heb voorheen met mijn eigen toetsenbord nooit problemen gehad."
"Ja, zo'n ding met een draad natuurlijk, die gaan er uit."
"Maar wat zie ik? De adapter vergeten?"
"Ja, daar had U het over, maar die was er niet bij."
"Hebt U goed gekeken? Kijk, aan de achterkant moeten 2 draden uit de oplader komen; eentje voor de processor en de andere voor de adapter. Anders laadt-ie natuurlijk niet op. En met een lege muis kom je niet ver."
"Nou meneer, ik kan U zo opnoemen wat er nu nog op mijn dagelijks werkbureau staat of ligt; dat is een processor, een monitor, de geluidsinstallatie met 2 boxen en de webcam."
Enigszins met gevoel van enige eigenwaarde uitgesproken maakte dat de nodige indrukt. Er werd meteen een telefoontje gepleegd.
"Hallo Michel, kun jij je nog herinneren dat je bij Gielkens in Geleen een pc hebt geinstalleerd?"
Ja, en heb je daar de adapter van de muis soms vergeten? Die meneer staat nu hier met ...wat zeg je?...nog in de doos misschien?"
"Meneer, kan-t-ie nog in de doos zitten?"
"Dat hoop ik niet, want Michel heeft me stevig aangemoedigd de emballage meteen op te ruimen. Zal U niet gek in de oren klinken, hoop ik."
"Kan-t-ie dan misschien toch nog op Uw bureau liggen?"
"Meneer, ik rij nu naar huis en over een kwartier bel ik. Mocht daar geen adapter liggen, en daar ben ik eigenlijh wel zeker van, dan eis ik dat U nu onmiddellijk naar Geleen komt."
Inderdaad lag er geen adapter en meneer was bereid alsnog naar Geleen te komen.
"By the way, breng dan ook een scannerkabel mee, want mijn scanner werkt al 3 weken niet meer omdat Michel de kabel ervan heeft gebruikt voor de printer, die kreeg hij anders niet aan de praat. U zult 't met me eens zijn dat ik tot heden niet helemaal gelukkig hoef te zijn met deze operatie."
"Goedenavond meneer, ik kon 't gelukkig makkelijk vinden. Is 't boven?
Nee, inderdaad geen adapter; logisch dat de muis er dan ook geweest is.
Maar wat zie ik daar op de grond liggen, tussen al die draden?"
"Dat moest ik zo bij elkaar houden totdat de ADSL aansluiting wordt aangelegd."
"Maar daar ligt volgens mij een adapter tussen, heeft die hier altijd bij die draden gelegen? Het kan volgens mij geen kwaad die toch eens te proberen."
Etc.etc.
"Dank, dank en dan nu graag nog even de scanner aansluiten."
"Och, was ik bijna vergeten. Maar wat zie ik? Heeft-ie een verkeerde kabel meegegeven. Meneer, ik ben een stagiaire en dus durf ik gerust met U mee te huilen: het schiet zo allemaal niet erg op."
To say the least of it.
Ik wacht nu in spanning op 2 momenten in mijn leven:
1. het moment waarop ADSL + de rest vlekkeloos functioneert, iets waar de rest van
Nederland ook recht op schijnt te hebben,
2. het moment waarop iemand het aandurft me te komen adviseren iets nieuws te
laten installeren.
Die vrees had ik beter niet kunnen hebben, want bezig met een mail naar Winterberg over een mogelijk weekje uit, viel zomaar de muis weg, jullie weten wel, dat pijltje.
Een flinke jongen die de computer dan nog normaal kan bedienen, dus mail ontvangen e.d. of eindigen met behoud van tekst etc.
Dus vandaag maar weer eens om hulp gesmeekt, want zoiets heb ik voorheen nooit gehad.
"Ja meneer, dat treft niet, er zijn vandaag 2 monteurs ziek."
"Maar in mijn eerste contact met U ben ik overstag gegaan omdat U altijd voor een redelijke prijs aan huis zou komen. Bovendien betreft het apparatuur, die door U drie weken geleden is geinstalleerd. En onze deal was: U zorgt dat het werkt, ik zorg voor de betaling."
"Ja, maar als U toch zelf even zou kunnen komen, U hoeft alleen maar de muis, de adapter, de lader en het toetsenbord mee te brengen."
"Maar er is niets met het toetsenbord."
"Och, het is draadloos, dus kan het zo mee."
.................................................................................
"Nee, meneer, het werkt inderdaad niet, ik denk toch dat het aan het toetsenbord ligt. Gaat U maar even zitten. Inderdaad, de batterijen ervan zijn helemaal leeg."
"Ze zijn pas 3 weken oud?!"
"Ja meneer, die geleverde waar is ook niet alles. Waarom hebt U geen oplaadbare batterijen?"
"Uw monteur heeft gezegd dat ik er zo nieuwe in kan doen."
"Ja,ja, natuurlijk kan dat, maar hoe lang gaan die mee, hé? En dan zit je misschien zo weer in de problemen."
"Dat wil ik in elk niet meer meemaken, want met opeens zo'n dooie pc kun je geen kant meer uit. Maar hoe kan ik vooraf zien dat ze leeg raken?"
"Ja, dat is 't nu juist, dat kun je niet zien. Dus sta je opeens stil, midden op de weg, zal ik maar zeggen. Vandaar dat ik U aanbeveel een stel oplaadbare batterijen te nemen. Ik heb hier een setje van 4, mét opladertje, voor 33 euro bent U de man, 2 batterijen in het bord en de andere in de oplader, altijd klaar voor gebruik."
"Weet U, ik heb voorheen met mijn eigen toetsenbord nooit problemen gehad."
"Ja, zo'n ding met een draad natuurlijk, die gaan er uit."
"Maar wat zie ik? De adapter vergeten?"
"Ja, daar had U het over, maar die was er niet bij."
"Hebt U goed gekeken? Kijk, aan de achterkant moeten 2 draden uit de oplader komen; eentje voor de processor en de andere voor de adapter. Anders laadt-ie natuurlijk niet op. En met een lege muis kom je niet ver."
"Nou meneer, ik kan U zo opnoemen wat er nu nog op mijn dagelijks werkbureau staat of ligt; dat is een processor, een monitor, de geluidsinstallatie met 2 boxen en de webcam."
Enigszins met gevoel van enige eigenwaarde uitgesproken maakte dat de nodige indrukt. Er werd meteen een telefoontje gepleegd.
"Hallo Michel, kun jij je nog herinneren dat je bij Gielkens in Geleen een pc hebt geinstalleerd?"
Ja, en heb je daar de adapter van de muis soms vergeten? Die meneer staat nu hier met ...wat zeg je?...nog in de doos misschien?"
"Meneer, kan-t-ie nog in de doos zitten?"
"Dat hoop ik niet, want Michel heeft me stevig aangemoedigd de emballage meteen op te ruimen. Zal U niet gek in de oren klinken, hoop ik."
"Kan-t-ie dan misschien toch nog op Uw bureau liggen?"
"Meneer, ik rij nu naar huis en over een kwartier bel ik. Mocht daar geen adapter liggen, en daar ben ik eigenlijh wel zeker van, dan eis ik dat U nu onmiddellijk naar Geleen komt."
Inderdaad lag er geen adapter en meneer was bereid alsnog naar Geleen te komen.
"By the way, breng dan ook een scannerkabel mee, want mijn scanner werkt al 3 weken niet meer omdat Michel de kabel ervan heeft gebruikt voor de printer, die kreeg hij anders niet aan de praat. U zult 't met me eens zijn dat ik tot heden niet helemaal gelukkig hoef te zijn met deze operatie."
"Goedenavond meneer, ik kon 't gelukkig makkelijk vinden. Is 't boven?
Nee, inderdaad geen adapter; logisch dat de muis er dan ook geweest is.
Maar wat zie ik daar op de grond liggen, tussen al die draden?"
"Dat moest ik zo bij elkaar houden totdat de ADSL aansluiting wordt aangelegd."
"Maar daar ligt volgens mij een adapter tussen, heeft die hier altijd bij die draden gelegen? Het kan volgens mij geen kwaad die toch eens te proberen."
Etc.etc.
"Dank, dank en dan nu graag nog even de scanner aansluiten."
"Och, was ik bijna vergeten. Maar wat zie ik? Heeft-ie een verkeerde kabel meegegeven. Meneer, ik ben een stagiaire en dus durf ik gerust met U mee te huilen: het schiet zo allemaal niet erg op."
To say the least of it.
Ik wacht nu in spanning op 2 momenten in mijn leven:
1. het moment waarop ADSL + de rest vlekkeloos functioneert, iets waar de rest van
Nederland ook recht op schijnt te hebben,
2. het moment waarop iemand het aandurft me te komen adviseren iets nieuws te
laten installeren.
donderdag, februari 02, 2006
11 maart dan maar?
De mevrouw die de workshop geeft heeft via inspreken op m´n 06 (met dank aan KPN dus) gevraagd of we ook 11 maart kunnen wandelen, lunchen en werken.
Gaarne bericht dus.
Het is overigens een sympathiek idee om Kareltje te spelen, d.w.z. te high-tea-en en verder mee te delen dat er gewandeld en gewerkt moet worden.
Maar tot die tijd kunnen kunnen we nog altijd manhaftig het gevaar onder ogen zien,
Dus 11 maart dan maar?
Gaarne bericht dus.
Het is overigens een sympathiek idee om Kareltje te spelen, d.w.z. te high-tea-en en verder mee te delen dat er gewandeld en gewerkt moet worden.
Maar tot die tijd kunnen kunnen we nog altijd manhaftig het gevaar onder ogen zien,
Dus 11 maart dan maar?
Hoezo einde oefening?
Wat me vandaag, zo tegen twaalven, als je je eerste opkikkertje wil nuttigen, opviel was dat er de laatste dagen zo weing telefoontjes binnen kwamen. Terwijl het andere dagen soms een geren van hot naar haar is om uit te vinden waar die handie's nu weer liggen. Zei gistermiddag op de vergadering Harry ook niet dat de voorzitter niet bereikbaar was en dus kennelijk zijn telefoonrekening niet had betaald? Terwijl we
zelf toen alweer konden bellen. Die Harry toch.
Maar vandaag viel dan toch op dat er zo weinig mensen contact zochten. Volgens een huisgenoot kon dat best. Wie zou waarom eigenlijk moeten bellen?
En hoewel ik me schaam te bekennen dat ik zo ijdel was het toch raar te vinden, heb ik stiekempjes mobiel ons nummer gebeld.
Wat? Er kwam een vriendelijke stem die meldde dat het nummer niet in gebruik was, maar dat je contact kon nemen met 06 etc.
Kon dat waar zijn? Ja, die stem was onverbiddelijk, ook een tweede keer.
Dus weer de storingsdient gebeld.
"Hoe zegt U meneer? Ja, dat is toch raar. Ik zet U even op de wachtlijn."
Hoe kon zij dat nu raar vinden? Zou de professionele storingsdienst dat niet eerder hebben meegemaakt. Misschien hadden ze vandaag wel een tempoteamer ingehuurd.
"Meneer, bedankt voor het wachten, Sinds wanneer hebt U dat?"
Hele verhaal opnieuw verteld. Dinsdag afgesloten. Op verzoek een bandje, want herstel kon pas woensdag plaats vinden. Woensdag hoera, herstel, dat wil zeggen ik kon weer bellen, maar vandaag, donderdag niks hoera, zat het bandje er nog op."
"Dank U, dan zet ik U nu nog even op de wachtlijn."
"Meneer, bedankt voor het wachten, maar hebben ze U dan niet verteld wanneer de opheffing zou ingaan?"
"Ho,ho, ik moet niet worden opgeheven, ik ben per vergissing, ja, U hoort het goed, PER VERGISSING opgeheven en wil gewoon weer worden AANGESLOTEN!"
"Ja, dat begrijp ik, maar kunt U dat niet zelf?"
"Wat? Kan ik mezelf opheffen en aansluiten?"
"Dat zou U misschien wel willen, maar in dit geval kunt U het zelf. Hebben ze U dat niet verteld?"
"Mevrouw, ik ben een en al oor."
"Probeert U eens 'hekje 21 hekje' te bellen."
Eindelijk einde oefening, hoop je dan maar.
Ben ik nu zo dom of zijn zij zo slim?
Volgens een huisgenoot is dat de juiste vraag niet en ben ik alleen maar te ongeduldig.
Zou het zich dan misschien allemaal vanzelf hebben hersteld?
Daarop heb ik inderdaad niet kunnen wachten, ben ik misschien wel te ongeduldig voor.
zelf toen alweer konden bellen. Die Harry toch.
Maar vandaag viel dan toch op dat er zo weinig mensen contact zochten. Volgens een huisgenoot kon dat best. Wie zou waarom eigenlijk moeten bellen?
En hoewel ik me schaam te bekennen dat ik zo ijdel was het toch raar te vinden, heb ik stiekempjes mobiel ons nummer gebeld.
Wat? Er kwam een vriendelijke stem die meldde dat het nummer niet in gebruik was, maar dat je contact kon nemen met 06 etc.
Kon dat waar zijn? Ja, die stem was onverbiddelijk, ook een tweede keer.
Dus weer de storingsdient gebeld.
"Hoe zegt U meneer? Ja, dat is toch raar. Ik zet U even op de wachtlijn."
Hoe kon zij dat nu raar vinden? Zou de professionele storingsdienst dat niet eerder hebben meegemaakt. Misschien hadden ze vandaag wel een tempoteamer ingehuurd.
"Meneer, bedankt voor het wachten, Sinds wanneer hebt U dat?"
Hele verhaal opnieuw verteld. Dinsdag afgesloten. Op verzoek een bandje, want herstel kon pas woensdag plaats vinden. Woensdag hoera, herstel, dat wil zeggen ik kon weer bellen, maar vandaag, donderdag niks hoera, zat het bandje er nog op."
"Dank U, dan zet ik U nu nog even op de wachtlijn."
"Meneer, bedankt voor het wachten, maar hebben ze U dan niet verteld wanneer de opheffing zou ingaan?"
"Ho,ho, ik moet niet worden opgeheven, ik ben per vergissing, ja, U hoort het goed, PER VERGISSING opgeheven en wil gewoon weer worden AANGESLOTEN!"
"Ja, dat begrijp ik, maar kunt U dat niet zelf?"
"Wat? Kan ik mezelf opheffen en aansluiten?"
"Dat zou U misschien wel willen, maar in dit geval kunt U het zelf. Hebben ze U dat niet verteld?"
"Mevrouw, ik ben een en al oor."
"Probeert U eens 'hekje 21 hekje' te bellen."
Eindelijk einde oefening, hoop je dan maar.
Ben ik nu zo dom of zijn zij zo slim?
Volgens een huisgenoot is dat de juiste vraag niet en ben ik alleen maar te ongeduldig.
Zou het zich dan misschien allemaal vanzelf hebben hersteld?
Daarop heb ik inderdaad niet kunnen wachten, ben ik misschien wel te ongeduldig voor.
woensdag, februari 01, 2006
Een vergissing(kje)
Jongens en meisjes,
We willen jullie heus niet ontmoedigen iets met KPN te regelen,
Hoewel, zo zei een slim mens onlangs, je geen dingen moet wijzigen die goed lopen
Maar als je per sé wat wil, trek je dan niet al te veel aan van de vermaningen dat KPN het misschien wel niet prettig vindt als je iets wil afzeggen.
En wij zijn de laatsten om jullie het werken met die onderneming te ontraden.
Hoewel we gisteren opeens met allemaal dode lijnen zaten, hetgeen sommigen hebben gemerkt als ze ons hebben willen bereiken,
en velen hebben gemerkt want noch de telefoon noch e-mail was actief.
Natuurlijk hebben we rond 15.00 uur de storingsdienst gebeld en daar gehoord dat er inderdaad 'iets was' met onze lijn.
Nee, nee niet de straat of de buurt, maar wij lagen eruit.
"Zijn we soms afgesloten?"
Ja, daar zag 't wel naar uit.
En nee, dat kon niet zomaar worden hersteld, nee dat moest de centrale doen en die jongens kwamen pas morgenochtend om 10.00 uur weer opgetogen naar hun werk.
"Mevrouw, dan wil ik U erop wijzen dat we ieder moment een oproep van het ziekenhuis kunnen krijgen, misschien al hebben gekregen en we U aansprakelijk stellen voor het feit dat Uw publieke voorziening niet naar behoren functioneert.
"Hebt U dan geen mobiele telefoon?"
"O, vindt U dat ik U moet betalen maar mezelf moet zien te redden?"
"Hebt U er dan geen?"
"Kan Uw organisatie niet zien met welk nummrer ze bellen?"
"Ja, een 06 nummer, maar dan kan het ziekenhuis dat toch bellen?"
"Nee mevrouw, want dat nummer ken ik zelf niet eens."
"Meneer dan weet ik 't; dan zet ik een bandje op Uw nummer met de mededeling om in dringende gevallen Uw 06 nummer te bellen."
En zo geschiedde tot vandaag na tienen.
Niet gehoord?
Vergeet 't maar weer snel, het was gewoon een vergissing van die KPN.
Had ieder van ons, nou ja ieder?, kunnen gebeuren.
We willen jullie heus niet ontmoedigen iets met KPN te regelen,
Hoewel, zo zei een slim mens onlangs, je geen dingen moet wijzigen die goed lopen
Maar als je per sé wat wil, trek je dan niet al te veel aan van de vermaningen dat KPN het misschien wel niet prettig vindt als je iets wil afzeggen.
En wij zijn de laatsten om jullie het werken met die onderneming te ontraden.
Hoewel we gisteren opeens met allemaal dode lijnen zaten, hetgeen sommigen hebben gemerkt als ze ons hebben willen bereiken,
en velen hebben gemerkt want noch de telefoon noch e-mail was actief.
Natuurlijk hebben we rond 15.00 uur de storingsdienst gebeld en daar gehoord dat er inderdaad 'iets was' met onze lijn.
Nee, nee niet de straat of de buurt, maar wij lagen eruit.
"Zijn we soms afgesloten?"
Ja, daar zag 't wel naar uit.
En nee, dat kon niet zomaar worden hersteld, nee dat moest de centrale doen en die jongens kwamen pas morgenochtend om 10.00 uur weer opgetogen naar hun werk.
"Mevrouw, dan wil ik U erop wijzen dat we ieder moment een oproep van het ziekenhuis kunnen krijgen, misschien al hebben gekregen en we U aansprakelijk stellen voor het feit dat Uw publieke voorziening niet naar behoren functioneert.
"Hebt U dan geen mobiele telefoon?"
"O, vindt U dat ik U moet betalen maar mezelf moet zien te redden?"
"Hebt U er dan geen?"
"Kan Uw organisatie niet zien met welk nummrer ze bellen?"
"Ja, een 06 nummer, maar dan kan het ziekenhuis dat toch bellen?"
"Nee mevrouw, want dat nummer ken ik zelf niet eens."
"Meneer dan weet ik 't; dan zet ik een bandje op Uw nummer met de mededeling om in dringende gevallen Uw 06 nummer te bellen."
En zo geschiedde tot vandaag na tienen.
Niet gehoord?
Vergeet 't maar weer snel, het was gewoon een vergissing van die KPN.
Had ieder van ons, nou ja ieder?, kunnen gebeuren.
donderdag, januari 26, 2006
Een kort verhaal
Het liep allemaal zoals iedereen dacht, als je er tenminste de juiste mensen bij haalde. Inderdaad, geen enkel probleem en om een lang verhaal kort te maken:
- Na tig telefoontjes en 2 brieven van KPN was vandaag dan de grote dag, waarop ons
wekkertja vanochtend al om 7.30 uur afliep,
- rond 8.30 uur de eerste vraag kwam: "Meneer, U hebt een huiscentrale, als ik de
ISDN weg haal bent U niet meer bereikbaar, weet U dat?"
"Nou, dat is niet de bedoeling."
"Maar hebt U dan een ander basisstation hier?"
"Hoezo, moet dat dan?"
"Nee, maar het zou wel verstandig zijn als U nog ooit gebeld wilt worden. Kijk, ik
wist niet dat hier een basisstation was en heb sowieso geen tijd er een aan te
leggen als U er al een had."
"O.K., dan kunt U nu wel gaan en zal ik nog maar weer eens KPN bellen."
"U hebt brieven van ons gekregen zei U, mag ik die eens zien?
Ja, hier staat wel iets van 4 lijnen en zo, dus ja, jammer dat ik daar nu geen
tijd voor heb."
"Zoals gezegd, einde oefening wat mij betreft."
"Maar U wilt echt van die ISDN af? Nou, dan kan ik wel iets verzinnen.
U gaat in de stad een basissation kopen, Siemens is de beste, en dan heb ik
vanmiddag zeeeer waarschijnlijk nog tijd voor ik naar huis ga."
- Het bassistation was inderdaad verkrijgbaar, zelfs in de aanbieding, wie had dat
gedacht. En 's middags kwam, keurig op tijd de meneer uit A'rade met zijn analoge
kaart voor de pc.
"Meneer, ik heb de kaart erin gezet, maar mijn kabel is niet lang genoeg voor de
telefoonaansluiting, want die ISDN kabel werkt natuurlijk niet meer."
"Maar U hebt toch alles vooraf bekeken en gezegd dat het enkele dagen op analoog
kon voordat ADSL komt?"
"Zeker, maar ik had niet voldoende rekening gehouden met de afstanden. Dan kan ik
voorlopig niet verder, maar als U nu gewoon in de winkel een lange JR11 kabel
gaat halen kunt U die zelf hier aansluiten."
Inderdaad was ook die kabel, gewoon bij de Gamma, verkrijgbaar. Aangesloten en wel zei de pc dat hij geen modem vond.
Amstenrade gebeld.
- "Wat zegt U? Dat is toch onmogelijk zeker? Misschien heb ik in de namiddag nog
even tijd om te komen kijken."
En daar kwam-t-ie dan.
-"Maar meneer, ik heb alles gecontroleerd, dus moet het werken. Maar weet U wel
zeker dat de monteur van KPN de telefoon goed heeft aangesloten?"
Ä;s ik dat zeker wist had ik hem waarschijnlijk helemaal niet nodig gehad."
KPN gebeld.
-"Meneer, we weten niet welke monteur er bij U is geweest. Die afdeling is inmiddels
al gesloten, maar we kunnen het morgen misschien voor U nagaan."
"Ja, zei de vriendelijke meneer uit A'rade, die al de tweede keer hier was, dan kan
ik verder niets meer doen."
Paul Liska gebeld. Die begreep het probleem 'zo'n beetje' en zou vanavond komen kijken of hij er iets mee kon.
Inmiddels was het 17.00 uur en ging de telefoon, of liever gezegd, de fax.
-"Met v. Wijlick van KPN, zal ik nog even komen?"
-"Nou, wilt U een eerlijk antwoord...?"
-"Nee, allicht kon U niet op het netwerk, ik had vanmorgen alleen de fax
aangesloten."
-"Maar ik had toch nadrukkelijk gevraagd twee lijnen open te houden?"
-"Kan wel zijn, maar vanochtend was het ook een beetje hollen, hollen...
En die kabel? Die had u helemaal niet hoeven halen. Kijk, even een ander
stekkertje erop en klaar is Kees."
Paul is ook nog even geweest.
Om het, met Herman Finkers, samen te vatten: als je 't goed bekijkt is er geen reet aan.
Hopelijk gaat ADSL straks net zo makkeijk.
- Na tig telefoontjes en 2 brieven van KPN was vandaag dan de grote dag, waarop ons
wekkertja vanochtend al om 7.30 uur afliep,
- rond 8.30 uur de eerste vraag kwam: "Meneer, U hebt een huiscentrale, als ik de
ISDN weg haal bent U niet meer bereikbaar, weet U dat?"
"Nou, dat is niet de bedoeling."
"Maar hebt U dan een ander basisstation hier?"
"Hoezo, moet dat dan?"
"Nee, maar het zou wel verstandig zijn als U nog ooit gebeld wilt worden. Kijk, ik
wist niet dat hier een basisstation was en heb sowieso geen tijd er een aan te
leggen als U er al een had."
"O.K., dan kunt U nu wel gaan en zal ik nog maar weer eens KPN bellen."
"U hebt brieven van ons gekregen zei U, mag ik die eens zien?
Ja, hier staat wel iets van 4 lijnen en zo, dus ja, jammer dat ik daar nu geen
tijd voor heb."
"Zoals gezegd, einde oefening wat mij betreft."
"Maar U wilt echt van die ISDN af? Nou, dan kan ik wel iets verzinnen.
U gaat in de stad een basissation kopen, Siemens is de beste, en dan heb ik
vanmiddag zeeeer waarschijnlijk nog tijd voor ik naar huis ga."
- Het bassistation was inderdaad verkrijgbaar, zelfs in de aanbieding, wie had dat
gedacht. En 's middags kwam, keurig op tijd de meneer uit A'rade met zijn analoge
kaart voor de pc.
"Meneer, ik heb de kaart erin gezet, maar mijn kabel is niet lang genoeg voor de
telefoonaansluiting, want die ISDN kabel werkt natuurlijk niet meer."
"Maar U hebt toch alles vooraf bekeken en gezegd dat het enkele dagen op analoog
kon voordat ADSL komt?"
"Zeker, maar ik had niet voldoende rekening gehouden met de afstanden. Dan kan ik
voorlopig niet verder, maar als U nu gewoon in de winkel een lange JR11 kabel
gaat halen kunt U die zelf hier aansluiten."
Inderdaad was ook die kabel, gewoon bij de Gamma, verkrijgbaar. Aangesloten en wel zei de pc dat hij geen modem vond.
Amstenrade gebeld.
- "Wat zegt U? Dat is toch onmogelijk zeker? Misschien heb ik in de namiddag nog
even tijd om te komen kijken."
En daar kwam-t-ie dan.
-"Maar meneer, ik heb alles gecontroleerd, dus moet het werken. Maar weet U wel
zeker dat de monteur van KPN de telefoon goed heeft aangesloten?"
Ä;s ik dat zeker wist had ik hem waarschijnlijk helemaal niet nodig gehad."
KPN gebeld.
-"Meneer, we weten niet welke monteur er bij U is geweest. Die afdeling is inmiddels
al gesloten, maar we kunnen het morgen misschien voor U nagaan."
"Ja, zei de vriendelijke meneer uit A'rade, die al de tweede keer hier was, dan kan
ik verder niets meer doen."
Paul Liska gebeld. Die begreep het probleem 'zo'n beetje' en zou vanavond komen kijken of hij er iets mee kon.
Inmiddels was het 17.00 uur en ging de telefoon, of liever gezegd, de fax.
-"Met v. Wijlick van KPN, zal ik nog even komen?"
-"Nou, wilt U een eerlijk antwoord...?"
-"Nee, allicht kon U niet op het netwerk, ik had vanmorgen alleen de fax
aangesloten."
-"Maar ik had toch nadrukkelijk gevraagd twee lijnen open te houden?"
-"Kan wel zijn, maar vanochtend was het ook een beetje hollen, hollen...
En die kabel? Die had u helemaal niet hoeven halen. Kijk, even een ander
stekkertje erop en klaar is Kees."
Paul is ook nog even geweest.
Om het, met Herman Finkers, samen te vatten: als je 't goed bekijkt is er geen reet aan.
Hopelijk gaat ADSL straks net zo makkeijk.
woensdag, januari 25, 2006
De eerste
De eerste opgave voor 12 maart is binnen. Ja, ze doet zeker mee, want 'dat ligt me wel.'
"Wat ligt je wel?"
"Nou, die borden schilderen bij voorbeeld. Kettingen maken lijkt me meer iets voor de jeugd."
De eerste aanmelding met onderwerp is dus binnen.
Misschien heeft de nieuwe cursus haar geïnspireerd, getiteld 'Groots en meeslepend.'
Daar gaan we vanaf nu dus voor. Kom dan ook niet meer met iets iels en nietszeggends aan. Iel mag en nietszeggend ook, maar niet beide.
Inmiddels is NADY ook binnen. Ze doen mee, maar een onderwerp? Ho maar!
Kijk, daar ging het nu om. Om je bloot te geven. Zal toch ooit moeten gebeuren.
"Wat ligt je wel?"
"Nou, die borden schilderen bij voorbeeld. Kettingen maken lijkt me meer iets voor de jeugd."
De eerste aanmelding met onderwerp is dus binnen.
Misschien heeft de nieuwe cursus haar geïnspireerd, getiteld 'Groots en meeslepend.'
Daar gaan we vanaf nu dus voor. Kom dan ook niet meer met iets iels en nietszeggends aan. Iel mag en nietszeggend ook, maar niet beide.
Inmiddels is NADY ook binnen. Ze doen mee, maar een onderwerp? Ho maar!
Kijk, daar ging het nu om. Om je bloot te geven. Zal toch ooit moeten gebeuren.
dinsdag, januari 24, 2006
Uitnodiging
Zondag 12 maart as worden jullie op de proef gesteld. Schrik alvast maar.
Er kan dan worden deelgenomen aan het volgende programma.
12.00 Ontvangst op de gasterij van kasteel Terborgh.
-> Van daaruit wordt een wandeling door het Stammenderbos gemaakt.
-> Bij terugkomst staat een lunch met high-tea klaar.
-> Na de lunch is er een workshop van 2,5 uur, waarin door de groep (vooraf) kan
worden gekozen uit een aantal technieken:
- bord beschilderen met porceleinverf,
- schilderij(tje) maken met relief en papier
- ketting knopen met glaskralen,
- een krans maken van natuurlijke materialen, aangepast aan het jaargetijde.
Gaarne opgave met vermelding van de techniek waarin je wil gaan schitteren.
De kunstenares is bereid meerdere technieken te 'workshoppen', maar ziet het kransmaken in dit jaargetijde niet goed zitten.
Misschien zagen wij dat sowieso al niet, maar er blijft wat mij betreft genoeg over
waarvan je nooit eerder had gedroomd er zo weinig van terecht te brengen.
Wie durft?
Er kan dan worden deelgenomen aan het volgende programma.
12.00 Ontvangst op de gasterij van kasteel Terborgh.
-> Van daaruit wordt een wandeling door het Stammenderbos gemaakt.
-> Bij terugkomst staat een lunch met high-tea klaar.
-> Na de lunch is er een workshop van 2,5 uur, waarin door de groep (vooraf) kan
worden gekozen uit een aantal technieken:
- bord beschilderen met porceleinverf,
- schilderij(tje) maken met relief en papier
- ketting knopen met glaskralen,
- een krans maken van natuurlijke materialen, aangepast aan het jaargetijde.
Gaarne opgave met vermelding van de techniek waarin je wil gaan schitteren.
De kunstenares is bereid meerdere technieken te 'workshoppen', maar ziet het kransmaken in dit jaargetijde niet goed zitten.
Misschien zagen wij dat sowieso al niet, maar er blijft wat mij betreft genoeg over
waarvan je nooit eerder had gedroomd er zo weinig van terecht te brengen.
Wie durft?
vrijdag, januari 13, 2006
Nieuwe en Oude Tijden
Leuk om Ine, Jeu en Jos adviezen te horen geven over het moderne ic-tijdperk. Vooral Ine heeft geen rust voor de vorige generatie up-to-date is. Als we haar niet wilden geloven waarom dan niet een adviseur geraadpleegd?
Ze had er al een gevonden, nota bene uit Amstenrade, dus dat kon niet meer stuk.
De meneer in kwestie was uiterst gecharmeerd dat onze dochter hem had aanbevolen. Nee, hij kende haar niet, dacht hij, maar dat voorrecht was dan ongetwijfeld aan zijn baas voorbehouden.
In elk geval kwam hij met een oplossing voor alle problemen zonder kabel, als ik het goed heb begrepen. Die oplossing is inmiddels aan de technici binnen de familie voorgelegd. En wij, begrijpen wij dat alles?
Om onze intelligentie, of wat daar nog van over is, te testen deden we woensdagavond mee aan de nationale intelligentie test. En scoorden 45 punten (volgens ma 50 punten!) waarbij aangetekend dat we het samen deden in de huiskamer en niet in de gestresste TV-ruimte. Samen betekent dat ze mij een keer moest zeggen waar het rode auto-tje stond waarmee ik moest rijden (de verkeersvragen waren erg makkelijk) en ik haar bij een van de ruimtelijke keuzes erop moest wijzen dat er geen groene driehoek meer in mocht zitten.
Al bij voorbaat wist ze dat dit geen goeie test kon zijn als wij er 10, volgens mij 15, fout hadden. Ok, we zouden in elk geval wel boven de vuilnismannen en de blowers eindigen. Hoopte ik.
Toen de uitslag werd gepubliceerd werd ook ik ervan overtuigd dat het geen goede test kon zijn. Maar hoe kwam ik daarbij, wilde ze nu weten. Die test is door psychologen opgezet en zouden die niet weten wat ze doen?
Wat je hiervan gelooft laat ik aan je eigen IQ, EQ en SQ over.
Ze had er al een gevonden, nota bene uit Amstenrade, dus dat kon niet meer stuk.
De meneer in kwestie was uiterst gecharmeerd dat onze dochter hem had aanbevolen. Nee, hij kende haar niet, dacht hij, maar dat voorrecht was dan ongetwijfeld aan zijn baas voorbehouden.
In elk geval kwam hij met een oplossing voor alle problemen zonder kabel, als ik het goed heb begrepen. Die oplossing is inmiddels aan de technici binnen de familie voorgelegd. En wij, begrijpen wij dat alles?
Om onze intelligentie, of wat daar nog van over is, te testen deden we woensdagavond mee aan de nationale intelligentie test. En scoorden 45 punten (volgens ma 50 punten!) waarbij aangetekend dat we het samen deden in de huiskamer en niet in de gestresste TV-ruimte. Samen betekent dat ze mij een keer moest zeggen waar het rode auto-tje stond waarmee ik moest rijden (de verkeersvragen waren erg makkelijk) en ik haar bij een van de ruimtelijke keuzes erop moest wijzen dat er geen groene driehoek meer in mocht zitten.
Al bij voorbaat wist ze dat dit geen goeie test kon zijn als wij er 10, volgens mij 15, fout hadden. Ok, we zouden in elk geval wel boven de vuilnismannen en de blowers eindigen. Hoopte ik.
Toen de uitslag werd gepubliceerd werd ook ik ervan overtuigd dat het geen goede test kon zijn. Maar hoe kwam ik daarbij, wilde ze nu weten. Die test is door psychologen opgezet en zouden die niet weten wat ze doen?
Wat je hiervan gelooft laat ik aan je eigen IQ, EQ en SQ over.
Bereikbaarheid coumannetjes
Nogmaals de link naar de telnummers, email- en msn-adressen van de coumannetjes:
http://www.wiki.hulcje.nl/index.php?n=Main.MobieleNummers
Het woonadres zal wel nog bekend zijn...
http://www.wiki.hulcje.nl/index.php?n=Main.MobieleNummers
Het woonadres zal wel nog bekend zijn...
dinsdag, januari 10, 2006
Binnenkort verwacht ...
Echte klassiekers.
En dan de prijsvraag: Wie heeft deze beauties ontworpen?
Prijs? Je mag er vijf minuten op komen zitten (langer zal wel niet vol te houden zijn).
Winnaar 2005
Nu door een neutraal bureau de Gielkens knipselkrant als de beste van 2005 is genomineerd, althans wat de wijde omtrek betreft, wil ik de lezers ervan, intellectuelen zo U wil, feliciteren met hun bijdrage over het beste artikel uit deze krant.
Dat zijn dan:
-Hub Coumans, die als eerste zijn voorkeur inzond: de Reuze Krokodil, waarbij hij aantekende dat het hem had aangezet tot het volgenn van interessante televisieprogramma's daarover. Hulde.
-John Wester, die zijn voorkeur gaf aan het artikel over Onbewust Nadenken, waarin wordt vermeld en uiteengezet dat menselijke beslissingen voor complexe zaken op gevoel en voor meer overzienbare beslisingen op ratio gebaseerd dienen te zijn. Een instelling waarmee hij zelf al menig succesje heeft geboekt.
-Ine Gielkens, wier keuze eveneens uitging naar de Reuze Krokodil.
"Waarom", vroeg Johm?
"Intuïtie", zei ze
"Dus is het voor jou een complex probleem", concludeerde John, aldus gebruik
makend van de net verworven kennis.
We verwachten deze inzenders binnenkort voor een intiem diné'tje a quatre, eventueel a cinq, de sponsor meegerekend.
En dus, diebare medewerkers, gaan we opgewekt het nieuwe jaar in, waarin we ons weer voor interessante artikelen houden aanbevolen.
De Eindredactie
Dat zijn dan:
-Hub Coumans, die als eerste zijn voorkeur inzond: de Reuze Krokodil, waarbij hij aantekende dat het hem had aangezet tot het volgenn van interessante televisieprogramma's daarover. Hulde.
-John Wester, die zijn voorkeur gaf aan het artikel over Onbewust Nadenken, waarin wordt vermeld en uiteengezet dat menselijke beslissingen voor complexe zaken op gevoel en voor meer overzienbare beslisingen op ratio gebaseerd dienen te zijn. Een instelling waarmee hij zelf al menig succesje heeft geboekt.
-Ine Gielkens, wier keuze eveneens uitging naar de Reuze Krokodil.
"Waarom", vroeg Johm?
"Intuïtie", zei ze
"Dus is het voor jou een complex probleem", concludeerde John, aldus gebruik
makend van de net verworven kennis.
We verwachten deze inzenders binnenkort voor een intiem diné'tje a quatre, eventueel a cinq, de sponsor meegerekend.
En dus, diebare medewerkers, gaan we opgewekt het nieuwe jaar in, waarin we ons weer voor interessante artikelen houden aanbevolen.
De Eindredactie
donderdag, januari 05, 2006
Kerstklassieker Bomans
Het kerstverhaal 'Het duel' uit 1945 van Godfried Bomans, een tweegevecht met de duivel, is digitaal 'herdukt'. De analoge versie is ook nog te krijgen, aldus de Computable. Id it verhaal ook op de leestafel te vinden, in analoge vorm?
Abonneren op:
Posts (Atom)
